Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Rozkład przestrzenny kwadrantów jet streak w górnej troposferze w okresach dodatniej oraz ujemnej fazy NAO

Degirmendzić J.

Przegląd Geofizyczny

|

2011

|

Z. 3-4

149-170

PL

Celem analizy jest określenie związków pomiędzy rozmieszczeniem dywergentnych i konwergentnych kwadrantów jet streak w górnej troposferze a fazą Oscylacji Północnoatlantyckiej. W procedurach obliczeniowych wykorzystano pola wiatru z powierzchni 300 hPa nad sektorem euroatlantyc- kim, z rozdzielczością 4 X dobę, obejmujące okres 1958-2007 oraz serie dobowych wartości indeksu NAO. W terminowych polach wiatru zlokalizowano układy jet streak oraz określono pozycje ich kwadrantów (LF, RR, LR i RF). Następnie zliczono wystąpienia poszczególnych sektorów jet streak w kolistych gridach osobno w okresie dodatniej i ujemnej fazy NAO. Przestrzenne rozkłady częstości kwadrantów oraz rozkłady różnic częstości kwadratów dywergentnych i konwergentnych stanowią podstawą niniejszej analizy. Rezultaty analizy wskazują, Se w dodatniej fazie NAO nad północną częścią badanego akwenu Atlantyku przewaSają dywergentne sektory jet streak nad konwergentnymi, a nad południowym regionem zaznacza się dominacja kwadrantów konwergentnych. Taki rozkład kwadrantów jet streak sprzyja utrwalaniu pola ciśnienia związanego z fazą NAO + . W ujemnej fazie oscylacji w obu regionach Atlantyku (Islandii i Azorów) występuje nieznaczna przewaga dywergentnych sektorów jet streak. Ta przewaga nie różni się wyraźnie między regionami, co sprzyja utrwalaniu słabego gradientu ciśnienia między Islandią a Azorami. Również proces zmiany fazy NAO wydaje się być stymulowany przez zmianę cyrkulacji w górnej troposferze - podczas transformacji NAO- do NAO+ obserwuje się wzrost przewagi kwadrantów dywergentnych nad regionem północnym oraz początkowy spadek przewagi dywergentnych sektorów i późniejszy wzrost dominacji konwergentnych sektorów nad południowym regionem badanego akwenu Atlantyku.

EN

The radiolarian fauna from deep-water settings in the Umbria- Marche and the Outer Carpathian basins of the Western Tethys is used for biostratigraphic purpose and interpretation of environmental changes during the late Cenomanian through the Early Turonian time interval. The frequency of 184 recognized species, thirteen of them newly described, has been processed and analyzed. Three radiolarian biozones and one subzone are distinguished based on radiolarian datum events, correlated with the chronostratigraphic scale through the ?13C curve. The whole radiolarian set has been subdivided into six super groups, including 25 groups related to specific water masses. The assembled species represented various feeding preferences and ecological strategies. An increase of radiolarian total number in the sediments related to the Bonarelli Level (BL) displays a positive correlation with an increase of phosphorus (P) content, and with a significant decrease in radiolarian diversity. Most of radiolarian species avoided levels with high P content, in contrast, some species as H. barbui and C. conara increased significantly in number of specimens. Diversified radiolarian assemblages appeared at levels, directly preceded by a notable P increase, marking a period when the water system was saturated in relation to nitrogen. The radiolarian abundance in the sediments was strongly related to their preservation during sinking in the water column and at the water/sediment interface, increasing significantly at levels, marked by high pellet production. Thus, pelletization played an important role in the transport of radiolarian skeletons and their further preservation, irrespective to conditions of radiolarians growth. Radiolarians experienced and responded to environmental changes during the 1.8 Ma around the Bonarelli Interval (BI). The Cenomanian-Turonian press extinction event – a period of unquestionable eutrophication represented by the BI, did not result in great radiolarian extinction and turnovers. The radiolarian radiation preceded the BI by over 330 ka. The extinction, directly connected with the OAE2 started ca. 240 ka before the end of the organic-rich sedimentation, coinciding with the onset of enhanced diatom frustules deposition, recorded in the siliceous part of the BI. Since this period, a step-wise radiolarian extinction continued through the Early Turonian. Many of the radiolarian species previously considered as terminating during the BI, in fact outlived up to “post-Bonarelli” times, having their last occurrence after the BI or even in the Early Turonian. In the case of the radiolarian fauna, the Bonarelli period caused the disappearance of many Lazarus taxa, which returned in almost their initial state during 940 ka after the BI. The current radiolarian study sheds light on the biological effects of anoxic events, indicating the role of the mesopelagic zone and oceanic circulation in nutrient exchange, which modulates and controls the OAE2. The mesopelagic zone played an important role in P sequestration and was responsible for the release of the most of P, leading to enhanced eutrophication of water column.

2

Early Pliocene heteropods and pteropods (Mollusca, Gastropoda) from Santa Maria Island (Azores, Portugal) : systematics and biostratigraphic implications

Janssen A., Kroh A., Avila S.

Acta Geologica Polonica

|

2008

|

Vol. 58, no. 3

355-369

EN

A holoplanktonic mollusc assemblage from Neogene sediments of the Azorean island Santa Maria is described and analysed to determine the age of the sediments. Sixteen taxa are documented (three heteropods, thirteen pteropods), fourteen of which are new records for the fossil fauna of Santa Maria Island. The composition of the heteropod and pteropod assemblage indicates a Zanclean age, which contrasts with earlier age assignments to the Early, Middle or Late Miocene based on benthic molluscs, but is in good agreement with more recent data based on foraminiferal and geochemical evidence. The pteropod Cavolinia marginata (BRONN, 1862) is re-described based on abundant topotypic material and a neotype is designated. The species Cavolinia vendryesiana (GUPPY, 1873) is considered to be a junior subjective synonym of C. marginata. The temporal range of the pteropod Limacina trochiformis (D.ORBIGNY, 1836) is extended to the Zanclean.

3

Pole ciśnienia nad Europą i północnym Atlantykiem w sezonach i latach o anomalnym zachmurzeniu nad Polską

Żmudzka E.

Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie

|

2005

|

T. 5, z. spec.

393-410

PL

Wielkość zachmurzenia nad Polską (poza obszarem gór) opisano średnimi sezonowymi i rocznymi wielkościami zachmurzenia z 48 stacji synoptycznych, obliczając na ich podstawie średnią obszarową wielkość zachmurzenia w kolejnych latach okresu 1951-2000. Określono wielkości anomalne zachmurzenia, stosując podział zbioru oparty na przedziałach kwantylowych. Za anomalne przyjęto te pory roku i lata, w których wielkość zachmurzenia przekraczała kwantyl 90% lub była mniejsza niż określona przez kwantyl 10%. Dokonano analizy pola ciśnienia nad północnym Atlantykiem i Europą na poziomie morza w porach roku i latach o anomalnych wielkościach zachmurzenia nad Polską. Do opisu ciśnienia atmosferycznego użyto średnich sezonowych i rocznych jego wartości, określonych w odniesieniu do punktów węzłowych siatki z obszaru φ 30°-70°N i λ 40°W-60°E. Krok siatki wynosi 5° szerokości i 10° długości geograficznej. Wskazano obszary wystąpienia największych różnic między średnim ciśnieniem w sezonach i latach o anomalnym zachmurzeniu nad Polską i ciśnieniem średnim wieloletnim (1951-2000).

EN

The cloudiness over Poland (except the mountains) was described using seasonal and annual average cloudiness level records from 48 synoptic stations. These were used as bases for calculating the spatial average cloudiness for consecutive years 1951-2000. Anomalous magnitude of cloudiness was determined using the division of series based on quantile interval. It was assumed that the anomalous seasons and years were the ones, in which the cloudiness exceeded the 90 % quantile or was below the value defined by the 10 % quantile. The analysis of the pressure pattern at the sea level for the North Atlantic and Europe in seasons and years with anomalous cloudiness over Poland was carried out. To describe air pressure pattern, its seasonal and yearly average values were used. The values were taken from the nod-points of the grid from the area φ 30°-70°N and λ 40°W-60°E. The grid span was 5° latitude and 10° longitude. The areas of biggest differences between mean pressure in seasons and years with anomalous cloudiness and long-term pressure records (1951-2000) were denoted.