Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Badanie procesu ekstrakcji wysokoaromatycznych surowców naftowych z zastosowaniem współrozpuszczalnika

Antosz Artur, Ptak Stefan

Nafta-Gaz

|

2021

|

R. 77, nr 10

692--703

PL

Obecnie jedną z najpopularniejszych metod wytwarzania plastyfikatora TDAE do kauczuków i gumy jest metoda bazująca na procesie rafinacji ekstraktów naftowych furfurolem. Proces ten zapewnia obniżenie w ekstraktach zawartości rakotwórczych wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych (WWA) do wymaganego poziomu. Technologia produkcji plastyfikatora sprawiała liczne problemy w warunkach przemysłowych związane z koniecznością prowadzenia procesu w niskich temperaturach, co powoduje utrudnienia w przebiegu wymiany masy w kolumnie ekstrakcyjnej w związku z wysoką lepkością przerabianego surowca w niskich temperaturach. Konieczność użycia niższych temperatur w trakcie procesu rafinacji wysokoaromatycznych frakcji wynika z ich charakterystyki rozpuszczalności w furfurolu, oznaczanej na podstawie krytycznej temperatury rozpuszczalności. W artykule zostały przedstawione badania nad wpływem zastosowania współrozpuszczalnika w procesie rafinacji wysokoaromatycznych surowców naftowych na jakość uzyskanych plastyfikatorów oraz możliwość prowadzenia procesu w wyższych temperaturach, zbliżonych do temperatur pracy kolumny podczas ekstrakcji klasycznych frakcji próżniowych. Potwierdzono korzystny wpływ dodatku współrozpuszczalnika na wydajność procesu oraz zwiększenie selektywności ekstrakcji. Badania nad procesem ekstrakcji rozpuszczalnikowej prowadzono na dwóch surowcach charakteryzujących się różnymi lepkościami przy zastosowaniu jako współrozpuszczalnika formamidu w stężeniach 5% i 7,5%. Wykonano również proces ekstrakcji bez współudziału formamidu, służący jako proces odniesienia dla porównania wydajności i jakości otrzymanych rafinatów. W badaniach technologicznych wykorzystano stanowiska wielkolaboratoryjne umożliwiające prowadzenie procesów rafinacji rozpuszczalnikowej, symulującej proces przemysłowy stosowany na bloku olejowym w rafinerii naftowej. W próbach rafinacji rozpuszczalnikowej poszczególnych ekstraktów zastosowano parametry technologiczne dostosowane do wyznaczonych temperatur krytycznych rozpuszczalności dla danych układów. Uzyskane wyniki temperatur krytycznych wskazują na istotny wpływ udziału współrozpuszczalnika na oznaczony wynik temperatury krytycznej dla danego układu. Próbki otrzymanych rafinatów zostały poddane ocenie właściwości fizykochemicznych w zakresie wymaganym dla plastyfikatora TDAE. Wraz z większym udziałem formamidu poprawie ulegały oznaczane w rafinatach kluczowe właściwości fizykochemiczne z punktu widzenia wymagań wobec plastyfikatorów, wzrastała lepkość, gęstość, współczynnik załamania światła oraz zawartość węgla w strukturach CA. Wszystkie procesy rafinacji pozwoliły na obniżenie zawartości WWA poniżej 3% (m/m). Najlepsze efekty w tym zakresie dał proces R1390 przy udziale współrozpuszczalnika w ilości 7,5% (m/m), ponieważ obniżając poziom WWA, nie spowodował gwałtowanego spadku zawartości atomów węgla w strukturach aromatycznych. Przeprowadzone badania pozwoliły na potwierdzenie korzystnego wpływu zastosowania współrozpuszczalnika w procesie rafinacji wysokoaromatycznych surowców naftowych na jakość uzyskanych plastyfikatorów TDAE. Rafinacja z udziałem współrozpuszczalnika zgodnie z założoną koncepcją projektu pozwoliła na wyeliminowanie problemów związanych z prowadzeniem tego procesu w niskich temperaturach. Zaobserwowano również duży wpływ dodatku współrozpuszczalnika na wydajność uzyskiwanych plastyfikatorów w trakcie ekstrakcji rozpuszczalnikowej.

EN

Currently, one of the most popular methods of producing TDAE plasticizer for latex and rubber is the method based on furfural refining of petroleum extracts. This process ensures reduction of carcinogenic polycyclic aromatic hydrocarbons (PAHs) content in extracts to the required level. The technology of plasticizer production caused numerous problems in industrial conditions related to the necessity of conducting the process at low temperatures, which impedes the mass exchange process in the extraction column due to high viscosity of the processed raw material at low temperatures. The necessity of using lower temperatures during the refining process of highly aromatic fractions results from their solubility characteristics in furfural determined on the basis of the critical solubility temperature. The paper presents research on the influence of the use of co-solvent in the refining process of highly aromatic crude oils on the quality of plasticizers obtained and the possibility of conducting the process at higher temperatures, similar to those of the column during extraction of classical vacuum fractions. The beneficial effect of co-solvent addition on process efficiency and increased extraction selectivity was confirmed. Studies on the solvent extraction process were conducted on two raw materials characterized by different viscosities, using formamide as a cosolvent at concentrations of 5% and 7.5%. An extraction process without formamide co-solvent was also performed and served as a reference process to compare the yield and quality of the obtained raffinates. In the technological studies, large-scale laboratory workstations were used to carry out solvent refining processes, simulating the industrial process used in an oil block in a petroleum refinery. For solvent refining of individual extracts, technological parameters adjusted to the determined critical temperatures of solubility for given systems were used. The obtained critical temperature results indicate a significant influence of the co-solvent proportion on the determined critical temperature result for a given system. The samples of the obtained raffinates were subjected to physicochemical properties evaluation within the range required for the TDAE plasticizer. With a higher proportion of formamide, the key physicochemical properties determined in the raffinates from the point of view of plasticizer requirements improved. Viscosity, density, refractive index and carbon content in CA structures increased. All refining processes allowed to decrease PAH content below 3% (m/m). The R1390 process with 7.5% (m/m) of co- -solvent gave the best results in this respect as it did not cause a sharp decrease in carbon atoms content in aromatic structures while lowering PAHs level. The studies carried out confirmed the beneficial influence of the co-solvent application in the refining process of highly aromatic petroleum raw materials on the quality of the obtained TDAE plasticizers. The refining process with the use of co-solvent allowed, in line with the project concept, to eliminate the problems associated with conducting the process at low temperatures. A considerable effect of cosolvent addition on the yield of obtained plasticizers during solvent extraction was also observed.

2

Kinetic investigations on esterification of maleic anhydride with butanols

Bartoszewicz Maria, Kulawska Maria, Organek Wiesław

Chemical and Process Engineering

|

2020

|

Vol. 41, nr 4

293–-306

EN

Kinetic studies of esterification reaction of maleic anhydride with butan-1-ol, 2-methylpropan-1-ol and butan-2-ol were carried out in a semibatch reactor, in the presence of four acidic catalysts: sulfuric acid, phosphotungstic acid, ion exchange resin Dowex 50WX8 and tetrabutyl zirconate. Phosphotungstic acid proved to be the most active catalyst. The temperature range was 383–413 K, the initial molar ratio of alcohol to acid ranged 2.2-5:1. The kinetic parameters were given. The kinetics appeared to be that of the second order with respect both to the acid and to the alcohol. The reaction carried out in the presence of tetrabutyl zirconate was very slow and depended only on acid concentration. The effect of temperature on the reaction rate follows the Arrhenius equation well.

3

Zastosowanie w technologii betonu plastyfikatorów naturalnych w postaci skrobi

Sybis Marta, Konował Emilia

Przegląd Budowlany

|

2019

|

R. 90, nr 9

76--78

PL

W artykule omówiono podstawowe właściwości skrobi natywnej, która może być stosowana w budownictwie, np. jako naturalny plastyfikator do betonu. Omówiono jej budowę, pochodzenie, a także sposoby jej modyfikacji. Określono celowość stosowania naturalnych domieszek, a także zaprezentowano dostępne i opisane w literaturze efekty wpływu skrobi na właściwości mieszanki cementowej.

EN

This article describes the basic properties of native starch, which can be used in construction, e.g. as a natural plasticizer for concrete. Its construction, origin and its method have been determined. The specific purpose of the application in the domain, as well as the effects of starch on the properties of the cement mix presented in the literature are presented.

4

Oil from tyre pyrolysis as a plasticizer in rubber compounds

Dębek Cezary

Polimery

|

2019

|

T. 64, Nr 7-8

530--537

EN

The paper presents the results of research on the possibility of using as plasticizers of rubber compounds the heavy fractions of pyrolytic oil obtained in the industrial process of pyrolysis of car tyres. The content of carcinogenic polycyclic aromatic hydrocarbons (PAHs) in the obtained pyrolytic plasticizers was determined. Compounds and vulcanizates of styrene-butadiene rubber (SBR) containing the above plasticizers as well as commercial petroleum derivatives’ plasticizers were prepared for comparative purposes. The basic properties of compounds and vulcanizates containing pyrolytic plasticizers were investigated. The research showed that one fraction of pyrolysis oil meet the requirements of the permitted content of PAHs. SBR blends and vulcanizates have similar properties as in the case of commercial plasticizers.

PL

Oceniono możliwość zastosowania jako plastyfikatory mieszanek kauczukowych frakcji ciężkich oleju popirolitycznego uzyskanego w przemysłowym procesie pirolizy opon samochodowych. W badanych plastyfikatorach oznaczano zawartość rakotwórczych wielopierścienowych węglowodorów aromatycznych WWA. Sporządzono mieszanki, a następnie wulkanizaty kauczuku styrenowo-butadienowego (SBR) zawierające wspomniane plastyfikatory oraz dla porównania – handlowe plastyfikatory ropopochodne. Stwierdzono, że mieszanki kauczukowe i wulkanizaty SBR z udziałem badanych plastyfikatorów wykazują podobne właściwości mechaniczne jak analogiczne materiały z plastyfikatorami handlowymi. Z dwóch badanych frakcji oleju popirolitycznego tylko jedna spełniała określone normami wymagania dotyczące dozwolonego poziomu zawartości WWA.

5

Rola plastyfikatora w projektowaniu zaczynu lekkiego o podwyższonej stabilności sedymentacyjnej

Kremieniewski Marcin

Nafta-Gaz

|

2019

|

R. 75, nr 9

571--578

PL

Stosowanie zaczynu cementowego o obniżonej gęstości jest niezbędne podczas uszczelniania otworów wierconych w strefach występowania skał chłonnych czy w warstwach sypkich. Zmniejszenie gęstości zaczynu możliwe jest do uzyskania poprzez wprowadzenie do jego objętości lekkich dodatków wypełniających. Obecność dodatkowych lekkich frakcji wymusza zastosowanie większej ilości wody. Ze względu na zróżnicowane gęstości ziaren cementu i ziaren wypełniacza lekkiego – struktura płynnego zaczynu może ulegać rozwarstwieniu w momencie, gdy pozostanie on w warunkach statycznych. Aby uzyskać odpowiednią stabilność sedymentacyjną zaczynu cementowego, należy dążyć do możliwie mocnego wypełnienia objętości wody zarobowej frakcjami cementu i pozostałych domieszek i dodatków. Jest to możliwe między innymi poprzez zmniejszenie ilości wody. Jednak zaczyn taki będzie wykazywał znacznie gorszą przetłaczalność, co wiąże się z koniecznością użycia wyższych wydatków tłoczenia, czego efektem może być rozszczelinowanie strefy skał chłonnych i ucieczka cementu powodowana wzrostem ciśnienia w przestrzeni pierścieniowej. Aby wyeliminować to niekorzystne zjawisko, objawiające się pogorszeniem parametrów reologicznych na skutek zmniejszenia ilości wody w zaczynie, korzystne jest zastosowanie wybranych środków dyspergujących, które umożliwiają obniżenie współczynnika wodno-cementowego przy zachowaniu optymalnych wartości parametrów reologicznych, co zostało omówione w niniejszej publikacji. Działanie takie pozwala wyeliminować frakcjonowanie zaczynu, w wyniku czego uzyskuje się homogeniczną strukturę zarówno płynnego, jak i stwardniałego zaczynu cementowego. W artykule omówione zostały wyniki badań zaczynów, które zostały poddane modyfikacjom w celu poprawy stabilności sedymentacyjnej. Na potrzeby publikacji zestawiono trzy receptury zaczynów: pierwszy zaczyn to receptura kontrolna, a dwa kolejne to modyfikacje, w których uzyskano najbardziej zadowalające wyniki. Podczas prac badawczych skoncentrowano się na obniżeniu współczynnika wodno-cementowego w recepturze zaczynu lekkiego oraz na odpowiednim doborze ilościowym, a także jakościowym środka dyspergującego. Zaprojektowano receptury zaczynów dla warunków otworowych z temperaturą około 30°C i ciśnieniem około 5 MPa. Przedstawione nowe receptury to jeden zaczyn bezlateksowy oraz jeden zaczyn lateksowy. W publikacji omówiono wyniki badań stabilności sedymentacyjnej projektowanych zaczynów oraz wyniki badań parametrów decydujących o efektywności uszczelniania. Na próbkach stwardniałych zaczynów wykonano badania porowatości oraz przepuszczalności, na podstawie czego zweryfikowano korzyści modyfikacji wprowadzonych w składach zaczynów.

EN

The use of cement slurry with reduced density is indispensable for sealing off the boreholes that have been drilled in absorptive rock zones. The reduction in slurry density is possible due to the incorporation of light additives into its volume. The presence of light fractions enforces the use of more water. Due to the varying density of cement grains and light filler grains, the structure of the liquid slurry can be delaminated when it remains in static conditions. In order to obtain the appropriate sedimentation stability of cement slurry, one should strive to fill the entire volume of the mixing water with cement and other fractions and additions. This is possible, inter alia, by reducing the amount of water. However, such slurry will demonstrate poorer pressability, which is associated with the necessity of using higher pressing gain, the effect of which can be the fracturing of the absorptive zone and the escape of cement due to the increase in pressure in the annular space. In order to eliminate this unfavorable phenomenon manifested by the deterioration of rheological parameters due to the reduction of the amount of water in the slurry, it is advantageous to use selected dispersing agents that allow lowering the water-cement ratio while maintaining the optimal rheological parameters, as discussed in this publication. Such action allows eliminating slurry fractionation as a result of which a homogeneous structure of both liquid and hardened cement slurry is obtained. The article discusses the test results for slurries that have been subjected to modifications to improve sedimentation stability. For the purposes of the publication, 3 slurries formulas were compiled, of which the first slurry is a control recipe and the two other are modifications in which the most satisfactory results were obtained. During the research work, the focus was on reducing the water-cement ratio in the lightweight slurry and on the appropriate quantitative and qualitative selection of the dispersing agent. The leaven formulations were designed for borehole conditions with a temperature of approx. 30°C and a pressure of approx. 5 MPa. The presented new formulas are one latex free slurry and one latex leaven slurry. The publication discusses the results of the sedimentation stability tests for the designed slurries as well as the results of testing of the parameters determining the sealing efficiency. Porosity and permeability tests were carried out for samples of hardened slurries, based on which the benefits of the introduced modifications in the composition of slurries were verified.

6

Wpływ temperatury na efektywność działania domieszek uplastyczniających i upłynniających

Łaźniewska-Piekarczyk Beata

Materiały Budowlane

|

2019

|

nr 9

41--44

PL

W artykule przedstawiono wyniki badań wpływu obniżonej i podwyższonej temperatury na napowietrzenie i konsystencję nienapowietrzonych i napowietrzonych oraz upłynnionych zapraw wg PN-EN 480-1, które były wykonane z udziałem cementu CEM I. Do zwiększenia konsystencji zaprawy z CEM I zastosowano różne rodzaje plastyfikatorów i superplastyfikatorów oraz domieszki napowietrzające różniące się bazą chemiczną. Analiza rezultatów badań wskazuje, że charakter wpływu temperatury na konsystencję zaprawy zależy od efektu współdziałania danego rodzaju domieszki napowietrzającej i upłynniającej.

EN

The paper presents the results of research on the impact of low and high temperature on air content and consistency of nonair-entrained and air-entrained and plasticized mortars according to PN-EN 480-1, which were made with CEM I cement. In the case of mortar with CEM I, various types of plasticizers and superplasticizers as well as aeration admixtures differing in chemical base were used. Analysis of the results of the research indicates that the effect of temperature influence on the consistency of the mortar depends on the result of the interaction between the air-entraining and superplasticizing admixture.

7

Wpływ ilości oraz rodzaju plastyfkatora na podstawowe cechy techniczne betonowej kostki brukowej

Rubin J. A.

Magazyn Autostrady

|

2017

|

Nr 1-2

66--70

PL

W artykule zaprezentowano wyniki prób technologicznych prowadzonych pod kątem wpływu ilości i rodzaju zastosowanych plastyfikatorów na podstawowe cechy techniczne betonowej kostki brukowej. Podczas tych prób zastosowano dwa plastyfikatory, dozowane w ilości 0,1-0,4% masy cementu. Oznaczono wartości liczbowe następujących cech technicznych: wytrzymałości na rozciąganie przy rozłupywaniu oraz wytrzymałości na ściskanie, a także podciągania kapilarnego i nasiąkliwości masowej.

EN

The article presents the results of the technological tests of the impact of the amount and type of used plasticizers on the basic technical characteristics of concrete paving. Two plasticizers, added to cement in the amount of 0.1-0.4% of its weight, were used in the tests. The numerical values of tensile splitting and compression strength, as well as capillary absorption and storage, were determined.

8

Plastyfikatory w polimerach : trendy, zdrowie i ekologia

Filipiak B., Tkacz B.

Przemysł Chemiczny

|

2016

|

T. 95, nr 11

2367--2371

PL

Przedstawiono kierunki rozwoju i charakterystykę plastyfikatorów stanowiących alternatywę dla zmiękczaczy ftalanowych. Na rynku tworzyw sztucznych zauważalne jest pojawianie się nowej gamy zmiękczaczy charakteryzujących się niską toksycznością. Technologie oparte na nowych plastyfikatorach są bezpieczne dla zdrowia, zapewniając jednocześnie optymalne parametry techniczne, bezpieczeństwo, komfort w użyciu i wydajność.

EN

A review, with 8 refs., new of plasticizers recommended for replacing the toxic phthalate plasticizers.

9

Nowe bezpieczne dla środowiska plastyfikatory i koalescenty farb oraz lakierów wodorozcieńczalnych na bazie aldehydu izomasłowego

Tic W. J., Guziałowska-Tic J.

Przemysł Chemiczny

|

2016

|

T. 95, nr 8

1529--1532

PL

Przedstawiono wybrane wyniki toksykologicznych i ekotoksykologicznych badań produktów kondensacji aldehydu izomasłowego, które porównano z wynikami powszechnie stosowanych w recepturach farb i lakierów plastyfikatorów i koalescentów. W celu oceny właściwości użytkowych hydroksyestru HE-1 i jego oksyetylenowanej pochodnej porównano ich właściwości z właściwościami innych plastyfikatorów stosowanych w recepturach farb i lakierów. Wyniki badań wskazują, że hydroksyester HE-1 oraz jego oksyetylenowana pochodna są produktami bezpiecznymi dla środowiska. Wykazują one dobre właściwości koalescencyjne i plastyfikujące w recepturach lakierów wodorozcieńczalnych i mogą zastąpić wycofywane z użycia plastyfikatory klasyfikowane jako toksyczne.

EN

A hydroxy ester was prepd. by aldol condensation of Me₂CH₂CHO, ethoxylated and used as an additive to Bu₂ to varnishes (2% or 4% by mass) to test the properties of varnishes and coatings. For comparison, a conventional Bu₂ phtalate was used. The varnishes contg. 4% of the hydroxy esters or 4% of Bu₂ phtalate showed stability at elevated temp. The coatings prepd. were crack-free and showed similar gloss. The hydroxy ester-contg. varnish yielded coatings with a high hardness.

10

Wpływ plastyfikatora z grupami silanolowymi na strukturę oraz właściwości mieszaniny polilaktydu i termoplastycznej skrobi kukurydzianej

Szadkowska A., Jeziórska R., Żubrowska M., Spasówka E., Rościszewski P.

Polimery

|

2016

|

T. 61, nr 10

683--692

PL

Zbadano wpływ plastyfikatora organiczno-nieorganicznego na strukturę i wybrane właściwości mieszanin polilaktydu (PLA), maleinowanego polilaktydu (MPLA) i termoplastycznej skrobi kukurydzianej (TPS). Zastosowano dwa plastyfikatory zawierające grupy Si–OH: MEOS – produkt reakcji metylooktylodichlorosilanu z etylotrimetoksysilanem, oraz MOBS – produkt reakcji metylooktylodichlorosilanu z izobutylotrietoksysilanem. Proces wytwarzania termoplastycznej skrobi kukurydzianej, kompatybilizatora MPLA oraz mieszanin PLA/MPLA/TPS (60/10/30), różniących się zawartością plastyfikatora (1,5; 3; 5 % mas.) prowadzono w dwuślimakowej wytłaczarce współbieżnej. Do analizy struktury stosowano skaningową mikroskopię elektronową (SEM) i skaningową kalorymetrię różnicową (DSC). Właściwości termiczne oceniano na podstawie wyników analizy termograwimetrycznej (TGA). Zbadano statyczne i dynamiczne właściwości mechaniczne. Stwierdzono, że dodatek plastyfikatora znacznie zwiększa wydłużenie względne przy zerwaniu oraz udarność mieszanin PLA/MPLA/TPS, zwiększając tym samym ich odporność na kruche pękanie.

EN

The effect of organic-inorganic plasticizer on the structure and selected properties of the blends of polylactide (PLA), maleinated polylactide (MPLA) and thermoplastic corn starch (TPS) has been investigated. Two types of reactive plasticizers with silanol groups were used: MEOS – product of the reaction between methyloctyldichlorosilane and ethyltrimethoxysilane, and MOBS – product of the reaction between methyloctyldichlorosilane and isobutyltriethoxysilane. Twin-screw co-rotating extruder was used for the preparation of thermoplastic starch, compatibilizer MPLA and PLA/MPLA/TPS (60/10/30) blends with different plasticizer content (1.5, 3 or 5 wt %). Scanning electron microscopy (SEM) and differential scanning calorimetry (DSC) methods were used to study the structure of the products. The thermal properties were determined using thermogravimetric analysis (TGA). Static and dynamic mechanical properties were also investigated. It has been found that the addition of plasticizer significantly increases the elongation at break and impact strength of PLA/MPLA/TPS blends, improving this way their fracture toughness.

11

Wpływ dodatku superplastyfikatora na zwiększenie efektywności uszczelniania kolumn rur okładzinowych

Kremieniewski M.

Nafta-Gaz

|

2016

|

R. 72, nr 3

169--176

PL

W artykule zaprezentowano możliwość zwiększenia efektywności uszczelniania kolumn rur okładzinowych wskutek obniżenia parametrów reologicznych zaczynów cementowych. Zamierzony efekt został osiągnięty za pomocą obecnie stosowanych dodatków upłynniających oraz innowacyjnych superplastyfikatorów. Bazowe próbki zaczynów cementowych poddano działaniu dodatków upłynniających, w celu określenia zdolności dyspergujących, a także zwiększenia efektywności wypełnienia przestrzeni pierścieniowej. Jako zaczyn bazowy zastosowano recepturę powszechnie stosowaną w warunkach otworowych.

EN

This publication presents the possibility of increasing the effectiveness of sealing casings as a result of reducing the rheological parameters of cement slurries. The intended effect is achieved with the currently used plastificators and innovative superplastificators. The samples of cement slurry were treated by fluidifying additives in order to determine the dispersants ability and to increase the efficiency of filling the annular space. As base cement slurry, a formula commonly applied in borehole conditions was used.

12

Wpływ wybranych plastyfikatorów na podstawowe cechy techniczne betonowej kostki brukowej

Rubin J. A.

Magazyn Autostrady

|

2016

|

Nr 3

62--64

PL

Domieszką nazywamy substancję, którą dodaje się do mieszanki betonowej podczas jej wykonywania w ilości nie większej niż 5% masy cementu. Domieszki te aplikuje się w celu zmodyfikowania właściwości mieszanki betonowej i/lub betonu [2]. Bardzo istotną sprawą jest dozowanie domieszek tylko i wyłącznie do należycie zaprojektowanych mieszanek betonowych. Sumaryczna ilość domieszek nie powinna przekraczać 50 g na 1 kg cementu.

EN

The article presents the results of technological tests conducted in order to assess the impact of the selected plasticizers on the basic technical characteristics of concrete paving. During these tests, five plasticizers were applied and the numerical values of tensile splitting and capillary absorption and storage were determined.

13

Rodzaje domieszek chemicznych i ich rola w kształtowaniu właściwości betonów cementowych

Badziąg B.

Izolacje

|

2016

|

R. 21, nr 11-12

73--79

PL

Types of chemical admixtures and their influence on cement concrete properties

14

Badania kalorymetryczne wpływu plastyfikatora i domieszki napowietrzającej na kinetykę hydratacji cementów wieloskładnikowych z dodatkiem pucolany w formie pyłu ceglanego

Jerman M., Tydlitát V., Černý R.

Cement Wapno Beton

|

2016

|

R. 21/83, nr 1

1--9

PL

Wydzielanie ciepła podczas hydratacji spoiw złożonych z cementu portlandzkiego i zmielonej cegły (materiał wytwarzany współcześnie – cegła dziurawka) badano w kalorymetrze izotermicznym. Uwzględniono w badaniach wpływ plastyfikatora, środka napowietrzającego oraz ich mieszaniny; hydratację badano w etapie początkowym, do 140 h od sporządzenia zaczynu. Wyniki wskazują, że zastąpienie do 20% cementu przez pył ceglany nie wpływa na szybkość hydratacji; przy większych udziałach następuje spowolnienie hydratacji C3S o około 2 h. Początek reakcji pucolanowej stwierdzono po 45 h; reakcja ta biegnie dalej i zaznacza się najbardziej przy zawartości 20% pyłu. Nie stwierdzono istotnego wpływu zastosowanych w pracy domieszek. Opóźnienie hydratacji C3S w obecności plastyfikatora, domieszki napowietrzającej i ich mieszaniny jest we wszystkich przypadkach mniejsze niż 2 h, a wielkość efektu na krzywej kalorymetrycznej jest tylko o około 7% mniejsza.

EN

The hydration heat development in blended binders composed of Portland cement and waste ceramic powder originating in the contemporary hollow brick production is analyzed by isothermal calorimetry, including the influence of plasticizer, air-entraining agent and their combination on hydration kinetics, in the early hydration period up to 140 h. Experimental results show that the brick powder does not affect the rate of hydration reactions up to 20% Portland cement replacement level, for higher dosage the C3S hydration process is slowed down by about 2 h only. The pozzolanic reaction is identified to begin at 45 h; it continues during the whole remaining time period and is most pronounced up to 20% brick powder dosage in the blends. The influence of applied chemical admixtures on the hydration heat development is found not very significant. The retardation effects of superplasticizer, air-entraining agent and their combination on the C3S hydration are lower than 2 h in all analyzed cases and the magnitude of the C3S maximum of heat evolution curve is only up to 7% lower.

15

Wspólne dozowanie domieszek - wpływ na jakość mieszanki i świeży beton

Chrzanowski M.

Budownictwo, Technologie, Architektura

|

2016

|

nr 4

58--59

16

Badania właściwości mechanicznych żywicy poliestrowej zmodyfikowanej nanobentem i plastyfikatorem

Bakar M., Kostrzewa M., Białkowska A., Łukasiewicz K.

Przetwórstwo Tworzyw

|

2015

|

T. 21, Nr 3 (165)

196--199

PL

Praca zawiera wyniki badań nad modyfikacją żywicy poliestrowej AROPOL M 105 TB za pomocą Nanobentu ZR-1 oraz ftalanu dibutylu (zmiękczacz). Stwierdzono, że maksymalna poprawa wartości naprężenia przy zniszczeniu podczas zginania trójpunktowego wynosiła około 30% przy dodatku 1% nanobentu ZR-1, natomiast maksymalny wzrost odkształcenia odnotowano przy dodaniu 1% ZR-1 i 20% plastyfikatora. Największą energią zerwania (około 9-krotnie większą w stosunku do czystej żywicy) charakteryzują się próbki zawierające 10% wag. plastyfikatora i 1% ZR-1. Największą udarność miała kompozycja hybrydowa na bazie 1% ZR-1 i 20% plastyfikatora, a wartości współczynnika intensywności naprężeń niezmodyfikowanej żywicy były wyższe od kompozytów hybrydowych.

EN

The present study investigates the mechanical propertics of unsaturated polyester resin modified with Nanobent ZR-1 and dibutyl phthalate (plasticizer). It was shown that composition containing 1% ZR-1 exhibited maximum increase of flexural strength of 30% in comparison with unmodified resin. However, maximum enhancement of flexural strain at break was obtained with composites based on 1% ZR-1 or 20% of plasticizer. Moreover, the energy at break (about 9-fold increase in relation to virgin polymer matrix) was shown by composite based on 1% ZR-1 and 20% plasticizer. However, the critical stress intensity factor values of hybrid composites were lower than that of virgin resin.

17

Badania odporności handlowych plastyfikatów PVC na czynniki spęczniające

Piszczek K., Tomaszewska J., Skórczewska K., Lewandowski K.

Przetwórstwo Tworzyw

|

2015

|

T. 21, Nr 1 (163)

33--37

PL

Na przykładzie wykładzin podłogowych przedstawiono zagadnienia związane z odpornością plastyfikatów PVC na działanie estrowych związków małocząsteczkowych: octanu etylu, octanu izobutylu oraz ftalanu dimetylu. Przeprowadzono analizę FTIR, wyznaczono stabilność termiczną metodą TGA, scharakteryzowano kinetykę pęcznienia plastyfikatów w cieczach małocząsteczkowych i ich parach, zbadano twardość wykładzin poddanych procesowi pęcznienia. Stwierdzono, że wykładziny wykonane z plastyfikatów PVC nie są odporne na działanie małocząsteczkowych związków estrowych, zarówno w postaci cieczy jak i ich par. Wskutek szybkiego pochłaniania tego typu substancji drastycznie maleje twardość wykładzin i następuje ich deformacja, co może prowadzić do ich odrywania się od podłoża.

EN

Issues related to the resistance of plasticized PVC materials to the ester compounds of low molecular weight, such as ethyl acetate, isobutyl acetate, as well as dimethyl phthalate were presented on the example of floor coverings. The FTIR analysis was carried out, thermal stability was determined by TGA method, swelling kinetics of plasticized materials in fluids of low molecular weight and their vapours was characterized and hardness of floor coverings was examined. It has been stated that the floor coverings made of plasticized PVC are not resistant to esters of low molecular weight, both in liquids and their vapours. Due to fast absorption of such substances, hardness of floor coverings rapidly decreases and deformation occurs, which may lead to their dropping off from the surface.

18

Wpływ struktury na parametry wilgotnościowe wybranych zapraw budowlanych

Wesołowska M., Kaczmarek A.

Materiały Budowlane

|

2015

|

nr 5

67--68

PL

Struktura zapraw budowlanych odgrywa istotną rolę w transporcie wilgoci w konstrukcjach murowych. Wprowadzane dodatki do zapraw w postaci wapna i plastyfikatorów modyfikują rozkład i wielkość porów. Tradycyjne badania makroskopowe nie pozwalają na dokładne określenie tego typu zmian. W artykule zaprezentowano wyniki badań porozymetrycznych wybranych zapraw budowlanych. Przeanalizowano zmiany struktury wynikające z wprowadzenia dodatków do zapraw i określono ich wpływ na właściwości wilgotnościowe.

EN

Structure of construction mortars plays essential role in humidity transport in wall construction. Addition of lime and plasticizers modify displacement and size of pores. Traditional macroscopic examinations do not allow to define these changes precisely. In the work there are presented results of porosimetric tests of selected mortars. Changes of structure were analyzed resulting from introduction of additions tomortars and their impact were defined on humidity properties.

19

Podstawowe własności kompozytów żużlowych o matrycy cementowej modyfikowanej plastyfikatorem

Rubin J. A., Chrzęstek M.

Magazyn Autostrady

|

2015

|

Nr 6

11--14

PL

W obecnych warunkach Górnego Śląska, biorąc pod uwagę przede wszystkim szczególnie silne zanieczyszczenie środowiska, wykorzystanie miejscowych materiałów odpadowych wymaga prowadzenia skrupulatnych badań i ustalenia ścisłych kryteriów oceny pod względem przydatności tychże w szeroko pojętym budownictwie.

20

Niebo jest ograniczeniem – rozwój technologii betonu spowodowany budową drapaczy chmur

Aïtcin P. C.

Cement Wapno Beton

|

2015

|

R. 20/82, nr 4

209--216

PL

W ciągu ostatnich 50 lat nastąpił wielki rozwój technologii betonu, głównie ze względu na opanowanie jego reologii poprzez zastosowanie domieszek nowych rodzajów. Zmniejszanie stosunku w/c lub stosunku woda-spoiwo (w/b) oznacza gęste upakowanie ziaren cementu w stwardniałym zaczynie cementowym, w związku z czym, wytrzymałość na ściskanie może przekroczyć 100 MPa. Przed rokiem 1970 produkcja betonów o stosunku w/c mniejszym od 0,40 i opadzie stożka 100 mm była niemożliwa. Po zastosowaniu jako plastyfikatorów poli(sulfonianów naftalenowych) i poli(sulfonianów melaminowych) stało się to praktyką codzienną. Równocześnie beton może być pompowany do najwyższego piętra; w trakcie budowy Burj Khalifa w Dubaju beton pompowano do wysokości 586 m. W artykule opisano postęp w budowie drapaczy chmur, poczynając od Water Tower Place (1968) i CN Tower (1973), wybudowanych z zastosowaniem lignosulfonianów, aż do Scotia Plaza (1983), Two Union Square (1989), Petronas Towers (1998), Burj Khalifa (2010), Worli Project (obecnie w budowie), które korzystały już z wyższej klasy betonów, dzięki zastosowaniu poli(sulfonianów).

EN

In the last 50 years the high development of concrete technology occurred, chiefly thanks of the concrete mix rheology control by new kinds of admixtures introduction. The decrease of w/c ratio means the dense packing of cement grains in the hardened paste, which causes the compressive strength increase up to 100 MPa. Before 1970 the concrete production of w/c ratio equal 0.40 and slump of 100 mm was not possible. After introducing of superplasticizers sulphonated melamine and naphthalene formaldehydes it became the everyday practice. Simultaneously this concrete could be pumped to the highest floor; when the Burj Khalif in Dubaj was build the concrete mix was pumped to the height of 586 m. In the paper the process of high-rise buildings realisation was presented, starting from Water Tower Palace [1968] and CN Tower [1973], with the use of lignosulphonates, till the Scotia Plaza [1983], Two Union Square [1989], Petronas Towers [1998], Burj Khalif [2010], Worli Project [now in building], realized with concretes of higher classes, thanks to the new generations of superplasticizers use.