Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: podregiony

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Zróżnicowanie potencjału ekonomicznego i problemów społecznych w podregionach Polski

Lipiński J.

Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie

2006

T. 6, z. 1

251-265

W wyniku analizy zróżnicowania potencjału ekonomicznego i problemów społecznych w podregionach na podstawie danych z 2002 r. stwierdzono, że podregiony stanowiące duże miasta oraz położone w bezpośrednim ich sąsiedztwie mają zdecydowanie większy potencjał ekonomiczny i mniejsze bezrobocie. Najwyższa stopa bezrobocia wystąpiła w podregionie ełckim - 32,9%, następnie w: koszalińskim - 31,1%, słupskim i elbląskim - 30,4%; najniższa zaś kolejno w: Warszawie - 6,2%, Poznaniu 6,9% i Krakowie 8,4%, a w podregionach niebędących dużymi miastami kolejno w: warszawskim - 14,1%, białostocko-suwalskim - 14,5 i krakowsko-tarnowskim - 14,8%. Produkt krajowy brutto (PKB) na 1 mieszkańca był najwyższy w Warszawie - 58 449 zł, następnie w Poznaniu - 39 847 zł oraz Krakowie, Wrocławiu i Trójmieście. Najniższe PKB zanotowano w podregionach: ełckim (11 666 zł*os.-¹), bialskopodlaskim (11 680 zł⋅os.-¹) i chełmsko--amojskim (11 687 zł*os.-¹), nieco wyższe w nowosądeckim i krośnieńsko-przemyskim (ok. 12 000 zł*os.-¹). Stopa bezrobocia rejestrowanego jest istotnie ujemnie skorelowana z PKB na 1 mieszkańca (r = -056), a PKB skorelowane jest dodatnio z wartością środków trwałych brutto w przedsiębiorstwach (r = 0,96), z kolei wartość środków trwałych brutto w przedsiębiorstwach - z wyposażeniem w infrastrukturę techniczną (wodociągi, kanalizację, sieć gazową, drogi twarde) r = 0,68-0,77. Inwestując więc w infrastrukturę techniczną na obszarach słabiej zurbanizowanych (wiejskich) z wykorzystaniem funduszy strukturalnych UE i środków krajowych, przyciągać będziemy nowe inwestycje produkcyjne, co powinno mieć wpływ na zmniejszenie bezrobocia, wzrost PKB i ograniczenie migracji ludności.

Analysis of the differentiation of economic potential and social problems in subregions based on data from 2002 revealed that subregions of large cities and their vicinity had definitely greater economic potential and smaller unemployment rate. The highest unemployment rate was found in ełcki subregion - 32.9%, koszaliński - 31.1%, słupski and elbląski - 30.4% and the lowest - in Warsaw - 6.2%, Poznań - 6.9% and Kraków 8.4%. In subregions out of large cities the respective figures were: warszawski subregion - 14.1%, białostocko-suwalski subregion - 14.5% and krakowsko-tarnowski - 14.8%. Per capita gross national product (GNP) was highest in Warsaw - 58 449 zł, then in Poznań - 39 847 zł, in Kraków, Wrocław and Gdańsk-Sopot-Gdynia municipality. The lowest per capita GNP was noted in ełcki subregion (11 666 zł), in bialskopodlaski subregion (11 680 zł), in chełmsko-zamojski subregion (11 687 zł) and slightly higher in nowosądecki and krośnieńsko-przemyski subregions (c. 12 000 zł). Registered unemployment rate was negatively correlated with per capita GNP (r = -0.56) and the latter was positively correlated with gross capital assets in companies (r = 0.96). Gross capital assets in firms were correlated with the equipment in technical infrastructure (water supply, sewerage, gas pipelines, and roads); r = 0.68-0.77. So, investments in technical infrastructure in less developed (rural) areas with the use of structural funds of the EU and country means would attract productive investments which in turn will decrease unemployment, increase GNP and limit the migration of population.

Differentiation of the economic development of subregions in Poland

Adamczyk-Łojewska G.

Journal of Water and Land Development

2004

no. 8

103-115

Spatial diversity and structural determinants of the economic development of subregions are presented in this paper. Subregions were introduced in Poland by the Central Statistical Office (CSO) for statistical purposes to adjust Polish regulations to the needs of the EU in respect to regional statistics and structural funds. Presented analysis was based on CSO data from the year 2001. Three economic indices were defined, namely: per capita gross national product, GNP per 1 km² and GNP per 1 employee. Within the five distinguished subregion groups sector structure of economy (employment structure and gross added value) was defined. Correlation analysis was used in statistical processing of the data.

W opracowaniu podjęto próbę empirycznego rozpoznania zróżnicowania poziomu rozwoju gospodarczego podregionów, wydzielonych w Polsce w związku z członkostwem w Unii Europejskiej i koniecznością dostosowania do wymogów prawa UE w obszarze statystyki regionalnej oraz funduszy strukturalnych. Badania przeprowadzono, korzystając z danych GUS z 2001 r. Przeprowadzono analizę uwarunkowań strukturalnych i przestrzennych rozwoju gospodarczego podregionów. Określono w przekroju podregionów trzy wskaźniki ekonomiczne: produkt krajowy brutto (PKB) na 1 mieszkańca, PKB na 1 km² powierzchni, PKB na 1 pracującego. Zróżnicowanie wymienionych wskaźników w relacji do średnich krajowych umożliwiło wyodrębnienie i scharakteryzowanie pięciu grup podregionów różniących się stopniem rozwoju ekonomicznego. W wyodrębnionych grupach podregionów określono strukturę sektorową gospodarki charakteryzowaną strukturą pracujących i wartości dodanej brutto (WDB). Zastosowano również w badaniu uwarunkowań rozwoju gospodarczego podregionów elementy statystyki matematycznej (analizę korelacyjną). Wyodrębnione dwie grupy, obejmujące 9 podregionów o względnie wysokim poziomie rozwoju (PKB na 1 mieszkańca > 105% średniej krajowej), obejmują głównie podregiony będące dużymi aglomeracjami miejskimi i obszary o wysokim stopniu urbanizacji. Zdecydowana większość podregionów (32) charakteryzuje się względnie niskim poziomem rozwoju (PKB na 1 mieszkańca < 95% średniej krajowej), w tym 20 podregionów z dużym udziałem pracujących w sektorze rolniczym, ma najniższy poziom rozwoju (PKB na 1 mieszkańca < 80% średniej krajowej). Analiza wskaźników charakteryzujących poziom rozwoju ekonomicznego, wydajności pracy i koncentrację działalności gospodarczej w poszczególnych systemach przestrzennych, przeprowadzona w układzie 44 podregionów, jak również w wyodrębnionych pięciu grupach, wskazuje na istnienie dużego zróżnicowania w badanym zakresie. Szczególnie istotna, z ekonomicznego punktu widzenia, relacja minimalnego i maksymalnego wskaźnika charakteryzującego poziom rozwoju (PKB na 1 mieszkańca) w układzie 44 podregionów kształtuje się, jak 1 : 5, a wydajności pracy - jak 1 : 3,3. Analiza zróżnicowania struktury sektorowej gospodarki (tj. pracujących i WDB) w układzie 44 podregionów, jak również w wyodrębnionych pięciu grupach, wykazała, że istnieje wyraźna zależność między poziomem rozwoju badanych systemów przestrzennych a strukturą sektorową pracujących. Czynnikiem wywierającym istotny wpływ na poziom rozwoju gospodarczego podregionów jest udział pracujących w działalności pozarolniczej i rolniczej. W istniejących uwarunkowaniach społeczno-gospodarczych kraju o poziomie rozwoju gospodarczego podregionów decyduje przede wszystkim działalność pozarolnicza, natomiast działalność sektora rolniczego nie jest czynnikiem dynamizującym rozwój gospodarczy.