Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników
Powiadomienia systemowe
  • Sesja wygasła!

Znaleziono wyników: 6

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  own stresses
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
PL
Koła zębate przekładni lotniczych cechuje wysoki współczynnik niezawodności, wymagany ze względu na obszar zastosowania, dynamiczny charakter pracy oraz przenoszoną moc. Podczas całego cyklu eksploatacyjnego powierzchnie boczne zębów oraz obszary ich podstaw są narażone na uszkodzenia związane z różnymi stanami naprężeń występującymi w czasie zazębienia oraz okresie, kiedy poszczególne zęby kół współpracujących nie stykają się ze sobą. Koncentracja tych naprężeń, związana m.in. z dokładnością wykonania zębów, może prowadzić do różnego typu defektów, takich jak: „pitting”, zgniot, złom, uszkodzenia interferencyjne, wytarcia, wydarcia, odpryski, zatarcia czy przegrzania. W związku z tym koła zębate są poddawane m.in. badaniom naprężeń własnych metodą dyfrakcji rentgenowskiej, dla której procedura wykonania pomiarów oraz przygotowania materiału badawczego jest problematyczna ze względu na ograniczony lub niemożliwy bezpośredni dostęp do wymaganych obszarów pomiarowych. W niniejszym artykule opisano dwie metody przygotowania próbek do badań naprężeń własnych z zastosowaniem dyfraktometru rentgenowskiego wyposażonego w lampę chromową. Zakresem badań objęto: polerowanie elektrolityczne oraz cięcie elektroerozyjne. Przygotowane próbki kół zębatych, reprezentujące rozważane metody, poddano serii pomiarów na stanowisku badawczym, a otrzymane wartości naprężeń, reprezentujące ich stany w warstwie wierzchniej, poddano analizie. Porównano wpływ obydwu metod przygotowania kół zębatych na wartość naprężeń własnych warstwy wierzchniej zębów koła zębatego oraz wykazano, że rodzaj obróbki stosowanej podczas przygotowania próbek ma wpływ na wartości pomiarów naprężeń własnych.
PL
Termomechaniczny model procesu zestalania tworzywa podczas kalibrowania rury umożliwia wyznaczenie temperatury i naprężeń na grubości ścianki w funkcji czasu dla założonych warunków początkowych, brzegowych oraz właściwości termicznych tworzywa. Symulacja komputerowa ułatwia analizę stanu naprężenia i pozwala ocenić jego wpływ na stan struktury przez co stanowi dodatkowe narzędzie rozpoznawania procesów determinujących właściwości eksploatacyjne rur z tworzyw termoplastycznych. W zależności od właściwości termicznych tworzywa, w ściance rury po zestaleniu obecne są naprężenia własne obwodowe i wzdłużne rozciągające na powierzchni wewnętrznej o wartości 9 MPa oraz obwodowe i wzdłużne ściskające na powierzchni zewnętrznej o wartości 14 MPa. Wartości tych naprężeń wpływają w sposób istotny na stan graniczny rury podczas próby szczelności i dalszej eksploatacji rurociągu.
4
Content available remote Określanie naprężeń własnych w płycie spawanej
PL
W artykule opisano badania eksperymentalne z wykorzystaniem efektu Barkhausena i numeryczne, których celem było określenie naprężeń pozostających w płytach stalowych i ze stopu aluminium, po ich zespawaniu.
EN
In order to determinate the stresses remaining in the steel as well as aluminuum plates after welding them, the experimental and numerical studies with the use of the Barkhausen effect have been carried out and described.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.