Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Synergia w spiekanych kompozytach ziarnistych

Pędzich Z., Grabowski G., Wojteczko A.

Szkło i Ceramika

|

2018

|

R. 69, nr 2

20--24

PL

Artykuł opisuje, na wybranych przykładach, możliwości udoskonalenia właściwości fizycznych spiekanych materiałów polikrystalicznych poprzez wytwarzanie kompozytów. Wszelkie technologie spiekania proszków wielofazowych, dążąc do uzyskania jak najwyższego zagęszczenia wyrobu, prowadzą do otrzymania materiałów, które znajdują się w skomplikowanym stanie naprężeń wewnętrznych. Jednocześnie spiekanie układów wielofazowych przebiega w sposób, który zdecydowanie modyfikuje parametry mikrostrukturalne finalnego materiału. Kolejną cechą, oczywistą z punktu widzenia definicji kompozytu, jednak konieczną do podkreślenia, jest obecność granicy międzyfazowej, która może w istotny sposób modyfikować właściwości materiałów. W pracy, na przykładzie realnych tworzyw z układu Al2O3/ZrO2, wskazano właściwości kompozytów polikrystalicznych, które mogą zostać poprawione w kompozycie w sposób synergiczny – takie jak odporność na kruche pękanie, podatność na pękanie podkrytyczne, odporność na zużycie kawitacyjne.

EN

The article describes, on the selected examples, the possibilities of improving the physical properties of sintered polycrystalline materials by producing composites. All technologies of sintering multi-phase powders aiming at obtaining the highest density of the product, lead to obtaining materials that are in a complicated state of internal stresses. At the same time, sintering of multiphase systems proceeds in a way that significantly modifies the microstructural parameters of the final material. Another feature, obvious from the point of view of the definition of a composite, but necessary to emphasize, is the presence of an interface, which can significantly modify the properties of materials. In the work, on the example of real materials from the Al2O3/ZrO2 system, the properties of polycrystalline composites, which can be improved in the composite in a synergistic manner, such as fracture toughness, subcritical crack resistance, resistance to cavitation wear, are indicated.

2

A theoretical derivation of the dilatancy equation for brittle rocks based on Maxwell model

Li J., Huang H., Wang M.

Acta Geophysica

|

2017

|

Vol. 65, no. 1

55--64

EN

In this paper, the micro-cracks in the brittle rocks are assumed to be penny shaped and evenly distributed; the damage and dilatancy of the brittle rocks is attributed to the growth and expansion of numerous micro-cracks under the local tensile stress. A single crack’s behaviour under the local tensile stress is generalized to all cracks based on the distributed damage mechanics. The relationship between the local tensile stress and the external loading is derived based on the Maxwell model. The damage factor corresponding to the external loading is represented using thep–alpha (p–α) model. A dilatancy equation that can build up a link between the external loading and the rock dilatancy is established. A test of dilatancy of a brittle rock under triaxial compression is conducted; the comparison between experimental results and our theoretical results shows good consistency.

3

Determination of the subcritical crack growth parameters in ZrO2-Al2O3 composite under different environmental conditions

Wojteczko A., Naróg Ł., Pędzich Z.

Mechanik

|

2016

|

R. 89, nr 5-6

496--497

EN

The presence of the water, also in the form of water vapour, can significantly decrease the ceramic material strength. It occurs due to subcritical crack growth phenomenon. Especially susceptible to the stress corrosion are oxide materials. Test were carried out by the Constant Stress Rate method, in the air and the water environment, for the ZrO2 – 10 vol. % Al2O3 composite.

PL

Obecność wody, również w postaci pary wodnej, może znacząco wpływać na obniżenie wytrzymałości materiałów ceramicznych. Ma to miejsce z powodu występo-wania zjawiska pękania podkrytycznego. Szczególnie podatne na korozję naprężeniową są materiały tlenkowe. Badania przeprowadzono metodą stałego przyrostu naprężeń, w powietrzu oraz środowisku wodnym, dla kompozytu ZrO2 – 10 obj. % Al2O3.

4

Wyznaczanie parametrów pękania podkrytycznego spieków ZrO2 metodą stałego przyrostu naprężeń

Lach R., Dudek A., Pędzich Z.

Materiały Ceramiczne

|

2015

|

T. 67, nr 1

56--61

PL

Tlenkowe materiały ceramiczne mają tendencję do pękania pod wpływem długo działających naprężeń o wartościach niższych niż przewidywane z wyznaczonej normowo wartości KIc. Zjawisko to nazywane jest pękaniem podkrytycznym. Jest ono wynikiem powolnego rozrostu wad obecnych w materiale, który spowodowany jest oddziaływaniami chemicznymi występującymi przy wierzchołku narastającego pęknięcia. Cząsteczki wody, obecnej na wierzchołku pęknięcia, przyłączają się do atomów znajdujących się na powierzchni, obniżając energię powierzchniową, a tym samym zmniejszając ilość energii potrzebnej do dekohezji materiału. Metody badania pękania podkrytycznego należą do pracochłonnych. Pomiar propagacji pęknięcia, które rośnie z prędkością ok. 10-10 m/s oznacza, że dzienny przyrost jego długości wynosi około 1 mikrometra. W pracy zaprezentowano metodę pozwalającą na określenie prędkości propagacji pęknięć z wykorzystaniem prób zginania dwuosiowego wykonywanych przy różnych prędkościach narastania naprężeń. Nosi ona nazwę testu stałego przyrostu naprężeń. W metodzie tej nie jest konieczny bezpośredni pomiar długości pęknięcia, a informacje na temat pękania podkrytycznego wynikają z przeprowadzonych testów wytrzymałości. Próby wykonano w przypadku dwóch grup próbek wykonanych z tetragonalnego dwutlenku cyrkonu, dla których dobrano różne warunki spiekania w celu zróżnicowania ich mikrostruktury. Pierwszy materiał był spiekany w temperaturze 1400 °C przez 6 godzin, natomiast drugi w 1500 °C przez 2 godziny. Spiekanie w wyższej temperaturze powodowało rozrost ziaren większy niż w przypadku 1400 °C.

EN

Oxide materials have a tendency to crack under stress values lower than expected from KIc values determined in standard tests. This phenomenon is called subcritical crack growth. It is related to slow expansion of flaws existed in the material, which results from chemical interactions, occurring at a tip of the growing crack. Molecules of water, that are present in the crack tip, attach to atoms located in the surface and reduce the surface energy, thereby reducing the amount of energy required to failure. Subcritical crack test methods are labour-intensive. Crack propagation with a speed of 10-10 m/s means that a daily increase of crack length is about 1 micrometer. The paper presents the method of determining the crack propagation speed using biaxial bending tests performed at different stress rates. This is called the constant stress rate test. In this method it is not necessary to measure directly the crack length, but the information on the subcritical cracking results from the performed strength tests. Attempts were made for two groups of tetragonal zirconia samples, which matched different sintering conditions. The first was sintered for 6 hours at 1400 °C, while the second one for 2 hours at 1500 °C. The sintering at the higher temperature resulted in larger grain growth than at 1400°C.