Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Wpływ koagulantów PAX 16 i PAX 25, stosowanych w inaktywacji fosforu, na stężenie glinu w wybranych roślinach wodnych

Buśko Marta, Gałczyńska Małgorzata, Ciemniak Artur

Przemysł Chemiczny

|

2020

|

T. 99, nr 4

532--535

PL

Przedstawiono wady i zalety stosowania koagulantów glinowych (PAX 16 i PAX 25) do inaktywacji fosforu w procesie rekultywacji zeutrofizowanych zbiorników wodnych. Zwrócono uwagę na niebezpieczeństwo zanieczyszczenia glinem zarówno wód, jak i organizmów wodnych, a w szczególności roślin wodnych. W celu określenia, które gatunki roślin wodnych są podatne na zwiększoną akumulację glinu, wywołaną większym stężeniem tego pierwiastka w wodzie, przeprowadzono 15-tygodniowe doświadczenie wazonowe. Badanymi roślinami były 3 makrofity strefy litoralnej ekosystemu wodnego, które różniły się sposobem pobierania składników odżywczych.

EN

Alₙ(OH)ₘCl3ₙ₋ₘ and its mixt. with FeCl₂ were used as inactivators of P compds. in pot expts. The Ceratophyllum demersum L. (submerged plant), Hydrocharis morsus-ranae L. (floating plant) and Hippuris vulgaris L. (emergent plant) used as test aquatic plants differed in the manner of nutrient uptake in the littoral zone of the aquatic ecosystem. During the 15-week expt., the same doses of Al were added to each vase. After tests, the water pH and Al content in the water and dry matter of plants were detd. Plants were subjected to biometric measurements. Hydrocharis morsusranae L. was the least Al-susceptible plant.

2

Influence of restoration methods on the longevity of changes in the thermal and oxygen dynamics of a degraded lake

Grochowska J., Brzozowska R., Łopata M., Dunalska J.

Oceanological and Hydrobiological Studies

|

2015

|

Vol. 44, No. 1

19--27

EN

The study was conducted on Lake Długie, located in the city of Olsztyn, which for 20 years received raw domestic sewage (400 m3 per day). After preliminary conservation operations, the lake was restored by artificial circulation and phosphorus inactivation methods. During artificial circulation, water temperature in the whole lake volume was equalized. The disconnection of the compressor stimulated the return to typical thermal parameters in the lake. Phosphorus inactivation did not affect the thermal regime in the lake. Artificial circulation caused an increase in the oxygen content in the whole lake, lowered the oxygen-depletion rate during stagnation, and shortened the duration of anaerobic conditions in the near-bottom waters. Phosphorus inactivation did not directly affect the content of oxygen. However, after the coagulant was added to the lake, the oxygenation of the water was further improved owing to the depressed photosynthesis caused by drastically reduced availability of phosphate for primary producers.

3

Methods Applied in Cyanobacterial Bloom Control in Shallow Lakes and Reservoirs

Pęczuła W.

Ecological Chemistry and Engineering. A

|

2012

|

Vol. 19, nr 7

795-806

EN

The eutrophication of freshwaters – including shallow lakes – has become a global problem in the 21st century. Cyanobacterial blooms belong to the most frequent effects of this phenomenon. Although the problem, as well as methods for control it, are known since the beginning of the last century, in the last 25 years we can observe an increasing number of publications concerning methods of bloom control. The paper gives a review of different methods (chemical, physical and biological) applied in cyanobacterial bloom control in shallow lake ecosystems, taking into account not only the effectiveness of the methods but also their impact on other water biocenoses.

PL

Jednym z globalnych problemów XXI w. jest eutrofizacja wód śródlądowych, w tym płytkich jezior, której częstym efektem są zakwity cyjanobakterii planktonowych. Problem zakwitów sinic znany jest co najmniej od początku poprzedniego stulecia, podobnie jak i sposoby walki z tym negatywnym zjawiskiem, jednak to w ciągu ostatnich 25 lat, wraz z rozwojem ekologii płytkich jezior, daje się zauważyć wzrost liczby publikacji na temat nowych metod kontroli zakwitów. W artykule przedstawiono przegląd różnorodnych (chemicznych, fizycznych i biologicznych), aktualnie stosowanych metod ograniczania nadmiernego rozwoju cyjanobakterii w płytkich zbiornikach wodnych uwzględniając zarówno ich skuteczność, jak i wpływ na inne biocenozy wodne.

4

Aspekty środowiskowe rekultywacji jezior metodą inaktywacji fosforu - Jezioro Witobelskie (Wielkopolski Park Narodowy)

Sobczyński T., Joniak T.

Ekologia i Technika

|

2010

|

R. 18, nr 5

243-250

PL

Rekultywacja jezior metodą inaktywacji fosforu polega na wytrąceniu z wody rozpuszczonych fosforanów mineralnych przez koagulanty chemiczne na bazie związków glinu lub żelaza. W efekcie związki sedymentują do osadów, gdzie pozostają unieruchomione. Redukcja stężeń jonów fosforanowych wydatnie ogranicza produkcję pierwotną fitoplanktonu, którego liczebność i struktura taksonomiczna ulegają dużym przemianom. Ubocznym skutkiem tej metody są niekiedy gwałtowne spadki odczynu pH wody. Trwałość chemicznego związania fosforanów warunkowana jest głównie przez właściwości tlenowe i odczyn środowiska wodnego. Przedmiotem opracowania była ocena możliwości rekultywacji płytkiego, przepływowego, a przy tym hipereutroficznego Jeziora Witobelskiego metodą chemicznej inaktywacji (koagulacji) fosforanów przy użyciu preparatów na bazie związków żelaza (PIX 113) i glinu (PAX 18). Laboratoryjnie określono optymalną środowiskowo dawkę obu substancji oraz przetestowano wpływ zmian odczynu pH wody na trwałość związania fosforanów z koagulantem. Wykazano znaczący stopień naturalnego zbutorowania wód jeziora, będącego barierą ochronną chroniącą przed zakwaszeniem wskutek użycia koagulantów. Przedstawiono aspekty środowiskowe proponowanej metody rekultywacji.

EN

The reclamation of lakes with method of phosphorus inactivation depends on precipitation from water the dissolved mineral phosphates by coagulants including the aluminum or iron compounds. The sedimentation of phosphates to bottom sediments is the effect. The reduction of PO4 concentration reduced the primary production, and the number and the structure of phytoplankton come under the large changes. The side-effect of this method may be large and rapid decrease of water reaction. The chemical stability of phosphates bottoms is conditioned by water environment features. This regards mainly from the pH fluctuation and the oxygen concentration in subbottom layer. The theme of this study was analyze the directions of physical-chemical water properties transformations in hypereutrophic Witobelskie Lake in aspect there reclamation with PIX 113 and PAX 18. Optimum dose in laboratory was stated for both substances. The influence of the water pH changes on chemical stability the bonds coagulants and phosphate was tested. In examined lake the natural large of water alkalinity was stated, that provides protection before the acidifying. The environmental aspects were introduced for proposed method of reclamation.

5

Trwałość odnowy Jeziora Długiego metodą inaktywacji fosforu ( Pojezierze Mazurskie)

Gawrońska H., Łopata M.

Gaz, Woda i Technika Sanitarna

|

2009

|

Nr 9

21-22

6

Phosphorus immobilization in Lake Głęboczek following treatment with polyaluminum chloride

Łopata M., Gawrońska H.

Oceanological and Hydrobiological Studies

|

2008

|

Vol. 37, No.2

99-105

EN

In 2001-2003, a survey was conducted of the effectiveness of restoration in the heavily eutrophic polymictic Lake Głęboczek, located in Tuchola. The application of the phosphorus inactivation method with polyaluminum chloride PAX 18 resulted in the complete removal of phosphates, and in a considerable (up to 50-60%) reduction of total phosphorus in the lake water. The sorptive capacity of the bottom sediments was enhanced after the restoration, particularly in the top layer (0-5 cm). An increase of the aluminum content and of mineral forms of phosphorus was observed, mainly the aluminum-bound fraction (at its greatest, by over 330%). The amount of mobile phosphorus in the sediments decreased by 40%. The evidence of the durable immobilization of phosphorus in the aquatic ecosystem was the limited phosphorus release from the bottom sediments. This was confirmed by a significant decrease of total phosphorus in the interstitial waters (from 4-6 mg dm-3 to 2-3 mg dm-3), and by a practically complete removal of phosphates from the near-bottom waters.