Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Zależności pomiędzy stereoselektywnością i szybkością reakcji a polarnością cieczy jonowych

Janus E., Wróblewska E. K.

Przemysł Chemiczny

|

2013

|

T. 92, nr 9

1610-1614

PL

Zbadano reakcję Dielsa i Aldera pomiędzy cyklopentadienem i maleinianem dimetylu w cieczach jonowych zbudowanych z anionu NTf2- i różnych kationów. Wartości stałej szybkości i stereoselektywności endo:egzo skorelowano z parametrami polarności Kamleta i Tafta i lepkością cieczy jonowych. Zastosowanie wielowymiarowej regresji liniowej pozwoliło ustalić, że właściwości protonodonorowe, związane z parametrem polarności α oraz lepkość cieczy jonowej mają największy wpływ na stałą szybkości reakcji. Natomiast polaryzowalność, związana z parametrem π* przyczynia się w dużym stopniu do zmian stereoselektywności, podczas gdy zdolności do donacji i akceptacji protonu są mniej ważne.

EN

Eleven ionic liqs. were used as medium of the Diels-Alder reaction between cyclopentadiene and dimethyl maleate carried out at 25°C to det. reaction rate constants and stereoselectivities correlated with Kamlet-Taft polarity parameters and viscosity of the ionic liqs. Multidimensional linear regression model was chosen. The H bond donating ability and viscosity of ionic liqs. had a significant impact on the reaction rate const. Polarizability contributed to a large extent to the changes in stereoselectivity, whereas H bondaccepting and donating abilities were of lesser importance.

2

Wpływ temperatury i polarności środowiska na termodynamiczną równowagę procesu wewnątrzcząsteczkowej transestryfikacji 4-(4-hydroksyfenylo)-4-(2-hydroksyfenylo)-pentanianu etylu

Dresler E., Nowakowska-Bogdan E., Kulesza R., Jasiński R.

Przemysł Chemiczny

|

2013

|

T. 92, nr 10

1876-1878

PL

Korzystając z wyników zaawansowanych teoretycznie obliczeń na gruncie teorii funkcjonałów gęstości DFT (density functional theory), przeanalizowano termodynamiczne aspekty procesu wewnątrzcząsteczkowej transestryfikacji 4-(4-hydroksyfenylo)-4(2-hydroksyfenylo)-pentanianu etylu. Okazało się, że równowaga procesu silnie zmienia się wraz ze zmianą temperatury reakcji. Polarność środowiska ma mniej istotny wpływ na równowagowy stopień konwersji.

EN

Enthalpy, entropy, free energy, equil. consts., and conversion degrees of the intramol. transesterification of the title compd. to resp. lactone in gas phase and in polar media at 0–100°C were calcd. from thermodynamic properties of the raw material and product by using a commonly used com. available algorithm. The reaction equil. const. and conversion degree increased strongly with the increasing temp. Polarity of the environment showed a less significant effect on the reaction equil. and conversion degree.

3

Wodorozcieńczalne kationomery poliuretanowe syntezowane z 4,4'-diizocyjanianu difenylometanu lub diizocyjanianu izoforonu, poliestrów i N-metylo- lub N-butylodietanoloaminy — analiza struktury i wybranych właściwości otrzymywanych powłok

Król P., Król B.

Polimery

|

2012

|

T. 57, nr 11-12

799-811

PL

Poliuretanowe kationomery syntezowano w reakcji MDI, IPDI, poliestrów i trzeciorzędowych amin alifatycznych, które po wbudowaniu do prepolimeru w reakcji z kwasem mrówkowym lub bromkiem butylu tworzyły kationy alkiloamoniowe. Otrzymane prepolimery izocyjanianowe przedłużano w środowisku wodnym przy użyciu 1,6-heksametylenodiaminy, uzyskując trwałe dyspersje wodne. Metodą spektroskopii 1H NMR potwierdzono struktury chemiczne syntezowanych kationomerów i podjęto próby ilościowej oceny polarności otrzymanych z nich powłok, na podstawie specjalnie w tym celu obliczanego parametru kdośw. Wykorzystując modele van Ossa-Gooda i Owensa-Wendta oraz pomiary kątów zwilżania powierzchni kationomerów poliuretanowych za pomocą cieczy wzorcowych o różnej polarności, wyznaczono swobodną energię powierzchniową (SEP) wytwarzanych powłok. Dyskutowano wpływ struktury chemicznej oraz polarności kationomerów poliuretanowych na wartości SEP i jej składowe: polarną, dyspersyjną i kwasowo-zasadową. Stwierdzono, że istotną rolę odgrywa w tym przypadku zarówno rodzaj diizocyjanianu, poliestru, jak i jego ciężar cząsteczkowy oraz struktura segmentu jonowego. Powłoki o małej hydrofilowości (SEP ok. 38 mJ/m2) wytwarzano z kationomerów syntezowanych z MDI i poli(etylenoadypiniano)diolu 1000, zawierających ugrupowania jonowe otrzymane w wyniku wbudowania do łańcuchów poliuretanowych N-butylodietanoloaminy wraz z bromkiem butylu.

EN

Polyurethane cationomers were synthesized in the reaction of MDI, IPDI, polyesters and tertiary aliphatic amines, which were incorporated into the prepolymer and converted to alkylammonium cations by reacting with formic acid or butyl bromide. The obtained isocyanate prepolymers were extended in aqueous medium using 1,6-hexamethylenediamine resulting in the formation of stable aqueous dispersions. Chemical structures of the synthesized cationomers were confirmed by 1H NMR spectroscopy. Attempts were made to quantitatively evaluate the polarity of coatings made from them using specially calculated for that purpose kcalc. parameter. The surface free energy (SFE) of the obtained coatings was determined using van Oss — Good and Owens — Wendt models as well as contact angle measurements of cationomer surfaces by means of standard liquids with various polarity. The effect of chemical structure and polarity of polyurethane cationomers on SFE as well as on its polar and acid-base components was discussed. It was concluded that these parameters are highly influenced by both diisocyanate and polyester type as well as molecular weight and ionic segment structure. Coatings with low hydrophobicity (SFE about 38 mJ/m2) were prepared from the cationomers made from MDI and poly(ethylene adipate) diol 1000, containing ionic groups obtained by incorporation of N-butyldiethanolamine together with butyl bromide into the polyurethane chains.

4

Wpływ osnowy polimerowej na piezooptykę nanokrystalitów γ-glicyny

Oźga K., Nabiałek M., Szota M., Rakus P., Czaja P., Dośpiał M., Berdowski J., Tylczynski Z.

Przetwórstwo Tworzyw

|

2011

|

[R.] 17, nr 6

483-487

PL

Ustalono główną rolę polarności osnów polimerowych na dyspersję zjawiska piezooptyki nanokrystalitów γ-glicyny wprowadzonych w osnowy polimerowe poli(metakrylanu metylu) (PMMA) oraz poliwęglanu (PC). Stwierdzono pojawienie się efektu piezooptycznego pod wpływem obróbki laserowej dwoma wiązkami świetlnymi o długości fali 1064 nm oraz 532 nm, generowanymi z jednego źródła laserowego YAG: Nd. Optymalne rozmiary nanokrystalitów γ-glicyny, dla których otrzymano odpowiednie wartości współczynników piezooptyczych wynosiły 50-80 nm (optymalna koncentracja 5,5 % w j. wag.). W pracy badano relaksacje oraz zależności spektralne odpowiednich współczynników tensora piezooptycznego.

EN

We have established a principal role of the polarity of polymer matrices on the piezooptical dispersion of the γ-glycine nanocrystallites embedded into the polymethymethacrylate (PMMA) and polycarbonate (PC) matrices. We have found that the optical treatment by bicolor two laser beams at 1064 nm and 532 nm which are originating from the same 10 ns Nd:YAG lasers, causing occurrence of the piezooptical effects. The optimal content of the γ-glycine nanocrystallites with respect to the magnitude of piezooptical coefficients with the sizes within the range 50-80 nm correspondence to the 5.5 % in weighting unit. We studied relaxation and spectral dependences of the corresponding coefficients of piezooptic tensor.

5

Wpływ matrycy polimerowej na absorpcję optyczną i kinetykę fluorescencji kompozytów zawierających chromofory pochodnych pirazolochinoliny

Oźga K., Kuźnik W., Gondek E., Szota M., Dośpiał M., Nabiałek M., Czaja P.

Przetwórstwo Tworzyw

|

2011

|

[R.] 17, nr 6

479-482

PL

W pracy przedstawiono wyniki badań eksperymentalnych dla kompozytów, utworzonych w wyniku wbudowania nowych pochodnych chromoforów pirazolochinoliny (PQF) w matryce polimerowe różnego składu i różnej polarności. Ustalono wpływ polarności zastosowanych matryc polimerowych oraz stężenia chromoforów na zwiększenie wartości maksymalnego współczynnika absorpcji optycznej. Otrzymano zwężenie szerokości emisyjnej linii spektralnej o około 40 i 50 nm, w przypadku chromoforów pirazolochinoliny wbudowanych w bardziej polarne matryce polimerowe, takie jak polistyren (PS) czy poliwęglan (PC), w stosunku do matrycy poli(metakrylanu metylu) (PMMA). Fakt ten związany jest z oddziaływaniem dipol-dipol pomiędzy chromoforem PQF a zastosowaną matrycą polimerową. Dla chromoforów (o stężeniu optymalnym: 0,2 % w/w) wprowadzonych do matrycy PMMA z pomiarów zaniku fotoluminescencji wyznaczono czas relaksacji wynoszący 17,8 ns.

EN

This work covers experimental research on composites formed by incorporation of new chromophores - pyrazoloquinoline derivatives- into polymer matrices differing in composition and polarity. Influence of matrix polarity and chromophore concentration on maximum optical absorption coefficient was established. Emission spectral line narrowing by 40 to 50 nm was observed in the case of polystyrene (PS) and polycarbonate (PC) matrices with respect to poly(methyl methacrylate) (PMMA). This difference is attributed to dipole-dipole interactions between the PQF chromophore and the polymer matrix. Relaxation time of 17,8 ns was estimated from luminescence decay experiment for a composite containing 0,2 % w/w of chromophore in PMMA matrix.

6

Circle orthogonally intersecting two non – coplanar circles

Bieliński A., Łapińska C.

Journal Biuletyn of Polish Society for Geometry and Engineering Graphics

|

2009

|

Vol. 19

3--7

EN

The problem of finding a circle orthogonally intersecting two non-coplanar circles is discussed. It is shown that if the required circle exists, it can be obtained as the intersection line of two adequately chosen spheres. Conditions which must be satisfied by such two spheres are given. Using the properties of these spheres, the problem of constructing a circle orthogonally intersecting two circles in chain position can be reduced to finding a straight line intersecting four suitably determined straight lines.

PL

W pracy pokazano, że okrąg przecinający dwa dane okręgi nieleżące w jednej płaszczyźnie może być uzyskany jako część wspólna dwóch odpowiednio dobranych sfer. Sformułowano warunki opisujące te sfery, z których wynikają warunki dla istnienia poszukiwanego okręgu. Pokazano, że w niektórych sytuacjach konstrukcja tego okręgu sprowadza się do wyznaczenia prostej przecinającej cztery odpowiednio dobrane proste. Ta prosta może być otrzymana przez zastosowanie konstrukcji Steinera.

7

Kationomery poliuretanowe syntetyzowane z 4,4'-diizocyjanianu difenylenometanu, glikolu poli(oksypropylenowego) i N-alkilodietanoloamin - budowa chemiczna oraz swobodna energia powierzchniowa i jej składowe

Król P., Król B.

Polimery

|

2007

|

T. 52, nr 6

427-437

PL

Kationomery poliuretanowe syntetyzowano w reakcji 4,4'-diizocyjanianu difenylenometanu, oligo(oksypropyleno)diolu i trzeciorzędowych amin alifatycznych lub aromatycznych, które - po wbudowaniu do prepolimeru - w reakcji z kwasem mrówkowym przekształcano w kationy alkiloamoniowe. Łańcuch tak otrzymanych produktów przedłużano za pomocą 1,6-heksametylenodiaminy, uzyskując trwałe dyspersje wodne tworzące na powierzchni politetrafluoroetylenu cienkie powłoki polimerowe. Metodami spektroskopii 1H NMR oraz IR potwierdzono budowę chemiczną syntetyzowanych kationomerów i podjęto próby ilościowej charakterystyki polarności fragmentów tej budowy. Wykorzystując model fizyczny van Ossa-Gooda oraz wyniki pomiarów kątów zwilżania powierzchni kationomerów PUR za pomocą cieczy wzorcowych o różnej polarności (wody, formamidu i dijodometanu) wyznaczono swobodną energię powierzchniową (SEP, γS) otrzymanych jonomerów. Zinterpretowano wpływ budowy chemicznej (ze szczególnym uwzględnieniem rodzaju podstawnika węglowodorowego przy atomie azotu trzeciorzędowej aminy), a także polarności kationomerów PUR na wartości SEP oraz jej składowych dyspersyjnej i kwasowo-zasadowej. Zasadnicze znaczenie ma tu budowa segmentów poliolowych i uretanowych kationomeru oraz rodzaj segmentów jonotwórczych. Największą wartością SEP charakteryzował się kationomer syntetyzowany z udziałem N-metylofenylodietanoloaminy, a najmniejszą - kationomer otrzymany przy użyciu N-tertbutylodietanoloaminy.

EN

Polyurethane cationomers were synthesized in the reaction of 4,4'-methylenebis(phenyl isocyanate), oligo(oxypropylene)diol and tertiary aliphatic or aromatic amines which, after the incorporation into the prepolymer in the reaction with formic acid, were converted into alkylammonium cations (Table 1). By chain extension of these products with 1,6-hexamethyleneamine, the stable aqueous dispersions were obtained forming thin polymeric films on the surface of polytetrafluoroethylene. The chemical structures of cationomers synthesized were confirmed with 1H NMR (Fig. 2-6, Table 3) and IR spectroscopy (Fig. 7 and 8). Some trials were made to characterize quantitatively the polarity of these structures’ fragments (Table 4 and 5). Free surface energy (SEP, γS) of ionomers obtained has been determined using the physical van Oss-Good's model and contact angle measurements of PUR cationomers surfaces with model fluids showing different polarity (water, formamide or diiodomethane - Table 2). The effects of chemical structures (special attention has been paid to the hydrocarbon substituent at nitrogen atom of tertiary amine) and polarity of PUR cationomers on the values of SEP and its components: dispersive and acid-base ones were interpreted (Table 6). The structures of polyol and urethane segments of a cationomer and the kind of ionogenic segments were found as having the fundamental influences. The biggest SEP value was found for cationomer synthesized with N-methylphenyldiethanoloamine while the smallest one for cationomer obtained with N-t-butyldiethanoloamine.

8

Komputerowe modelowanie przyrządów opartych na heterostrukturze AIGaN/GaN/Al2O3

Pasecki T., Kośnikowski W.

Elektronika : konstrukcje, technologie, zastosowania

|

2005

|

Vol. 46, nr 2-3

50-51

PL

Modelowano tranzystor HFET oparty na heterostrukturze AlGaN/GaN/AI₂O₃ z uwzględnieniem wpływu polaryzacji spontanicznej i piezoelektrycznej w naprężonej warstwie AlGaN. Polaryzacja warstwy AIGaN pozwala na konstruowanie niedomieszkowanych HFET. Badano wpływ polarności warstw na działanie przyrządu. Jedynie wartswy o polarności galowej okazały się przydatne do konstrukcji HFET. Uwzględniono specjalne metody obniżania koncentracji elektronów.

EN

HFET based on AlGaN/GaN/AI₂O₃ heterostructure have been modelled. Influence of spontaneous and piezoelectric polarisation effect in strained AlGaN layer was included in modelled structures. Polarisation of AlGaN layer allows building undoped HFET. Influence of AIII-N layers polarity on device performance was modelled. Only Ga-face structures appeared suitable for HFET construction. Models took into account special methods of lowering intrinsic electron concentration as it is crucial for proper device performance.