Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 5

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  orientacja wzajemna
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
PL
Program Bundlab powstał jako narzędzie głównie dla celów dydaktycznych i badawczych. Niniejszy artykuł stanowi niejako raport opisujący aktualny stan rozwoju tej autorskiej aplikacji, ze szczególnym uwypukleniem stosowanych rozwiązań analitycznych. W pierwszej kolejności przedstawiono ogólną charakterystykę programu, szybko przechodząc do opisu procedury orientacji zdjęć, rozpoczynającej się orientacją wzajemną. Zastosowane tu rozwiązanie bazuje na równaniach komplanarności parametryzowanych macierzą fundamentalną z odpowiednimi warunkami. Problem przekształcany jest do postaci umożliwiającej znalezienie rozwiązania metodami geometrii algebraicznej. W dalszej kolejności realizowane jest rozwiązanie oparte o kryterium najmniejszej sumy kwadratów odchyłek. Łączenie zorientowanych modeli w blok jak również procedurę orientacji bezwzględnej oparto o metodę Horna. W dalszej części przedstawiono narzędzia służące tworzeniu opracowań wektorowych koncentrując się na rozwiązaniach usprawniających pracę operatora i podnoszących dokładność produktu. W ramach artykułu przedstawiono także elementy pochodzące z wykonanych w programie prac. Podano też możliwe dalsze ścieżki rozwoju programu.
EN
The Bundlab software has been developed mainly for academic and research application. This work can be treated as a kind of a report describing the current state of the development of this computer program, focusing especially on the analytical solutions. Firstly, the overall characteristics of the software are provided. Then the description of the image orientation procedure starting from the relative orientation is addressed. The applied solution is based on the coplanarity equation parametrized with the essential matrix. The problem is reformulated in order to solve it using methods of algebraic geometry. The solution is followed by the optimization involving the least square criterion. The formation of the image block from the oriented models as well as the absolute orientation procedure were implemented using the Horn approach as a base algorithm. The second part of the paper is devoted to the tools and methods applied in the stereo digitization module. The solutions that support the user and improve the accuracy are given. Within the paper a few exemplary applications and products are mentioned. The work finishes with the concepts of development and improvements of existing functions.
PL
Niniejszy referat przedstawia wyniki badań, które porównują zastosowanie standardowych procedur wyznaczenia orientacji wzajemnej dla fragmentu sekwencji filmowej względem zastosowania procedury numerycznej. W prezentowanych eksperymentach wykorzystano dane symulowane oraz rzeczywiste, stosując różne kierunki najazdu kamery. Po wyznaczeniu parametrów liniowych i kątowych orientacji wzajemnej została wykonana analiza dokładności i porównanie niezawodności działania obu metod. Prezentowana praca stanowi fragment analiz dotyczących technologii wykorzystania sekwencyjnych obrazów cyfrowych do inwentaryzacji obiektów znajdujących się w bliskim zasięgu kamery filmowej. Wszystkie badania zostały zrealizowane za pomocą narzędzi programowych, wykonanych we własnym zakresie.
EN
The present report introduces the results of research, which compares the use of standard procedures of relative orientation determination for the fragment of film sequence with regard to the use of numerical procedure. The experiments used simulated data and acquired from real environment, applying the different directions of the camera movement, from one station to another. After the determination of linear and angular parameters of a relative orientation, the analysis for valuation of both methods reliability had beed applied, comprehended as accuracy and robustness. Presented work represents the part of the technology research of the sequential digital images utilisation to the registration of the objects in the close range of movie camera. All performed tasks had been accomplished with a support of software tools prepared by author.
PL
W artykule zaprezentowano analizę porównawczą dokładności generowania numerycznego modelu terenu (NMT) w oparciu o dane pozyskane skanerową lotniczą kamerą cyfrową ADS40 i przetworzone przy udziale różnych systemów fotogrametrycznych. Prace prowadzone były w Zakładzie Fotogrametrii, Instytutu Geodezji i Kartografii w ramach realizacji projektu badawczego finansowanego przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego w latach 2007-2009, którego jednym z głównych celów jest określenie metodyki opracowania NMT z trzylinijkowej lotniczej kamery cyfrowej. W niniejszym artykule opisano metodykę generowania numerycznego modelu terenu na podstawie stereoskopowych zobrazowań z cyfrowej kamery lotniczej ADS40. Do badań wykorzystano blok fotogrametryczny składający się z trzech szeregów zdjęć, z których każde pozyskane było w kanale panchromatycznym w sekwencji przód-wstecz oraz w kanale czerwonym w nadirze. Do opracowania danych źródłowych wykorzystano moduły programów Image Station firmy Intergraph, DTM Box firmy Inpho oraz Leica Photogrammetry Suite firmy ERDAS. Do analizy porównawczej wykorzystano NMT wygenerowane na podstawie sekwencji zorientowanych zewnętrznie zobrazowań ADS40 z uwzględnieniem elementów pomiaru GPS oraz IMU, a także pomiaru dodatkowych punktów wiążących. Do oceny dokładności NMT wykorzystano dane referencyjne w postaci profili kontrolnych pomierzonych w terenie techniką GPS. W wyniku przeprowadzonych badań stwierdzono, że dokładność automatycznego generowania NMT na podstawie zobrazowań z trzylinijkowej kamery ADS40 waha się w przedziale od 0.13 m do 1.42 m. Dokładność ta zależy głównie od kanałów spektralnych zobrazowań użytych w procesie pomiaru korelacyjnego, kąta obrazującego linijki detektora oraz użytego systemu pomiarowego. Na podstawie analiz dokładnościowych potwierdzono, że najlepsze wyniki uzyskano dla NMT wygenerowanych przy wykorzystaniu obrazów ADS40 pozyskanych przy stosunku bazowym modelu stereoskopowego bliskim 0.8.
EN
The paper discusses a comparative analysis of accuracy in generation of the digital elevation model (DEM) on the basis of ADS40 data processed by different photogrammetric systems. The research, supported by the Ministry of Science and Higher Education, was carried out in 2007- 2009 at the Photogrammetry Department of the Institute of Geodesy and Cartography. One of the main aims of the project was to develop a methodology for measuring DEM based on ADS40 images. The research made use of the photogrammetric block containing three strips of images, each taken in the panchromatic mode in sequence forward and backward, and in the red range of the visible band in the nadir. The source data were procured by using modules of the Image Station Intergraph, DTM Box Inpho and the Leica Photogrammetry Suite ERDAS software. The DEMs generated based on a sequence of ADS40 images and their absolute orientation elements estimated with GPS and IMU measurement as well as additional pass and tie points were used in the comparative analysis. To estimate the accuracy of DEM, reference data in the form of terrain profiles measured by GPS were used as well. The analyses allowed to conclude that the accuracy of automatic measurement of DEM altitude points, based on different combinations of ADS40 images, ranges between 0.13 and 1.42 m. The accuracy depends mainly on the spectral resolution of images used in correlative measurement, in viewing the detector line angle , and on the measuring system used. The DEM accuracy analyses demonstrated the best results of autocorrelation measurements to be obtained for the ADS40 stereoscopic model base ratio of 0.8.
PL
Automatyzacja procesu wyznaczania elementów orientacji wzajemnej zdjęć lotniczych jest jednym z kluczowych zadań w fotogrametrii. Artykuł przedstawia zastosowanie reprezentacji obrazu opartej na informacji o rozkładzie gradientu oraz sieci neuronowych Kohonena do selekcji podobrazów dla potrzeb dopasowania zdjęć lotniczych. Badania przeprowadzono, wykorzystując 904 podobrazy zdjęć lotniczych okolic Krakowa o różnym pokryciu terenu, grupując próbki w trzy kategorie: obszarów korzystnych, pośrednich i niekorzystnych pod względem wyszukiwania cech do orientacji wzajemnej. Dla każdego podobrazu pozyskano dwuwymiarowy histogram gradientu. Na jego podstawie wyznaczono reprezentację w postaci wektora wartości maksymalnych dla kierunku gradientu. Reprezentację wykorzystano do klasyfikacji obszarów siecią Kohonena. Poprawność uzyskanej klasyfikacji w stosunku do wykonanej manualnie otrzymano na poziomie 68,3%.
EN
Automatic relative orientation is one of the key problems in photogrammetric processing. This paper concerns the application of the representation based on the gradient distribution and Kohonen neural networks for the selection of sub-images for aerial photographs matching purposes. The examinations were conducted over 904 sub-images of the aerial photographs of the Krakow's surroundings with different land cover, grouped into three categories: advantageous, nondescript and disadvantageous in respect of searching features for relative orientation. The 2D histogram was acquired for every sub-image and on this basis the representation in form of the vector of maximum values for gradient direction has been determined. This representation was utilized for the classification of areas with Kohonen network. The correctness of the obtained classification, compared to manually done, achieved the Ievel of 68,3%.
PL
W celu rozwiązania problemu znalezienia odpowiadających sobie punktów na parze zdjęć lotniczych opracowano różne algorytmy. W pracy autorzy dokonali porównania kilku metod. Zaimplementowano i przetestowano metody SIFT, Harris oraz Hesjan bazując na podstawie wyliczeń na rzeczywistych obrazach zdjęć lotniczych dla dwóch wybranych skal. Do oceny wykorzystano parametry takie, jak: średnia paralaksa na modelu, liczba wykrytych (spasowanych) punktów oraz ich rozmieszczenie na modelu. Wyniki badań wskazują na podobną skuteczność wszystkich metod jednak zależną od rodzaju zdjęcia (tekstury obrazu).
EN
To solve the problem with two corresponding points on digital air images some different algorithms were developed. In this paper the authors tried to compare some methods. The methods such as: SIFT, Harris, Hesjan were tested and implemented. The experiments were based on real air images (air photography), which have been taken in two different scales. To estimation the accuracy, the parameters such as : mean parallax on the model, number of matching points and their position, were used. The results show the similarity between the methods, but depending on kind of photography (the texture of the image).
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.