Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Statistical assessment of rainfall variability and trends in northeastern Algeria

Merniz Noureddine, Tahar Ali, Benmehaia Amine M.

Journal of Water and Land Development

|

2019

|

no. 40

87--96

EN

In the present study, time series for annual, monthly rainfall and number of rainy days per year were analysed to quantify spatial variability and temporal trends for 22 rainfall stations distributed in northeastern Algeria for the period 1978– 2010. The Mann–Kendall test and the Sen’s slope estimator were applied to assess the significance and magnitude of the trend. The results showed that precipitation decreases spatially from North to South and from East to West. The application of the Mann–Kendall test (for 0.05% threshold) to the time series data showed that for annual precipitation, no station showed statistically significant trends, unlike the number of rainy days, where there was a significant negative trend in four stations (Jijel, Constantine, Oum El Bouaghi and Tébessa). For the monthly time series, significant positive trends were observed during the months of September in the coastal stations and July for the plateaus and southern Saharan Atlas stations, while significant negative trends were recorded during the months of February and March for the stations of the extreme East in the study area. These results revealed that for the period analysed, there was no significant climate change in northeastern Algeria but there is a seasonal delay having important agroecological implications.

PL

W przedstawionych badaniach analizowano serie rocznych i miesięcznych opadów oraz liczbę dni z deszczem w ciągu roku celem ustalenia przestrzennej zmienności i czasowych trendów w latach 1978–2010 dla 22 stacji pomiarowych rozmieszczonych w północnowschodniej Algierii. Wykorzystano test Manna–Kendalla i estymator Sena do oceny istotności i rozmiaru trendu. Wyniki dowodzą, że opady malały z północy na południe i ze wschodu na zachód. Zastosowanie testu Manna–Kendalla (p < 0,05) do serii danych pomiarowych nie wykazały w żadnej stacji statystycznie istotnych trendów dla rocznych opadów w przeciwieństwie do liczby dni z opadem, które cechował istotny negatywny trend w czterech stacjach pomiarowych (Jijel, Constantine, Oum El Bouaghi i Tébessa). Analiza serii miesięcznych opadów dowiodła występowania dodatniego trendu w odniesieniu do sierpnia w stacjach na wybrzeżu i w odniesieniu do lipca w stacjach na płaskowyżach i w południowym Atlasie Saharyjskim. Istotny trend ujemny uzyskano w przypadku lutego i marca w stacjach na wschodzie badanego obszaru. Wyniki dowodzą, że w analizowanym okresie nie stwierdzono istotnych zmian klimatu w północnowschodniej Algierii, z wyjątkiem sezonowych opóźnień, które wywołują ważne skutki agro-ekologiczne.

2

Spatial variability of concentration and aggressiveness of precipitation in North-East of Algeria

Bessaklia H., Ghenim A. N., Megnounif A., Martin-Vide J.

Journal of Water and Land Development

|

2018

|

no. 36

3--15

EN

In this study, the spatial variation of daily and monthly concentration precipitation index and its aggressiveness were used in 23 rainfall stations in the extreme north-east of Algeria over the period 1970–2010. The trend was analysed by the Mann–Kendall (MK) test. The results show that daily precipitation concentration index (CI) values are noticeably higher in places where the amount of total precipitation is low, the results of MK test show that areas of high precipitation concentration tend to increase. The seasonality and aggressiveness of precipitation are high in the eastern and western parts of the study region (eastern and central coastal of Constantine catchments), whereas a moderately seasonal distribution with low aggressiveness is found in the middle of the study area (plains and central Seybouse catchment). As a result, the modified Fournier index (MFI) has a significant correlation with annual precipitation, whereas the CI and monthly precipitation concentration index (PCI) show an opposite correlation in relation to annual precipitation.

PL

W przedstawionych badaniach analizowano przestrzenną zmienność dobowej i miesięcznej koncentracji opadów i ich potencjału erozyjnego w północnowschodniej Algierii na podstawie danych z 23 posterunków opadowych z okresu 1970–2010. Trendy analizowano testem Manna–Kendalla. Wyniki wykazały, że wskaźnik dobowej koncentracji opadów (CI) był znacząco wyższy w miejscach o niewielkiej całkowitej ilości opadów. Testy Manna–Kendalla dowiodły rosnącej powierzchni obszarów o dużej koncentracji opadów. Sezonowość i potencjał erozyjny opadów były duże we wschodniej i zachodniej części badanego obszaru (wschodnia i centralna, przybrzeżna część zlewni Constantine), podczas gdy umiarkowany rozkład opadów w sezonie i niski potencjał erozyjny były typowe dla środkowej części badanego obszaru (równiny i środkowa część zlewni Seybouse). Modyfikowany wskaźnik Fouriera (potencjał erozyjny) był istotnie skorelowany z wielkością rocznych opadów, natomiast wskaźniki koncentracji dobowych (CI) i miesięcznych (PCI) opadów wykazywały odwrotną korelację z rocznymi opadami.

3

Salinity and modelling of the Annaba aquifer system, North-East of Algeria

Majour H., Hani A., Djabri L.

Journal of Water and Land Development

|

2018

|

no. 37

113--120

EN

The potentiometer area in the Annaba basin, covering an area of 264 km2, has declined considerably since 1995. The analysis of the chronological hydrographs (1991–2009) of the piezometric observations shows that this decline is related to about twenty years (20 years) drought that began in 1991. To synthesize hydrological data and study regional changes in aquifer interactions caused by changes in discharge, and determine the contamination of aquifers by salty intrusion in coastal areas, and making forecasts by the year 2023, a multi-layered transient model as well as a solute transport model has been developed. The groundwater flow was modelled using the finite difference method with a horizontal dimension of 500 × 500 m for the cells. The model consists of two layers, the first corresponding to the alluvial phreatic aquifer and the second to the deep confined aquifer, and is calibrated against the steady state groundwater heads recorded before 1996. Model verification was done by history matching over the period 1991–2009. Under steady-state conditions, the correspondence between simulated and observed water levels is generally good (average difference of 0.4 m). For the deep aquifer, the simulated time- -series hydrographs closely match the recorded hydrographs for most of the observation wells. For the alluvial aquifer, the recorded hydrographs cover only a short time period, but they are reproduced. The model indicates that groundwater pumping induced a decrease in natural discharge, a downward leakage in most of the basin and a continual water-level decline. The model has also been applied to the analysis of recharge impact. Simulating the behaviour of the system over the period 1991–2009 without pumping indicated small changes in hydraulic head. These results show that the groundwater reservoir has a low recharge, but excellent hydraulic properties. A solute-transport model was used to study aquifer contamination from salty intrusion in coastal sectors; it was extended to the year 2023 by simulating an optimistic hypothesis that maintains present pumping until 2023. The model indicates that the head decrease of the alluvial phreatic and deep confined aquifers will be 4 m and 5 m respectively. The solute concentration in the deep confined aquifer will increase from 1 g·dm–3 (prior 2009) to 5 g·dm–3 in 2023.

PL

Objęty pomiarami obszar basenu Annaba o powierzchni 264 km2 zmniejszył się znacząco od roku 1995. W wyniku analizy chronologicznych hydrogramów (1991–2009) z obserwacji piezometrycznych wykazała, że za to zmniejszenie odpowiada dwudziestoletnia susza, która rozpoczęła się w 1991 r. Aby dokonać syntezy danych hydrologicznych, zbadać regionalne zmiany poziomów wodonośnych wywołane zmianami w odpływie, ustalić zanieczyszczenie tych poziomów przez napływ zasolonych wód z wybrzeża i prognozować sytuację do 2023 r., zbudowano wielowarstwowy model przejściowy i model transportu substancji rozpuszczonych. Przepływ wód podziemnych modelowano metodą różnic skończonych, stosując horyzontalne komórki o wymiarach 500 × 500 m. Model składał się z dwóch warstw – pierwsza odpowiadała aluwialnemu poziomowi freatycznemu, a druga – głębokiemu poziomowi o napiętym zwierciadle wody i został skalibrowany względem ustalonego poziomu piezometrycznego notowanego przed 1996 r. Model był weryfikowany dopasowaniem historycznym dla okresu 1991–2009. Dla ustalonych warunków zależność między symulowanym a obserwowanym poziomem wody była dobra (średnia różnica 0,4 m). Dla głębokich poziomów wodonośnych symulowane serie hydrogramów były w większości studzienek obserwacyjnych ściśle dopasowane do hydrogramów z pomiarów. W poziomach aluwialnych hydrogramy z pomiarów obejmowały jedynie krótki okres, ale były powtarzalne. Model wskazuje, że pompowanie wód podziemnych powodowało zmniejszenie naturalnego odpływu i przesiąkania wgłębnego w większości obszaru oraz stały spadek poziomu wody. Model wykorzystano również do analizy wpływu zasilania. Symulowanie zachowania systemu w okresie 1991–2009 bez pompowania wykazało niewielkie zmiany wysokości hydraulicznej. Uzyskane wyniki świadczą, że podziemny zbiornik ma niewielkie zasilanie, ale znakomite właściwości hydrauliczne. Model transportu substancji rozpuszczonych użyty do badań zanieczyszczenia poziomów wodonośnych przez solne intruzje z wybrzeża rozszerzono do 2023 r. z optymistycznym założeniem utrzymania aktualnego poziomu pompowania wody. W wyniku modelowania stwierdzono, że spadek wysokości hydraulicznej aluwialnego poziomu freatycznego i głębokiego poziomu o napiętym zwierciadle wody wyniesie odpowiednio 4 i 5 m. Stężenie substancji rozpuszczonych w głębokim poziomie wodonośnym wzrośnie od 1 g·dm–3 sprzed 2009 r. do 5 g·dm–3 w 2023 r.

4

Thermo-mineral waters of Hammam Meskoutine (north-east Algeria): Composition and origin of mineralization

Benamara A., Kherici-Bousnoubra H., Bouabdallah F.

Journal of Water and Land Development

|

2017

|

no. 34

47--57

EN

The extreme north-eastern Algeria, in particular the Guelma city conceals thermal springs, whose waters circulating at great depths allow the rain-waters to warm up (according to the average geothermal gradient of 1°C per 33 m) and to acquire a mineralization which depends on the traversed rock. The goal of this research work was to determine mineralization origin of the thermo-mineral waters of Hammam Meskoutine (Algerian N-E). A hydro-chemical study involved analyses of a number of physical and chemical parameters of waters such as: temperature, hydrogen potential, electrolytical conductivity, Cl–, SO4 2–, HCO3 –, Ca2+, Mg2+, K+ and Na+. The data processing on the diagram revealed two dominating chemical facies: sulphate-magnesium and bicarbonate magnesium. With a high conductivity in excess of 2300 μS∙cm–1, the temperature reaches 97°C. Calculation of the saturation index shows that the waters are supersaturated in carbonate minerals (calcite, dolomite and aragonite) and less saturated with evaporite minerals (halite, anhydrite, sylvite and gypsum). The reconstitution in dissolved salts reveals a dominant salt rich in calcium bicarbonates, in calcium sulphates and secondarily in magnesium salts. Geological sections used in the study zone affirm that the chemical composition of the spring waters comes from the neritic limestone dissolution and the gypso-saline complex of Hammam Meskoutine.

PL

Północnowschodnia Algieria, w szczególności okolice miasta Guelma, obfitują w źródła termalne, których wody krążące na dużych głębokościach powodują ogrzanie wód deszczowych (o 1°C na 33 m zgodnie ze średnim gradientem geotermalnym) i poziom mineralizacji zależny od podłoża skalnego. Celem badań było ustalenie mineralizacji w wodach termalno-mineralnych Hammam Meskoutine (północnowschodnia Algieria). Badania hydrochemiczne obejmowały analizę wybranych parametrów fizycznych i chemicznych, takich jak: temperatura, pH, przewodnictwo elektrolityczne i stężenie Cl–, SO42–, HCO3 –, Ca2+, Mg2+, K+ i Na+. Przetworzenie danych na diagramie ujawniło istnienie dwóch facji chemicznych – siarczanowo-magnezowej i wodorowęglanowo- -magnezowej. Przewodnictwo wód przekraczało 2300 μS∙cm–1, a temperatura osiągała 97°C. Wyniki obliczeń wskaźnika wysycenia świadczą, że wody były przesycone minerałami węglanowymi (kalcyt, dolomit i aragonit) i mniej wysycone minerałami, takimi jak: halit, anhydryt, sylwit i gips. W składzie chemicznym dominują sole bogate w wodorowęglan i siarczan wapnia, a w mniejszym stopniu występują sole magnezu. Przekroje geologiczne analizowane w niniejszych badaniach potwierdziły, że skład chemiczny wód źródlanych jest skutkiem rozpuszczenia wapieni i gipsowo-solnego kompleksu typowego dla regionu Hammam Meskoutine.