Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

1 Archives of Metallurgy and Materials

1 2005

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: polarizing power of metal atoms

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Cohesion energy, metallic radius and bonding energy of electrons in the ionic core of metal atoms

Stokłosa A., Laskowska B.

Archives of Metallurgy and Materials

2005

Vol. 50, iss. 3

783-801

The paper presents the analysis of atomic radii of metals, their cohesion energy (sublimation enthalpy) and the bonding energy of electrons in the highest shell. It has been stated that starting from the alkaline elements, which have the largest radii, the cohesion energy of metals increases linearly with the reciprocal radius, until the d-subshell is half-filled. At a higher number of electrons the cohesion energy linearly decreases (as the inverse metallic radius increases). The dependence has higher slope for the metals situated in more distant groups, compared to the metals from groups 1-5. Similar correlations have been found between the inverse metallic radius and the atomic number (charge of the nucleus) as well as the square root of the bonding energy of electrons in the highest energy level of metal atoms. A new parameter PM is proposed to determine the polarizing power of metal atoms in a crystal lattice It is defined as a ratio of square root of the bonding energy of electrons in the outer shell of the ionic core of metal – EEBE and the metallic radius – r: PM =&radicEEBE/R:r/&alphao where ao is the radius of the first Bohr orbit of the hydrogen atom and R is the Rydberg’s constant. Correlation between the parameter PM, the metallic radius and the bond energy in metals is discussed. They are referred to melting points of metals and in some properties of the solutions of hydrogen, nitrogen and carbon in metals as well as of the interstitial compounds formed by these non-metals and metals.

W pracy przedstawiono analizę wielkości promieni atomowych metali, ich energii wiązania (entalpii sublimacji) oraz energii wiązania elektronów na ostatniej zapełnionej powłoce. Począwszy od pierwiastków alkalicznych, które mają największe promienie, następuje liniowy wzrost energii wiązania od odwrotności promieni metalicznych, aż do zapełnienia w połowie podpowłoki d. Przy dalszym wzroście liczby elektronów w atomie następuje również liniowe, ale obnizanie się energii wiązania, przy czym zależności dla metali leżących w grupach 8-12 są bardziej strome, niż dla metali leżących w grupach 1-5. Dla określenia zdolności polaryzacyjnej atomów metalu w kryształach zaproponowano nowy parametr PM wyrażony równaniem: PM =&radicEEBE/R:r/&alphao, gdzie EEBE oznacza energię wiązania elektronów zrębu jonowego, r – promień metaliczny, ao – promień orbity Bohra atomu wodoru, R – stała Rydberga. Przeprowadzono dyskusje nad korelacjami pomiędzy parametrem PM a wielkością promieni metalicznych i energią wiązania w metalach i stopach. W oparciu o powyższe parametry znaleziono przyczyny tak dużych różnic w temperaturach topnienia metali i zróżnicowanych właściwosciach roztworów wodoru, azotu, węgla w metalach oraz związków międzywęzłowych utworzonych z tymi pierwiastkami.