Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Production planning in a mining enterprise – selected problems and solutions

Bąk P.

Gospodarka Surowcami Mineralnymi

|

2018

|

T. 34, z. 2

97--116

EN

Planning in a mining enterprise is a complex and multifaceted action. For this reason, it is necessary to provide its proper organisation and adjust it to the specific conditions of conducting underground mining extraction. The prepared plans must make up a cohesive internal system, unambiguously determining the manner, range and safety requirements of the conducted extraction. In the most general manner, the various types of plans developed by organisational units of mining enterprises can be divided based on the timeframe, type, scope and object of planning. These are strategic plans, tactical plans and subject-based plans. The aim of the article is to present the issue of production planning in a mining enterprise and for the preparation of such a plan, first and foremost, information about, among other things, applicable legal regulations, market conditions and the specificity of a mining enterprise are necessary. Underground extraction of black coal deposits must be conducted while respecting the rules of sustainable development which satisfies current needs, without compromising the ability to satisfy the needs of future generations. Due to the specific nature of mining production, manifested, among other things, by such features as the diversity of conditions for conducting the activity, resulting from the changing geological-mining conditions of the deposit, low flexibility of the production process, associated with the impossibility to conduct alternative production and a very long-lasting investment process, planning the course and magnitude of production in a mining enterprise must proceed with the highest possible diligence. One should take into account a wide range of presented environmental, organisational and technical conditions, deciding about the safety and correctness of the course of the assumed production activities. However, in order to make them economically feasible and produce satisfying results in that regard, it is also necessary to analyse them carefully with respect to financial outcomes.

PL

Planowanie w przedsiębiorstwie górniczym jest działaniem złożonym i wieloaspektowym. Z tego powodu konieczne jest jego właściwe zorganizowanie i dostosowanie do specyficznych warunków prowadzenia podziemnej eksploatacji górniczej. Sporządzone plany muszą tworzyć spójny układ wewnętrzny, jednoznacznie określający sposób, zakres i wymogi bezpieczeństwa prowadzonej eksploatacji. Różnego rodzaju plany, opracowywane przez komórki organizacyjne przedsiębiorstw górniczych, najogólniej można podzielić ze względu na okres, rodzaj, zakres i przedmiot planowania. Zalicza się do nich plany strategiczne, plany taktyczne oraz plany podmiotowe. Celem artykułu jest przedstawienie zagadnienia planowania produkcji w przedsiębiorstwie górniczym i dla opracowania takiego planu niezbędne są przede wszystkim informacje dotyczące między innymi obowiązujących przepisów prawnych, uwarunkowań rynkowych oraz specyfiki przedsiębiorstwa górniczego. Podziemna eksploatacja złóż węgla kamiennego musi być prowadzona z poszanowaniem zasad zrównoważonego rozwoju, który zaspokaja obecne potrzeby, nie zagrażając możliwościom zaspokojenia potrzeb przyszłych pokoleń. Ze względu na specyfikę produkcji górniczej, przejawiającej się w wielu aspektach, począwszy od zróżnicowanych warunków prowadzenia działalności, poprzez małą elastyczność produkcji, kończąc na długotrwałym procesie inwestycyjnym planowanie przebiegu i wielkości produkcji w przedsiębiorstwie górniczym, musi być prowadzone z jak najwyższą starannością. Pod uwagę powinien być brany cały szereg przedstawionych uwarunkowań środowiskowych, organizacyjnych oraz technicznych, decydujących o bezpieczeństwie i prawidłowości przebiegu założonych działań produkcyjnych. Jednak, aby były one sensowne ekonomicznie i przynosiły zadawalające efekty w tym względzie, konieczne jest także ich staranne przeanalizowanie pod względem skutków finansowych.

2

NATO in the New Strategic Environment : Cyber Attacks Now Covered by Article 5 of the North Atlantic Treaty

Kostrzewa-Zorbas G.

Studia Bezpieczeństwa Narodowego

|

2014

|

R. 4, Nr 6

397--418

EN

The greatest change ever in the defence policy and military strategy of the North Atlantic Treaty Organisation occurred in 2014 in response to a series of major cyber attacks against NATO member states and partner states - Estonia in 2007, the United States and Georgia in 2008, and others in later years - and to a general transformation of the security environment in which cyberwar and other threats to cybersecurity gain rapidly in importance. At the 2014 Wales Summit, NATO recognised that cyber defence is part of its central task of collective defence and that Article 5 of the North Atlantic Treaty - ”The Parties agree that an armed attack against one or more of them in Europe or North America shall be considered an attack against them all . . .” - can be invoked in the case of cyber attacks. This statement is the ﬁrst and only expansion of the meaning of Article 5 and the ﬁrst and only addition of a new type of warfare to the policy and strategy of NATO. After the change, the Alliance must face new challenges not less urgent and diﬃcult than the old ones of kinetic warfare or weapons of mass destruction. This article addresses the broadest strategic context of the change. An analysis is made in the light of the global strategic thought and of the development of warfare through history. By entering the new strategic space of cyber warfare, NATO proves itself to be among the world’s most modern and advanced powers while, at the same time, it returns to the ancient - and lasting - tenet of strategy: information is not inferior to force. This way the Alliance moves away from Carl von Clausewitz and closer to Sun Zi. The recognition of cyberspace as a strategic space also corresponds to another inﬂuential idea in the heritage of strategy: the concept of the ”great common” the control of which is the key to the power over the world and over war and peace worldwide. Alfred Thayer Mahan considered the global ocean to be the ”great common” crossed by vital trade routes and by navies competing for superiority. Now cyberspace is as open, vital and fragile as the maritime space was in Mahan’s vision. Cyberwar also creates a promise and a temptation of a decisive strike - the ﬁrst and last strike in a war - circumventing all military defences and paralysing the enemy country. It is a new version - less lethal or not, dependent on the tactics of cyber attacks in a cyber oﬀensive - of the idea of strategic bombing and of the entire concept of air power, especially by its visionary Giulio Douhet, and then of nuclear strategy. Finally, the article provides two practical recommendations regarding the policy and structure of the North Atlantic Alliance in unfolding new era. Now NATO needs a speedy follow-on to the breakthrough decision of the Wales Summit. Cyber defence should be fully integrated into the next Strategic Concept which is expected in or around 2020 but could be worked out sooner because of the accelerating transition of the security environment. NATO should also consider establishing a global Cyber Command to maintain the initiative and to assure the credibility of the enlarged meaning of Article 5 of the North Atlantic Treaty. This credibility will be immediately, continuously and comprehensively tested by many players of the global game.

PL

Największa zmiana w dziejach polityki obronnej i strategii wojskowej Sojuszu Północnoatlantyckiego nastąpiła w 2014 roku w odpowiedzi na serię cyberataków przeciw państwom członkowskim i partnerskim NATO – Estonii w 2007 roku, Stanom Zjednoczonym i Gruzji w 2008 roku, i innym w latach późniejszych – oraz na ogólną transformację środowiska bezpieczeństwa, w którym wojna cybernetyczna i inne zagrożenia dla cyberbezpieczeństwa szybko zyskują na znaczeniu. Na szczycie w Walii w 2014 roku NATO uznało, że cyberobrona jest częścią zbiorowej obrony jako centralnego zadania sojuszu i że artykuł 5 Traktatu Północnoatlantyckiego – „Strony zgadzają się, że zbrojna napaść na jedną lub więcej z nich w Europie lub Ameryce Północnej, będzie uznana za napaść przeciwko nim wszystkim ...” – może być przywołany w przypadku cyberataków. To oświadczenie jest pierwszym i jedynym rozszerzeniem znaczenia artykułu 5 oraz pierwszym i jedynym dodaniem nowego rodzaju wojny do polityki i strategii NATO. Po tej zmianie sojusz musi stawić czoła nowym wyzwaniom, pilnym i trudnym nie mniej od starych wyzwań wojny kinetycznej lub broni masowego rażenia. Artykuł dotyczy najszerszego strategicznego kontekstu zmiany. Analiza jest prowadzona w świetle globalnej myśli strategicznej i rozwoju wojny poprzez dzieje. Wchodząc w nową przestrzeń strategiczną cyberwojny, NATO wykazuje, że należy do najbardziej nowoczesnych i zaawansowanych potęg świata, a jednocześnie wraca do starożytnej – i trwałej – zasady strategii: informacja nie jest podrzędna wobec siły. Tak sojusz odchodzi od Carla von Clausewitza i zbliża się do Sun Zi. Uznanie cyberprzestrzeni za przestrzeń strategiczną nawiązuje również do innej wpływowej idei dziedzictwa strategii: do koncepcji „wielkiego terenu publicznego” (“the great common”), władza nad którym daje klucz do władzy nad światem, i nad wojną i pokojem w świecie. Alfred Thayer Mahan uważał ocean światowy za „wielki teren publiczny”, przecinany przez żywotne szlaki handlowe i ﬂoty konkurujące o wyższość. Dziś cyberprzestrzeń jest tak otwarta, żywotna i łatwa do podboju, jak przestrzeń morska była w wizji Mahana. Wojna cybernetyczna także rodzi obietnicę i pokusę rozstrzygającego uderzenia – pierwszego i zarazem ostatniego na wojnie – które pozwala obejść wszystkie elementy obrony przeciwnika i sparaliżować wrogi kraj. To nowa wersja – mniej lub równie śmiercionośna, zależnie od taktyki cyberataków podczas ofensywy cybernetycznej – idei bombardowania strategicznego i całej koncepcji siły powietrznej według jej wizjonera Giulio Douhet, a potem według strategii nuklearnej. Na koniec artykuł podaje dwie praktyczne rekomendacje co do polityki i struktury Sojuszu Północnoatlantyckiego na rozwijającą się nową erę. Potrzebny jest teraz szybki ciąg dalszy przełomowej decyzji Szczytu w Walii. Cyberobrona powinna zostać w pełni włączona – jako integralna część – do następnej Koncepcji Strategicznej NATO. Nowa Koncepcja Strategiczna jest spodziewana w roku 2020 lub zbliżonym, ale może być opracowana wcześniej z powodu przyśpieszającej przemiany środowiska bezpieczeństwa. NATO powinno również rozważyć ustanowienie globalnego Dowództwa Cybernetycznego dla utrzymania inicjatywy i dla zapewnienia wiarygodności artykułu 5 Traktatu Północnoatlantyckiego w rozszerzonym znaczeniu. Ta wiarygodność będzie natychmiast, ciągle i wszechstronnie testowana przez wielu graczy globalnej gry.

3

Selected aspects of financial planning at mining companies

Bąk P.

AGH Journal of Mining and Geoengineering

|

2012

|

Vol. 36, no. 3

49-55

EN

Planning is a decision-making process in which a vision of the company's standing is anticipated and the methods of achieving it are defined. It consists in designing the desired future state and effective ways of reaching it as well as researching the future and matching the right activities to it. The purpose of every plan is to ensure the efficient achievement of the goal set. A plan should identify actions leading to the intended goal and account for the risk. Corporate financial planning is a continuous process of detailng methods of achieving financial targets. It constitutes a crucial element of the entire planning cycle at a company. It is considered that the main purpose of company operations is to maximise the market value of its shareholders' equity. Frequently, a company's basic purpose is also defined as its survival, which requires maintaining liquidity. Corporate financial planning is necessary because the company aims to maximise value and remain liquid. The main objectives of company operations, which include maintaining liquidity and raising value, are financial in nature, so the degree of their achievement can be assessed using financial measures. Financial planning is an indispensable tool for achieving priority objectives of the operation of any economic entity.

PL

Planowanie stanowi proces podejmowania decyzji, w którym prognozuje się obraz stanu przedsiębiorstwa i określa sposoby jego osiągnięcia. Jest to projektowanie pożądanej przyszłości i skutecznych sposobów jej realizacji oraz badanie przyszłości i dostosowanie do niej właściwych działań. Celem każdego planu jest zapewnienie sprawnej realizacji założonego celu. Plan powinien wskazywać działania prowadzące do zamierzonego celu z uwzględnieniem ryzyka. Planowanie finansowe w firmie jest ciągłym procesem precyzowania sposobów osiągania celów finansowych. Stanowi istotny element całego cyklu planowania w przedsiębiorstwie. Jako główny cel działalności przedsiębiorstwa uznaje się maksymalizację wartości rynkowej kapitału właścicieli. Często jako podstawowy cel przedsiębiorstwa podaje się przetrwanie, co wymaga zachowania płynności finansowej. Potrzeba planowania finansowego w firmie wynika z dążenia firmy do maksymalizacji wartości i zachowania płynności. Główne cele działania przedsiębiorstwa, do których należy utrzymanie płynności finansowej i zwiększenie wartości mają charakter finansowy, stąd poprzez mierniki finansowe można ocenić stopień ich realizacji. Planowanie finansowe jest niezbędnym narzędziem realizacji priorytetowych celów działania każdego podmiotu gospodarczego.

4

Podstawy planowania rozwoju lokalnego

Klimek M.

Przegląd Komunalny

|

2011

|

nr 3

44-45

PL

Wiele polskich gmin stoi obecnie wobec konieczności aktualizacji bądź całkowitej zmiany istniejącej strategii rozwoju, która jest najważniejszym dokumentem planistycznym, wyznaczającym główne cele i kierunki rozwoju. Wymóg opracowania nowego dokumentu rodzi pytanie o sposób jego przygotowania. Warto jednak wcześniej rozważyć, na jakich podstawach ma być on budowany, by było to efektywne planowanie strategiczne?

5

Ostatnie osiągnięcia Państwowego Instytutu Geograficznego w Hiszpanii

Mas-Mayoral S., Mezcua-Rodriguez J.

Roczniki Geomatyki

|

2007

|

T. 5, z. 6

109-118

6

Globalne forum GS1 2006

Gawrońska A.

Logistyka

|

2006

|

nr 3

93-94