Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 96

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 5 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  poli(chlorek winylu)
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 5 next fast forward last
PL
Plastyfikatory są najpopularniejszymi, ale również niezbędnymi dodatkami do tworzyw, które nadają tworzywom elastyczność i ułatwiają ich przetwarzanie. W celu oceny skuteczności plastyfikacji porównano dwie różne metody przygotowania plastyfikowanych tworzyw: metodę tradycyjną, najczęściej stosowaną w przemyśle (polegającą na mieszaniu, wytłaczaniu i granulacji), oraz metodę wylewania filmu z roztworu, powszechnie stosowaną w jednostkach badawczych. Do badań porównawczych przygotowano plastyfikowany poli(chlorek winylu) (PVC), zawierający 50 cz. mas. w przeliczeniu na 100 cz. polimeru dwóch powszechnie stosowanych plastyfikatorów (tereftalan bis(2-etyloheksylu) (TFDO) oraz trimelitan tris(2-etyloheksylu) (TMTO)). Przeprowadzono badania w celu oceny skuteczności plastyfikacji na podstawie oceny kluczowych właściwości: właściwości mechanicznych, w tym wydłużenia przy zerwaniu i wytrzymałości na rozciąganie, odporności na ługowanie, stabilności termicznej i temperatury zeszklenia.
EN
Effectiveness of poly(vinyl chloride) (PVC) plasticizers was studied by a conventional method (consisting in mixing, extruding, and pelletizing) and by a simple PVC plasticized film casting onto a petri dish. Mech. properties (elongation at break and tensile strength), leaching resistance, thermal stability, and glass transition temps. of the film were detd. (bis(2-ethylhexyl) terephthalate and tris(2-ethylhexyl) trimellitate) were used as plasticizers. A quite good agreement between results of both methods was achieved but the fast method is recommended for preliminary assessment of the plasticize efficiency only.
EN
The paper describes the chemical modification of PVC consisting in the introduction of amino groups (1,4-dioxane, diethylenetriamine), and then cross-linking with dichlorodiethyl ether. The optimal extraction time was obtained for the polymer that had more chlorine atoms substituted with diethylenetriamine groups and ether. The obtained polymers were characterized by infrared spectroscopy (FTIR), elemental analysis (CHN) and differential thermal analysis (DTA).
PL
W pracy opisano chemiczną modyfikację PVC polegającą na wprowadzeniu grup aminowych (1,4-dioksan, dietylenotriamina), a następnie sieciowaniu eterem dichlorodietylowym. Optymalny czas ekstrakcji uzyskano w przypadku polimeru, który miał więcej atomów chloru podstawionych grupami dietylenotriaminowymi i eterem. Otrzymane polimery scharakteryzowano za pomocą spektroskopii w podczerwieni (FTIR), analizy elementarnej (CHN) oraz różnicowej analizy termicznej (DTA).
EN
A new suitable material was synthesized using click reaction between dialkynyl-p-tert-butylcalix[4]arene and poly(vinyl chloride) azide (PVC-N3 ). This novel dialkynyl-p-tert-butylcalix[4]arene with triazole groups grafted onto PVC polymer (PVC-0.75CX[4]) has an excellent extraction capability for chromium ions from aqueous solutions. It shows a unique ability to extract chromium (VI) ions from aqueous solutions, thanks to the soft cavity, the presence of π-triazole rings and hydrogen bonds. Cr (VI) ion sorption capacity is 95.5% at pH = 3.
PL
W wyniku reakcji typu click między dialkynylo-p-tert-butylokaliks[4]arenem a azydkiem poli(chlorku winylu) (PVC-N3 ) otrzymano nowy związek − dialykynylo-p-tert-butylokaliks[4]aren z grupami triazolowymi szczepiony na poli(chlorku winylu) (PVC-0.75CX[4]). Wykazuje on wyjątkową zdolność do ekstrakcji jonów chromu(VI) z roztworów wodnych, dzięki sprężystej wnęce, obecności pierścieni π-triazolowych i wiązań wodorowych. Zdolność do sorpcji jonów Cr(VI) wynosi 95,5% przy pH = 3.
EN
Three different carbon paste (CP), silk-screen (SP) and poly (vinyl chloride) (PVC) modified electrodes were obtained to verify the reliability of AVELOX, the generic name of which is Moxifloxacin HCl (AV-MOXH). The sensing membranes were containing AVELOX ion associated complexes with sodium tetraphenylborate (NaTPB), phosphomolybdic acid (PMA), phosphotungstic acid (PTA), and ammonium reineckate (RN) as electroactive materials. All three electrodes gave fast, viable, and near-Nernstian linear responses over a relative wide concentration range that ranged from 1.010-6 to 1.010-2 mol/L AV-MOXH at 25°C with a monovalent cationic decrease. The sensors demonstrated a good discernment of AV-MOXH from numerous inorganic and organic compounds such as glucose, sucrose, Na+, Ca+, etc. Additionally, the isothermal coefficients along with selectivity coefficients were calculated. The modified Screen Printed Electrode sensor appeared to be highly sensitive for the determination of AV-MOXH. The electrode response was observed in pH range 2–6 for ISPE electrodes and IPVC electrodes and 3–7 for ICPE electrodes under various temperature conditions. The short response time, lifetime validity, recovery, and all the methods of validation such as limit of detection and limit of quantification were estimated. The potentiometric method turned out to be suitable for determining AV-MOXH in pharmacological formulations, and the findings obtained are comparable to the “HPLC official method” in terms of the agreement. As a result, the postulated potentiometric approach was verified in accordance with IUPAC guidelines.
PL
Otrzymano trzy różne elektrody modyfikowane pastą węglową (CP), sitodrukiem (SP) i polichlorkiem winylu (PVC), w celu oceny skuteczności działania leku AVELOX (nazwa rodzajowa Moxifloxacin HCl, AV-MOXH). Membrany czujników zawierały kompleksy jonu AVELOX z tetrafenyloboranem sodu (NaTPB), kwasem fosfomolibdenowym (PMA), kwasem fosfowolframowym (PTA) i soli Reineckego (RN) jako materiałami elektroaktywnymi. Wszystkie trzy elektrody dały szybkie i bliskie zależności liniowe Nernsta w zakresie stężeń AV-MOXH od 1.0-10-6 do 1.0-10-2 mol/l (w 25°C). Elektrody wykazały dobrą selektywność w oznaczaniu AV-MOXH względem wielu jonów i związków organicznych i nieorganicznych, jak glukoza, sacharoza, Na+, Ca+ itp. Dodatkowo obliczono współczynniki izotermiczne oraz współczynniki selektywności. Zmodyfikowany czujnik z elektrodą sitodrukową okazał się być bardzo czuły do oznaczania AV-MOXH. Badania prowadzono w zakresie pH 2–6 w przypadku elektrod ISPE i IPVC oraz 3–7 w przypadku elektrod ICPE w różnych temperaturach. Oszacowano czas odpowiedzi elektrod, ich czas życia, możliwość regeneracji, odzysk oraz granicę wykrywalności i granicę oznaczalności. Metoda potencjometryczna okazała się być odpowiednia do oznaczania AV-MOXH w preparatach farmakologicznych, a uzyskane wyniki są porównywalne z „oficjalną metodą HPLC”.
PL
Wyniki laboratoryjnych badań składu pochodzących z odpadów komunalnych opakowań zawierających poli(chlorek winylu) (PVC) i aluminium (Al), które są obecnie utylizowane poprzez spalanie, wykorzystano do określenia ilości ściśle monitorowanych wysoce toksycznych substancji zawierających chlor. Te toksyczne substancje tworzące się w procesie spalania mogą być emitowane z gazami odlotowymi do atmosfery. Nienadające się do recyklingu odpady komunalne nie powinny być utylizowane w konwencjonalnych elektrowniach. W niektórych przypadkach także rozmiar odpadu, kształt, a zwłaszcza masa powinny być ściśle regulowane. W Republice Czeskiej rocznie współspalanych jest ok. 171 t PVC.
EN
Nine composite packaging materials were studied for Cl content (0.68-43.42 g/kg). The lab. findings concerning the compn. of poly(vinyl chloride) (PVC) and Al-contg. municipal waste disposed currently by incineration were used to deduce the amt. of strictly monitored, highly toxic Cl-contg. substances emitted with flue gases into the atm. There were 171 t of PVC co-combusted in the Czech Republic every year.
EN
The purpose of the conducted works was material testing of modified poly(vinyl chloride) intended for use in the production of three-layer transmission pipes used in the construction of feeding systems. The effect of modifier on the mechanical and processing properties of PVC was determined. Plastographometric analysis was performed and basic mechanical properties as well as MFR were determined. A sandwich panel reflecting the cross-section of the wall of the designed pipe was made and characterized. A method of estimating the content of processing additives in PVC mixtures was proposed to obtain the material with the assumed MFR value. It has been found that poly(vinyl chloride) materials of various compositions, as well as their recyclates, can be conveniently combined into durable multilayer structures.
PL
Opracowano sposób modyfikacji poli(chlorku winylu) (PVC) w aspekcie możliwości jego zastosowania w produkcji trójwarstwowych rur przesyłowych wykorzystywanych w konstrukcji paszociągów. Zbadano wpływ dodatku modyfikatorów na właściwości przetwórcze i mechaniczne PVC. Wykonano analizę plastografometryczną, wyznaczono podstawowe właściwości mechaniczne oraz masowy wskaźnik szybkości płynięcia (MFR). Wykonano, a następnie scharakteryzowano płytę warstwową obrazującą przekrój ścianki projektowanej rury. Zaproponowano metodę oszacowania udziału dodatków procesowych w mieszankach PVC, gwarantujących otrzymanie tworzywa o zakładanej wartości MFR. Stwierdzono, że zarówno tworzywa polichlorowinylowe o różnym składzie, jak i ich recyklaty można dogodnie łączyć w trwałe struktury warstwowe.
EN
New polymers with potential application in a waste water purification from inorganic contaminants were synthesized via a chemical modification of poly(vinyl chloride) by "click” method based on copper(I)-catalyzed Huisgen reaction. The structure of the resulting polymers containing 1,4-disubstituted triazole units was confirmed by infrared spectroscopy (ATR-FTIR), nitrogen elemental analysis and differential thermal analysis (DTA). The obtained polymers were subsequently used in the elimination of nitrate ions and metalions from the wastewater of Beja region (Tunisia). It was found that new polymers were most efficient in capturing of zinc ions, the average extraction percentage of Zn2+ was 28%, while the average extraction percentage of nitrates did not exceed 12.5%. The selectivity of the binding of investigated ions can be arranged in the following order: Zn2+> NO3–> Ca2+> Mg2+.
PL
W wyniku chemicznej modyfikacji poli(chlorku winylu) metodą „click”, opartej na reakcji Huisgena katalizowanej za pomocą miedzi, zsyntetyzowano nowe polimery o potencjalnym zastosowaniu do oczyszczania ścieków z zanieczyszczeń związkami nieorganicznymi. Nowe zsyntetyzowane polimery zawierają w swojej budowie jednostki 1,4-dwupodstawionego triazolu. Strukturę otrzymanych polimerów potwierdzono metodami spektroskopii w podczerwieni (ATR-FTIR), analizy elementarnej azotu i analizy termicznej (DTA). Polimery te wykorzystano następnie do eliminacji jonów azotanowych i jonów metali występujących w wodach ściekowych w regionie Beja (Tunezja). Stwierdzono, że nowe polimery najefektywniej wychwytują jony cynku (Zn), średni procent ekstrakcji (% E) wynosił 28 %, a średni procent ekstrakcji azotanów nie przekraczał 12,5 %. Selektywność wychwytu badanych jonów przez zsyntetyzowane polimery można uszeregować następująco: Zn2+ > NO3– > Ca2+ > Mg2+.
EN
In the present work, we have investigated the modification of poly(vinyl chloride) using three β-amino alcohols synthesized from limonene oxide (LO). Three polyamines: ethylenediamine(EDA), ­diethylenetriamine (DETA) and triethylenetetramine (TETA) were reacted with limonene oxide using water as a catalyst. Afterwards, the reaction of β-amino alcohols with poly(vinyl chloride) was conducted successively, which gave three novel polymers P1, P2, P3 and polymer P4 derived from the crosslinking of P1 by DETA. The products have been characterized using Fourier transform infrared spectroscopy (FT-IR), differential scanning calorimetry (DSC), element analysis (EA) and X-ray diffraction (XRD). The novel chelating polymers were used in the extraction of hazardous metal ions: bismuth, iron, chromium, aluminum and lead from aqueous solutions. The polymers functionalized with various β-amino alcohols showed a high selectivity in extraction of Bi(III) and Fe(III), especially in the case of P3. The efficiency of metal extraction process depends on the amine group content in the polymer as well asthe sizes of cations and ligand cavities.
PL
Poli(chlorek winylu) (PVC) modyfikowano za pomocą trzech β-aminoalkoholi syntetyzowanych z tlenku limonenu (LO) i etylenodiaminy (EDA), dietylenotriaminy (DETA) lub trietylenotetraminy (TETA) w obecności wody jako katalizatora. W reakcji β-aminoalkoholi z PVC otrzymano trzy nowe polimery P1, P2, P3. Polimer P4 uzyskano w wyniku sieciowania P1 za pomocą DETA. Produkty scharakteryzowano metodami: spektroskopii w podczerwieni z transformacją Fouriera (­FT-IR), różnicowej kalorymetrii skaningowej (DSC), analizy elementarnej (EA) i rentgenowskiej analizy dyfrakcyjnej (XRD). Próbki zmodyfikowanego PVC wykorzystano w ekstrakcji z roztworów wodnych jonów metali: bizmutu, żelaza, chromu, aluminium i ołowiu. Stwierdzono, że otrzymane chelatujące pochodne PVC, zwłaszcza P3, wykazują wysoką selektywność w wychwytywaniu z roztworów wodnych jonów Bi(III) i ­Fe(III), a wydajność procesu zależy od zawartości grup aminowych w polimerze oraz rozmiarów kationów i centrów koordynacyjnych.
PL
Kompozyty WPC są materiałami łączącymi zalety tworzyw polimerowych z estetycznym wyglądem naturalnego drewna. Dzięki wprowadzeniu znacznych ilości napełniacza organicznego produkty z nich wykonane mogą być obrabiane za pomocą typowych narzędzi stolarskich, co stanowi znaczne ułatwienie dla użytkowników. Jednocześnie dzięki osnowie polimerowej możliwe jest ich wytwarzanie typowymi metodami stosowanymi w przetwórstwie materiałów termoplastycznych, czyli wytłaczania i wtryskiwania, co wpływa na redukcję kosztu produkcji. W artykule przedstawiono charakterystykę tej grupy materiałów, sposoby ich wytwarzania oraz przetwarzania do postaci gotowego produktu. Zaprezentowano również przykłady wykorzystania kompozytów WPC w różnych gałęziach przemysłu, w szczególności motoryzacji. Ważną część publikacji stanowi analiza wpływu napełniacza organicznego, w szczególności jego postaci geometrycznej i ilości na właściwości fizykomechaniczne finalnego wyrobu.
EN
WPC composites are materials that combine the advantages of plastic with the aesthetic appearance of natural wood. Thanks to the large amount of organic filler, WPC composite products can be machined using ordinary carpenter tools, which make them very easy to work with. At the same time, thanks to the polymer matrix, it is possible to manufacture them by normal methods used in the processing of thermoplastics, in example extrusion and injection molding, which results in lower production costs. The article presents characteristics of this group of materials, methods of their production and processing into finished product. There are also examples of the use of WPC composites in various fields of industry, especially automotive. An important part of the publication is an analysis of the effect of the organic filler, in particular its geometrical form and quantity, on the physicomechanical properties of the final product.
10
PL
Badano plastyfikację emulsyjnego poli(chlorku winylu) za pomocą ftalanu di-2-etyloheksylowego (DOP), estru 1,2-cykloheksanodikarboksylowego diizononylu (DINCH), dibenzoesanu glikolu dipropylowego (S-9100) oraz adypinianu dioktylowego (DOA). Kompozycje badano za pomocą plastografometru Brabendera. Wykonano oznaczenie właściwości mechanicznych przy statycznym rozciąganiu. Badania twardości względnej i temperatury mięknienia pokazały, że najwyższe ich wartości mają próbki zawierające S-9100. Stwierdzono, że najniższy jest stopień krystaliczności i krystaliczność próbek z S-9100, a najwyższy z DOP i DOA. Zastosowanie metody dynamicznej analizy mechanicznej umożliwiło wyznaczenie modułów zachowawczego oraz stratności i określenie współczynnika stratności mechanicznej. Najniższą wartość temperatury zeszklenia mają próbki zawierające DOA oraz DINCH. Badania mikrotwardości umożliwiły wyznaczenie tzw. twardości instrumentalnej oraz instrumentalnego modułu Younga. Potwierdziły one niezbyt dobre właściwości plastyfikujące S-9100.
EN
Four ester plasticizers were used for plastification of poly(vinyl chloride). The plastificates were studied for mech., thermal and structural properties. The best results were achieved when dioctyl phthalate was used as plasticizer.
EN
Poly(vinyl chloride) (PVC) has been subjected to numerous chemical modifications which were undertaken in order to improve its properties, the use of PVC in new applications and understanding of PVC-related phenomena. This work describes the chemical modification of PVC by amino groups (benzylamine and diethylenetriamine) through nucleophilic substitution reactions of its chlorine atoms to obtain P1 polymer. The modified polymer was subsequently reticulated with dichlorodiethyl ether to obtain P2 polymer. The obtained polymers were characterized using infrared spectroscopy (FT-IR), elemental analysis (CHN), differential scanning calorimetry (DSC), thermogravimetric analysis (TGA), differential thermal analysis (DTA), and X-ray diffraction (XRD). The modified polymers (P1 and P2) were tested for metal ion extraction (cadmium, cobalt, lead, or chromium) using the solid-phase extraction (SPE) method and the inductively coupled plasma atomic emission spectrometry (ICP-AES) technique. Quantitative adsorption measurements were performed using solutions containing 2 • 10-4M of heavy metal ions with pH = 3.5–4.5 at a flow rate of 0.6 dm3/min. The new extractants based on modified PVC (P1 and P2) were able to remove the negative effects of heavy metals contained in aqueous solutions. For Pb2+, the extraction percentage was 98 % using P1 and 90.3 % using P2.
PL
Przeprowadzono chemiczną modyfikację poli(chlorku winylu) (PVC) w reakcji nukleofilowego podstawienia atomów chloru grupami aminowymi (benzyloamina i dietylenotriamina). Otrzymany polimer P1 szczepiono następnie eterem dichlorodietylowym – uzyskano polimer P2. Wytworzone polimery scharakteryzowano za pomocą spektroskopii w podczerwieni (FT-IR), analizy elementarnej (CHN), różnicowej kalorymetrii skaningowej (DSC), analizy termograwimetrycznej (TGA), różnicowej analizy termicznej (DTA) i dyfrakcji rentgenowskiej (XRD). Polimery P1 i P2 testowano w procesie ekstrakcji jonów metali (kadmu, kobaltu, ołowiu lub chromu), stosując ekstrakcję w fazie stałej (SPE) imetodę atomowej spektrometrii emisyjnej z plazmą wzbudzaną indukcyjnie (ICP-AES). Pomiary ilościowe adsorpcji prowadzono w roztworach wodnych zawierających 2 • 10-4M jonów metali ciężkich, opH=3,5–4,5 i przy szybkości przepływu 0,6 dm3/min. Nowe ekstrahenty na bazie zmodyfikowanego PVC (P1, P2) adsorbowały metale ciężkie zawarte w roztworach wodnych – w wypadku jonów Pb2+ ekstrakcja za pomocą P1 wyniosła 98 %, a za pomocą P2 – 90,3 %.
EN
Functional hybrid fillers (kraft lignin conjugated with Sylobloc® 41 silica) were obtained using a process of mechanical grinding of precursors. The products underwent comprehensive physicochemical and dispersive-morphological analysis. The organic-inorganic fillers have good homogeneity and a relatively high surface area. Composites of rigid poly(vinyl chloride) as a matrix with these specific dual fillers were produced in molten state. Data on the processing properties of the blends show the beneficial impact of fillers on gelation time. The presence of lignin/silica fillers strongly influences the thermal stability of PVC as well as Vicat softening temperature.
PL
Funkcjonalne napełniacze hybrydowe wytworzono przy użyciu ligniny krafta oraz krzemionki Sylobloc® 41, z wykorzystaniem procesu mechanicznego rozdrabniania prekursorów. Otrzymane produkty poddano analizie fizykochemicznej i dyspersyjno-morfologicznej. Wytworzone organiczno-nieorganiczne napełniacze hybrydowe charakteryzowały się jednorodną strukturą oraz rozwiniętą powierzchnią właściwą. Na bazie poli(chlorku winylu) i uzyskanych napełniaczy hybrydowych otrzymywano kompozyty w stanie stopionym. Oznaczone właściwości przetwórcze wskazują na korzystny wpływ użytych napełniaczy na czas żelowania mieszanek. Obecność układu hybrydowego lignina/krzemionka w istotnym stopniu oddziałuje także na stabilność cieplną PVC oraz jego temperaturę mięknienia wg Vicata.
PL
W artykule przedstawiono analizę wybranych właściwości fizycznych oraz mechanicznych PVC modyfikowanego środkiem porującym w postaci mikrosfer polimerowych z czynnikiem porującym. Proces modyfikacji przeprowadzono metodą wytłaczania porującego w zmienionych warunkach przetwórstwa. Badania wykazały znaczący wpływ dodanego środka porującego na badane właściwości. Gęstość wytłoczyn o największej zawartości mikrosfer zmniejszyła się o 40%. Oznaczona wytrzymałość na rozciąganie również zmniejszyła się na skutek dodania środka od 40% w wytłoczynach zawierających 0,25% wag. do 63% w wytłoczynach zawierających 1% wag. mikrosfer. Wydłużenie przy zerwaniu zmniejszyło się o około 40% w wytłoczynach zawierających 0,25% wag. mikrosfer, wartość nie zmieniała się w przypadku większej zawartości mikrosfer. Widoczne zmiany nastąpiły także w barwie otrzymanych próbek.
EN
Article presents analysis of selected physical and mechanical properties of PVC modified with blowing agent in the form of polymeric microspheres with the blowing factor. Modification process was carried out by the cellular extrusion method with changed processing conditions. Research have shown significant influence of added blowing agent on measured properties. Density of the extrudates according to the highest content of microspheres decrease about 40%. Tensile strength also decreased on the cause of added blowing agent from 40% in the extrudates containing 0,25% wt. to 63% in the extrudates containing 1% wt. of microspheres. Elongation decrease about 40% in the extrudates containing 0,25% wt., this value was not changed in case of higher content of the micropsheres. Visible changes were also obtained in the color measurement of the samples.
PL
W pracy przedstawiono analizę możliwości wykorzystania produktu ubocznego przemysłu meblarskiego jako napełniacza PVC. Omówiono sposób przygotowania napełniacza NLM i jego wpływ na właściwości przetwórcze i użytkowe PVC. Stwierdzono, że napełniacz NLM powoduje podobne skutki jak typowe napełniacze nieaktywne i może stanowić proekologiczną alternatywę dla powszechnie stosowanej kredy, także w produkcji rur elektroinstalacyjnych.
EN
The paper presents an analysis of the possibility of using by-product from the furniture industry as the PVC filler. The method for preparing NLM filler and its effect on the processing and utility properties of PVC was presented. It was found that NLM filler causes similar effects as conventional inactive fillers and can provide eco-friendly alternative to the commonly used chalk, also in the production of pipes for electrical installation.
PL
Wytworzono plastizole z czterech rodzajów emulsyjnego poli(chlorku winylu) (PVC): PVC E-68, Pevikon P-682, Slovinyl EP-702, Vestolit B-7021 Ultra i plastyfikatorów: ftalanu di-2-etyloheksylowego (DOP), estru diizononylowego kwasu 1,2-cykloheksanodikarboksylowego (Hexamoll DINCH), dibenzoesanu glikolu dipropylowego (S-9100) i adypinianu dioktylowego (DOA), które następnie żelowano w temp. 140 °C lub 160 °C. Za pomocą mikroskopu konfokalnego określano morfologię i wymiary ziaren proszkowych polimerów. Rejestrowano widma w podczerwieni zżelowanych plastizoli. Metodami analizy termograwimetrycznej badano też ich odporność termiczną w atmosferze powietrza. Określono wpływ procesów destrukcji przebiegających podczas żelowania plastizoli PVC na wartości temperatury: początku rozkładu, maksymalnej szybkości rozkładu i końca rozkładu poli(chlorku winylu). Stwierdzono, że zmiany zachodzące w błonach otrzymanych w wyniku zżelowania plastizoli zależą w istotnym stopniu od rodzaju poli(chlorku winylu), w mniejszym zaś od rodzaju plastyfikatora.
EN
The study on thermal stability of polyvinyl chloride (PVC) plastisols gelled at temperatures 140 and 160 °C was carried out. Four different PVCs were used: PVC E-68 (Poland), Pevikon P-682 (Sweden), Slovinyl EP-702 (Slovakia) and Vestolit B-7021 Ultra (Germany). Four plasticizers were applied: di-2-ethylhexyl phthalate (DOP), 1,2-cyclohexanedicarboxylic acid diisononyl ester (Hexamoll DINCH), dipropylene glycol dibenzoate (S-9100) and dioctyl adipate (DOA). The morphology and size distribution of polymer particles were studied with confocal microscopy. ATR-FTIR spectra of the gelled plastisols were recorded, indicating the formation of multiple bonds, ester and ether bond as well as oxygen-containing groups. Thermal stability of the plastisols was evaluated by means of thermogravimetry in air atmosphere. The effects of degradation processes occurring during the gelation of plastisols on the temperatures of initial and final decomposition as well as maximum rate of PVC decomposition were assessed. It was found that the changes in the gelled plastisol membranes depend essentially on the poly(vinyl chloride) type and to alesser extent on the plasticizer used.
PL
Migracja substancji organicznych ze ścianek przewodu polimerowego do wody wodociągowej może prowadzić do pogorszenia jej właściwości organoleptycznych, a zwłaszcza zapachu i smaku. Zaprezentowane badania miały na celu wyznaczenie wartości progowej liczby zapachu (TON) oraz progowej liczby smaku (TFN) w przypadku wody mającej kontakt z przewodami wodociągowymi wykonanymi z tworzyw sztucznych. Do badań wybrano rury wykonane z nieplastyfikowanego polichlorku winylu (PVC-U) (33,4 mm × 2,2 mm), polietylenu dużej gęstości (PE-HD) (32 mm × 2,4 mm) oraz polietylenu sieciowanego (PEX-b) (28,6 mm × 3,2 mm). Zastosowana procedura badawcza obejmowała przemywanie próbek przewodów wodą ultraczystą przez 1 h, przetrzymywanie próbek w wodzie ultraczystej przez 24 h w temperaturze 23°C, test na migrację zanieczyszczeń w czasie 72 h (wg EN 1420-1:1999), rozcieńczanie oraz ocenę wartości TON i TFN metodą pełną, parzystą, wyboru niewymuszonego (wg EN 1622:2006). W skład zespołu oceniającego smak i zapach wody wchodziło 5 osób, badania przeprowadzono w trzech powtórzeniach. Obliczona średnia wartość TON zawierała się w przedziale 3÷5, zaś TFN – 3÷6, przy czym największą wartość zaobserwowano w przypadku kontaktu wody z PE-HD, zaś najmniejszą – PVC-U. Wykazano, że spośród analizowanych materiałów polimerowych największy wpływ na właściwości organoleptyczne wody miał polietylen dużej gęstości, zaś najmniejszy – poli(chlorek winylu).
EN
Migration of organic substrates from polymer pipelines to tap water may result in deterioration of organoleptic water properties, especially its odor and flavor. The aim of the presented studies was to determine the threshold odor number (TON) and threshold flavor number (TFN) for water after its contact with plastic water supply pipelines. Unplasticized polyvinyl chloride PVC-U (33.4 mm×2.2 mm), high density polyethylene PE-HD (32 mm×2.4 mm) and cross-linked polyethylene PEX-b (28.6 mm×3.2 mm) were selected for studies. The analysis procedure covered pipe sample flushing with ultra pure water for 1 hour, sample storage in ultra pure water for 24 hours at 23°C, test for contaminant migration within 72 h (according to EN 1420-1:1999), dilution, and TON and TFN assessment by the complete and even method of the unforced choice (according to EN 1622:2006). The odor and flavor testing team consisted of 5 individuals, the measurements were repeated 3 times. The average calculated TON was in the range of 3–5 while TFN – 3–6. The highest value was observed for PE-HD and the lowest for PVC-U. Our studies demonstrated that PE-HD had the highest influence on organoleptic properties of water among the analyzed polymer materials, while the lowest influence was observed for PVC-U.
EN
In some cases, in the initial stages of exposure to atmospheric conditions, gray discoloration appears on the surface of PVC products pigmented with titanium white. The aim of the study was to develop a simple method for determining the likelihood of discoloration of a PVC /thermal stabilizer / titanium white composition at the onset of exposure to UV radiation. Common thermal stabilizers were used to determine which of them, combined with a polymer and TiO2, can cause discoloration of the samples when exposed to UV radiation, especially in the presence of water. It has been shown that discoloration of a PVC composition surface exposed to UV radiation occurs only in the case of lead stabilizers. Discoloration did not occur when tin stabilizers and Ca/Zn were used in the PVC compositions. Only areas exposed to H2O during exposure to UV radiation were affected.
PL
W niektórych przypadkach na powierzchni wyrobów z PVC pigmentowanych bielą tytanową w początkowym etapie ekspozycji w warunkach atmosferycznych, pojawiają się szare przebarwienia. Niniejsza praca miała na celu opracowanie prostej metody określenia prawdopodobieństwa wystąpienia szarzenia kompozycji PVC/stabilizator termiczny/biel tytanowa w początkowym etapie ekspozycji na działanie promieniowania UV. Wykazano, że szarzenie powierzchniowe kompozycji PVC pod wpływem działania promieniowania UV, występuje jedynie w przypadku zastosowania stabilizatorów ołowiowych. Zjawiska tego nie stwierdzono w przypadku stosowania w kompozycjach PVC stabilizatorów cynowych jak również Ca/Zn. Szarzeniu ulegają jedynie miejsca mające kontakt z H2O podczas napromienienia UV.
PL
Wytworzono hybrydowe nanokompozyty nieplastyfikowanego PVC z nanorurkami węglowymi i grafitem metodą ugniatania w komorze plasfografometru Brabendera, a następnie wytłaczania i prasowania. Udział MWCNT zmieniała się w zakresie od 0,1 do 5% wag. Zawartość grafitu w kompozytach wynosiła 5 % wag. Jednorodność dystrybucji nanocząstek w osnowie PVC zbadano stosując technikę SEM. Na podstawie wyników badań właściwości termicznych i mechanicznych oceniono wpływ nanorurek węglowych na właściwości PVC modyfikowanego grafitem.
EN
Using multistep production procedure which included kneading in Brabender chamber, extrusion and pressing, hybrid nanocomposites of rigid PVC with graphite and nanotubes were manufactured. The MWCNT content in hybrid nanocomposites was in the range 0.1 up to the 5 wt% while the value of graphite was constant 5 wt%. By using scanning electron microscopy technique the distribution of nanofillers in PVC matrix was investigated. Thermal and mechanical properties of produced materials were examined. Basing on results, the influence of carbon nanotubes on properties of PVC matrix was estimated.
PL
Na przykładzie wykładzin podłogowych przedstawiono zagadnienia związane z odpornością plastyfikatów PVC na działanie estrowych związków małocząsteczkowych: octanu etylu, octanu izobutylu oraz ftalanu dimetylu. Przeprowadzono analizę FTIR, wyznaczono stabilność termiczną metodą TGA, scharakteryzowano kinetykę pęcznienia plastyfikatów w cieczach małocząsteczkowych i ich parach, zbadano twardość wykładzin poddanych procesowi pęcznienia. Stwierdzono, że wykładziny wykonane z plastyfikatów PVC nie są odporne na działanie małocząsteczkowych związków estrowych, zarówno w postaci cieczy jak i ich par. Wskutek szybkiego pochłaniania tego typu substancji drastycznie maleje twardość wykładzin i następuje ich deformacja, co może prowadzić do ich odrywania się od podłoża.
EN
Issues related to the resistance of plasticized PVC materials to the ester compounds of low molecular weight, such as ethyl acetate, isobutyl acetate, as well as dimethyl phthalate were presented on the example of floor coverings. The FTIR analysis was carried out, thermal stability was determined by TGA method, swelling kinetics of plasticized materials in fluids of low molecular weight and their vapours was characterized and hardness of floor coverings was examined. It has been stated that the floor coverings made of plasticized PVC are not resistant to esters of low molecular weight, both in liquids and their vapours. Due to fast absorption of such substances, hardness of floor coverings rapidly decreases and deformation occurs, which may lead to their dropping off from the surface.
20
Content available remote Badania strukturalne i termiczne wybranych emulsyjnych poli(chlorków winylu)
PL
Przedstawiono wyniki badań 4 emulsyjnych poli(chlorków winylu) (PVC E-68 Pbs, Pevikon P-682, Slovinyl EP-702 oraz Vestolit B-7021 Ultra). Używając mikroskopu konfokalnego, określono rozmiary ziaren polimerów i ich rozrzut granulometryczny. Metodą spektroskopii w podczerwieni zbadano budowę chemiczną i zawartość śladowych pozostałości innych związków w ziarnach polimeru po procesie emulsyjnej polimeryzacji chlorku winylu. Termograwimetrycznie wyznaczono początkową, maksymalną i końcową temperaturę rozkładu polimerów oraz wartości efektów cieplnych. Za pomocą spektroskopii w bliskiej podczerwieni i rentgenometrii zmierzono też stopień krystaliczności poszczególnych polimerów.
EN
Four com. emulsion poly(vinyl chlorides) were studied for grain morphol., chem. structure, thermal stability, decompn. heat and crystallinity. Trace amts. of impurities present in the polymer samples contributed to a decrease in their thermal stability. The crystallinity of the polymer was evidenced.
first rewind previous Strona / 5 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.