Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

2 Polimery

2 2011

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: organomontmorylonit

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

X-ray scattering and calorimetric studies of organoclays obtained by ion-exchange

Kiersnowski A., Trelińska-Wlaźlak M., Gazińska M., Pigłowski J.

Polimery

2011

T. 56, nr 9

671-675

Structure and thermal behavior of organoclays has important influence on properties of clay-based polymer nanocomposites. Depending on starting materials, i.e. the mineral and amphiphilic compounds, one can obtain organoclays differing in properties. Therefore the careful choice of substrates is the way to predict and tailor ability to accommodate molecules in the interlayer spaces, catalytic activity or thermal stability of these complexes. In this paper, we present results of structural and calorimetric studies of the systems obtained of the synthetic silicate called SOMASIF modified with stoichiometric amounts of three different quaternary alkylammonium salts. SAXS studies clearly indicate that interlayer spacing (d001) of silicate, calculated from the main diffraction maximum, grows strictly linearly with the length of long aliphatic chains bonded to quaternary nitrogen atoms. Further analysis of the diffractograms leads to the conclusion that the ion exchange results in formation of a mixture of three phases with different values of interlayer spacing (d001). Results of DSC measurements suggested that, despite being adsorbed on the surface of silicates, quaternary ammonium cations may undergo phase transitions similar to the moieties in the bulk. The temperature range of these transitions was however found to be distinctly shifted towards lower values in comparison to the alkylammonium salts alone. Thermogravimetric analysis (TGA) was applied to estimate thermal stability as well as the coverage of silicate surface with amphiphilic molecules.

Struktura i charakterystyka termiczna organofilizowanych glinokrzemianów warstwowych (rys. 1, tabela 1) ma istotny wpływ na właściwości nanokompozytów polimerowych otrzymanych z udziałem tego typu napełniaczy. Decydujący wpływ na właściwości takich napełniaczy ma dobór związków amfifilowych (takich jak czwartorzędowe sole amoniowe) stosowanych do modyfikacji glinokrzemianów. Przedstawiono wyniki badań: termograwimetrycznych, kalorymetrycznych i rentgenograficznych układów otrzymanych na drodze organofilizacji syntetycznej fluoromiki o handlowej nazwie SOMASIF, za pomocą trzech homologicznych, czwartorzędowych bromków alkiloamoniowych. Pomiary SAXS wykazały, że wymiana jonowa przeprowadzona przy użyciu stechiometrycznej (w stosunku do pojemności jonowymiennej minerału) ilości soli prowadzi do powstania układu złożonego z trzech faz odznaczających się różnymi odległościami międzypłaszczyznowymi (d001) (rys. 2—4). W przypadku fazy dominującej, wartość d001 jest liniowo zależna od długości najdłuższego łańcucha alkilowego związanego z atomem azotu. Zależność taka sugeruje, że cząsteczki soli amoniowych w obrębie galerii wykazują uporządkowaną strukturę o charakterze parakrystalicznym. Badania przeprowadzone metodą mikrokalorymetrii skaningowej (DSC, rys. 5) dostarczyły danych wskazujących, że układy takie mogą ulegać przemianom fazowym zbliżonym do topnienia i krystalizacji. Skutkiem interkalacji cząsteczek soli do dwuwymiarowych galerii montmorylonitu jest znaczne obniżenie wartości temperatury przejść fazowych. Stabilność termiczną uzyskanych układów oraz stopień obsadzenia powierzchni materiału amfifilowymi cząsteczkami soli oceniano na podstawie pomiarów termograwimetrycznych (tabela 2).

Polyamide 6/organomontmorillonite nanocomposites based on waste materials

Szustakiewicz K., Gazińska M., Kiersnowski A., Pigłowski J.

Polimery

2011

T. 56, nr 5

397-400

The article reports research on waste polyamide 6 and organomontmorillonite nanocomposites. The composites were prepared utilizing masterbatches in a twin screw co-rotating extruder. X-ray diffraction (XRD) studies revealed the exfoliation of layered silicates in polymer matrix. Tensile tests proved that the addition of five per cent of the organomontmorillonite may be regarded as a facile and cheap approach to improve the mechanical properties of waste polyamide 6.

W artykule opisano wyniki badań nad nanokompozytami otrzymanymi z odpadowego poliamidu 6 oraz organicznie modyfikowanych montmorylonitów. Kompozyty wykonano z przedmieszek otrzymywanych w wytłaczarce dwuślimakowej współbieżnej. Badania rentgenograficzne wykazały, że delaminacja warstwowych glinokrzemianów w kompozycie jest całkowita (rys. 1-2) oraz częściowa (rys. 3) i zależy od rodzaju poliamidu użytego do wytworzenia przedmieszki. Testy wytrzymałościowe potwierdziły, że dodatek kilku procent warstwowego organomontmorylonitu do odpadu poliamidowego może być względnie prostą i tanią metodą otrzymania materiałów o bardzo dobrych parametrach mechanicznych (tabela 2).