Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Skuteczność hydrofobizacji poprzez zastosowanie domieszek krzemoorganicznych w zaprawie cementowej

Grabowska Kalina, Koniorczyk Marcin

Cement Wapno Beton

|

2019

|

R. 22/84, nr 4

320--329

PL

Związki krzemoorganiczne są stosowane z dobrym rezultatem do powierzchniowej ochrony porowatych materiałów budowlanych. W pracy podjęto próbę zastosowania domieszek opartych na krzemie do hydrofobizacji objętościowej porowatych zapraw i zaczynów cementowych. Przeprowadzono podstawowe badania w celu określenia wpływu dwóch domieszek: poli(dimetylosiloksanu) oraz wodnego roztworu żywicy metylosilikonowej. W pracy przedstawiono pierwsze wyniki badań nad wpływem siloksanów na wytrzymałość na ściskanie, absorpcję wody i mikrostrukturę zaprawy cementowej oraz kąt zwilżania zaczynów cementowych. Stwierdzono duży, korzystny wpływ poli(dimetylosiloksanu) na zmniejszenie absorpcji wody. Jednak niekorzystne zmniejszenie wytrzymałości zaprawy musi być wyjaśnione, co wymaga badań po dłuższym czasie dojrzewania zaprawy.

EN

Organosilicon compounds have been used with good results for the surface protection of porous building materials. The paper attempts to use silicon-based admixtures for volumetric hydrophobization of cement mortar and paste. Basic research was carried out to determine the effect of two organosilicon admixtures: based on poly (dimethylsiloxane) and an aqueous solution of a methyl silicone resin. The paper presents the results of research on the influence of siloxanes on the compressive strength, water absorption and microstructure of cement mortar and the wetting angle of cement paste. The effect of poly(dimethylsiloxane) to reduce water absorption is particularly advantageous. But its negative impact on the mechanical properties must be solved. The use the water solution of methyl silicone resin as hydrophobic admixtures to bulk treatment requires further research taking into account the long-term studies.

2

Corrosion Behaviour of CuSn- and CuZnNi-coated Polypropylene Nonwoven

Dobruchowska E., Koprowska J.

Fibres & Textiles in Eastern Europe

|

2016

|

Vol. 24, no. 3 (117)

72--78

EN

The intended purpose of metallised nonwovens is architectural shielding against electromagnetic fields. Therefore the aim of this work was to systematically investigate the corrosion behaviour of metallic layer/polypropylene nonwoven systems in the contact with an aggressive environment (3% NaCl solution). In the work, a thermo-bonded polypropylene nonwoven was used as a substrate for CuSn and CuNiZn thin layer deposition. Nonwoven metallisation was carried out using the magnetron sputtering process. Additionally to enhance the durability of these barrier materials, their surfaces were covered with a thin, hydrophobic coating of polydimetylsiloksane. Evaluation of the corrosion resistance was made by means of potentiodynamic polarisation tests. Furthermore the degree of loss of the metallic layers was checked using a optical metallographic microscope and quantitative microanalysis by the method of Energy Dispersive X-ray Spectroscopy. It was found that the CuZnNi metallic layer deposited onto the polypropylene nonwoven shows higher corrosion resistance as compared to CuSn. In both cases, the metallic layers are the most susceptible to degradation within the nonwoven “waves”. Regardless of the layers’ chemical composition, the polydimetylsiloksane coating increases their corrosion resistance in 3% NaCl solution.

PL

W ramach pracy, jako podłoże dla cienkich warstw metalicznych CuSn i CuNiZn wykorzystana została włóknina polipropylenowa. Metalizację włókniny przeprowadzono stosując proces rozpylania magnetronowego. Zakłada się, że przeznaczeniem tak uzyskanych metalizowanych włóknin będzie ekranowanie architektoniczne przed polami elektromagnetycznymi. Z tego względu, jako cel pracy przyjęto przeprowadzenie systematycznych badań mających na celu określenie sposobu zachowania się układów warstwa metaliczna/ włóknina polipropylenowa w kontakcie z agresywnym środowiskiem korozyjnym (3% roztwórem NaCl). Dodatkowo, aby zwiększyć trwałość uzyskanych materiałów barierowych, ich powierzchnie pokryto cienką hydrofobową powłoką poli(dimetylosiloksanu). Ocena odporności korozyjnej przeprowadzona została za pomocą polaryzacyjnych testów potencjodynamicznych. Ponadto, stopień degradacji warstw metalicznych sprawdzano z wykorzystaniem optycznego mikroskopu metalograficznego oraz ilościowej mikroanalizy rentgenowskiej (EDX).

3

Technologia i zastosowanie poli(dimetylosiloksanu) : PDMS w mikroukładach analitycznych

Szczypiński R., Pijanowska D. G.

Elektronika : konstrukcje, technologie, zastosowania

|

2008

|

Vol. 49, nr 11

249-253

PL

W ciągu ostatnich kilkunastu lat polisiloksany znalazły szerokie zastosowanie w różnych dziedzinach życia. Poczynając od różnego rodzaju uszczelniaczy, implantów, a kończąc na urządzeniach mikroprzepływowych o mniej lub bardziej skomplikowanej strukturze. Głównym przedstawicielem wspomnianej grupy związków chemicznych jest poli(dimetylosiloksan) - PDMS, który ze względu na swoje dosyć unikalne właściwości stał się powszechnie używaną substancją do wytwarzania różnego rodzaju układów mikroprzepływowych. Z kolei w połączeniu z osiągnięciami dzisiejszej elektroniki PDMS używany jest do wytwarzania różnego rodzaju układów analitycznych (a nawet reakcyjnych) o rozmiarach sięgających kilkudziesięciu milimetrów. W artykule przedstawiliśmy możliwie dokładnie przegląd wybranych układów mikroprzepływowych oraz metody ich wytwarzania.

EN

In the last more than ten years polysiloxanes were used by human in variety of applications, for example - implants, sealants or microfluidic devices with less or more complicated structures. Main representative of polysiloxanes is a poly(dimethylsiloxane) - PDMS, which because of his properties, became universal substance for making various microfluidic structures and systems. But when we will connect PDMS with nowadays electronic this polysiloxane could be use for making various analitical (and even reactionary) microstructures with their sizes about several dozen milimetres. In this review we attempted to present possible thoroughly selected microstrofluidic systems and methods of making them.