Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Depositional environments of the Carboniferous-Permian Taiyuan Formation (southern North China Block) as deduced from trace elements and from carbon and oxygen isotopes

Lv Dawei, Hu Guangqing, Van Loon Antonius Johannes, Wu Dun

Geological Quarterly

|

2021

|

Vol. 65, No. 1

art. no. 1

EN

Limestone layers are extensively developed in the continental/ocean transitional Taiyuan Formation. This formation accumulated on the southern North China Block. The precise environmental conditions of the Taiyuan Formation are still controversial. More information about these topics is presented here on the basis of the analysis of trace elements (Mo, V, Cd, Cr, U, Th), which can be used to determine characteristics of the depositional environment, and of carbon and oxygen isotopes (δ13C and δ18O) in limestone samples from the Huainan Coal Basin. Samples were taken for the purpose from cores of all 13 limestone levels, obtained from a coal-exploration borehole (code P2) in the Huainan Coal Basin. It was found that the δ18O values show a decreasing trend, suggesting a gradual rise of the sea level in a warm climate. Three negative shifts of δ13C appear in a lower, a middle and an upper limestone layer, accompanied by relative enrichment of the redox-sensitive elements (Cd, Cr, Mo and V). These three layers are thus deduced to have been deposited in a warm climate with a high sea level and with more terrigenous input than during deposition of the other limestone layers. The redox elements and elemental ratios (V/Cr, Th/U) in the limestones suggest deposition in an oxygen-rich sea with high salinity.

2

Quaternary Ostracoda of the southern Baltic Sea (Poland) : taxonomy, palaeoecology and stratigraphy

Krzymińska J., Namiotko T.

Polish Geological Institute Special Papers

|

2013

|

Vol. 29

1--76

EN

To reconstruct environmental changes in water hydrology and salinity in the Late Glacial to Holocene of the Polish part of the southern Baltic Sea, the distribution of ostracod valves was studied in 85 sediment cores collected from both the open sea and the coastal zone. The studied sequences yielded 30 species, of which six appeared new to the Quaternary Baltic deposits of Poland. The most common species were non-marine Candona neglecta (present in 52 cores), C. candida (31 cores) and Cytherissa lacustris (30 cores) as well as holeuryhaline Cyprideis torosa (52 cores). Initial Late Glacial–early Holocene palaeoassemblages dominated by inhabitants of the profundal/sub-littoral zones of modern oligo-mesotrophic lakes (C. lacustris, C. neglecta, C. candida) or species typical of the lacustrine littoral (Darwinula stevensoni, Limnocythere inopinata, Ilyocypris decipiens) were replaced in middle and late Holocene by the assemblages dominated by brackishwater species (Cyprideis torosa, Cytheromorpha fuscata). The revealed successional transitions indicate the fundamental environmental change in the history of the Baltic, when marine waters entered the Baltic Basin and caused the major hydrological shift from the freshwater system into the brackish-marine Littorina Sea. The present results consolidate inferences based on previously published ostracod data on the environmental transformation in the southern Baltic Sea.

PL

Wcelu odtworzenia zmian środowiskowych w późnym glacjale i w holocenie na terenie polskiej części południowego Bałtyku zbadano rozmieszczenie małżoraczków w osadach 85 rdzeni pochodzących zarówno z obszarów otwartego morza, jak również ze strefy przybrzeżnej. W badanych osadach znaleziono łącznie 30 gatunków, z których sześć okazało się nowymi dla czwartorzędu polskiej części Bałtyku. Najczęstszymi były gatunki słodkowodne: Candona neglecta (występująca aż w 52 rdzeniach), C. candida (w 31 rdzeniach) i Cytherissa lacustris (w 30 rdzeniach), a także gatunek holeuryhalinowy Cyprideis torosa (w 52 rdzeniach). Pierwotne zgrupowania późnego glacjału i wczesnego holocenu, zdominowane przez gatunki strefy profundalu/ sublitoralu jezior oligo-mezotroficznych (C. lacustris, C. neglecta, C. candida) lub gatunki charakterystyczne dla litoralu jezior (Darwinula stevensoni, Limnocythere inopinata, Ilyocypris decipiens), w środkowym i późnym holocenie zostały zastąpione zgrupowaniami zdominowanymi przez gatunki słonawowodne–morskie (Cyprideis torosa, Cytheromorpha fuscata). Odnotowane prawidłowości sukcesyjne fauny małżoraczków wskazują na fundamentalne zmiany środowiskowe Morza Bałtyckiego, kiedy to wody morskie wdarły się do basenu bałtyckiego, powodując przekształcenie zbiornika słodkowodnego w słonawowodne Morze Litorynowe. Uzyskane wyniki poszerzyły wnioski zawarte w opublikowanych danych dotyczących małżoraczków i przemian środowiskowych południowego Bałtyku.

3

Zespoły mięczaków w vistuliańskich lessach we wsi Chobrzany koło Sandomierza (południowa Polska)

Alexandrowicz W. P.

Geologia / Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie

|

2011

|

T. 37, z. 3

357-373

PL

Analizie malakologicznej poddano materiał muszlowy pochodzący z profilu lessów w Chobrzanach koło Sandomierza. Omawiany profil tworzy pionową ścianę o wysokości dochodzącej do 6.5 m. Górną część sekwencji tworzą typowe żółte lessy z pionowymi spękaniami przykryte przez współczesną glebę. W części dolnej pojawia się laminacja i konkrecje węglanowe. W omawianych osadach rozpoznano sześć gatunków ślimaków. Wszystkie one należą do grupy tzw. gatunków lessowych. Zmiany w składzie i strukturze fauny pozwoliły na wyróżnienie kilku zespołów odpowiadających cechom środowiska sedymentacyjnego, umożliwiających rekonstrukcje paleoklimatyczne i stratygraficzne. Wyniki analiz wskazują, że omawiane osady można zaliczyć do najmłodszej serii lessowej (lessów młodszych górnych) związanych z pleniglacjałem zlodowacenia Wisły.

EN

Malacological analysis was conducted on shell material from loess profile in Chobrzany village located near Sandomierz. This particular profile represents a vertical wall, up to 6.5 m high. Its upper part is composed of typical, yellow loess with vertical cracks covered by recent soil. In the lower interval the occurrence of poorly visible lamination and carbonate concretions is observed. Six species of snails were identified. These belong to the so-called "loess species". Several types of molluscan communities can be distinguished on the basis of faunistic changes. These molluscs' assemblages correspond with the palaeoenvironment and they allow for palaeoclimatic and stratigraphical reconstructions. The results of malacological analysis indicate that the loesses in Chobrzany could belong to the youngest loess sequence (Upper Younger Loess), which were deposited during Pleniglacial Phase of Vistulian.

4

Palaeoecologic significance of Late Jurassic Trace fossils from the Boulonnais, N France

Schlirf M.

Acta Geologica Polonica

|

2003

|

Vol. 53, nr 2

123-142

EN

Late Jurassic invertebrate trace fossil assemblages studied at outcrops along the coastline of the Boulonnais (northern France) are described and their paleoenvironmental interpretations are discussed. The ichnofauna shows a high diversity (36 ichnospecies). Predominant forms are Spongeliomorpha suevica, S. nodosa, Treptichnus, Asterosoma, Rhizocorallium irregulare, Rh. jenense, Diplocraterion, Teichichnus, Rosselia, Skolithos, Cochlichnus, Gyrochorte, and Bolonia lata. Following SEILACHER'S (1967) archetypic classification the trace fossils belong to the Skolithos and Cruziana ichnofacies. In a 120 m succession of storm-dominated, nearshore, marine clastics of Kimmeridgian-Tithonian age nine frequent palaeoichnocoenoses and one exceptional palaeoichnocoenosis are identified. Their distributions is mainly controlled by hydrodynamic energy. These energy Levels represented by the host rocks may differ from what the trace fossils indicate. It can be shown that a large proportion of deposit-feeding structures, such as Teichichnus, Rhizocorallium irregulare, and Asterosoma, indicating quiet and stable conditions, although occurring in host sediments indicating high energy conditions. This contradictory observation is attributed to non contemporaneous formation of the sediments and the trace fossils. In a sequence stratigraphic interpretation of the Gres de la Creche at Le Portel, parasequence boundaries are detected with the help of completely bioturbated horizons. The study of trace fossil assemblages thus gives a more detailed and accurate picture of former environmental conditions than sedimentologic methods alone.