Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Ikonosfera i komiks a kreowanie tożsamości użytkownika energii odnawialnej

Władyka-Łuczak Zofia, Dobrosz Karolina

Wiedza Obronna

|

2023

|

nr 2

PL

Praca jest próbą opisania komunikacji wizualnej zastosowanej na stronach internetowych dostawców energii elektrycznej w Polsce w kategoriach świadomie i konsekwentnie budowanej w internecie ikonosfery: obrazów synergicznego współdziałania technologii, przyrody i człowieka dzięki wdrożeniu odnawialnych źródeł energii. Tak rozumiana zmiana orientacji: z odbiorcy użytkownika energii na jej współproducenta i współtwórcę prowadzi wprost do zmian tożsamościowych nabywców prądu. Ponieważ upowszechnienie korzystania ze źródeł odnawialnych jest jednym ze strategicznych założeń polityki energetycznej Polski, stworzenie jednolitej i spójnej ikonosfery (co akceleruje procesy rozumienia wzajemnych zależności i wzmacnia zapamiętywanie komunikowanych treści), poruszanie się w której w prosty i przejrzysty sposób umożliwia komiksowa struktura opowieści na analizowanych stronach i podstronach, zakładamy, iż powyższe jest świadomym i celowym zabiegiem zorientowanym na wzrost społecznej świadomości w zakresie wykorzystania energii odnawialnej na szerszą niż dotąd skalę.

EN

The paper is made to describe the visual communication mechanisms used on the websites of electricity supplier companies in Poland in terms of the iconosphere consciously and consistently built on the Internet: images of the synergistic interaction of technology, nature and man thanks to the implementation of renewable energy sources. The change of orientation understood in this way: from the recipient of the energy user to its co-producer and co-creator leads directly to changes in the identity of electricity buyers. Since the popularization of the use of renewable sources is one of the strategic assumptions of Poland's energy policy, the creation of a uniform and coherent iconosphere (which accelerates the processes of understanding mutual dependencies and strengthens the memorization of the communicated content), moving around in which the comic book structure of the stories on the analyzed pages allows you to navigate in a simple and transparent way and subpages, we assume that the above is a conscious and intentional procedure aimed at increasing social awareness of the use of renewable energy on a wider scale than before.

2

Pamięć miejsca. Rola i znaczenie materialnego komponentu w ‚stawaniu się’ miejsc pamięci

Rytel Grzegorz

Ochrona Dziedzictwa Kulturowego

|

2018

|

Nr 5

145--153

PL

Tekst omawia zagadnienie miejsca pamięci w rozumieniu wprowadzonym przez Pierra Norę, koncentrując się na obiektach architektonicznych stanowiących materialny komponent miejsc pamięci. Część z nich to zespoły architektoniczne lub budynki o ikonicznym charakterze, stanowiące zasadniczy komponent miejsca pamięci. Inna grupa to obiekty o ugruntowanej pozycji w świadomości zbiorowej, które ze względu na zniszczenie materialnego komponentu w wyniku dramatycznych wydarzeń historycznych umocniły swój status miejsca pamięci i zostały odbudowane. Pewną mutację stanowią te przypadki, w których nowa kreacja na miejscu zburzonego obiektu tworzy materialny komponent nowego miejsca pamięci. We wszystkich omawianych przypadkach rygorystyczne przestrzeganie zasad konserwatorskich jak przy obiektach zabytkowych, nie wydaje się mieć pierwszorzędnego znaczenia.

EN

The author discusses the concept of a site of memory as understood by Pierre Nora while focusing on architectural structures which constitute material components of sites of memory. Some of them are architectonic ensembles or iconic buildings which are the major component of a site of memory. Other group includes structures which are deeply rooted in social memory and which, due to their material component destruction as a result of dramatic events in history, reinforced its position as sites of memory and were restored. There are also certain anomalous cases – a new structure developed where a destroyed one was once built, constitutes a material component of a new site of memory. In all the cases discussed, rigorous adherence to the principles of historic preservation, as in case of historic buildings, does not seem to be of primary importance.

3

Architecture of the battlefields. A typology

Lenartowicz J. K.

Czasopismo Techniczne. Architektura

|

2014

|

R. 111, z. 9-A

95--149

EN

The paper deals with artefacts – material works of architecture and sculpture – that are raised on battlefields to commemorate a military action, a victory, or a single hero. In the Mediaeval times churches and chapels were built on battlefields devoted to God in gratitude for victory, places of prayer for the fallen. The 19th c. in its rationalism operated with sculptural creations sometimes at a large architectural scale. Objects often were representations of meritorious persons. The 20th c. commemorates the victims with large cemetery complexes and monumental building arrays. Works dated in the 21st c. relate to situations of earlier history and no more are traditional figural monuments but try to create a spatial system of multisensory influence on the viewer. The paper presents cases of battlefields commonly concerned as historically most important. Existing commemorative arrays are characterized and their typology is proposed. Reflections on political manipulation with meaning and form of a monument are raised.

PL

Artykuł dotyczy artefaktów, materialnych dzieł architektury i rzeźby, które wznoszone są na polach bitew w celu upamiętnienia wydarzenia, zwycięstwa lub konkretnej postaci. W średniowieczu na polu bitwy zwykle wznoszono świątynie poświęcone Bogu z wdzięczności za zwycięstwo, albo też jako miejsce modlitwy za poległych. Wiek XIX w swoim racjonalizmie operował tworami rzeźbiarskimi, które niejednokrotnie ze względu na wielkie rozmiary skłonni jesteśmy zaliczyć do architektury. To często obiekty poświęcone zasłużonym postaciom. Wiek XX czci ofiary krwi, budując wielkie rozmiarami założenia cmentarne żołnierzy walczących armii. Dzieła, które powstają w XXI w., odnoszą się do sytuacji wcześniejszych historii i nie są już tradycyjnymi pomnikami, ale tworzą przestrzenny system wielozmysłowo oddziaływujący na odbiorcę. W artykule przedstawiono przypadki pól bitew ogólnie uznawanych za najważniejsze w historii ludzkości. Scharakteryzowano zrealizowane założenia komemoratywne i zaproponowano ich typologię. Omówiono polityczne manipulacje znaczeniem i formą pomnika.

4

Wojna domowa w pamięci biograficznej greckich repatriantów z Polski i innych krajów Bloku Wschodniego

Nowicka E.

Zeszyty Naukowe / Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych im. gen. T. Kościuszki

|

2012

|

Nr 1

238-252

PL

Artykuł jest oparty na materiałach zebranych podczas badań terenowych, prowadzonych w Grecji w latach 2005-2009. Były to zarejestrowane, spisane i zanalizowane wywiady, nienagrywane rozmowy nieformalne i zapisy obserwacji uczestniczącej i zewnętrznej. Wojna domowa w Grecji (1946-1949) wybuchła po drugiej wojnie światowej; odzwierciedlała konflikt między komunistyczną (lub co najmniej lewicową) grecką partyzantką i prawicowymi siłami królewskimi. Wojna była wspierana z jednej strony przez Moskwę, a z drugiej przez Wielką Brytanię i USA, które zaopatrywały i wspomagały greckie siły rządowe. W wyniku całkowitej klęski komunistów, greccy obywatele, którzy byli aktywnie zaangażowani w działalność wojskową, ich rodziny, a także niezaangażowani w operacje wojskowe cywile zamieszkujący terytorium północnej Grecji zostali ewakuowani z obszaru wojny. W rozmaity sposób byli przetransportowani przez armię komunistyczną do różnych krajów bloku wschodniego (wtedy nazywanych krajami demokracji ludowej). Przez dziesięciolecia ewakuowani nie mogli powrócić do swoich rodzinnych wsi, gdyż nie zezwalały na to prawicowe władze Grecji. W znakomitej większości zdecydowali się na powrót do kraju dopiero wówczas, gdy tylko stało się to możliwe po upadku junty wojskowej i pojawieniu się Karamanlisa na scenie politycznej w grudniu 1974 roku. Dla byłych partyzantów wojna domowa ciągle jest podstawą ich tożsamości, stanowiąc zarazem manifestację najważniejszego w ich wizji świata - walki klasowej na skalę międzynarodową. Repatrianci, którzy urodzili się poza Grecją zmierzają ku zapominaniu wojny, choć ciągle pojawia się w ich wypowiedziach obraz wojny domowej jako uogólnionej makabry. Pamięć wojny domowej doprowadziła do trwałego podziału społeczeństwa greckiego, który podskórnie trwa do dziś.

EN

The Greek Civil War (1946-1949) broke out after World War II and it reflected the conflict between communist (or at least leftist) Greek guerillas and the rightist power of the Royal authorities. On one side the war was supported from Moscow, and on the other by Great Britain and US military forces. As a result of the total defeat of communists, the Greek citizens who were actively involved in the military activity, their families and civilians inhabiting the territory of Northern Greece, were evacuated. They were transported by the communist army to different communist countries. For decades they were not able to return to their home villages. Most of the evacuated Greeks decided to come back home when it became possible after 1975. Their memory of the civil war differs from generation to generation and it depends on the role they played in the war. For expartisans the civil war was the manifestation of the struggle of the international powers representing class interests. For people who were children during the war the memory is concentrated on particular facts and accidents. People who were born outside of Greece tend to forget, though they also have some image of the war as a horror. The memory of the civil war in Greece have led to the permanent division of the Greek society, which exists till today.

5

Ślady przeszłości w miastach przyszłości

Gębczyńska-Janowicz A.

Czasopismo Techniczne. Architektura

|

2012

|

R. 109, z. 1-A/1

163--169

PL

Pamięć zbiorowa we współczesnym mieście wizualizuje się dzięki różnorodnym środkom artystycznego wyrazu. Obok monumentalnych rzeźb na cokołach i wielkoprzestrzennych założeń pomnikowych realizowane są niewielkie nośniki pamięci zbiorowej, których zadaniem jest ukierunkowanie uwagi przechodnia na „mikrohistorie” związane nierozerwalnie z dziejami miasta. Powstają symboliczne „haki” i „potykacze”, które wprowadzają do przestrzeni publicznej elementy inscenizacji przeszłości pomocnej w kreowaniu tożsamości miasta.

EN

In modern cities, collective memory is visualized through diverse modes of artistic expression. In addition to monumental sculptures on pedestals and large-area landscaping projects, less imposing carriers of collective memory are also deployed that are meant to focus public attention on micro-histories woven inextricably into the general history of the city. Symbolic ‘hooks’ or ‘a-boards’ are appearing and enriching public spaces with the stage scenery of yesteryear. In this way the unique character of each city is enhanced.

6

Kształtowanie formy założeń pomnikowych w przestrzeni polskich miast od połowy XX wieku

Gębczyńska-Janowicz A.

Czasopismo Techniczne. Architektura

|

2008

|

R. 105, z. 2-A

185-191

PL

W artykule przedstawiono proces kształtowania się założeń pomnikowych w polskich miastach od połowy XX w. Przełomowymi momentami dla rozwoju polskiej sztuki pomnikowej stały się dramatyczne wydarzenia II wojny światowej oraz okres transformacji w latach 90. XX w. Wydarzenia te okazały się impulsem do poszukiwań nowych środków artystycznych formujących miejsca pamięci. W wyniku tych przemian powstały pomniki integrujące w procesie projektowym rzeźbę i architekturę oraz promujące kreatywny współudział widza w inscenizacji pamięci zbiorowej.

EN

The article presents the process of shaping monumental guidelines in Polish cities since the middle of the 20th century. The crucial moments for the development of Polish monumental art were the dramatic events of the Second World War and the period of transformation in the nineties of the 20th century. These events became an impulse to look for new means of art forming the places of memory. As a result of these changes monuments integrating in the designing process both the sculpture and architecture, as well as promoting creative participation of a viewer in the staging of collective memory were created.