Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

2 Polimery

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: polimer hydrofilowy

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Li-ion electrode nanocomposites with self-assembled conductive carbon layers

Molenda M., Świder J., Świętosławski M., Kochanowski A.

Polimery

2017

T. 62, nr 7-8

532--538

Basing on the developed and patented technology the nanocomposite cathodes were successfully prepared in a simple and inexpensive process of wet impregnation of polymer carbon precursor followed by controlled pyrolysis. Conductive carbon layers (CCLs) derived from hydrophilic polymers in solvent-free water mediated process, significantly enhances electrical conductivity of the material and improves its thermal properties, moreover the unique pore structure of CCLs assures easy lithium ions diffusion. Proposed solution allows to explore the potential of active material and improves overall performance of Li-ion batteries.

Na podstawie opracowanej i opatentowanej technologii otrzymano nanokompozyty elektrodowe Li-ion. Nieskomplikowany i niedrogi proces wytwarzania przewodzących warstw węglowych (CCL) polegał na depozycji w środowisku wodnym prekursora węglowego na powierzchni ziaren materiału aktywnego, a następnie na kontrolowanej jego pirolizie. Otrzymane powłoki węglowe z hydrofilowych polimerów w istotnym stopniu polepszają właściwości elektryczne i termiczne kompozytów elektrodowych, a jednocześnie zapewniają kanały transportu (dyfuzji) jonów litu przez powłokę węglową. Zaproponowane rozwiązanie umożliwia pełne wykorzystanie korzystnych właściwości materiału aktywnego i poprawia ogólne parametry pracy ogniw litowo-jonowych.

Studies on the spatial distribution of polymeric reagents in sonochemical reactions - application of competitive kinetics

Rokita B., Ulański P.

Polimery

2005

T. 50, nr 1

29-36

Intense ultrasound may initiate chemical reactions in aqueous solutions. The reactivity is not uniform in the whole sonicated volume, but rather concentrated in the close vicinity of oscillating or collapsing gas bubbles formed by the action of ultrasound (cavitation bubbles). It has been shown that certain low-molecular-weight substrates, due to their partially hydrophobic properties, tend to accumulate at the surface of cavitation bubbles, thus being particularly susceptible to ultrasound-induced chemical reactions. In this paper, using an approach based on competition kinetics method, we demonstrate that this effect takes place also in the case of polymeric substrates. Relatively hydrophobic water-soluble polymer, poly(ethylene oxide), and its oligomer poly(ethylene glycol) accumulate in the close vicinity of the bubbles. Their local concentrations in these zones may be two orders of magnitude higher than the average concentration in solution. In contrast, such effect is observed neither for strongly hydrophilic polyelectrolyte chains exemplified by poly(acrylic acid), nor for dissociated sodium acetate used as a low-molecular-weight hydrophilic model. The ultrasound-induced processes employed in the competition kinetics study in this work were the reactions of substrates with hydroxyl radicals emerging from the cavitation bubbles. In order to provide quantitative comparison with a system of uniform reactivity distribution, the same reactions were studied using ionizing radiation for OH-radicals generation.

Ultradźwięki o dużym natężeniu mogą inicjować w roztworach wodnych reakcje chemiczne, które nie zachodzą z jednakową intensywnością w całej objętości układu. Strefą o największej reaktywności jest bezpośrednie otoczenie oscylujących pęcherzyków kawitacyjnych, powstających w wodzie pod wpływem ultradźwięków (rys. 3). Wiadomo, że pewne związki małocząsteczkowe, ze względu na ich częściowo hydrofobowy charakter, mogą skupiać się na powierzchni takich pęcherzyków, dzięki czemu są szczególnie podatne na reakcje chemiczne inicjowane działaniem ultradźwięków. W tej pracy, stosując metody kinetyki konkurencyjnej [równanie (2)] wykazaliśmy, że podobny efekt występuje również w przypadku substratów polimerowych. Poli(tlenek etylenu) i jego odpowiednik oligomeryczny, czyli glikol polioksyetylenowy - substancje rozpuszczalne wprawdzie w wodzie, ale o wyraźnie zaznaczonych właściwościach hydrofobowych - wykazują tendencję do gromadzenia się w pobliżu granicy faz woda/pęcherzyk kawitacyjny. Ich lokalne stężenie w bezpośrednim sąsiedztwie pęcherzyków, a więc w strefie intensywnych reakcji sonochemicznych, może być nawet o dwa rzędy wielkości większe od ich średniego stężenia w roztworze. Takich efektów nie obserwuje się w przypadkach silnie hydrofilowego polimeru - zdysocjowanego poli(kwasu akrylowego) - ani octanu sodu użytego przez nas jako małocząsteczkowy model substancji silnie hydrofilowej (tabela 1, rys. 7). Procesami sonochemicznymi badanymi w tej pracy były reakcje wymienionych substratów z rodnikami hydroksylowymi generowanymi w pęcherzykach kawitacyjnych i dyfundującymi następnie poprzez granicę faz do roztworu. Aby możliwe było ilościowe określenie obserwowanych efektów, badano równolegle te same reakcje w układzie o równomiernym przestrzennym układzie reaktywności, w którym rodniki hydroksylowe były generowane za pomocą promieniowania jonizującego (rys. 5 i 8).