Otrzymano trzy serie poliestrowych α,ω-dioli (bloków). I i II seria to α,ω-diole poli(ε-kaprolaktonu) i poli(δ-walerolaktonu) o zmiennym rodzaju i masie cząsteczkowej inicjatora, a III seria to α,ω-diole poli(ε-kaprolakton-b-δ-walerolaktonu) o różnej zawartości sekwencji zbudowanych z ε-kaprolaktonu i δ-walerolaktonu. Otrzymane makrole poddano badaniom termicznym, strukturalnym, a także oceniono zdolność do chłonności wody i do degradacji. Prepolimery o najlepszych właściwościach użyto do syntezy poliuretanów, które przebadano pod względem termicznym oraz oceniono ich zdolność do nasiąkliwości wodą i do degradacji.
EN
α,ω-Diols of poly(ε-caprolactone), poly(δ-valerolactone) and poly(ε-caprolactone-b-δ-valerolactone) were synthesized and studied by transform IR and 1H NMR spectroscopies for thermal and structural properties as well as H₂O sorption and degrdn. Some of the α,ω-diols were used for synthesis of polyurethanes by the ring-opening polymerization. The polyurethanes were studied then for thermal properties, hardness, H₂O sorption and degrdn. rate.
Poly(aliphatic/aromatic-ester) (PED) multiblock copolymers belong to the class of thermoplastic elastomers (TPEs), characterized by a physical network of semi-crystalline hard segments. The PEDs were modified with e-beam to create an additional network structure. Polymers were evaluated using SEC, WAXS, DSC and quasi-static tensile tests. E-beam irradiation induced a significant increase of molecular weight and tensile strength of the PEDs. This effect, together with the diminished degree of crystallinity can be explained by the formation of chemical crosslinks, which are located in the hard phase segments.
W artykule przedstawiono metody badania procesu degradacji serii kopoliestrów różniących się udziałem wagowym segmentów sztywnych i giętkich w makrocząsteczce.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.