Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

2 Polimery

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: plant gums

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Starch polysaccharide hydrocolloid gels

Kowalski S., Sikora M., Tomasik P., Krystyjan M.

Polimery

2008

T. 53, nr 6

457-464

Studies on the formation of gels from 5 % w/w suspensions of potato, cassava, corn, and oat starches in 0.05 or 0.2 % w/w aqueous solutions of one of Arabic, carob, guar, karaya, or xanthan gum, and ?-carrageen shed light on the rules governing rheological properties of resulting gels. Avoiding phase separation in a plant gum - starch solution is crucial for a high viscosity of gels formed. Partner of anionic starch in the gel should be nonionic unless the partnering plant gum has low Mw and/or high polydispersity (e.g. karaya gum). Nonionic starches combine with gums regardless they are anionic or neutral. Usually, Arabic and xanthan gums and ?-carrageen provided less viscous mixed gels with starches. Amylose and exceptionally high lipid contents in starches could also be essential factors influencing gelation. Admixture of plant gums into starch gels reduced elasticity of the mixed gels.

Przeprowadzono żelowanie 5 % mas. zawiesin skrobi ziemniaczanej, tapiokowej, kukurydzianej i owsianej (tabela 1) w 0,05 i 0,2 % mas. wodnych roztworach gumy arabskiej, karob, guarowej, karaja i ksantanowej oraz ?-karagenu. Uzyskane wyniki pozwoliły na lepsze zrozumienie roli czynników rządzących reologicznymi właściwościami powstających żeli. W celu uzyskania żeli o większej lepkości, w roztworach gum ze skrobią istotne jest unikanie rozdzielenia faz. Zatem, partnerem anionowej skrobi, jaką jest skrobia ziemniaczana, powinna być guma niejonowa, chyba że guma charakteryzuje się małym ciężarem cząsteczkowym i/lub wysokim stopniem polidyspersyjności (co umożliwia odpowiednie dopasowanie termodynamiczne partnerów). Właściwości takie ma np. guma karaja i, do pewnego stopnia, także guma arabska (tabela 2). Pozostałe badane niejonowe skrobie mieszają się z gumami bez względu na ich anionowy bądź obojętny charakter. Zazwyczaj, gumy arabska i ksantanowa oraz ?-karagen ze skrobiami dają mieszane żele o mniejszej lepkości (tabele 3-6). Zawartość amylozy w skrobiach oraz wyjątkowo duża zawartość lipidów również mogą okazać się istotnymi czynnikami wpływającymi na przebieg żelowania. Dodatek gum roślinnych do żeli skrobiowych zmniejsza elastyczność takich żeli w stosunku do elastyczności kleiku z samej skrobi (rys. 1 i 2).

Selected novel materials from polysaccharides

Fiedorowicz M., Kapuśniak J., Karolczyk-Kostuch S., Khachatryan G., Kowalski S., Para A., Sikora M., Staroszczyk H.

Polimery

2006

T. 51, nr 7-8

517-523

Blending of starch with some polysaccharide gums can provide complexes improving flow behavior and textural properties of starch pastes. Either deep freezing and thawing or controlled soaking of starch granules in water improves their surface sorption and is making them effective natural microcapsules. The efficient microencapsulation can also be achieved by a rapid microwave heating of granular starch in suspension of the compounds microencapsulation of which is attempted. The microwave heating of starch blended with generated in situ Mg(HSO4)2 as well as Na2SeO3 or Na2SeO4 provided a wasteless, solid state esterification of starch. Magnesium salts of starch sulphate are potential plasticizers for hydraulic binders, and selenated starch can be considered as a source of bioacceptable selenium for yeast and other organisms. The oxidation of starch with periodate with electrochemical recovery of periodate provided an easy access to dialdehyde starch. It was transformed into starch dialdehyde dihydrazone, dioxime, disemicarbazone, and dithiosemicarbazone. These derivatives bind numerous metal ions forming complexes. Dialdehyde starch disemicarbazone applied to a soil contaminated with heavy metals inhibited heavy metal uptake by maize grown on that soil.

Mieszanie skrobi z wybranymi gumami polisacharydowymi [wzory (I)-(V)] prowadzi do powstania kompleksów polepszających płynięcie i teksturę kleików skrobiowych (rys. 1-4). Głębokie zamrażanie i rozmrażanie lub kontrolowane pęcznienie ziarenek skrobiowych w wodzie polepsza ich właściwości sorpcyjne i pozwala wykorzystywać je jako naturalne mikrokapsułki (tabela 1, rys. 5 i 6). Efektywne mikrokapsułkowanie można też osiągnąć przez szybkie ogrzanie ziarenek skrobiowych w zawiesinie związku, który zamierza się mikrokapsułkować (rys. 7). Mikrofalowe ogrzewanie skrobi z generowanym in situ Mg(HSO4)2 jak również z Na2SeO3 i Na2SeO4 prowadzi do jej bezodpadowego zestryfikowania [wzory (V) i (VI)]. Reakcje przebiegają w fazie stałej. Sól magnezowa siarczanu skrobi jest potencjalnym plastyfikatorem zapraw hydraulicznych, a selenowane skrobie mogą być źródłem przyswajalnego selenu dla drożdży i innych organizmów. Utlenianie skrobi perjodanami z równoczesną elektrochemiczną regeneracją perjodanu prowadzi do prostego otrzymania skrobi dialdehydowej, którą następnie przekształca się w dihydrazon, dioksym, disemikarbazon i ditiosemikarbazon. Te pochodne skrobi dialdehydowej tworzą kompleksy wiążąc jony metali ciężkich wychwytywane z roztworów wodnych.