Kontrolowana synteza funkcjo-nalizowanych polisiloksanów o strukturze dendrytycznej. Przedstawiono ogólną charakterystykę budowy i sposobów otrzymywania polimerów dendrytycznych ze szczególnym uwzględnieniem znanych metod syntezy polisiloksanów o takiej budowie. Omówiono opracowaną w zespole Autora nową metodę syntezy funkcjonalizowanych dendrytycznych polisiloksanów. Anionową polimeryzację i kopolimeryzację z otwarciem pierścienia cyklotrisiloksanów wykorzystano w niej do syntezy "szytych na miarę" żyjących polisiloksanów z bocznymi grupami winylowymi i aktywnym ośrodkiem propagacji - grupą silanolową - na jednym końcu łańcucha. Terminacja tego polimeru na polifunkcyjnym rdzeniu zawierającym grupy chlorosililowe prowadzi do szczepienia polisi-loksanu na rdzeniu. Otrzymany rozgałęziony polisiloksan, po transformacji grup winylowych do grup chlorosililowych, służy jako rdzeń do szczepienia następnej generacji gałęzi po-lisiloksanowych. Na ostatnim etapie syntezy wprowadza się do żyjącego polimeru także inne grupy funkcyjne, np. -CH2CH2PPh2 lub -(CH2)3C1. Przedstawiona metoda umożliwia syntezę dendrytycznego polimeru o kontrolowanej gęstości oraz rozmieszczeniu rozgałęzień i grup funkcyjnych. Zwięźle omówiono też własne prace zmierzające do otrzymania dendrytycznych polisiloksanów chemicznie związanych z powierzchnią żeli krzemionkowych.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.