Ograniczanie wyników
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  polarization range of reinforcement
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
EN
The modelling of corrosion tests on steel rod reinforcement has been shown. Three cases have been carried out — passivation, general corrosion and local corrosion. The liquid acting on the reinforcement in pores of concrete is modelled by alkaline solution and water. The tests have been carried out by the polarization method using counter electrodes of three different lengths. Potential changes of the outer edges of rods have been described too. The real corrosion rate of steel has been determined in the measuring vessel. Experimentally determined distribution of potential changes has been confirmed by calculations. The potential changes are insufficient to determine the polarization range, which the real corrosion current density dependents on. On the basis of tests in the measuring vessel it has been confirmed that the values of corrosion current density in models of reinforcement which are polarized on all its length may be recognized as real. The assumed polarization range of the oblong working electrodes has been determined by comparing the corrosion current density obtained by short counter electrodes, with the current density calculated under uniform polarization conditions.
PL
Przedstawiono badania korozyjne stalowych prętów modelujących zbrojenie elementów żelbetowych w trzech charakterystycznych przypadkach — pasywacji, korozji ogólnej wywołanej utratą właściwości ochronnych otuliny oraz korozji lokalnej występującej w obrębie zarysowania betonu. Działającą na zbrojenie ciecz w porach betonu odwzorowano roztworem zasadowym i wodą. Stan pasywny i korozję ogólną modelowano na elektrodach prętowych ze stali zbrojeniowej w roztworze zasadowym i wodzie. Korozję lokalną odwzorowano w wodzie na podobnej elektrodzie prętowej, lecz wykonanej ze stali zbrojeniowej i stali nierdzewnej. Badania przeprowadzono metodą polaryzacji stosując przeciwelektrody o trzech różnych długościach. Oddzielnym układem elektrycznym wyznaczono także wywołane polaryzacją zmiany potencjału skrajnych części prętów. Rzeczywistą szybkość korozji stali zbrojeniowej i nierdzewnej w identycznych roztworach określono metodą polaryzacyjną w typowym naczyniu pomiarowym. Wyniki pomiarów zmian potencjału świadczyły o spolaryzowaniu całych elektrod podłużnych. Wyznaczone eksperymentalnie rozkłady zmian potencjału potwierdzono obliczeniami metodą analogii układów przewodzących. Jednak uzyskane w ten sposób wyniki nie były wystarczające do określenia zasięgu polaryzacji, od którego zależy rzeczywista wartość gęstości prądu korozyjnego. Natomiast gęstość prądu korozyjnego wyznaczona elektrodami pomocniczymi o zróżnicowanych długościach wskazała na znaczenie zasięgu polaryzacji. Na podstawie badań w naczyniu pomiarowym stwierdzono, że wartości gęstości prądu korozyjnego w modelach zbrojenia polaryzowanego na całej długości można uznać za rzeczywiste. W przypadku polaryzowania elektrod podłużnych przeciwelektrodami o mniejszej powierzchni (60% i 20% długości elektrody badanej) gęstości prądu korozyjnego były mniejsze (stan pasywny i korozja ogólna) lub prawie identyczne (korozja lokalna). Odnosząc gęstość prądu korozyjnego uzyskanego za pośrednictwem krótkich przeciwelektrod do gęstości tego prądu wyznaczonego w warunkach odpowiadających rzeczywistej szybkości korozji określono umowny zasięg polaryzowania podłużnych elektrod badanych.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.