W Polsce do dziś istnieje wiele sal widowiskowych placówek kultury z niezadowalającą akustyką. Niestety przez wiele lat, aż do pierwszej dekady XXI w. budowano takie sale z całkowitym pominięciem wymagań akustyki wnętrz. Przez twarde podłogi, ściany z tynkowanej cegły lub płyty gipsowo‑kartonowe i żelbetowe stropy we wszystkich tych salach występuje problem zbyt dużego pogłosu i zbyt małej zrozumiałości mowy. W wielu przypadkach szukano rozwiązania problemu w nagłośnieniu elektroakustycznym, lecz takie rozwiązanie pomaga tylko w niewielkim stopniu, a jeśli nagłośnienie jest źle dobrane, to może sytuację jeszcze pogorszyć. Na szczęście w ostatnich latach podejście do akustyki znacznie się zmieniło. Wiele placówek przy okazji wykonywania niezbędnych termomodernizacji zapewnia dodatkowe środki na adaptację akustyczną.
2
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Współczesne sale koncertowe z widowniami powyżej 1800 osób, prezentują szereg innowacyjnych rozwiązań przestrzennych. Mimo niewątpliwej różnorodności rzutów, większość z nich bazuje na planie Filharmonii w Berlinie, którą otwarto w 1963 r. W związku z zaobserwowanymi podobieństwami i różnicami w omawianych wnętrzach, powstających na przestrzeni lat 70. XX w., po początek lat 2000, w niniejszym opracowaniu zaprezentowano autorską typologię sal koncertowych o tzw. układzie centralnym z tarasami.
EN
Contemporary concert halls with auditoriums over 1800 people, are representatives of a number of innovative spatial solutions. Despite, undutiful layouts variety, most of them origin in plan of Berlin Philharmonic Hall, which was opened in year 1963. Due to differences and similarities observed in elaborated interiors, erected from 70. of XX cent., till beginning of years 2000, in this elaboration there was presented original typology of, so called: vineyard concert halls.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.