Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Synteza i charakterystyka „zielonych” mieszanin polimerowych na bazie biopochodnego termoplastycznego poliuretanu i octanomaślanu celulozy

Głowińska Ewa, Smorawska Joanna, Niesiobędzka Joanna, Grocholska Julia, Datta Janusz

Przemysł Chemiczny

|

2024

|

T. 103, nr 3

375--380

PL

Otrzymano mieszaniny polimerowe z biopochodnego termoplastycznego poliuretanu (TPU) i dostępnego handlowo octanomaślanu celulozy (CAB), stosowanego w ilości 0-20%. TPU syntezowano metodą prepolimerową z wykorzystaniem biopoliolu, glikolu 1,3-propylenowego i diizocyjanianu heksametylenu. Materiały poddano analizie pod kątem struktury chemicznej (FTIR), właściwości termicznych (TGA, DSC) i właściwości termomechanicznych (DMTA).

EN

Polymer blends were prepared from bio-based thermoplastic polyurethane (TPU) and com. available cellulose acetobutyrate (CAB) added at 0-20% by mass. TPU was synthesized by a prepolymer method using biopolyol, 1,3-propylene glycol, and hexamethylene diisocyanate. The materials were analyzed for chem. structure (FTIR), thermal properties (TGA, DSC) and thermomech. properties (DMTA).

2

Przegląd wybranych zniszczeń biologicznych fotografii srebrowo-żelatynowych na podłożach celulozowych

Kozielec Tomasz, Karbowska-Berent Joanna, Pałubicka Krystyna

Przegląd Papierniczy

|

2022

|

R. 78, nr 6

342--347

PL

W artykule dokonano przeglądu wybranych zniszczeń biologicznych pozytywów i negatywów fotograficznych srebrowo-żelatynowych wykonanych na podłożach papierowych oraz błonach wytworzonych z pochodnych celulozy (nitroceluloza, octany celulozy). Obiekty fotograficzne są konglomeratem różnych materiałów i substancji chemicznych, będących źródłami różnych pierwiastków, w tym kluczowych dla rozwoju form biologicznych – węgla i azotu. Obecność w dawnych fotografiach oraz ich oprawach takich substancji jak żelatyna, skrobia, czy celuloza oraz niekorzystne, wilgotne warunki przechowywania zbiorów fotograficznych powodują, że mikroorganizmy i owady odgrywają istotną rolę w ich niszczeniu. Celem pracy było przedstawienie przykładów zniszczeń obiektów fotograficznych pochodzących z różnych zbiorów. Zniszczenia te przybierają różną formę oraz charakteryzują się różnorodną intensywnością – od skali mikroskopowej aż pod destrukcję całych fotografii.

EN

The biological damage of silver and gelatin photographic positives and negatives made on paper substrates and films made from cellulose derivatives (nitrocellulose, cellulose acetates) were examined. Photographic objects are a conglomerate of various materials and chemicals that are sources of various elements, including key ones for the development of biological forms – carbon and nitrogen. Presence in old photos and their binding of substances such as gelatin, starch or cellulose and unfavorable, humid conditions storing photographic stocks cause microorganisms and insects to play important role in their destruction. The study presents examples of damage to photographic objects from various collections. This destruction takes many forms as well .They are characterized by various intensity – from the microscopic scale to the destruction of the whole photograph.

3

Rola pochodnych celulozy w wytwarzaniu żeli kosmetycznych

Kulawik-Pióro A., Pogorzelska K.

Inżynieria i Aparatura Chemiczna

|

2015

|

Nr 2

40--41

PL

Celem pracy było otrzymanie żeli kosmetycznych zawierających pochodne celulozy. Uzyskane żele poddano badaniom stabilności, właściwości Teologicznych i właściwości organoleptycznych. Granica płynięcia żeli zawierających CMC jest większa niż dla żeli zawierających MC. Wszystkie otrzymane żele szybko się wchłaniają, pozostawiając gładką i delikatną w dotyku skórę. Użyte do badań pochodne celulozy są dobrymi substancjami zagęszczającymi i mogą być używane w przemyśle kosmetycznym.

EN

The aim of this work was to obtain cosmetic gels based on commercially available cellulose derivatives. Experimental studies included: gel stability test, rheological test, determination of flow curves, evaluation of organoleptic properties of formulations. The yield point of gels containing CMC was higher than that with MC. All received gels were quickly absorbed leaving a soft skin. Cellulose derivatives used in tests are good thickening agents and can be applied in cosmetics industry.

4

Celuloza i jej pochodne – zastosowanie w przemyśle

Szymański Ł., Grabowska B., Kaczmarska K., Kurleto Ż.

Archives of Foundry Engineering

|

2015

|

Vol. 15, iss. 4 spec.

129--132

PL

Tworzywa sztuczne zwane popularnie „plastikami” zawierają jako kluczowy składnik syntetyczne polimery. Proste procesy przetwórcze polimerów syntetycznych oraz ich niskie koszty produkcji spowodowały, że skutecznie podbiły one globalne rynki. Ze względu na obserwowany w ostatnich latach wzrost produkcji i zwiększający się zakres potencjalnych obszarów zastosowań polimerów, powstaje i narasta problem, w momencie, gdy stają się one odpadami. Zazwyczaj odpady polimerowe stanowią trwałe ciała obce, które przez wiele, a czasem setki lat zalegają w środowisku. Alternatywą pozwalającą na rozwiązanie problemów z odpadami pochodzenia organicznego w aspekcie ochrony środowiska bez wątpienia są polimery biodegradowalne, w tym głównie biopolimery. Zaliczyć można do nich m.in. celulozę, która jest przedstawicielem grupy polimerów naturalnych obficie występujących w biosferze. Jedną z najważniejszych właściwości celulozy jest brak rozpuszczalności w wodzie, co niestety ogranicza jej zastosowanie w przemyśle. W związku z czym przeprowadzane są zabiegi modyfikacji celulozy mające na celu poprawę jej właściwości fizykochemicznych. Niniejsza praca stanowi przegląd metod otrzymywania pochodnych celulozy oraz ich potencjalnych obszarów zastosowań w przemyśle.

EN

Plastics commonly known as "plastics" contain synthetic polymers as an essential component. Simple processing operations of synthetic polymers and their low production costs meant that they have conquered the global markets. Due to the observed growth of the production in recent years and increasing the range of potential fields of the polymers application, the growing problem when they become waste is noticeable. Typically, waste polymers are durable foreign body, which for many, sometimes even for hundreds of years, remain in the environment. The alternative for overcoming the problems of organic waste in terms of environmental protection are undoubtedly biodegradable polymers, mainly biopolymers. The example is cellulose, which is a representative of big the group of natural polymers in the biosphere. One of the most important properties of cellulose is the lack of solubility in water, which considerably limits its application in the industry. Accordingly, the modifications of cellulose can be conducted - to improve its physicochemical properties. This paper provides an overview of methods for the preparation of cellulose derivatives and their potential areas of application in industry.

5

Pochodne sorbitolu i celulozy jako czynniki żelujące

Jaworska M., Vogt O.

Chemik

|

2013

|

Vol. 67, nr 3

242-349

PL

Żele mają ogromne znaczenie w przemyśle spożywczym, farmaceutycznym, kosmetycznym i chemii budowlanej. Uzyskanie odpowiedniej konsystencji preparatów jest niezwykle istotne dla ich właściwości aplikacyjnych. Utrudnieniem w uzyskaniu odpowiednich struktur żelowych jest różny charakter (hydrofobowy i hydrofilowy) składników występujących w preparacie. Rolą czynnika żelującego jest równoczesne utrzymanie tych składników. W pracy opisano metody otrzymywania pochodnych sorbitolu i celulozy. Wykazano, że są efektywnymi czynnikami spełniającymi powyższe wymagania.

EN

Gels are the substances with great significance in food industry, pharmaceuticals and cosmetics production as well as in construction chemistry. To form an appropriate consistence of chemical preparations is extremely important for their application properties. A significant difficulty in obtaining gel structure lies in the diversified properties (hydrophobic and hydrophilic) of the ingredients in the preparation. Thus the role of the gelling agent is to maintain, at the same time, these both components. The present paper discusses the methods of preparation of sorbitol and cellulose derivatives. It also proves that these two are effective agents meeting the above requirements.

6

Celuloza i jej pochodne jako dodatki do żywności

Krygier K., Grodzka K.

Przemysł Spożywczy

|

2004

|

T. 58, nr 8

44-48

PL

Postęp technologiczny obserwowany w ostatnich latach wywiera olbrzymi wpływ na produkcję żywności. Istotny wpływ na rozwój przemysłu spożywczego, szczególnie wytwarzania żywności niskoenergetycznej, ma wprowadzenie nowoczesnych dodatków do żywności. Wiąże się to i koniecznością zastosowania substancji dodatkowych, takich jak: dodatki utrwalające, wzbogacające, kształtujące strukturę oraz określone cechy sensoryczne. Celuloza i jej pochodne należące do grupy hydrokoloidów spełniają bardzo ważną funkcję poprzez modyfikacje struktury i tekstury produktów w wyniku zagęszczania, żelowania, emulgowania i stabilizowania. Celuloza i jej, pochodne odgrywają coraz większą rolę w produkcji żywności funkcjonalnej i wysoko przetworzonej.

EN

During the last years the technological development influences the food industry. Global trends of the development of food industry have resulted in application of modem food additives. Especially production of law fat and highly processed food results in additive substances like: enriching additives, forming structure additives and creating specific sensorial characteristics. Cellulose and its derivatives belong to group of hydrocolloids, which function as thickening, gelling, emulsifying and stabilizing agent. Cellulose and its derivatives have higher priority especially in functional food products and highly processed products.

7

Mezomorfizm pochodnych celulozy i ich kompozytów

Wojciechowski P.

Zeszyty Naukowe. Rozprawy Naukowe / Politechnika Łódzka

|

2000

|

Z. 275

3-66

PL

Celem przedstawionej rozprawy jest wyjaśnienie zjawiska mezomorfizmu typu termotropowego pochodnych celulozy w masie i jej kompozytach, z punktu widzenia procesów odbywających się na poziomie struktury nadmolekulamej. Obiektem badań była (2-hydroksypropylo)celuloza, dwie jej pochodne estrowe: propanoiloksy- i heksanoiloksy- oraz pochodna cyjanoetylenowa. Układy kompozytowe zostały wytworzone w wyniku fotopolimeryzacji in situ monomerów winylowych w zorientowanych fazach liotropowych z pochodnymi celulozy. Wyniki badań przedstawiono w postaci dwu bloków tematycznych. Pierwszy dotyczy określenia czynników strukturalnych makrocząsteczek pochodnych celulozy, decydujących o istnieniu fazy ciekłokrystalicznej typu termotropowego. W badaniach tych wykorzystałem wyniki pomiarów rentgenowskich, dynamicznych właściwości mechanicznych, relaksacji anizotropii optycznej w cienkich warstwach orientowanych mechanicznie, termooptycznych oraz różnicowej kalorymetrii skaningowej. Drugi blok tematyczny dotyczy kompozytów otrzymanych w wyniku fotopolimeryzacji monomerów winylowych, takich jak kwasy: akrylowy, metakrylowy oraz akrylonitryl w ciekłokrystalicznych i zorientowanych roztworach pochodnych celulozy. Celem badań było określenie strukturalnych właściwości polimeru winylowego, wytworzonego in situ w środowisku zorientowanej fazy mezomorficz-nej pochodnej celulozy. Wykonując badania układów kompozytowych, na podstawie odpowiednio dobranej metodyki badań, oceniłem specyficzne właściwości składników kompozytów. W tym celu wykorzystałem: analizę termooptyczną, spektroskopię ramanowską oraz analizę termograwimetryczną sprzężoną ze spektroskopią masową do oceny właściwości polimeru winylowego w kompozycie. Istotnym wynikiem badań pochodnych celulozy jest wykazanie, że o właściwościach mezomorficznych typu termotropowego współdecyduje równowaga oddziaływań lipofilowo-hydrofilowych jednostek merowych polisacharydowego łańcucha głównego i jego grup bocznych. Zgodnie z tym, w fazie mezomorficznej pochodnych celulozy istnieją dwie komplementarne grupy składników. Pierwszą z nich stanowią łańcuchy polisacharydowe tworzące fazę ciekłokrystaliczną, natomiast drugą stanowią grupy boczne, które są czynnikiem stabilizującym fazę ciekłokrystaliczną. Szczególnie ważny jest typ oddziaływań miedzycząsteczko-wych grup bocznych, gdyż decyduje on o wysokości temperatury przejścia z fazy ciekłokrystalicznej do fazy izotropowej. Wiązania wodorowe, dipolowe lub słabo polarne grup bocznych wywołują zróżnicowany efekt stabilizujący. Budowa chemiczna makrocząsteczek pochodnych celulozy ma wpływ na zjawiska relaksacyjne α (przejście do stanu szklistego) oraz αm (przejście do stanu ciekłokrystalicznego). Gęstość upakowania łańcuchów polisacharydowych w badanej grupie polimerów, zależna od występowania lipofilowych efektów grup bocznych, pozostaje w ścisłym związku z temperaturą przejścia do termotropowej fazy ciekłokrystalicznej makrocząsteczek związku celulozy. W badaniach układów kompozytowych większą uwagę skierowano na właściwości polimeru winylowego, a w szczególności stanu polimeru winylowego wytworzonego in situ w środowisku fazy ciekłokrystalicznej. Relaksacja anizotropii optycznej i związana z nią reorganizacja molekularna pochodnej celulozy w kompozycie są bardzo silnie zahamowane. W zakresie temperatur w których anizotropia optyczna i orientacja molekularna pochodnej celulozy w masie podlega bardzo szybkiej relaksacji, anizotropia optyczna kompozytu pozostaje stabilna. Jest bardzo istotne, że stabilizacja orientacji pochodnej celulozy obserwowana jest wyłącznie w stanie szklistym składnika winylowego w kompozycie. Przedstawione wyniki badań mezomorficznych pochodnych celulozy i ich układów kompozytowych wnoszą nie formułowane do tej pory w literaturze naukowej poglądy, dotyczące istoty ciekłokrystaliczności w pochodnych celulozy. Natomiast wyniki badań kompozytów są źródłem informacji dotyczących oddziaływania fazy ciekłokrystalicznej na polimer winylowy wytworzony in situ w wyniku fotopolimeryzacji. Wnioski tym bardziej interesujące ponieważ rozwijany w ostatnich latach kierunek badań dotyczący wytwarzania układów kompozytowych, wykorzystuje procesy fotopolimeryzacji monomerów winylowych w ośrodkach mezomorficznych. Dlatego uzyskane wyniki stanowią istotny wkład dla poszerzenia ogólnej wiedzy i praktyki wytwarzania takich układów.

EN

This work describes investigations of liquid-crystalline (LC) phases of selected cellulose derivatives (CDs) as well as their composites. The research was focused on [(2-hydroxy)propyI]cellulose (HPC), as a parent material, and its three derivatives: [(propionyloxy)propyl]cellulose (PPC), [(hexanoyloxy)propyl] cellulose (HxPC) and [(cyanoethyl)propyl]cellulose (CEPC). Composites were obtained via in situ photopolymerisation of different vinyl-based monomers (acrylic and methacrylic acids, and acrylonitryl) in the oriented liotropic phases with cellulose derivatives. The liquid-crystalline (LC) phases of CDs were investigated by means of X-ray analysis, dynamic mechanical measurements, optical anisotropy relaxation in the mechanically oriented thin layers, thermooptical analysis (TOA), and differential scanning calorimetry (DSC). Using these techniques, it was possible to establish which structural properties of CDs are responsible for the existence of thermotro-pic LC phase. Mesomorphism of CDs is determined by the weakening of the interactions between poly(saccharine) main chains. The weakening of the interactions between poly(saccharine) main chains in CDs results from lowering of packing density, which is determined by the lipophilic effects of the side groups. It seems that the mesomorphic phase of CDs is composed of two subsystems. The poly (saccharide) main chains with the LC-organisation and the other one - of the lipophilic side chains, which stabilise the LC-organisation. Especially important are the intennolecular interactions of the side chains, which affect the transition temperature from LC to isotropic phase. Introduction of large side groups results in decreased interactions between the chains. This leads to lowering of the transition temperature to the glassy state (α-relaxation). On the other hand, lipophilic effects of the side groups determine the transition temperature to the LC-state (αm-relaxation). In the composite the structure of the mesomorphic component in the oriented liotropic phase in the vinyl monomer remains unchanged after the monomer photo-polymerisation has been completed. The composite is formed of oriented mesomorphic phase of CD, and oriented phase of vinyl polymer. Application of thermooptical analysis, raman spectroscopy, and thermogravimetric analysis combined with mass spectroscopy enabled assessment of characteristic properties of composite components. These investigations suggest that the conformational structure of the vinyl polymer within the composite depends on the oriented poly(saccharide) macromolecules. The vinyl polymer phase in the glassy state counteracts the relaxation processes of oriented LC-phase of the cellulose derivative in the composite. The optical anisotropy relaxation and the molecular reorganisation of the CDs within the composite are strongly inhibited. Even in the high temperature range, where optical anisotropy and molecular orientation of CDs in the bulk is subjected to a rapid relaxation, the optical anisotropy of the composite remains stable. It was found that stabilisation of the orientation of the CD occurs only in the glassy state of the vinyl component of the composite. The described study demonstrates the importance of intermolecular interaction for the liquid-crystalline properties of the cellulose derivatives and the influence of the LC-phase on the supramacromolecule structure of the obtained composites. The presented results are important from the point of view of both the fundamental knowledge and the practical applications of such complex systems.