В статье приведены классификации моделей дистанционного обучения. Наиболее перспективные модели обучения на базе дистанционных технологий - модель сетевого дистанционного обучения и модель смешанного обучения - рассмотрены с точки зрения Архитектуры обучающей системы (Learning Technology Systems Architecture - LTSA) в соответствии со стандартом IЕЕЕ Р1484.1.
PL
Tradycyjne oświatowe technologie w ostatnich dziesięcioleciach przestały całkowicie zabezpieczać potrzeby społeczeństwa. Niezbędnym warunkiem dla rozwoju ekonomiki i społecznej sfery, zbudowaniem kariery oddzielnie dla każdego jest realizacja koncepcji „wykształcenia przez całe życie", zamiast „wykształcenia na całe życie". Globalizacja, przyśpieszenie naukowo-technicznego progresu, szybkiej zmiany licznych stron społecznego życia żądają stałego przygotowania, przeszkolenia albo podwyższenia kwalifikacji ogromnej ilości ludzi. Obecna sytuacja społeczno-ekonomiczna w kraju oraz w systemie wykształcenia jest taka, że tradycyjne formy wykształcenia i modeli nauki nie mogą zaspokoić potrzeb w oświatowych usługach, zwykle skoncentrowanych w wielkich miastach. Ale, jak wiadomo, nikt nie powinien być pozbawiony możliwości nauki z powodu biedy, geograficznego czy też czasowego odizolowania i niemożliwości kontynuowania nauki. Wyjściem jest poszukiwanie nowych form kształcenia, do których należy zdalnie sterowana nauka. Przeprowadzone badania potwierdziły założoną tezę, że wykorzystanie nowoczesnych modeli kształcenia przy zastosowaniu zdalnie sterowanych technologii pozwoli zwiększyć efektywność i dostępność wykształcenia.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.