Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Wpływ sposobu stabilizacji lateksu na jego modyfikację plastizolem poli(chlorku winylu)

Zalewska A., Makarewicz E.

Przemysł Chemiczny

|

2015

|

T. 94, nr 7

1104-1109

PL

Badano wodne lateksy kopolimerów etylenu z octanem winylu, monomerów akrylowych z styrenem i poli(octanu winylu) stabilizowane za pomocą poli(alkoholu winylowego) oraz jonowych i niejonowych surfaktantów. Badania polegały na wprowadzeniu plastizolu PVC do lateksu w taki sposób aby jego ilość w lateksie była jak największa. Ustalono zasadnicze przyczyny niestabilności kompozycji lateksowej z plastizolem. Stwierdzono, że dodatkowo należy wprowadzić niejonowy surfaktant oraz zagęszczacz. Ich obecność powoduje zmniejszenie ilości osadu plastizolu, rozmiaru cząstek w dyspersji oraz zwiększenie liofilowości środowiska i zwiększenie energii aktywacji lepkiego płynięcia.Temperatura mięknienia i twardość względna błony polimerowej uległy zmniejszeniu. Najskuteczniejszym sposobem zapewnienia trwałości lateksu z plastizolem jest stabilizacja steryczna.

EN

Four com. latexes were stabilized by addn. of ionic and nonionic surfactants, poly(vinyl chloride) plastisols and polyurethane thickeners. The latexes were analyzed for particle radius, Huggins const., surface tension, activation energy of viscous flow, softening temp. of the latex polymer and relative hardness of the polymer films as well as for their changes after addn. of particular components. The modification resulted in increasing the latex stability and viscous flow activation energy as well in decreasing the softening point and hardness of polymer films.

2

Badania reologiczne plastizoli poli(chlorku winylu) zawierających środek powierzchniowo-czynny i organiczny pigment

Makarewicz E., Dobiała I., Kałużna E.

Polimery

|

2010

|

T. 55, nr 1

186-193

PL

Przedstawiono wyniki badań reologicznych wodnych dyspersji plastizoli PVC z dodatkiem plastyfikatora (ftalanu di-n-butylowego), środków powierzchniowo-czynnych, pigmentów organicznych, past pigmentowych oraz wody. W charakterze środków powierzchniowo-czynnych użyto produktów oksyetylenowania: alkoholi i kwasów tłuszczowych, etanoloamidu oraz aminy tłuszczowej. Pigmentami organicznymi były Błękit B, Zieleń BO, Oranż RB, Czerwień RLL i Szarłat B. Wyznaczono krzywe płynięcia kompozycji a na ich podstawie określono maksymalną lepkość (η 0) i parametr pseudoplastyczności (n). Z równania Arrheniusa-Guzmana obliczono energię aktywacji lepkiego płynięcia (Eη) kompozycji plastizolowych. Ocenie właściwości reologicznych poddano układy plastizolu PVC z dodatkiem: środków powierzchniowo-czynnych (SPC) lub wody+SPC bądź pigmentów lub pigmentów+SPC bądź też past pigmentowych+wody. Wyniki badań wskazują, że dodatek SPC zmniejsza maksymalną lepkość, parametr pseudoplastyczności i, do zawartości 2% dodatku, także energię aktywacji lepkiego płynięcia. Udział pigmentów w kompozycji plastizolowej, jak również rosnąca zawartość wody powoduje wzrost wartości wszystkich trzech parametrów. Wpływ każdego z dodatków na charakterystykę reologiczną kompozycji plastizolu PVC jest złożony, jednak ocena zależności wartości η 0, n, Eη od rodzaju i udziału wprowadzanych do układu substancji jest istotna z punktu widzenia technologii produkcji polimerycznych materiałów powłokowych.

EN

The results of rheological investigations of aqueous dispersions of PVC plastisols containing plasticizer [(di-n-butyl) phthalate], surfactants (Table 1), organic pigments (Table 2), pigment pastes and water are presented. The products of ethoxylation of alcohols, fatty acids, ethanolamide and fatty amine were used as surfactants. Organic pigments applied were Blue B, Green BO, Orange RB, Red RLL, and Scarlet B. The flow curves of compositions were determined (Fig. 1) and on this basis the maximal viscosity (η 0) and pseudoplasticity factor (n) were found. Activation energy of viscous flow (Eη) of plastisol compositions (Fig. 2) has been calculated from Arrhenius-Guzman equation. The rheological properties of the following PVC plastisol compositions were evaluated: with addition of surfactants (SPC), or water+SPC, or pigments, or pigments+SPC, or pigment pastes+water. The results show that SPC addition decreases maximal viscosity and pseudoplasticity factor and - when additive content is up to 2% - decreases also activation energy of viscous flow. Pigment content in plastisol composition as well as increasing water content both lead to increase in all three parameters. Effect of each additive on rheological characteristics of PVC plastisol composition is complex but the evaluation of the effects of type and part of additives added to the composition on η 0, n, and Eη values is important for the technology of polymer coating materials' production.

3

Badania reologiczne plastizoli PVC zawierające środek powierzchniowo czynny, organiczny pigment, zagęszczacz i wodę

Makarewicz E., Dobiala I.

Chemik

|

2010

|

Vol. 64, nr 4

274-283

PL

W pracy przedstawiono wyniki badań reologicznych plastizoli poli(chlorku winylu) zawierające stałą ilość środka powierzchniowo czynnego i wzrastającą ilość wody. W tych układach stwierdzono występowanie zjawiska inwersji fazowej. Następne badania polegały na określeniu wpływu dodatku organicznego pigmentu i wody. Stwierdzono wzrost lepkości plastizoli pod wpływem dodatku pigmentu a spadek pod wpływem wody. Inaczej zachowały się te same układy pod wpływem dodatku stałej ilości wodo rozpuszczalnego poliuretanowego zagęszczacza. W tych układach pod wpływem wzrastającej ilości pigmentu i wody lepkość zawsze wzrastała.

EN

The results of rheological investigations of poly(vinyl chloride) plastisols containing constant amount of surfactant and increasing amount of water are presented. It was found that inversion phase phenomenon occurs. The next investigations determined influence addition of organic pigment and water in composition. The results show that pigment addition increases viscosity. The addition of water causes decrease of viscosity. The compositions with constant amount of water-soluble polyurethane thickener reveal another properties. The increasing amount of pigment and water causes a rise of viscosity.

4

Wpływ organicznego rozcieńczalnika i rozpuszczalnika na stabilność wodnych dyspersji plastizolu poli(chlorku winylu)

Makarewicz E., Jańczak K.

Przemysł Chemiczny

|

2007

|

T. 86, nr 1

54-58

5

The influence of organic diluents and solvents on the stability of PVC plastisol water dispersions

Makarewicz E., Jańczak K.

Polish Journal of Chemical Technology

|

2007

|

Vol. 9, nr 1

43-50

EN

The work presents the research, the aim of which is to specify the influence of organic diluents and solvents such as xylene, toluene, n-butyl acetate and butanol as well as cyclohexanone on the stability of water dispersions of the PVC plastisol containing various surface-active agents (SAA). The applied surfactants were characterised by a specific ethoxylation number, molecular mass, the Hildebrand parameter, hydrophilic-hydrophobic balance, surface activity, the limiting viscosity number, the Haller interaction constant, the limiting equivalent conductivity and the Kohlrausch-Onsager equation ,,b" constant. Basing on the molar refraction and the Hildebrand parameter, the interactions between the plastisol constituents and the constituents of water dispersions of the PVC plastisol were established. The sedimentation tests on the PVC plastisol water dispersions stabilized by various surface-active agents with an organic diluent or solvent added indicated that the addition resulted in the dispergation yield, a reduction in the PVC plastisol molecular size in water dispersion and the increased Huggins interaction constant, showing both surface lyophilisation and higher adsorption of surface-active agents.

6

Wpływ rozcienczalnika i rozpuszczalnika na stabilność wodnej dyspersji plastizolu poli(chlorku winylu

Makarewicz E., Uziałło K., Jańczak K.

Polimery

|

2007

|

T. 52, nr 11-12

863-873

PL

Przedstawiono badania sedymentacyjne, wiskozymetryczne i reologiczne dyspersji wodnych plastizoli PVC z trzema różnymi plastyfikatorami stabilizowane oksyetylenowanym nasyconym alkoholem tłuszczowym ("Rokanol Ł 18"), do których wprowadzono określone ilości rozcieńczalników organicznych. Jako plastyfikatorów użyto ftalanu dibutylowego, ftalanu di(2-etyloheksylowego) i sebacynianu dibutylowego, a jako rozcieńczalników: ksylenu, octanu n-butylowego, butanolu i cykloheksanonu. W stanie równowagi sedymentacyjnej następuje rozdział wodnego układu dyspersyjnego plastizolu PVC na trzy fazy. Warstwę górną stanowi faza spienionego plastizolu PVC, warstwę środkową faza stabilna dyspersji wodnej plastizolu PVC, a warstwę dolną faza homogenicznego osadu plastizolu PVC. Badano fazę stabilną dyspersji wodnej. Określano wydajność dyspergowania plastizolu PVC (Wd), graniczną liczbę lepkościową (GLLdysp) plastizolu PVC w dyspersji wodnej oraz wykonano badania reologiczne. GLLdysp obliczona na podstawie równania Hugginsa pozwala ocenić wielkość cząstek plastizolu PVC. Badania reologiczne służyły wyznaczaniu z krzywej płynięcia lepkości maksymalnej (no) i parametru pseudoplastyczności (n). Korzystając z równania Arrheniusa-Guzmana obliczano energię aktywacji lepkiego płynięcia (E). Uzyskane wyniki wykazały istotny wpływ na procesy agregacji cząstek rodzaju i ilości wprowadzonego do dyspersji wodnej plastizolu PVC rozcieńczalnika. Odmienny sposób agregacji cząstek powoduje zmiany wydajności dyspergowania wymiarów cząstek i parametrów reologicznych układu. Stwierdzono, że najkorzystniejszy pod względem zastosowań praktycznych dyspersji jest dodatek rozcieńczalnika w ilości 0,8 mmola/g plastizolu. Mechanizm przebiegających zjawisk wyjaśniono analizując wartości współczynników mieszalności poszczególnych składników dyspersji wodnej.

EN

Sedimentation, viscometric and rheological investigations of aqueous dispersions of PVC plastisols were presented. These plastisols contained three various plasticizers and were stabilized with ethoxylated saturated fatty acid ("Rokanol Ł 18"). Some amounts of organic diluents and solvent were introduced into the dispersions. The following plasticizers were used: dibutyl phthalate, di(2-ethylhexyl) phthalate and dibutyl sebacate. Xylene, n-butyl acetate, and butanol were used as diluents and cyclohexanone was used as a solvent. At the sedimentation equilibrium state aqueous dispersion of PVC plastisol was separated into three phases. The upper phase consisted of foamed PVC plastisol, the middle one was stable phase of PVC plastisol aqueous dispersion while the lower one costisted of homogeneous deposit of PVC plastisol. The middle phase was the subject of our investigations. PVC plastisol dispergation efficiency (Wd) and limiting viscosity number (GLL) of PVC plastisol were determined and rheological investigations were done. GLL calculated from Huggins equation let evaluate the particle size of PVC plastisol. Rheological tests allowed determining maximal viscosity and pseudoplastic factor from flow curve, using the modified Ostwald de Wael equation. Activation energy of viscous flow was calculated from Arrhenius-Guzman equation. The results obtained showed significant effects of the type and amount of diluent and solvent, introduced into PVC plastisol aqueous dispersion, on the process of particles' aggregation. Different way of particles' aggregation causes changes in dispergation efficiency, particle size and rheological parameters of the system. It was found that the most advantageous, from the practical application point of view, is an addition of a diluent or solvent in an amount of 0.0008 mole/g of plastisol. The mechanisms of the phenomena proceeding were explained by analysis of the values of miscibility coefficients of aqueous dispersion particular components.