Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Przydatność Dreissena polymorpha jako organizmu wskaźnikowego odzwierciedlającego obecność metali ciężkich w wybranych elementach ekosystemu ujścia Odry i wybranych jezior Pomorza Zachodniego

Piotrowski S.

Gospodarka Wodna

|

2017

|

Nr 10

309--317

PL

Koncentracje metali ciężkich są zdecydowanie wyższe w tkankach miękkich Dreissena polymorpha niż muszlach, średnio od 7,4 (Hg) do 308,1 (Pb). W relacji do koncentracji metali ciężkich w wodzie tylko koncentracje Cd i Hg w tkankach Dreissena polymorpha wykazują istotną zależność. Również w relacji do koncentracji metali w osadach dennych tylko dwa metale (Cu i Hg) obecne w tkankach wykazują istotną zależność. W relacji muszle - woda wszystkie sześć metali wykazuje istotną zależność. Z kolei w relacji do osadów dennych cztery metale obecne w muszlach wykazują istotną zależność (Pb, Co, Cd, Hg). Przy zastosowaniu Dreissena polymorpha jako organizmu wskaźnikowego możemy kontrolować obecność wszystkich sześciu badanych metali w środowisku (woda powierzchniowa i osady denne); muszle Dreissena polymorpha bardzo dobrze oddają poziomy metali ciężkich zwłaszcza w wodzie (wszystkie sześć analizowanych metali) i w mniejszym stopniu w osadach (Pb, Co, Cd i Hg). Tkanki miękkie są już w stopniu mniejszym powiązane ze środowiskiem i w odniesieniu do wody wykazują zależność jedynie dla Cd i Hg, a w odniesieniu do osadów wykazują zależność dla Cu i Hg. Współczynniki koncentracji metali (WKM) w tkankach w odniesieniu do stężeń obserwowanych w wodzie są wysokie i średnio wynoszą od 1721 (Hg) do 16 467 (Zn). Średnie wartości WKM tkanki : osady dla dwóch metali (Cu i Pb) są niższe od jedności. Dla pozostałych metali wynoszą od 1,01 (Co) do 7,32 (Hg). W odniesieniu do wody w muszlach nagromadzone są zdecydowanie wyższe koncentracje metali, lecz niższe niż w tkankach. Średnie wartości WKM wynoszą od 388 (Hg) do 2236 (Cd). W relacji muszle : osady dla wszystkich metali średnie wartości WKM są mniejsze od jedności i wynoszą od 0,04 (Pb) do 0,87 (Co).

EN

Heavy metals concentrations are decidedly higher in the Dreissena polymorpha's soft tissue than in its shells; in average, they range between 7.4 (Hg) and 308.1 (Pb). With regard to the heavy metals concentrations in water, only Cd and Hg concentrations in the Dreissena polymorpha tissue demonstrate a significant correlation. Also with regard to the metals concentrations in bottom deposits only two metals (Cu and Hg) present in the tissue demonstrate a significant correlation. In the shells/water relation, all the six metals demonstrate a significant correlation. Four metals present in shells (Pb, Co, Cd, Hg) demonstrate in turn a relationship with ther concentrations in the bottom deposits. Using Dreissena polymorpha as an indicator organism, we can control the presence of all the examined metals in the environment (surface water and bottom deposits); the Dreissena polymorpha's shells very well reflect the heavy metals levels, especially in water (all the six analysed metals) and, to a lesser extent, in the bottom deposits (Pb, Co, Cd and Hg). Soft tissue are less influenced by the environment and they demonstrate a correlation with water only for Cd and Hg, and with deposits only for Cu and Hg. Metal concentration ratios (MCR) in tissues with regard to concentrations observed in water are high and are in average between 1721 (Hg) and 16 467 (Zn). Average values of MCR for tissue/deposits for two metals (Cu and Pb) are below one. For the remaining metals, they range between 1.01 (Co) and 7.32 (Hg). With regard to water, the shells accumulate significantly larger metals concentration, which are however lower than in the tissue. The average MCR values range between 388 (Hg) and 2236 (Cd). For the shells/deposits relation, the MCR values for all metals are below one and range between 0.04 (Pb) and 0.87 (Co).

2

Viviparus viviparus (L.) jako organizm wskaźnikowy odzwierciedlający poziomy metali ciężkich w wodzie i osadach dennych

Piotrowski S.

Gospodarka Wodna

|

2010

|

Nr 4

163-170

PL

Z analizy diagramów korelacyjnych wynika, że: stężenia Cu, Co i Cd w wodzie powierzchniowej możemy kontrolować poprzez analizę koncentracji tych metali w tkankach miękkich Viviparus viviparus, zaś nie jesteśmy w stanie kontrolować w wodzie powierzchniowej stężeń Zn, Pb i Hg ani przez analizę tkanek miękkich, ani przez analizę muszli V.v. Koncentracje Cu, Zn i Pb w osadach dennych możemy kontrolować poprzez analizę muszli V.v., Co - poprzez analizę tkanek miękkich V.v., Cd i Hg - poprzez analizę tkanek miękkich i muszli V.v. Na przyjętych poziomach istotności linii trendu nie stwierdza się żadnych statystycznie istotnych zależności pomiędzy koncentracjami analizowanych metali ciężkich (Cu, Zn, Pb, Co, Cd, Hg) w muszlach V.v. i wodzie powierzchniowej. Najbardziej statystycznie powiązane są koncentracje metali ciężkich w muszlach i osadach dennych. Nie potwierdza się opinii, że Viviparus viviparus jest najwłaściwszym wskaźnikiem zanieczyszczenia metalami ciężkimi środowiska wodnego w Polsce.

EN

The analysis of correlation diagrams shows that: concentrations of Cu, Co and Cd in surface waters may be controlled through analysis of concentrations of those metals in soft tissues of Viviparus viviparus, and we are not able to control concentrations of Zn, Pb and Hg in surface waters neither through the analysis of the V.v. soft tissues nor through the analysis of the V.v. shell. Concentrations of Cu, Zn and Pb in bottom deposits may be controlled by the analysis of V.v. shells; Co - through analysis of V.v. soft tissues; Cd and Hg - through analysis of V.v. soft tissnes and shell. On the adopted trend line materiality levels there are no statistically significant correlations between the concentrations of the analysed heavy metals (Cu, Zn, Pb, Co, Cd, Hg) in V.v. shells and in the surface waters. The most statistically related are concentrations of heavy metals in shells and in bottom deposits. Thus the opinion that Viviparus viviparus is the best indicator of water environment pollution with heavy metals in Poland is not confirmed.

3

Wykorzystanie wybranych organizmów wskaźnikowych do oceny toksyczności niektórych tiozwiązków

Samsonowicz M., Butarewicz A.

Zeszyty Naukowe Politechniki Białostockiej. Matematyka, Fizyka, Chemia

|

1998

|

Z. 18

145-157

PL

W niniejszej pracy podjęto próbę oceny wpływu wybranych tiozwiązków na środowisko wodne poprzez wykonanie tzw. biotestów na organizmach wskaźnikowych. Do badań wybrano trzy zwiazki: etionamid, kwas tiobarbiturowy i 6-tiopurynę. Na podstawie badań toksyczności ostrej stwierdzono, że są to związki mało lub średnio toksyczne w stosunku do wybranych organizmów. Jednakże wydłużenie czasu oddziaływania badanych tiozwiązków zdecydowanie niekorzystnie wpływa na badane grupy organizmów.

EN

The toxicity of thiocompounds was determined using bioassay with indicator organisms to evaluate their effect on aquatic environment. The investigations based on acute toxicity were performed with Daphnia magna, Pseudomonas fluorescens and larvas of Chironomus. It was stated that the studied thiocompounds showed only low or moderate toxycity on indicator organisms selected.