Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Analiza konsekwencji przedawkowania koagulantu wstępnie zhydrolizowanego

Gumińska J., Kłos M.

Ochrona Środowiska

|

2011

|

Vol. 33, nr 3

15-18

PL

Podczas koagulacji siarczanem glinu występuje niebezpieczeństwo jego przedawkowania, powodujące pogorszenie skuteczności usuwania zarówno cząstek mineralnych, jak i rozpuszczonych związków organicznych, a także zwiększenie zawartości glinu pozostałego w wodzie oczyszczonej. Dotychczasowe doświadczenia eksploatacyjne nie wykazały natomiast negatywnych skutków przedawkowania koagulantów wstępnie zhydrolizowanych. Jednak wyniki badań laboratoryjnych z zastosowaniem licznika cząstek wykazały, że nadmierna dawka koagulantu zawierającego produkty jego wstępnej hydrolizy powoduje powstanie dużej liczby bardzo drobnych cząstek (<5 žm) w wodzie, jednak pomiary mętności wody po koagulacji i sedymentacji nie wskazywały na przedawkowanie koagulantu. Aby określić formy tych cząstek, przeprowadzono testy ferronometryczne, które umożliwiają analizę specjacyjną glinu. W celu przeanalizowania problemu przedawkowania koagulantów wstępnie zhydrolizowanych przeprowadzono pomiary w zakładzie oczyszczania wody powierzchniowej, w którym do koagulacji stosuje się koagulant wysokospolimeryzowany. Opierając się na analizie jakości wody po poszczególnych procesach jednostkowych stwierdzono, że mimo wysokiej skuteczności oczyszczania wody, mierzonej za pomocą standardowych procedur, liczba cząstek w wodzie ulegała dużym wahaniom. Towarzyszyło temu okresowe przekroczenie ilości glinu resztkowego w wodzie, który ze względu na formę występowania nie był oznaczalny standardową metodyką. Analiza specjacyjna przeprowadzona na podstawie wartości stałych szybkości reakcji i zmierzone wartości absorbancji w nadfiolecie (lambda=370 nm) wykazała, że glin resztkowy występował wówczas głównie w postaci polimeru Al13.

EN

Coagulation with aluminum sulfate is associated with the potential risk of overdosing on the coagulant, which leads to a reduction in the efficiency of mineral organic matter and dissolved organic compound removal, as well as to an increase in the residual aluminum content of the treated water. No such effects have been observed so far in the case of overdosing on pre-hydrolyzed alum coagulants. However, laboratory tests involving particle counters have revealed that an excessive dose of a coagulant which contains the products of its hydrolysis induces the formation of a large number of fine particles (<5 žm) in the water. On the other hand, the results of turbidity measurements performed upon coagulation and sedimentation were not indicative of overdosage. To determine the form of these particles, ferronometry tests were conducted, which enabled Al species analysis. The problem of pre-hydrolyzed coagulant overdosage was analyzed based on the measurements performed in a surface water treatment plant where conventional coagulation is conducted with a highly-polymerized coagulant. Water quality analyses after particular unit processes have demonstrated that despite the high treatment efficiency (measured using standard procedures) the number of particles in the water was highly variable. This variability was concomitant with periods when residual aluminum occurred in excess and, owing to the form of occurrence, could not be measured with standard methods. Aluminum speciation analysis (based on the values of the reaction rate constants and the measured values of UV absorbance; [lambdha]=370 nm) has shown that residual aluminum then occurred predominantly in the form of polymer Al13.

2

New approach to evaluation of effectiveness of "in-bed" coagulation

Kłos M., Gumińska J.

Architecture Civil Engineering Environment

|

2010

|

Vol. 3, no. 1

103-108

EN

Direct filtration is one of the most popular process in water treatment. Results of various research show that this process is very effective in removal of turbidity and low concentration of dissolved organic matter. In a lot of technological guidelines for treatment processes required maximum turbidity in filtrate is 0.1 NTU. Such strict requirements result from the danger of water quality deterioration when it is supplied to consumers and on the other hand it ensures high effectiveness of removal of microbiological contamination. However, sometimes microorganism cells are noted in water after treatment. It means that there is an additional factor which negatively influences disinfection and causes deterioration of filtration effectiveness. The objective of this study was to determine the influence of a coagulant type and a coagulant dose on direct filtration effectiveness. In the study made on a laboratory scale both hydrolyzing and pre-hydrolyzed coagulants were tested. The effectiveness of treatment was measured on the base of filtrate characteristics, including particles concentration.

PL

Proces filtracji jest jednym z podstawowych i najbardziej popularnych procesów stosowanych w uzdatnianiu wody. Jako proces samodzielny, realizowany wraz z koagulacją powierzchniową jest szczególnie wskazany do uzdatniania wód o niskiej mętności i niskiej zawartości naturalnej materii organicznej. Jego zastosowanie zapewnia uzyskanie wymaganego w wielu wytycznych progu mętności na poziomie 0.1 NTU, co pozwala znacznie zmniejszyć niebezpieczeństwo skażenia wody organizmami chorobotwórczymi. W pracy przedstawiono wyniki badań nad wpływem rodzaju koagulantu stosowanego w koagulacji powierzchniowej oraz jego dawki na efektywność usuwania zawiesin o wielkości tożsamej z rozmiarami typowych zanieczyszczeń mikrobiologicznych.

3

Wykorzystanie pomiaru liczby cząstek do optymalizacji dawki koagulantu w oczyszczaniu wód powierzchniowych

Kłos M., Gumińska J.

Ochrona Środowiska

|

2009

|

Vol. 31, nr 3

25-28

PL

Standardowe procedury doboru dawki optymalnej koagulantu opierają się na sprawdzonej metodyce testów naczyniowych. Do oceny skuteczności działania koagulantu wykorzystuje się podstawowe parametry jakościowe wody, jak mętność, barwa, absorbancja w nadfiolecie oraz zawartość pozostałego koagulantu. Jednak zarówno w przypadku koagulantów hydrolizujących, jak i coraz powszechniej stosowanych do oczyszczania wody koagulantów wstępnie zhydrolizowanych, dawkę ustaloną według kryteriów jakościowych nie zawsze można uznać za optymalną. W pracy dokonano analizy wiarygodności procedury testów naczyniowych prowadzonych w celu wyznaczenia dawki optymalnej koagulantów hydrolizujących i wstępnie zhydrolizowanych w oparciu o pomiar liczby cząstek. Wyniki przeprowadzonych badań potwierdziły, ze mechanizm działania koagulantów wstępnie zhydrolizowanych i hydrolizujących zależał w głównej mierze od zawartości form polimerowych glinu. Wraz ze wzrostem stopnia polimeryzacji wzrastała zdolność koagulantów do neutralizacji potencjału elektrokinetycznego zanieczyszczeń obecnych w oczyszczanej wodzie, co powodowało zmniejszenie wymaganej dawki koagulantu do usuwania koloidów i zawiesin. Dawki skuteczne koagulantów zawierających duży udział spolimeryzowanych form glinu były znacznie mniejsze niż reagentów zhydrolizowanych, a ich dokładna wartość zależała od tego, czy proces koagulacji był optymalizowany jest pod kątem usuwania zawiesin, czy usuwania związków organicznych z wody.

EN

The standard procedures commonly used for the determination of the optimal coagulant dose involve the well-tried jar test method. To assess the efficiency of the coagulant, it is conventional to use the following water quality parameters: turbidity, color, UV absorbance and residual coagulant concentration. However, regardless of whether use is made of the hydrolyzing or of the frequently preferred pre-hydrolyzed coagulant, their doses determined according to water quality criteria can not be regarded as optimal in every instance. In the present study the jar test method was analyzed for reliability when used for determining the optimal dose of the coagulant (both hydrolyzing and pre-hydrolyzed) on the basis of particle number measurement. The results have demonstrated that the mechanism governing the performance of both the coagulant types depended primarily on the content of the polymerized aluminum forms. As the degree of polymerization increased, so did the capacity of the coagulants for neutralizing the electrokinetic potential of the pollutants that were present in the water being treated. This is what enabled a reduction of the coagulant dose required for the removal of colloids and suspended solids. The doses required for efficient removal were substantially lower when the coagulant contained a higher proportion of polymerized aluminum forms than when use was made of the hydrolyzed reagent. The exact value of the dose depended on whether the optimization of the coagulation process was aimed at the removal of suspended solids or at NOM removal.

4

Laboratoryjna ocena filtrów powietrza silników pojazdów mechanicznych

Dziubak T., Pszczółkowski J.

Biuletyn Wojskowej Akademii Technicznej

|

2001

|

Vol. 50, nr 4

117-133

PL

Przeprowadzono analizę wybranych metodyk badawczych filtrów powietrza silników spalinowych pojazdów mechanicznych. Przedstawiono stanowiska laboratoryjne do badań charakterystyk kompletnych filtrów powietrza, wkładów filtracyjnych, pojedynczych cyklonów oraz materiałów filtracyjnych. Zaproponowano metodę ilościowej oceny skuteczności filtracji powietrza z wykorzystaniem licznika cząstek.

EN

The selected test methods analysis of combustion engines air filters of vehicles is done. The laboratory stands for examining of complete air filters, filter insertions, single cyclones and filtration materials are presented. A method of quantitive evaluation of air filtration efficiency with a patricle counter application is proposed.