Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Oznaczanie gazowych zanieczyszczeń powietrza metodą chromatografii jonowej

Michalski R.

LAB Laboratoria, Aparatura, Badania

|

2007

|

R. 12, nr 2

16-18

2

Praktyczne zastosowanie próbników dyfuzyjnych do oznaczania gazowych zanieczyszczeń powietrza

Bober B., Trzepierczyńska I.

Chemistry-Didactics-Ecology-Metrology

|

2004

|

R. 9, NR 1-2

29--38

PL

Działanie próbników dyfuzyjnych polega na wykorzystaniu zjawiska transportu dyfuzyjnego molekuł analitu przez warstwę powietrza opisywanego I prawem dyfuzji Ficka. Wśród próbników dyfuzyjnych wyróżnia się rurkowe oraz pudełkowe. Najważniejsze zalety metody to: prostota, mały koszt, brak zapotrzebowania na zasilanie. Istotną wadą jest to, że na wynik oznaczenia mogą wpływać warunki ekspozycji: prędkość przepływu powietrza i turbulencja, temperatura, wilgotność, chemiczne interferencje z innymi zanieczyszczeniami powietrza, zmienność stężenia zatężnago analitu. Istotnym czynnikiem, mogącym wpływać na wynik oznaczenia, jest czas ekspozycji. W celu ograniczenia wpływu warunków ekspozycji próbników dyfuzyjnych na wynik oznaczenia stosuje się często osłony ochronne. Ocena dokładności metody może być wykonana poprzez porównanie wyników jednoczesnej ekspozycji dwóch próbników bądź porównanie z danymi analizatorów ciągłych. Próbniki dyfuzyjne znajdują zastosowanie we wzbogacaniu zanieczyszczeń nieorganiczny i organicznych. Metoda jest powszechnie wykorzystywana w ocenie jakości powietrza zewnętrznego i wewnętrznego, określaniu ekspozycji indywidualnej i badaniu wpływu zanieczyszczeń na środowisko. W powietrzu atmosferycznym próbniki dyfuzyjne wykorzystuje się do badania przemian, źródeł, rozkładów czasowych i przestrzennych zanieczyszczeń gazowych m.in. w środowisku wiejskim, miejskim, podmiejskim i na terenie lasów. Ważnym zastosowaniem jest także tworzenie sieci monitoringu jakości powietrza. Metoda znajduje obecnie nowy obszar wykorzystania, związany z symulacją częstości występowania godzinowych stężeń zanieczyszczeń. W tym celu stosuje się stężenia uśrednione w czasie, uzyskiwane właśnie z próbników dyfuzyjnych, oraz modele prawdopodobieństwa występowania poszczególnych stężeń. W środowisku wewnętrznym próbniki dyfuzyjne służą ocenie jakości powietrza, wyznaczaniu wewnętrznych źródeł zanieczyszczeń, badaniu zależności między stężeniami w środowisku wewnętrznym i zewnętrznym oraz określaniu czynników wpływających na stężenia w powietrzu wewnętrznym. Modele służące przewidywaniu stężeń w środowisku wewnętrznym są często tworzone na podstawie wyników uzyskiwanych przy zastosowaniu próbników dyfuzyjnych w jednoczesnych pomiarach w środowisku wewnętrznym i zewnętrznym. Metoda umożliwia ocenę zależności między ekspozycją indywidualną a stężeniem w środowisku wewnętrznym i zewnętrznym, określanie zależności między narażeniem na zanieczyszczenia powietrza a trybem życia, opracowanie i sprawdzanie modeli służących ocenie ekspozycji, określenie zależności między stężeniem zanieczyszczeń w powietrzu a skutkami zdrowotnymi. Można przypuszczać, że w najbliższej przyszłości próbniki dyfuzyjne będą systematycznie wykorzystywane w ocenie jakości powietrza zewnętrznego i wewnętrznego. Można także oczekiwać nowych zastosowań (w połączeniu z metodami oceny statystycznej): w powietrzu atmosferycznym – przy rekonstrukcji brakujących danych, a na stanowiskach pracy – w monitoringu warunków pracy ze względu na to, że nie znajdują tu powszechnego zastosowania analizatory ciągłe.

EN

Diffusive samplers are based on free flow of analyte molecules through air layer. Diffusional mass transfer can be described by the Fick’s first law of diffusion. Diffusive samplers are classified into two types: tube and badge samplers. Main advantages of the method are: simplicity, low cost and no power requirements. Significant limitation is possible effect of exposure conditions: air velocity and turbulence, temperature, humidity, chemical interference with other pollutants, non-constant concentration of analyte. Shortcoming of the method is that it can only provide a concentration that is averaged over the time of exposure. Important factor affecting samplers performance can be also time of exposure. In practical application, in order to reduce the exposure conditions effect on diffusive samplers, protective shelters are often used. Assessment of precision of the method can be done by duplicate measurements and comparision with date from co-located continuous monitors. Passive samplers are used for collecting air samples for the determination of both inorganic and organic compounds. The method is commonly used to determine the air quality in outdoor and indoor environment, to assess personal exposure and in ecological effect research. In ambient air diffusive samplers are used to investigate: behavior, origin, spatial and temporal variations of gaseous air pollutants in rural, urban, suburban and forested regions. Passive diffusive networks are also important application of the method. It is very attractive technique for the determination of air pollutants in remote continental locations. A new possible application of the method is based on simulation of frequency distributions of hourly air pollutants concentrations using mean values obtained from diffusive samplers and development of probability models. Diffusive samplers are used to determine the indoor air quality and indoor sources of gaseous air pollutants, to examine relationships between indoor and outdoor concentrations and to determine factors affecting indoor concentrations. Models predicting concentration of air gaseous pollutants in indoor air are often build on data from passive samplers used simultaneously in indoor and outdoor environment. In personal exposure measurements data obtained from diffusive samplers are used to examine relationships between personal exposure, indoor and outdoor contaminant levels, to investigate the association between personal exposure and activity patterns, to develop and assess models of personal exposure, to determine relationships between pollutants concentrations and health effects and to investigate factors affecting individual exposure. It c be expected that in not-too-distant future diffusive samplers will be systematically used both in indoor and outdoor air quality assessment and personal exposure measurement. We can also expect new applications of diffusive samplers by combining with statistical methods especially in ambient air- in reconstruction of missed data, and in workplace monitoring (where continuous monitors are not often used).

3

Practical application of diffusive samplers for gaseous air pollutants analysis

Bober B., Trzepierczyńska I.

Chemia i Inżynieria Ekologiczna

|

2004

|

Vol. 11, nr 9

867--872

EN

Principles of passive sampling, its advantages and shortcomings were reviewed. Practical application of diffusive samplers in determination of the air quality in outdoor and indoor environment and assessment of personal exposure was presented. New possibilities of application diffusive samplers, in combination with statistical methods (for example: in reconstruction of missed data), were discussed.

PL

Omówiono podstawy procesu zatężania analitów w próbnikach dyfuzyjnych. Zostały omówione zalety oraz ograniczenia metody. Przedstawiono zastosowanie próbników w ocenie jakości powietrza oraz w badaniach ekspozycji indywidualnej. Zwrócona została uwaga na nowe możliwości zastosowania próbników dyfuzyjnych, w połączeniu z metodami statystycznymi, m.in. w rekonstrukcji brakujących danych pomiarowych.

4

Oznaczanie zawartości ozonu w powietrzu metodą spektrofotometryczną

Protczak A., Trzeszczyński J.

Chemia i Inżynieria Ekologiczna

|

2000

|

Vol. 7, nr 4

399-404

PL

Przedstawiono oznaczanie stężeń ozonu w powietrzu metodą spektrofotometryczną opartą na normie PN-Z-04007-2: 1994. W pracy zmodyfikowano niektóre etapy postępowania zawarte w powyższej normie: zmieniono sposób przygotowania roztworów wzorcowych i pochłaniających, wyeliminowano nietrwaly roztwór skrobi, a pomiary absorbancji wykonywano przy długości fali 350 nm. Uzyskuje się znacznie mniejszy rozrzut punktów pomiarowych przy wykonywaniu krzywych kalibracyjnych, a przeprowadzone tą metodą pomiary dają zdecydowanie bardziej powtarzalne wyniki. Granica oznaczaIności metody po modyfikacji wynosi 0,010 mg/m3.

EN

Determination of ozone concentration in the air by spectrophotometric method based on the Polish Standard - PN-Z-04007: 1994 was given. Some steps of the procedure were modified, vic. a preparation of calibration and absorption solutions was changed, the unstable starch solution was eliminated and the measurements of absorbance were carried out at 350 nm. Considerably lesser scatter of points on calibration curves was obtained and measurements conducted according to this method resuIted in more repeatable data. The limit of determination of the modified method was 0.010 mg/m3.