Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

O celulozowej tekturze „przyziemnej” chroniącej rośliny uprawne

Marcinkowska Marzanna

Przegląd Papierniczy

|

2024

|

R. 80, nr 1

33--34

PL

W latach 30. XX w. próbowano wprowadzić na rynek polski nowy rodzaj celulozowej tektury, o nazwie „przyziemna”, mającej spełniać rolę ochronną w stosunku do roślin. Miała być alternatywnym środkiem w stosunku do zabiegu ściółkowania. Zgodnie z definicją, „ściółkowanie” oznacza zabieg stosowany w ogrodnictwie, polegający na przykrywaniu gleby w celu zmniejszenia parowania wody, niedopuszczenia do rozwoju chwastów, poprawy sprawności roli oraz zapobieżenia erozji wodnej i wietrznej. Ściółkowanie umożliwia w znacznym stopniu kontrolę warunków środowiska glebowego i przy właściwym doborze ściółki pozwala na poprawę warunków wzrostu i plonowania roślin (np. wpływając na warunki cieplne, wilgotnościowe oraz zapobiegając zaskorupieniu się gleby). W niektórych przypadkach może także chronić owoce przez zabrudzeniem [3]. Do naturalnych, tradycyjnych, biodegradowalnych materiałów stosowanych od wieków w zabiegu ściółkowania zalicza się m.in. słomę, korę drzewną, torf, trociny, kompost, obornik [3]. Celulozową tekturę przyziemną, którą chciano wprowadzić na polski rynek, stosowano już w latach 20. XX w. w Niemczech i w USA. Ówczesne czasopisma specjalistyczne zamieszczały artykuły z jej reklamami, zachęcając w ten sposób krajowych odbiorców do zainteresowania się nią. Jeden z takich artukułów pt. „Tektura przyziemna” ukazał się w 1930 roku w czasopiśmie „Przegląd Graficzny, Wydawniczy i Papierniczy” [2]. Został tu przywołany, zgodnie z oryginalną pisownią.

2

Ocena możliwości wykorzystania map przewodności elektrycznej gleby do szacowania zróżnicowania potencjalnego plonu roślin

Zagórda Mirosław, Kiełbasa Paweł, Findura Pavol, Žitňák Miroslav

Przegląd Elektrotechniczny

|

2020

|

R. 96, nr 2

71--74

PL

Artykuł przedstawia wyniki badań, których celem było określenie związku między przestrzennym zróżnicowaniem przewodności elektrycznej gleby, a zmiennością wartości zebranych plonów w ciągu ostatnich siedmiu lat. Przewodność elektryczna gleby została zmierzona przy użyciu sondy EM38. Porównanie map przestrzennej zmienności przewodności elektrycznej gleby i średnich plonów z wielolecia wykazało zgodność wyznaczonych obszarów. Dlatego zastosowanie tych pomiarów jako alternatywnej podstawy do podejmowania decyzji technologicznych przy braku informacji o plonowaniu jest możliwe i pozwala zidentyfikować różnorodność produktywności na danym polu.

EN

The article presents the results of research aimed at determining the relationship between the spatial differentiation of soil electrical conductivity and the variability of harvested crop from the last seven years. Soil electrical conductivity was measured using an EM38 probe. Comparison of maps of the spatial variability of soil electrical conductivity and average yields over many years showed compliance of designated areas. Therefore, the use of these measurements as an alternative basis for making technological decisions in the absence of information on yielding is possible and allows to identify the diversity of productivity in a given field.

3

Effect of microbiologically enriched fertilizers on the yielding of strawberry plants under field conditions in the second year of plantation

Sas-Paszt Lidia, Sumorok Beata, Grzyb Zygmunt S., Głuszek Sławomir, Sitarek Mirosław, Lisek Anna, Derkowska Edyta, Przybył Michał, Trzciński Paweł, Frąc Mateusz, Górnik Krzysztof

Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering

|

2020

|

Vol. 65, nr 1

31--38

EN

The experiment was established in the spring of 2018 in the Experimental Orchard of the Research Institute of Horticulture in Dąbrowice (Central Poland) and was carried out on strawberry plants of the cultivar ‘Marmolada’. The experiment included the following experimental combinations: 1. Control – no fertilization; 2. Standard NPK fertilization (control); 3. Application of only the fungi Aspergillus niger and Purpureocillium lilacinum; 4. Application of only the bacteria Bacillus sp., Bacillus amyloliquefaciens and Paenibacillus polymyxa; 5. Standard NPK + fungi; 6. Standard NPK + bacteria; 7. Polifoska 6, 100% + bacteria; 8. Urea 100% + fungi; 9. Polifoska 6, 100%; 10. Super Fos Dar 40 innovative fertilizer, 100% + bacteria; 11. Urea 60% + fungi; 12. Polifoska 6, 60% + bacteria; 13. Super Fos Dar 40 60% + bacteria. The aim of this study is to assess the impact of fertilization with innovative mineral fertilizers enriched with bacteria and filamentous fungi on the fruiting of two-year-old strawberry plants under open-field conditions. In the second year of the study, the number of inflorescences and flowers, the intensity of the green colour of the leaves, the yielding of the plants, and the quality of the fruit were determined. The measurements showed that the strawberry plants fertilized with the microbiologically enriched standard NPK fertilizer and those fertilized with a 60% dose of microbiologically enriched Polifoska 6 formed a greater number of inflorescences and flowers than the plants without fertilization. The leaves of the strawberry plants fertilized with Super Fos Dar 40 in full dose and with Polifoska 6, both microbiologically enriched, had a more intensely green colour than the control plants. The largest number of fruit was collected from the plants fertilized with the standard NPK fertilizer microbiologically enriched with the filamentous fungi. The increase in yield in this combination was as much as 123.1% in relation to the control. Comparatively high yields were also produced by the strawberry plants after the application of Bacillus bacteria and when fertilized with the microbiologically enriched NPK fertilizer. The largest fruits were those in the combinations where standard fertilization with the microbiologically enriched NPK fertilizer was used. The type and method of fertilizing the plants did not have a significant effect on the physicochemical properties of the fruit, such as pH, soluble-solids content, firmness and acidity.

PL

Doświadczenie założono wiosną 2018 roku w Sadzie Doświadczalnym Instytutu Ogrodnictwa w Dąbrowicach (k. Skierniewic) i prowadzono je na roślinach truskawki odmiany ‘Marmolada’. Doświadczenie objęło następujące kombinacje: 1. Kontrola – bez nawożenia; 2. Standardowe nawożenie NPK (kontrola); 3. Aplikacja grzybów strzępkowych Aspergillus niger i Purpureocillium lilacinum; 4. Aplikacja bakterii Bacillus sp., Bacillus amyloliquefaciens i Paenibacillus polymyxa. 5. Standardowe nawożenie NPK + grzyby; 6. Standardowe nawożenie NPK + bakterie; 7. Polifoska 6, 100% + bakterie; 8. Mocznik 100% + grzyby; 9. Polifoska 6, 100%; 10. Super Fos Dar 40, 100% + bakterie; 11. Mocznik 60% + grzyby; 12. Polifoska 6, 60% + bakterie; 13. Super Fos Dar 40 60% + bakterie. Celem pracy była ocena wpływu innowacyjnych nawozów wzbogaconych mikrobiologicznie o bakterie i grzyby strzępkowe na owocowanie dwuletnich roślin truskawki w warunkach polowych. W drugim roku prowadzenia badań określono liczbę kwiatostanów i kwiatów, natężenie zielonej barwy liści, plonowanie roślin i jakość owoców. Pomiary wykazały, że rośliny truskawki nawożone standardowo nawozami NPK wzbogaconymi mikrobiologicznie oraz nawożone 60% dawką Polifoski 6 wzbogaconej mikrobiologicznie uformowały większą liczbę kwiatostanów i kwiatów niż rośliny bez nawożenia. Liście roślin truskawki nawożone nawozem Super Fos Dar 40 w pełnej dawce oraz Polifoską 6 wzbogaconych mikrobiologicznie miały bardziej intensywne zielone liście niż rośliny kontrolne. Najwięcej owoców zebrano z roślin nawożonych standardowo nawozami NPK wzbogaconymi mikrobiologicznie o grzyby strzępkowe. Przyrost plonu w tej kombinacji wyniósł aż 123,1% w odniesieniu do kontroli. Bardzo dobrze plonowały także truskawki po zastosowaniu bakterii z rodzaju Bacillus oraz nawożone standardowo nawozami NPK wzbogaconymi mikrobiologicznie. Najlepiej wyrastały owoce w kombinacjach, gdzie zastosowano standardowe nawożenie nawozami NPK wzbogaconymi mikrobiologicznie. Rodzaj i sposób nawożenia roślin nie miał istotnego wpływu na fizykochemiczne właściwości owoców, takie jak: pH, poziom ekstraktu, jędrność i kwasowość.

4

Właściwości preparatu kwasów huminowych Bio-activated Base actosol® i jego wpływ na plonowanie roślin

Filipek-Mazur Barbara, Tabak Monika, Żukowska Grażyna, Ciarkowska Krystyna, Sołek-Podwika Katarzyna

Przemysł Chemiczny

|

2019

|

T. 98, nr 6

920--923

PL

Określono właściwości preparatu kwasów huminowych Bio-activated Base actosol® oraz wpływu jego doglebowej aplikacji na wielkość plonu kukurydzy i selera. Przeprowadzono dwuletnie doświadczenie wazonowe, w którym rośliny testowe (rosnące w monokulturach) uprawiano na glebach lekkiej i średniej. Badane kwasy huminowe charakteryzowały się małą alifatycznością, o czym świadczyły wartości stosunków absorbancji i widmo IR. Zastosowanie kwasów huminowych prowadziło do istotnego zwiększenia plonu suchej masy części nadziemnych roślin (odpowiednio o 10-22% i 15-41% w porównaniu z nawożeniem mineralnym i obornikiem). Wprowadzenie podwójnej dawki preparatu umożliwiło uzyskanie istotnie większego plonu części nadziemnych lub plon roślin nawożonych obiema dawkami nie był statystycznie zróżnicowany. Aplikacja kwasów huminowych prowadziła także do zwiększenia plonu korzeni (odpowiednio o 19-35% i 13-64% w porównaniu z nawożeniem mineralnym i obornikiem). Preparat kwasów huminowych może być wykorzystywany jako źródło wielkocząsteczkowej materii organicznej, a jego efekt plonotwórczy może być istotnie większy niż obornika.

EN

In a two-year pot exp., the effect of soil fertilization with a com. humic acids-based prepn. on yielding of maize and celery was studied and compared with the yields on soils fertilized with mineral and manure fertilizers. The use of humic acids increased the dry matter yield of aboveground parts of the plants by 10-22% and 15-41% by mass in comparison with mineral and manure fertilization, resp. In the same test, the yield of plant roots increased also by 19-35% and 13-64% by mass, resp. The studied humic acid prepn. showed low aliphaticity which was proofed by IR spectrum.

5

Ocena oddziaływania nowego asortymentu żelowych nawozów dolistnych na plonowanie roślin uprawnych

Jaskulska Iwona, Jaskulski Dariusz

Przemysł Chemiczny

|

2019

|

T. 98, nr 6

936--939

PL

Oceniono wpływ dolistnej aplikacji wodnych roztworów nawozów wytworzonych w formie żelu: EnergyMIx, MicroMI, MI Zboże, MI Rzepak i MI Kukurydza na plonowanie roślin rolniczych i warzyw. Badane nawozy nie tylko zwiększyły elementy plonowania i plony, ale także niektóre cechy jakościowe, jak zawartość białka w ziarnie pszenicy i cukru w korzeniach buraka cukrowego. Średnio w trzech latach tylko plon zielonej masy kukurydzy i cebuli pod wpływem aplikacji nawozów Energy-MIx i MicroMI oraz rzepaku po zastosowaniu MicroMI nie uległ istotnej zmianie.

EN

Five com. species of foliar gel fertilizers were used in doses 0.5-3.0 L/ha twice in spring-summer vegetation period for growing 9 species of crops in field exps. The crops were compared with crops without fertilizers. The use of the most versatile fertilizer resulted in an increase in yields for 7 plant species.

6

Wpływ kwasu salicylowego na wzrost i plonowanie pszenicy ozimej

Woźnica Z., Idziak R., Sawińska Z., Sobiech Ł.

Przemysł Chemiczny

|

2014

|

T. 93, nr 4

510-513

PL

Badania przeprowadzono z nową płynną formulacją biostymulatora, który zawierał kwas salicylowy oraz substancje powierzchniowo czynne i kompatybilizujące. Preparat korzystnie wpłynął na zmniejszenie dynamicznego napięcia powierzchniowego cieczy opryskowej i kąta przylegania kropel do powierzchni, gwarantując jej dobre zwilżenie. W 3-letnich badaniach polowych z pszenicą ozimą kwas salicylowy, niezależnie od zastosowanej dawki (100–400 g/ha) i terminu stosowania (jednokrotnie BBCH 26 oraz 32 lub dwukrotnie BBCH 26/32), wpłynął na zwiększenie żywotności liścia flagowego pszenicy oraz w latach mniej korzystnych dla plonowania na wyraźny wzrost plonu ziarna.

EN

A salicylic acid-contg. formulation was used for stimulation of winter wheat growth. The formulation substantially decreased dynamic surface tension and contact angle of spray droplets, providing enhanced wetting of hydrophobic surface. In each of three-year field expts. regardless of rate (100–400 g/ha) and time of application, salicylic acid prolonged viability of the winter wheat flag leaf and substantially increased the grain yield, esp. in the years less favorable for wheat vegetation.

7

Influence of Organic and Mineral Waste on Yield, Content of Nitrogen in Tested Plants

Kalembasa S., Godlewska A., Becher M., Pakuła K.

Ecological Chemistry and Engineering. A

|

2013

|

Vol. 20, nr 3

303--314

EN

The research aimed the evaluating of the influence of sewage sludge, hard coal and their ash mixture on yielding, nitrogen content, and its utilization coefficient by cocksfoot and maize. Sewage sludge as mixture of sewage sludge with hard coal ash were applicated as fresh and after three months of composting process in two series: without and with liming. The largest yields of test plants biomass were achieved on objects treated with raw sewage sludge. Nitrogen contents at test plants was significantly higher due to sewage sludge, sludge-ash mixture, as well as mineral nutrition application, while liming considerably decreased the nitrogen contents in the biomass of tested plants. Mineral fertilization significantly enhanced the nitrogen uptake by both test plant species, and applying the waste materials – only at cocksfoot. The coefficient of nitrogen utilization from raw and composted sewage sludge was at similar levels amounting to 26.2 %, on average; addition of hard coal ash into the sludge caused the decrease of this coefficient.

PL

Celem badań było określenie wpływu zróżnicowanego nawożenia osadami ściekowymi oraz mieszaniną osadowo-popiołową na plonowanie oraz zawartość, pobranie i współczynnik wykorzystania azotu przez kupkówkę pospolitą i kukurydzę. Osady i ich mieszaniny stosowano świeże i po 3-miesięcznej fermentacji w serii bez i z wapnowaniem. Największe plony roślin uzyskano na obiektach nawożonych osadami świeżymi. Zawartość azotu w roślinach testowych była istotnie większa pod wpływem stosowania osadów ściekowych i mieszanin osadowo-popiołowych oraz nawożenia mineralnego, natomiast wapnowanie istotnie obniżyło koncentrację azotu w roślinach. Nawożenie mineralne istotnie zwiększyło pobranie azotu przez obie rośliny testowe, a stosowanie materiałów odpadowych jedynie pod kupkówkę pospolitą. Wykorzystanie azotu z osadów ściekowych i kompostowanych było na tym samym poziomie i wynosiło średnio 26,2 %, a dodatek popiołu do osadów spowodował spadek wartości tego współczynnika.

8

Ocena uproszczeń uprawowych w aspekcie ich energo- i czasochłonności oraz plonowania roślin

Białczyk W., Cudzik A., Koryło S.

Inżynieria Rolnicza

|

2008

|

R. 12, nr 4(102)

75-80

PL

W pracy przedstawiono wyniki badań nad pracochłonnością wykonywania zabiegów uprawowych oraz zużycia paliwa w czasie uprawy gleby i roślin metodą tradycyjną oraz z zastosowaniem uproszczeń. Analizowano również wielkość plonów następujących roślin: jęczmień jary, pszenica ozima, kukurydza uzyskiwanych w poszczególnych technologiach uprawy. Badania wykazały, że eliminacja orki pozwala ograniczyć ok. 20 l oleju napędowego na uprawę 1 ha gleby. Stosowanie uproszczeń uprawowych korzystnie wpływa na plonowanie kukurydzy.

EN

The paper presents the results of studies on time consumed by agricultural practices as well as on fuel consumption during soil cultivation and plant growing by a traditional method and with the use of simplifications. Yields of spring barley, winter wheat and maize, obtained using the individual cultivation technologies were analyzed as well. It has been found that by eliminating the ploughing it is possible to save more or less 20 liters of diesel oil per hectare of soil. The use of cultivation simplifications favourably affects maize yield.

9

Zmiany wybranych cech biologicznych gleby i plonowania roślin w zależności od sposobu uprawy odłogu

Hryńczuk B., Weber R.

Inżynieria Ekologiczna

|

2005

|

Nr 12

113-114

10

Effect of cadmium on plant yielding dependent on chemical form of potassium fertiliser

Wiśniowska-Kielian B., Niemiec M.

Chemia i Inżynieria Ekologiczna

|

2005

|

Vol. 12, nr 1-2

157-163

EN

In a pot experiment direct and after-effect of elevated cadmium levels in soil on plant yielding (Zea mays L., Lolium perenne L. and Lathyrus sativus L.) dependent on form and dose of potassium fertiliser was investigated. Experiment was carried out on heavy textured acid soil on the background of basic NPK treatment. Two doses of potassium sulphate or chloride were applied and four Cd levels in a soil were investigated. It was stated that higher potassium doses and the sulphate form limited the harmful effect of Cd excess on the plant development in comparison with KCl fertilisation. All tested plants produced higher yields of the above-ground parts biomass after K2SO4 application than in case of KCl use and in majority as a result of providing higher K doses. Elevated Cd content in the soil significantly diminished plants yielding already after the smallest Cd addition, to a larger extend when KCl was applied than after K2SO4 fertilisation. Potassium sulphate application caused a positive effect because of Cd immobilisation in the soil and limiting negative Cd influence on plant yielding already in case of first cultivated plant. Negative after-effect of elevated Cd content in the soil was more visible as a result of KCl fertilisation than after K2SO4 application and lowering of yield even third cultivated plant, especially in case of smaller K dose application.

PL

W doświadczeniu wazonowym badano bezpośredni i następczy wpływ zwiększonej zawartości kadmu w glebie na plonowanie roślin (Zea mays L, Lolium perenne L. i Lathyrus sativus L.) w zależności od formy chemicznej i dawki nawozu potasowego. Doświadczenie prowadzono na glebie ciężkiej, kwaśnej na tle pod stawowego nawożenia NPK. Badano oddziaływanie dwóch dawek siarczanu lub chlorku potasu oraz czterech poziomów Cd w glebie. Stwierdzono, że większe dawki potasu i forma siarczanowa ograniczały ujemny wpływ nadmiaru Cd na rozwój roślin w porównaniu z nawożeniem KCl. Wszystkie rośliny testowe wytwarzały większy plon biomasy części nadziemnych po zastosowaniu K2SO4 niż w przypadku stosowania KCl i w większości przypadków jako skutek dostarczania większych dawek K. Podwyższona zawartość Cd w glebie znacząco pogarszała plonowanie roślin już po zastosowaniu najmniejszego dodatku Cd, w większym zakresie, gdy zastosowano KCl niż po nawożeniu K2SO4. Stosowanie siarczanu potasu powodowało korzystne działanie wskutek immobilizacji Cd w glebie i ograniczając ujemny wpływ Cd na plonowanie już w przypadku pierwszej uprawianej rośliny. Ujemny wpływ następczy zwiększonej zawartości Cd w glebie uwidocznił się bardziej w przypadku nawożenia KCl niż po zastosowaniu K2SO4, obniżając plon nawet trzeciej uprawianej rośliny, zwłaszcza w przypadku mniejszej dawki K.