Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Enhanced aging resistance of poly(ε-caprolactone)/brewers’ spent grain composites

Hejna Aleksander, Formela Krzysztof, Barczewski Mateusz, Kuang Tairong, Saeb Mohammad Reza

Polimery

|

2022

|

Vol. 67, nr 1

3--12

PL

W prezentowanej pracy zbadano wpływ parametrów wytłaczania młóta browarnianego na odporność fotooksydacyjną kompozytów polimerowo-drzewnych na osnowie poli(ε-kaprolaktonu). Próbki napełniaczy o wyższej zawartości melanoidyn skuteczniej spowalniały degradację polimeru, hamując dekompozycję fazy amorficznej polimeru. W efekcie, obserwowano wyższe wartości współczynnika starzenia dla próbek zawierających młóto browarniane wytłaczane w wyższej temperaturze, co oznacza ograniczone zmniejszenie właściwości mechanicznych.

EN

The presented paper investigated the influence of the brewers’ spent grain (BSG) extrusion parameters on the photo-oxidative resistance of poly(ε-caprolactone)-based wood polymer composites. Filler samples characterized by the higher melanoidin content were more efficient in hindering of polymer degradation, inhibiting the decomposition of the polymer amorphous phase. As a result, deterioration of mechanical performance was limited, which was expressed by the higher values of aging factor for samples containing BSG extruded at higher temperatures.

2

Wpływ kompatybilizatora na właściwości termiczne kompozytów na bazie polilaktydu naświetlanych promieniowaniem UV-C

Olewnik-Kruszkowska E.

Przetwórstwo Tworzyw

|

2016

|

T. 22, Nr 2 (170)

84--90

PL

Folie zawierające polilaktyd jako osnowę polimerową, montmorylonit jako napełniacz oraz poli(ε-kaprolakton) jako kompatybilizator naświetlano promieniowaniem UV-C (max 254nm) w odstępach dwu godzinnych do 16 godzin. Wpływ napełniacza oraz obecności kompatybilizatora na proces fotodegradacji analizowano przeprowadzając badania właściwości termicznych, zarówno wyjściowych materiałów jak i po różnych czasach ekspozycji na UV. Pod uwagę brano między innymi następujące parametry: stabilność termiczną, temperaturę zeszklenia czy stopień krystaliczności. Otrzymane wartości wskazują, iż wprowadzenie poli(ε-kaprolaktonu) jak i montmorylonitu powoduje wzrost stopnia krystaliczności materiałów, co jest jednym z kluczowych czynników wpływających na proces fotodegradacji. Na podstawie uzyskanych wyników stwierdzono, iż obecność napełniacza podobnie jak i kompatybilizatora poprawia odporność kompozytów polilaktydowych na działanie promieniowania UV.

EN

Films consisting of polylactide as polymer matrix, montmorillonite as filler and poly(ε-caprolactone) as compatibilizing agent were irradiated with UV (254 nm) at intervals of 2-16 hours. Effect the presence of filler and compatibilizing agent has got on photodegradation process was analyzed by examination of thermal properties of both the starting material and the material after various times of exposure to UV radiation. The following parameters were taken into account: thermal stability, temperature of glass transition as well as degree of crystallinity. Determined values indicate that the introduction of a compatibilizing agent and a nanofiller into polymer matrix increases degree of crystallinity of obtained materials. Degree of crystallinity is an important factor influencing photodegradation process. Based on obtained results it has been established that the presence of a nanofiller as well as a compatibilizing agent improves thermal stability of polylactide composites exposed to UV radiation.

3

Wpływ warunków spieniania polimerów przy użyciu CO2 w stanie nadkrytycznym na morfologię i właściwości otrzymywanych struktur porowatych

Tarabasz-Kosowska K., Henczka M.

Inżynieria i Aparatura Chemiczna

|

2016

|

Nr 5

208--209

PL

Określono wpływ parametrów realizacji procesu spieniania poli(ε-kaprolaktonu) przy użyciu CO2 w stanie nadkrytycznym na właściwości otrzymywanych struktur porowatych. Zbadano wpływ na przebieg procesu następujących parametrów: temperatura (50-M00°C), ciśnienie (8÷18 MPa), czas nasycania polimeru ditlenkiem węgla (1÷6 h), szybkość dekompresji mieszaniny (1600-3600 bar/min) oraz czas spieniania (5÷30 min). Wytworzone struktury poddano analizie przy użyciu specjalistycznych metod badań. Wykazano silny wpływ warunków realizacji procesu spieniania na strukturę i właściwości pian stałych.

EN

The influence of process conditions of supercritical foaming of poly(ε-caprolactone) (PCL) on properties of obtained porous foams was investigated. The foaming experiments were performed at temperature varied in a range from 25 to 100°C, pressure from 8 to 18 MPa, saturation time from 1 to 6 hours with different depressurization rates. Finally, the properties of obtained porous three-dimensional structure using various analytical methods were identified. A strong influence of process parameters on morphology and mechanical properties of solid foams were noticed.

4

Wstępna ocena cytotoksyczności biomedycznego poli(ε-kaprolaktonu) otrzymanego w obecności oktanianu cyny

Żółtowska K., Sobczak M., Nałęcz-Jawecki G., Olędzka E., Jaklewicz A., Kołodziejski W. L.

Engineering of Biomaterials

|

2012

|

Vol. 15, no. 114

41--45

PL

Otrzymano szereg próbek biomedycznego poli(ε-kaprolakton)u (PCL) stosując metodę polimeryzacji z otwarciem pierścienia katalizowanej 2-etyloheksanianem cyny (II). Uzyskane produkty polireakcji poddano operacji oczyszczania z pozostałości po katalizatorze cynoorganicznym. Zawartość metalu w otrzymanych polimerach oznaczano za pomocą elektrotermicznej absorpcyjnej spektrometrii atomowej. Toksyczność uzyskanych polimerów oceniano w odniesieniu do bakterii luminescencyjnych oraz dwóch pierwotniaków. Wstępne wyniki zaprezentowane w niniejszym artykule sugerują, że zastosowane operacje oczyszczania redukują zawartość cyny w polimerach bez ich degradacji. Można również stwierdzić, że polimery o zredukowanej zawartości cyny nie wykazują toksyczności w stosunku do bakterii luminescencyjnych V. fischeri oraz pierwotniaków S. ambiguum i T. termophila.

EN

A series of biomedical poly(ε-caprolactone)s were synthesized by the ring-opening polymerization of ε-caprolactone in the presence of tin(II) 2-ethylhexanoate. The obtained products were subjected to the purification procedures for removing the residual of tin catalyst. The metal content in the received polymers were determined using the Electrothermal Atomic Absorption Spectrometry. The toxicity of the resulted polymers was evaluated using bacterial luminescence test and two protozoan assays. The preliminary studies presented in this paper suggest that the purification of the polymers reduces tin concentration in the final products without causing product degradation. It was found that the purified polymers are not toxic relative to luminescent bacteria V. fischeri and two ciliated protozoans S. ambiguum and T. termophila.

5

Change of mechanical properties of PCL-based ternary composite scaffolds fabricated by solid freeform fabrication technique during in vitro degradation

Idaszek J., Święszkowski W., Kurzydłowski K. J.

Composites Theory and Practice

|

2012

|

R. 12, nr 4

228-231

EN

The number of critical bone defects caused by injury, cancer or aging of the world population is increasing. Techniques currently used to repair these defects suffer from several disadvantages, such as a lack of mechanical and biological matching of bone characteristics, the requirement of second surgery and the risk of pathogen transmission. Scaffolds made of bioresorbable polymers are a promising alternative as they temporarily support regeneration of the damaged site and undergo complete degradation after new tissue is formed. The goal of the present study was to determine the changes of the mechanical properties of fibrous PCL-based nanocomposite scaffolds during in vitro degradation. The composite scaffolds containing PCL, 5 wt.% of hydroxyapatite nanoparticles, HA, and different concentrations of PLGA were prepared by combined solvent casting and solid freeform fabrication techniques. The composite scaffolds were subsequently put to a dynamic degradation test. After fixed periods of time, the mechanical properties, mass loss of the scaffolds and change of the surface morphology (SEM) were determined. It was observed that the addition of PLGA accelerated the degradation of the scaffolds. However, the mechanical properties increased during the first weeks of incubation.

PL

Liczba krytycznych ubytków kostnych powstałych w następstwie wypadków, nowotworów czy też na skutek chorób wynikających z wydłużania się przeciętnej długości życia ciągle wzrasta. Techniki ortopedyczne używane obecnie do ich leczenia to alloplastyka oraz auto-, allo- i ksenoprzeszczepy. Techniki te posiadają jednak wady, takie jak możliwość ulegania korozji w przypadku alloplastów (implanty metalowe), ograniczone rozmiary autoprzeszczepów, czy ryzyko przeniesienia czynników chorobotwórczych przy transplantacji allo- i ksenoprzeszczepów. Rusztowania wykonane z polimerów bioresorbowalnych nie posiadają wyżej wymienionych wad, ponieważ ich zastosowanie jest przewidziane jako tymczasowe, a uleganie w środowisku biologicznym resorpcji eliminuje konieczności przeprowadzania dodatkowej operacji. Rusztowania bioresorbowalne mogą być dodatkowo zasiedlone materiałem autogennym pobranym od chorego podczas biopsji. Polikaprolakton (PCL) jest biodegradowalnym poliestrem o bardzo dobrej biozgodności. Jego dodatkowymi zaletami są bardzo dobre właściwości reologiczne oraz wysoka stabilność termiczna. Niestety, polimer ten wykazuje znaczną hydrofobowość oraz bardzo długi okres resorpcji (do 4 lat). Jednym ze sposobów na przyspieszenie degradacji bioresorbowalnych polimerów jest wytworzenie kompozytów z bioaktywnym napełniaczem nieorganicznym lub mieszanki z szybciej degradującym polimerem, np. kopolimerem kwasu glikolowego i mlekowego (PLGA). Przy projektowaniu rusztowań do zastosowań w inżynierii tkankowej niezmiernie ważne jest dopasowanie szybkości resorpcji rusztowania do tempa regeneracji tkanki, tak aby rusztowanie mogło zapewnić stabilność mechaniczną do momentu odbudowy ubytku. Celem niniejszych badań była charakteryzacja procesu degradacji porowatych rusztowań wykonanych z kompozytów potrójnych o osnowie z PCL ze szczególnym uwzględnieniem zmiany ich właściwości mechanicznych. Badania rozpoczęto od wytworzenia materiałów kompozytowych, zawierających nanocząstki hydroksyapatytu oraz różne stężenia PLGA, przez wylanie z roztworu. Następnie z tak przygotowanych kompozytów wytworzono porowate rusztowania za pomocą techniki szybkiego prototypowania. Rusztowania te poddano procesowi degradacji w płynie symulującym środowisko fizjologiczne (ang. Simulated Body Fluid, SBF). W określonych czasowych punktach pomiarowych próbki wyjmowano z roztworu, myto w wodzie destylowanej, suszono w suszarce próżniowej i ważoono w celu wyznaczenia ubytku masy. Następnie w statycznej próbie ściskania badano właściwości mechaniczne rusztowań w celu określenia ich zmiany. W początkowym okresie inkubacji obserwowano wzrost sztywności oraz granicy plastyczności dla wszystkich badanych rusztowań kompozytowych. Po 9 tygodniach inkubacji w SBF nastąpił spadek właściwości mechanicznych rusztowań zawierających najwyższe stężenia PLGA. Dodatek PLGA miał zatem istotny wpływ na szybkość degradacji rusztowań oraz w konsekwencji zmianę właściwości mechanicznych.

6

Composites Based on Poly-e-Caprolactone and Calcium Alginate Fibres Containing Ceramic Nanoadditives for Use in Regenerative Medicine

Boguń M., Stodolak E., Menaszek E., Ścisłowska-Czarnecka A.

Fibres & Textiles in Eastern Europe

|

2011

|

Vol. 19, no. 6 (89)

17—21

EN

The aim of the present work was to develop new composite materials based on two biocompatible polymers (sodium alginate and polycaprolactone) intended for use in the treatment of bone tissue defects. Tests carried out to obtain polymer-fibre composites using two resorbable polymers demonstrated the possibility of attaining composites with mechanical properties that are suitable from the point of view of their applications. Young’s modulus values for the composite systems analysed (254-389 MPa) are higher than for an unmodified PCL sheet. Irrespective of the fibrous phase used, the PCL matrix demonstrates stability in in vitro conditions. The constant pH values and small changes in the ionic conductance of the water indicate that these materials undergo gradual but slow degradation.

PL

W pracy opracowano warunki wytwarzania kompozytów opartych o dwa biodegradowalne tworzywa. Przeprowadzone badania wykazały zróżnicowany wpływ obecności poszczególnych rodzajów fazy włóknistej na właściwości wytrzymałościowe, właściwości fizykochemiczne powierzchni oraz stabilność materiałów kompozytowych podczas procesu inkubacji w warunkach in vitro. W oparciu o uzyskane wyniki można przypuszczać, iż wytworzone materiały kompozytowe na bazie włókien alginianowych, będących nośnikami substancji czynnych, będą powodować wytworzenie dogodnych warunków do krystalizacji apatytu w żywym organizmie.

7

Wpływ poli(ε-kaprolaktonu) na ekspresję i aktywność fosfatazy alkalicznej w ludzkich komórkach osteogennych

Leszczyńska J., Wójtowicz J., Olkowski R., Komasa J., Ulański P., Lewandowska-Szumieł M.

Engineering of Biomaterials

|

2011

|

Vol. 14, no. 103

13--16

PL

Poli(ε-kaprolakton) jest materiałem wykorzystywanym jako rusztowanie dla komórek w inżynierii tkankowej kości. Na podstawie danych z literatury oraz naszych własnych badań nad reakcją komórek osteogennych na bezpośredni kontakt z poli(ε-kaprolaktonem) można przypuszczać, iż materiał ten może wpływać na poziom markerów różnicowania komórek w kierunku osteoblastów. Celem niniejszej pracy było zbadanie wpływu poli(ε-kaprolaktonu) na ekspresję oraz aktywność wczesnego markera procesu różnicowania komórek osteogennych, jakim jest fosfataza zasadowa. Przy użyciu reakcji łańcuchowej polimerazy DNA z analizą ilości produktu w czasie rzeczywistym (real-time PCR) analizowano ekspresję genu fosfatazy zasadowej natomiast aktywność enzymu oznaczono kolorymetrycznym testem firmy Sigma. Otrzymane wyniki wskazują, iż kontakt ludzkich osteoblastów z powierzchnią poli(ε-kaprolaktonu) powoduje podwyższoną ekspresję genu fosfatazy zasadowej oraz podwyższoną aktywność tego enzymu. Fosfataza zasadowa nie jest specyficznym markerem osteoblastów, jednakże jej podwyższony poziom towarzyszy wczesnym etapom różnicowania w kierunku fenotypu komórek osteogennych. Uzyskane wyniki uzasadniają podjęcie dalszych badań nad możliwym wpływem poli(ε-kaprolaktonu) na różnicowanie osteoblastów.

EN

Poly(ε-caprolactone) is a material used as a scaffold for cells in bone tissue engineering. On the basis of data from literature as well as own research it was concluded that this material can influence the levels of markers of cell differentiation towards osteoblasts. The aim of this paper was to investigate the effect of poly(ε-caprolactone) on the expression and the activity of the early marker of the cell osteogenic differentiation process – alkaline phosphatase (ALP). Using the quantitative real time polymerase chain reaction (real-time PCR) gene expression of the alkaline phosphatase was analyzed; however, the activity of the enzyme was determined with colorimetric assay from the Sigma company. The obtained results indicated that the contact of human osteoblasts with the surface of poly(ε-caprolactone) causes an increased gene expression of alkaline phosphatase and an increased activity of this enzyme. Although a high level of ALP does not prove the PCL influence on the osteogenic differentiation of cells into mature osteoblasts, because this enzyme is a non-specific marker of the differentiation process. The obtained results justify undertaking further studies on the possible impact of poly(ε-caprolactone) on osteoblast differentiation.

8

Oznaczanie pozostałości cyny w syntetyzowanych biomedycznych poliestrach alifatycznych metodą elektrotermicznej absorpcyjnej spektrometrii atomowej

Sobczak M., Żółtowska K., Jaklewicz A., Kołodziejski W.

Polimery

|

2010

|

T. 55, nr 9

674-680

PL

Metodą polimeryzacji z otwarciem pierścienia, katalizowanej 2-etyloheksanianem cyny (SnOct2) otrzymano cykliczne poliestry: polilaktyd (PLA) i poli(e-kaprolakton) (PCL). Uzyskane produkty poddawano procesowi kilkakrotnego oczyszczania z pozostałości cynoorganicznego katalizatora. Zawartość Sn w polimerach, po każdym kolejnym oczyszczaniu, oznaczano za pomocą elektrotermicznej absorpcyjnej spektrometrii atomowej (ET-A AS). Wyniki analiz dyskutowano uwzględniając wymagania Farmakopei Europejskiej dotyczące dopuszczalnej zawartości cyny w biomedycznych poliestrach alifatycznych. Stwierdzono, że czterokrotne oczyszczanie produktu polireakcji pozwala na obniżenie poziomu stężenia Sn o 3 rzędy wielkości, do wartości mniejszych niż określone przez Farmakopeę dla materiałów mających kontakt z krwią, ponadto operacje te nie powodują degradacji polimeru.

EN

The synthesis of the aliphatic polyesters - polylactide (PLA) and poly (e-caprolactanes) (PCL) in the ring-opening polymerization of cyclic esters in the presence tin(II) 2-ethylhexanoate (SnOct2) has been presented. The obtained products were subjected to multiple purification procedures to remove residual organotin catalyst (Tables 2 and 3). The tin content in the polyesters was then determined by Electrothermal Atomic Absorption Spectroscopy (ET-AAS) (Tables 3 and 4) after each purification process. The results of the analysis were discussed taking into consideration the requirements placed by the European Pharmacopoeia regarding the amount of tin allowed in aliphatic biomedical polyesters. It was confirmed, that a four-stage purification of the polyreaction product led to a three-fold decrease in the concentration of tin to a level less than the value required by Pharmacopoeia for materials designated for contact with blood. Moreover, the purification process did not generate any degradation of the polymer.

9

Synteza amfifilowych kopolimerów blokowych ?-kaprolaktonu typu ABA

Łukaszczyk J., Jelonek P.

Polimery

|

2009

|

T. 54, nr 3

189-194

PL

Na drodze dwuetapowej syntezy otrzymano szereg blokowych amfifilowych kopolimerów typu ABA z poli(?-kaprolaktonu) (PCL) i eteru monometylowego glikolu poli(oksy)etylenowego (MPEG). Na pierwszym etapie wytworzono prepolimery izocyjanianowe (PCLpre) w reakcji poliestrodioli (PCLdiol) o różnych ciężarach cząsteczkowych z diizocyjanianem heksametylenu (HDI) lub diizocyjanianem izoforonu (IPDI) w obecności laurynianu dibutylocyny (DBTL) jako katalizatora. Drugi etap syntezy polegał na sprzęganiu PCLpre z MPEG w obecności tego samego katalizatora. Dobrane warunki prowadzenia procesu umożliwiły uzyskanie produktów o składach zgodnych z założonymi. Produkty (PCLpre i MPEG-PCL-MPEG) analizowano metodami 1H NMR, IR i DSC. Wykonano test rozpuszczalności w H2O otrzymanych kopolimerów triblokowych stwierdzając, że w roztworach wodnych tworzą się agregaty.

EN

Series of amphiphilic block copolymers of poly(?-caprolactone) (PCL) and poly(oxy)ethylene glycol monomethyl ether (MPEG) of ABA type were synthesized in two-stage process. At first stage the isocyanate prepolymers (PCLpre) were prepared in the reactions of polyesterdiols (PCLdiol) of various molecular weights with either hexamethylene diisocyanate (HDI) or isophorone diisocyanate (IPDI) carried out in the presence of dibutyltin dilaurate (DBTL). PCLpre coupling with MPEG in the presence of the same catalyst was the other stage of synthesis. The products (PCLpre and MPEG-PCL-MPEG) were characterized by 1H NMR, IR and DSC methods (Fig. 1-4, Table 1 and 2). It was found in solubility tests in water of triblock copolymers obtained that aggregates were formed in aqueous solutions (Fig. 5).

10

Badania procesu wytłaczania folii z polikaprolaktonu (PCL)

Stasiek A., Łubkowski D., Dzwonkowski J.

Przetwórstwo Tworzyw

|

2007

|

[R.] 13, nr 4

107-109

PL

Poli(ε-kaprolakton) PCL odznacza się pełną biodegradowalnością, nietoksycznością, zgrzewalnością, niskimi temperaturami topnienia, dobrą adhezją stopionego tworzywa do innych materiałów, zgodnością z wieloma polimerami. Wytworzona z niego folia dzięki niskiej temperaturze topnienia wynoszącej 60°C jest podatna na proces kompostowania, gdzie w warunkach naturalnego rozkładu, temperatura masy przekracza 60°C [2, 3]. Proces degradacji może być katalizowany enzymatycznie oraz chemicznie. Badania procesu wytłaczania folii płaskich z PCL przeprowadzono na stanowisku badawczym Plasti-Corder PLV 151 firmy BRABENDER. Próbki wytłoczonych folii poddano badaniom właściwości mechanicznych, badano też transmisję światła przez folie oraz zamglenie.

EN

Poly(ε-caprolacton) PCL is totally biodegradable and non-toxic material. It possesses the ability to welding, low melting point, good adhesion of melted plastic and compatibility with other polymers. Due to low melting point i.e. 60°C, PCL films undergo the composting process, where under natural decay conditions; mass temperature is higher than 60°C [2, 3]. Degradation process can be catalysed by enzymes and chemicals. Testing of extrusion process of PCL flat films was carried out on BRABENDER Plasti-Corder PLV 151 test stand. Mechanical properties of extruded films samples as well as light transmission through films and haze were tested.

11

Otrzymywanie, struktura oraz właściwości użytkowe nanokompozytów z warstwowych glinokrzemianów i poli(e-kaprolaktonu)

Pigłowski J., Kiersnowski A., Dołęga J.

Polimery

|

2006

|

T. 51, nr 10

704-715

PL

Artykuł stanowi przegląd literatury dotyczącej wyników dotychczasowych badań nanokompozytów, w których polimerową matrycą jest poli(e-kaprolakton) (PCL), a rolę napełniacza odgrywa montmorylonit (MMT). Przedstawiono budowę i właściwości MMT, jak również możliwości jego modyfikacji za pomocą różnych związków amfifilowych oraz wybrane właściwości PCL ze szczególnym uwzględnieniem jego biodegradowalności i kompatybilności z wieloma innymi polimerami. Scharakteryzowano dwie podstawowe metody otrzymywania kompozytów PCL/MMT, mianowicie mieszanie napełniacza ze stopionym polimerem i polimeryzację e-kaprolaktonu w obecności organofilizowanego MMT. Omówiono wybrane właściwości mechaniczne mikro- i nanokompozytów PCL o różnych zawartościach napełniacza, a także kompozytów z matrycą polimerową stanowiącą mieszaninę PCL i innych polimerów (PVC, PP, PE lub SAN). Przedstawiono również właściwości barierowe oraz stabilność termiczną omawianych kompozytów.

EN

The article is a review of literature concerning the results of past investigations of nanocomposites consisted of poly(e-caprolactone) (PCL) matrix and montmorillonite (MMT) as a filler. The structure (Fig. 1), properties and possibilities of MMT modifications with various amphiphilic compounds were presented. As well the selected PCL properties, especially its biodegradability and compatibility with many other polymers were discussed. Two main methods of preparation of PCL/MMT composites were characterized namely melt blending and in-situ way via polymerization of e-caprolactone in the presence of organophilized MMT (Fig. 2). The selected mechanical properties of micro- and nanocomposites of PCL with different filler contents (Table 1, Fig. 3) as well as of composites with polymer matrix consisted of PCL blend with another polymers (PVC, PP, PE or SAN, Table 2) were discussed. Barrier properties and thermal stability of the composites discussed were also characterized.

12

Enzymatyczna i hydrolityczna degradacja poli(e-kaprolaktonu) w warunkach naturalnych

Krasowska K., Hejmowska A., Rutkowska M.

Polimery

|

2006

|

T. 51, nr 1

21-26

PL

Badania obejmowały degradację środowiskową poli(e-kaprolaktonu) (PCL) w rozmaitych warunkach naturalnych, a także w środowisku eliminującym działalność organizmów żywych. Przebieg degradacji oceniano na podstawie zmian masy PCL oraz jego ciężaru cząsteczkowego i struktury powierzchni w warunkach różnej temperatury i pH środowiska. Ustalono, że w badanych naturalnych środowiskach degradacja jest rezultatem hydrolizy zarówno enzymatycznej (powodującej degradację powierzchni i zmieniającej jedynie masę, a nie ciężar cząsteczkowy próbki), jak i chemicznej (będącej przyczyną obserwowanego zmniejszenia ciężaru cząsteczkowego). Decydującą rolę w procesie przebiegającym w warunkach naturalnych odgrywa hydroliza enzymatyczna.

EN

The studies on environment degradation of poly(e-caprolactone) (PCL) in various natural conditions namely in the compost with activated sludge and in seawater were done. Poly(e-caprolactone) degradation has been also carried out in laboratory conditions in seawater with sodium azide addition (NaN3, 0.195 g/L). NaN3 eliminated the activity of microorganisms what allowed evaluation of chemical hydrolysis part in the process of degradation in seawater. Enzymatic and chemical hydrolyses in the process of environmental degradation of PCL were evaluated based on the changes of: sample weight (Table 4), molecular weight of the polymer (Table 5) and the surface structure (Fig. 1). Effects of temperature, pH of environment and activities of dehydrogenases in the compost (Table 1-3) on the course of the process studied were determined. PCL sensitivity to biological decomposition has been confirmed. It was found that PCL degradation in the environments studied was a result of both enzymatic and chemical hydrolyses and enzymatic hydrolysis play the key role in the process.

13

Produkcja cząstek do kontrolowanego uwalniania leków

Kula K., Ciach T., Szewczyk K. W.

Inżynieria i Aparatura Chemiczna

|

2006

|

Nr 5s

69-71

EN

In the paper the Electro Hydro Dynamic Atomization (EHDA) and spray drying techniques (SDP) as a tool in particle production are presented. Solutions of polymer and paracetamol in organic solvents were sprayed and particles obtained were collected. The size and morphology of particles were analyzed.

14

Wpływ sadzy na właściwości fizyko-mechaniczne poli(ε-kaprolaktonu)

Spasówka E., Rudnik E., Kijeński J.

Czasopismo Techniczne. Mechanika

|

2006

|

R. 103, z. 6-M

449-452

PL

W pracy przedstawiono wpływ sadzy na właściwości mechaniczne, termiczne i elektryczne poli(epsilon-kaprolaktonu). Do badań wybrano dwa rodzaje sadzy technicznej - piecową Carbex 330U i otrzymaną w procesie plazmochemicznym z etylenu. Proces prowadzono z wykorzystaniem rozpuszczalnika (toluen, aceton), zakres stosowanych stężeń to 0-1% wag. napełniacza.

EN

Polycaprolactone was modified with plasma or furnace carbon black in the amount of 0-1% wt. The composites were prepared by solution method (toluene and acetone). The results were compared with no modified polycaprolactone. The paper presents the results of some mechanical, thermal, electric and microscopic studies of modified polycaprolactone. The mechanical testing comprises tensile strength, Shore hardness and yield stress. The composites were also studied with scanning electron microscope SEM methods.

15

Radiacyjna sterylizacja poli(epsilon-kaprolaktonu) (II)

Filipczak K., Woźniak M., Ulański P., Rosiak J. M., Przybytniak G., Olkowski R. M., Lewandowska-Szumieł M.

Inżynieria Biomateriałów

|

2005

|

R. 8, nr 47-53

113--115

16

Radiacyjna sterylizacja poli(epsilon-kaprolaktonu) (I)

Filipczak K., Woźniak M., Olah L., Ulański P., Rosiak J. M., Olkowski R. M., Lewandowska-Szumieł M.

Inżynieria Biomateriałów

|

2005

|

R. 8, nr 47-53

110--112

17

Wpływ modyfikacji poli(ε-kaprolaktonu) na jego biodegradację w warunkach naturalnych

Rutkowska M., Krasowska K., Heimowska A., Steinka I.

Polimery

|

2002

|

T. 47, nr 4

262-268

PL

Oceniono wpływ różnych modyfikatorów i dodatków procesowych na szybkość biodegradacji poli(e-kaprolaktonu) (PCL) w warunkach naturalnych - w kompoście z osadem czynnym i w wodzie morskiej. Badania obejmowały PCL modyfikowany skrobią, kredą albo dodatkami procesowymi, czyli poli(akrylanem etylenowo-butylowym) (EBA) z utleniaczem lub układem Master Batch (MB) składającym się z PE-LD oraz amidów kwasu erukowego i kwasu oleinowego. W toku biodegradacji kontrolowano charakterystyczne parametry obu środowisk. Stopień biodegradacji PCL oceniano na podstawie zmian masy, granicznej liczby lepkościowej, naprężenia zrywającego, charakteru struktury powierzchni i krystaliczności. Potwierdzono podatność PCL na rozkład biologiczny pod wpływem makro- i mikroorganizmów obecnych w środowisku naturalnym. Biodegradacja niemodyfikowanego PCL trwała 6 tygodni w kompoście i 7 tygodni w wodzie morskiej. Dodatek kredy nie wpływał na szybkość biodegradacji PCL, a wprowadzanie skrobi przyspieszało ten proces. Modyfikacja PCL dodatkami procesowymi zmniejszała wrażliwość na atak mikroorganizmów bytujących w środowisku naturalnym, przedłużając tym samym proces biodegradacji. Obserwacje mikroskopowe i pomiary metodą DSC ujawniły dwuetapowy przebieg degradacji enzymatycznej PCL, zgodnie z którym najpierw degradacji ulega faza amorficzna, a następnie faza krystaliczna polimeru.

EN

Effect of various modifiers and processing additives on poly(epsilon-caprolactone) (PCL) biodegradation rate under natural conditions (in compost with activated sludge and in seawater) was investigated. Tests included starch, chalk or processing additives (i.e. poly(ethyl-butyl acrylate) with oxidant (EBA), or Master Batch (MB) system consisting of PE-LD and crucic and oleic acid amides) modified PCL. Characteristic parameters of both environments were controlled throughout the biodegradation (Tables I and 2). Biodegradation of PCL was assessed based on changes in weight, intrinsic viscosity, tensile strength, surface morphology and crystallinity characteristics (Tables 3-6, Fig. 1). Susceptibility of PCL to biological degradation caused by macro- and micro-organisms present in the natural environment was confirmed. Biodegradation of unmodified PCL lasts 6 weeks in compost and 7 weeks in seawater. Chalk does not affect PCL biodegradability rate, whereas introduction of starch accelerates the process. Modification of PCL using processing additives reduced its susceptibility to attack by microorganisms present in the natural environment, thus, prolonging the biodegradation. Microscopic observations and DSC measurements confirmed two-stage enzymatic degradation of PCL, whereby the amorphous phase is degraded first, with the polymer crystalline phase following.

18

Otrzymywanie, struktura i właściwości nanokompozytów poli(epsilon-karpolakton)/monitorylonit i ich mieszanin z poli(chlorkiem winylu)

Kiersnowski A., Pigłowski J., Gancarz I., Smęda A.

Prace Naukowe Instytutu Technologii Organicznej i Tworzyw Sztucznych Politechniki Wrocławskiej. Konferencje

|

2001

|

Vol. 50, nr 23

182-185

PL

Nanokompozyty otrzymywano stosując syntetyczny montmorylonit sodowy modyfikowany bromkiem heksadecylotrimetyloamoniowym. Efektem modyfikacji była zmiana charakteru powierzchni montmorylonitu oraz dwukrotne zwiększenie odległości międzypłaszczyznowej (d001) montmorylonitu. Nanokompozyty z matrycą z poli(epsilon-kaprolaktonu) (PCL) otrzymywano posługując się techniką interkalacyjnej polimeryzacji kaprolaktonu in situ w obecności organofilizowanego glinokrzemianu. Stwierdzono, że w nanokompozytach następuje dalsza delaminacja glinokrzemianu połączona z zaburzeniem jego struktury warstwowej. Zaobserwowano zmniejszanie ciężaru cząsteczkowego polimeru wraz ze wzrostem zawartości modyfikowanego montmorylonitu. Badania mechaniczne miszanin nanokompozytów z PVC wykazały, że zawartość 6% wag. nanokompozytu o składzie PCL/M-HTAB 50/50% wag. powoduje wzrost modułu sztywności o ok. 50% w porównaniu z czystym PVC. Stwierdzono ponadto, że nie jest możlliwe uzyskanie mieszanin o większej zawartości nanokompozytu.

EN

Synthetic sodium-montmorillonite (M) was organopfilized using hexadecyltrimethylammonium bromide (HTAB). As an effect of this modification the change of silicate's surface character from organophobic to organophilic and increase of interlayer spacing (d001) was obserwed. Nanocomposites of poly(epsilon-caprolactone)/organically modified montmorillonite (PCL/M-HTAB) were produced using interlative in situ polymerization. Neat poly(epsilon-caprolactone) (PCL) was synthesid using traces of water as a catalyst. WAXS measurements of obtained nanocomposites indicated, that futher delamination of M-HTAB in nanocomposites occured. Moreover, rerrangement of clay structure was observed. Viscosity-average molecular weight of matrix-PCL decreased with increasing M-HTAB content. Mechanical testing of blend containing 6,0 wt. % indicated increase of Young moduls approx 50 % in comparison with neat PVC (2,9 and 1,9 GPa respectively).