Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: point of zero charge

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Understanding of the role of pH in filling mesoporous silica with magnetic nanoparticles

Wolak W., Dudek M. R., Ho D. Q., Marcjan K.

Journal of Applied Mathematics and Computational Mechanics

2016

Vol. 15, nr 1

191--196

Computer simulation study of filling pores of mesoporous silica with magnetic iron oxide nanoparticles which are diffusing towards the silica surface from a water solution with a given pH was presented. Three different values of the pH of the solution were under consideration, pH = 4, 7, and 10. The size of nanoparticles was of the order of magnitude of the nanopore diameter. It was observed that in the case of a low concentration of magnetic nanoparticles in the water solution the process of filling the silica pores weakly depends on the pH of the solution. The value of pH becomes only relevant for large concentration of magnetic nanoparticles. In the simulation, a 2-state Potts model was used for preparing the silica matrix. Diffusion of magnetic nanoparticles was restricted to lattice sites only.

Evaluation of points of zero charge of aluminum oxide reported in the literature.

Kosmulski M.

Prace Naukowe Instytutu Górnictwa Politechniki Wrocławskiej. Konferencje

2001

Vol. 95, nr 31

5-14

In 1965 Parks compiled PZC of metal oxides and hydroxides and his paper is still the most frequently cited source of PZC of these materials. The recent compilation (Kosmulski 2001) covers not only oxides and hydroxides, but also mixed oxides, sparingly soluble salts and other materials whose surface charging is pH dependent. One set of data from this compilation (155 PZC of AL2O3 published in 150 papers between 1969 and 2001) was selected to show the effect of crystalline structure on the one hand and of the choice of the experimental method on the other on the PZC. There is no significant difference between the ? form (32 entries, average 8.2, median 8.55) and the ? form (58 entries, average 8.2, median 8.4) and the other forms, mixtures of different forms and materials of unknown structure (65 entries, average 8.3, median 8.7). On the other hand, the choice of the method substantially affects the PZC. The isoelectric point IEP from electroacoustic measurements (11 entries, average 9.3, median 9.5) is significantly above the IEP from classical electrokinetic measurements (78 entries, average 8.2, median 8.7) and potentiometic titration at one ionic strength (29 entries, average and median 8). The results obtained by means of two latter methods are much more scattered than in other methods. The lowest standard deviation was observed in the set of PZC obtained by means of combination of titration (the common intersection point of titration curves for three or more ionic strengths is identified with the PZC) and electrokinetic measurements (7 entries, average and median 8.6), and this value is the "recommended" PZC for alumina.

Parks opublikował w 1965 roku przegląd PZC tlenków I wodorotlenków metali, który do chwili obecnej jest najczęściej cytowanym źródłem informacji. Najnowszy przegląd PZC (Kosmulski 2001) obejmuje nie tylko tlenki i wodorotlenki metali, lecz również tlenki mieszane, trudno rozpuszczalne sole i inne materiały, których ładunek powierzchniowy zależy od pH. Na podstawie przykładowego zestawu danych z tego przeglądu (155 wartości PZC dla Al2O3 opublikowano w 150 pracach w latach 1969-2001) badano wpływ struktury krystalograficznej próbki i doboru metod doświadczalnych na otrzymaną wartość PZC. Stwierdzono brak istotnej różnicy pomiędzy odmianami. Alfa (32 wartości, średnia 8.2, mediana 8.55) i (58 wartości, średnia 8.2, mediana 8.4) oraz innymi odmianami, mieszaninami różnych odmian i materiałami o nieznanej strukturze (65 wartości, średnia 8.3, mediana 8.7). natomiast wartości PZC wyraźnie zależą od zastosowanej metody. Metoda elektroakustyczna (1l wartości, średnia 9.3, mediana 9.5) daje zdecydowanie wyższy punkt izoelektryczny IEP niż klasyczne metody elektrokinetyczne (78 wartości, średnia 8.2, mediana 8.7) i miareczkowanie potencjometryczne przy jednej sile jonowej (29 wartości, średnia i mediana 8). W dwóch ostatnich metodach odchylenie standardowe jest większe niż w pozostałych metodach. Najmniejsze odchylenie standardowe występuje w zbiorze danych otrzymanych przy jednoczesnym zastosowaniu miareczkowania potencjometrycznego (jako PZC przyjmuje się punkt przecięcia krzywych miareczkowania przy co najmniej trzech rożnych siłach jonowych) i pomiarów elektrokinetycznych (7 wartości, średnia i mediana 8.6) i tę wartość można uznać za najbardziej wiarygodną.