Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Rare earth elements in the Sin Quyen IOCG deposit, North Vietnam

Nguyen Dinh Chau, Pieczonka Jadwiga, Piestrzyński Adam, Khanh Phon Le, Duong Van Hao

Gospodarka Surowcami Mineralnymi

|

2022

|

T. 38, z. 1

17--60

EN

The Sin Quyen deposit is characterized by a high accumulation of rare earth elements (REE). This deposit belongs to the IOCG type copper deposits (Iron Oxide Copper-Gold Deposits). In the deposit, the REE carrier minerals have been identified as follow: allanite, titanite, uraninite, monazite, apatite, chevkinite, aeschynite, bastnäsite, and epidote. In the skarn zone, contents of allanite range from single percentages to 10% in hand-size specimens. Locally, minerals of epidote subgroup which occur in large amounts in the host rocks are important. The studied allanites have concentrations of: REE (14–27 wt%), Ca (9–16 wt%), Al (8–19 wt%), Si (26–34 wt%) and Fe (12–21 wt%). Two populations of allanite are documented, the first is texturally older and probably related to the Ca-K alteration (second stage of crystallization). This population has higher REE concentration ranging from 20 to 27 wt%. The second population is texturally younger and has a lower total REE concentration ranging from 14 to 19.9 wt%, which occur mostly as a rim surrounding the older and likely arose during the K alteration with Cu-Au mineralization (third crystallization). The chemical composition indicates that the studied allanites belong to the Ce-La-ferriallanite family, with low ΣHREE and an average of 0.21 wt.%. A temperature of 355°C which was calculated using a value of δ34S isotopes is interpreted as a temperature of the second crystallization stage of allanite. In the studied deposit, excluding allanite and titanite, the other bearing REE minerals have an insignificant role in the REE balance, since they either have the total content of REE, which is often close to the WDS detection limit (rf. the epidote subgroup), or their only occur at the single points. The content of total REE in accessory uraninites is high and range from 1.311% up to 7.959% with an average value of 4.852%.

XX

Złoże Sin Quyen charakteryzuje się wysoką zawartością pierwiastków ziem rzadkich (REE). Złoże to należy do typu złóż miedzi IOCG (Iron Oxide Copper-Gold Deposits). Zidentyfikowane minerały zawierające REE to: allanit, tytanit, uraninit, monacyt, apatyt, czewkinit, aeschynit, bastnäsyt i epidotyt. W próbkach wielkości dłoni, pobranych ze strefy skarnowej, zawartości allanitu wahają się od pojedynczych do 10%. Lokalnie, minerały podrzędnej grupy epidotytu są ważne z powodu ich licznego występowania. Badane allanity zawierają: REE (14–27 wt%), Ca (9–16% wag.), Al (8–19% wag.), Si (26–34% wag.) i Fe (12–21% wag.). Udokumentowano dwie populacje allanitu, pierwsza jest teksturalnie starsza i prawdopodobnie związana z alteracją Ca-K (drugi etap krystalizacji). Ta populacja ma wyższe koncentracje REE, które są zawarte w przedziale od 20 do 27% wag. Druga populacja jest młodsza i zawiera mniejsze ilości ziem rzadkich (od 14 do 19,9% wag.). Populacja ta występuje głównie w postaci obwódek regeneracyjnych, tworząc zrosty ze starszą populacją i jest związana z alteracją potasową oraz mineralizacją Cu-Au (trzeci etap krystalizacji). Skład chemiczny wskazuje, że badane allanity należą do podgrupy Ce-La-ferriallanitu, o niskiej i średniej koncentracji ΣHREE 0,21% wag. Temperatura krystalizacji 355°C, została obliczona na podstawie wartości δ34S. Ta temperatura jest interpretowana jako temperatura drugiego etapu krystalizacji. W badanym złożu, poza allanitami i tytanitami, inne minerały REE i ich nośniki mają małe znaczenie w bilansie ich zawartości. Na przykład sumaryczna zawartość REE w podrzędnie występującym epidocie, jest na poziomie wykrywalności metody WDS, a inne minerały, takie jak uraninit, czewkinit, aeschynit, czy bastnäsyt występują zbyt rzadko, aby wpływać na bilans tych metali. W akcesorycznym uraninicie, pomierzone zawartości REE wahają się w granicach 1,31–7,96%, przy średniej zawartości 4,85%.

2

Praktyczne aspekty oszacowania ilościowego składu mineralnego miedzionośnych skał osadowych na podstawie procedury obliczeń analogicznej do normy CIPW

Nowak I.

Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego

|

2018

|

nr 472

155--170

PL

W pracy przedstawiono możliwość oszacowania zawartości minerałów kruszcowych na podstawie analiz chemicznych próbek miedzionośnych skał osadowych z synklinorium północnosudeckiego i z monokliny przedsudeckiej, stosując obliczenia w sposób analogiczny do procedury CIPW. Dane mineralogiczne uzyskano za pomocą mikroskopu optycznego i mikrosondy elektronowej (EPMA). Ilościowy skład minerałów płonnych określono metodą XRD, a kruszców metodą komputerowej analizy obrazu mikroskopowego (CAMI). Zdefiniowano rzeczywisty zespół minerałów płonnych i kruszcowych, ich skład chemiczny, określono proporcje kruszców miedzi oraz wybrano pierwiastki będące głównymi składnikami zidentyfikowanych minerałów. Zgodnie z danymi mineralogicznymi i chemicznymi opracowano procedurę obliczeń analogicznie do normy CIPW. Zespół minerałów kruszcowych określony na podstawie obliczeń stosunków wagowych jest zgodny z obserwacjami mikroskopowymi skał miedzionośnych. Uzyskane tą metodą zawartości kruszców są zbliżone lub nieco wyższe w próbkach nisko zmineralizowanych i nieco niższe w próbkach bogato okruszcowanych w porównaniu do wyników metody CAMI. Różnice te mogą być spowodowane odmiennymi sposobami uśredniania próbek (sproszkowana, uśredniona skała i preparat mikroskopowy). Obliczone proporcje udziału kruszców są zgodne z proporcjami uzyskanymi metodą CAMI. Wykonane obliczenia ilościowego składu minerałów kruszcowych za pomocą procedury kalkulacyjnej podobnej do CIPW mogą być zastosowane do wstępnego oszacowania ilościowej zawartości kruszców w rudach podczas geologicznych prac poszukiwawczo-rozpoznawczych, wymagają one jednak przetestowania innych wariantów rozdzielania pierwiastków pomiędzy zestaw minerałów.

EN

The paper presents a possibility of estimating the content of ore minerals based on chemical analyses of copper-bearing sedimentary rock samples from the North-Sudetic Synclinorium and from the Fore-Sudetic Monocline using a calculation procedure similar to the CIPW norm. The mineralogical data was obtained by means of an optical microscope and an electron microprobe (EPMA). The quantitative composition of gangue minerals was determined using the XRD method, and of the ores by the computer microscopic image analysis (CAMI). The actual set of gangue and ore minerals, their chemical composition, and proportions of copper ores were determined in the samples. Elements that are the main components of identified minerals were selected. The calculation procedure has been developed in accordance with the mineralogical and chemical data. The set of ore minerals determined based on the calculation of the weight ratios is consistent with the microscopic observations of copper-bearing rocks. The obtained ore contents are similar or slightly higher in poorly mineralized samples and slightly lower in highly mineralized samples in comparison to the results of the CAMI method. These differences may be due to different methods of averaging samples (powdered, averaged rock samples, and a thin section). The calculated ore proportions are consistent with those obtained by the CAMI method. The study calculations of the quantitative ore mineral composition using the calculation procedure analogical to the CIPW norm can be used to a preliminary approximation of the quantity of ores in geological prospection and exploration studies, but they require testing of more variants of the element partition between the set of minerals.

3

Wykorzystanie metody radiometrycznej w poszukiwaniu ciał ilmenitowych w masywie Ślęży (Dolny Śląsk)

Muszer A., Maliszewski M., Firlit G.

Górnictwo Odkrywkowe

|

2015

|

R. 56, nr 2

137--145

PL

Zbadano możliwość zastosowania radiometrycznej metody pomiarów promieniowania gamma do poszukiwań ciał oraz skupień ilmenitowych w gabrach w rejonie góry Ślęży (Dolny Śląsk). Obróbka statystyczna pomiarów natężenia promieniowania gamma pozwoliła na zidentyfikowanie kierunku WSW-ENE występowania ciał ilmenitowych. Na podstawie opracowania rozkładu anomalii statystycznych wytypowano miejsca obecności ciał ilmenitowych w masywie ofiolitowym Ślęży. Wytypowane miejsca na zboczach góry Ślęży okazały się obszarem dawnej, przedwojennej prospekcji okruszcowania Ti-Fe. Ciała ilmenitowe wykazują makro i mikrorytmiczność typową dla masywów magmowych. Ich miąższość waha się od 5 cm do 10 m.

EN

Radiometric method was used to search for ilmenite bodies in gabbroes in the area of the Ślęża Mt (Lower Silesia, the Strzegomiany-Kunów Zone). Statistical processing of gamma radiation measurements allowed us to identify the occurrence of WSW-ENE trending ilmenite bodies. The ilmenite bodies were found in the ophiolitic Massif Ślęża by means of the statistical anomalies distribution. The selected locations on the slopes of the Mount Ślęża proved to be an old, pre-WWII prospecting area of Ti-Fe mineralization. In the area of the Ślęża Massif the typical rhythm of macro- and microcrystallization of ilmenite characteristic for magmatic bodies was found. The ilmenite bodies occurring in the Strzegomiany - Kunów Zone are striking 60o-240o or 70o-250o and their thickness varies from 5 cm to 10 m.

4

Silicide spherules from Permian sediments of the Fore-Sudetic Monocline (SW Poland)

Muszer A.

Physicochemical Problems of Mineral Processing

|

2014

|

Vol. 50, iss. 1

107--118

EN

The presence of Fe-silicides, extremely rare mineral phases were documented in the Permian Cu-bearing ore formation in the Fore-Sudetic Monocline (Polkowice-Sieroszowice and Rudna mines, SW Poland). It is a first report of their occurrence within rocks of Late Palaeozoic age. The Fe-Si alloys forme spherules of various structure and chemical composition. The silicide spherules were found in the flotation concentrates prepared from the copper ore. Their composition varies from FeSi (fersilicite) to Fe2Si3 or Fe4Si9. A dominant constituent is Fe5Si3 (xifengite) with admixtures of P, Ti, Cr and Mn. Native Si and Ti were detected in the marginal part of spherules. The current knowledge do not permit to determine unequivocally whether the Fe-silicide spherules formed as a result of Permian cosmic dust or constitute terrestrial magmatic material of ultramafic character transported into a sedimentary basin from the adjacent terrain.

5

Wstępne wyniki badań mineralizacji kruszcowej w skałach ultramaficznych południowej części masywu Szklar (okolice Bobolic)

Sadłowska K.

Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego

|

2014

|

nr 458

73--84

PL

Skały ultramaficzne masywu Szklar rozpoznano jako człon zmetamorfizowanych ultrabazytów sekwencji ofiolitu sudeckiego. Pierwotne skały ultramaficzne uległy serpentynizacji w różnym stopniu. W artykule przedstawiono wstępne wyniki badań przeprowadzonych na próbkach, pochodzących z rdzeni otworów wiertniczych położonych w południowej części masywu. Przeprowadzono badania mineralizacji kruszcowej w świetle odbitym i przechodzącym za pomocą mikroskopu Nikon Eclipse LV100 POL. Skład chemiczny minerałów kruszcowych określono przy użyciu mikrosondy elektronowej CAMECA SX 100. W wyniku przeprowadzonych badań stwierdzono występowanie mineralizacji kruszcowej w postaci tlenków, siarczków i siarkosoli. Do tlenków zaliczają się spinele żelazowe w różnym stopniu wzbogacone w chrom. Zidentyfikowane minerały siarczkowe to pentlandyt, pirotyn, piryt, chalkopiryt, milleryt, heazlewoodyt. Podrzędnie występują siarkosole arsenowe w postaci kobaltynu. Ponadto zaobserwowano występowanie pojedynczych wrostków miedzi rodzimej, żelaza rodzimego, srebra oraz roztworu stałego srebra i złota.

EN

Ultramafic rocks from the Szklary Massif are regarded as mantle peridotite sequence of the Sudetic ophiolite complex. Primary ultramafic rocks are serpetinised in various degree. The investigation of ore mineralization was carried out on samples collected in the field and from the drill cores situated in the southern part of the Szklary Massif. Ore minerals were identified in thin sections using transmitted and reflected lights under the polarized microscope. Chemical composition was determined using CAMECA SX 100 electron microprobe. Serpetinites host major Fe-spinels enriched with Cr in various degree, minor Fe-Ni sulphides like pentlandite, pyrrhotite, pyrite, chalcopyrite, millerite, heazlewoodite, sulfosalts such as cobaltite and single native metals inclusions (native iron, native copper, native silver and silver-gold solid solution).

6

Badania mikrobiologiczno-mineralogiczne rud z wybranych złóż Polski

Pawlikowski M., Walczak M., Krawiec A., Wróbel M.

Auxiliary Sciences in Archaeology, Preservation of Relics and Environmental Engineering

|

2014

|

nr 17

1--28

PL

Wykonano badania mineralogiczno- petrograficzne oraz mikrobiologiczne skał ze złóż miedzi (Lubin), manganu (Tatry – Dolina Chochołowska) i złóż Zn-Pb (Olkusz). Oznaczono skład mineralny skał. Następnie z wnętrza dużych okazów pobrano sterylnie próbki, które rozkruszono i zalano odpowiednimi pożywkami doprowadzając do namnażania się bakterii żyjących w skałach. Otrzymane szczepy poddano badaniom mikrobiologicznym i skaningowym połączonym z chemicznymi analizami EDS wyhodowanych bakterii. Udokumentowano występowanie następujących typów fizjologicznych bakterii: • Skały miedzionośne: heterotroficzne bakterie tlenowe i beztlenowe; bakterie uczestniczące w przemianach związków siarki, w tym beztlenowe heterotroficzne bakterie redukujące siarczany oraz chemoautotroficzne tlenowe bakterie Thiobacillus thiooxidans, Thiobacillus thioparus a także chemoautotroficzne tlenowe bakterie utleniające żelazo Fe2. • Skały manganonośne: heterotroficzne bakterie tlenowe i beztlenowe; bakterie uczestniczące w przemianach związków siarki, w tym beztlenowe heterotroficzne bakterie redukujące siarczany oraz chemoautotroficzne tlenowe bakterie Thiobacillus thiooxidans, Thiobacillus thioparus. • Skały ołowiowo i cynkonośne: heterotroficzne bakterie tlenowe i beztlenowe; bakterie uczestniczące w przemianach związków siarki, w tym beztlenowe heterotroficzne bakterie redukujące siarczany oraz chemoautotroficzne tlenowe bakterie Thiobacillus thiooxidans, Thiobacillus thioparus a także chemoautotroficzne tlenowe bakterie utleniające żelazo Fe2.

EN

Mineralogical –petrographical as well as microbiological investogation of rocks from Cu deposit (Lubin), Mn deposit (Tatra Mts), and Zn-Pb deposit (Olkusz) have been performed. Mineral compostion of rocks devoted for microbiological examination was determined. Material for microbiological examination was taken from center of big samples to keeping sterility. Next obtained material was mixed with nutrient medium for multiplication of bacteria present in rocks. Obtained strains were examined using microbiological as well as mineralogical methods (SEM, EDS). Following types of bacteria were determined: • Cu bearing rocks: • Mn bearing rocks: • Zn-Pb bearing rocks.

7

Petrographical and mineralogical characteristics of the metallurgical slag from the Dörschl furnace (Głogów Foundry, Poland)

Muszer A.

Physicochemical Problems of Mineral Processing

|

2006

|

Vol. 40

89-98

EN

Lead metallurgical slag from the Dörschl furnace resembles magmatic rocks with respect to the mineral composition and petrographic structure. The majority of mineral phases in lead metallurgical slag are not 'stoichiometric' chemical compounds present in natural conditions. The slag studied contains Cu and Cu+Fe sulfides, i.e. cubanite, covellite, bornite and chalcopyrite. The most Cu-rich phase in the lead metallurgical slag is cubanite (16 - 20 % wt.). Cu is present also in the form of inclusions of metallic copper in silicates. Zinc is mostly present in the form of sulfides (sphalerite) and silicates (willemite). Iron occurs mainly as metallic iron of various composition, magnetite, phayalite and pyrrhotite. Magnetite forms tiny inclusions in silicates of phayalite type and in rhombic pyroxenes. Lead is mostly present in the form of Pb alloys with Ag, Cu, Zn. Arsenic present in the slag was captured by the crystallizing metallic iron and incorporated in its crystal lattice. The slag contains also a minor quantity of metallic silver and molybdenite. The knowledge of mineral phases composed of non-ferrous metals, i.e. Zn, Cu and Pb may facilitate the design of methods for their recovery. Thus a waste product that is arduous to the environment and deposited on a heap may become a valuable anthropogenic source of these metals.

PL

Głównym celem niniejszych badań było scharakteryzowanie kruszców i związków metali w żużlach pochodzących z pieca „Dörschla” z huty miedzi „Głogów” oraz określenie, w jakich formach krystalograficznych gromadzą się najważniejsze pierwiastki przechodzące podczas wytopu ołowiu. Znajomość faz mineralnych złożonych z metali kolorowych, tj. Pb, Zn, Cu może przyczynić się do opracowania łatwego sposobu ich odzysku i zminimalizowania negatywnego skutku oddziaływania ich na środowisko, a tym samym obniżenia kosztów jego składowania. W próbce żużla poołowiowego stwierdzono obecność: żelaza metalicznego, kubanitu, kowelinu, bornitu, chalkopirytu, miedzi metalicznej, sfalerytu-willemitu, stopów Pb, magnetytu (+ hematytu), pirotynu, kuprytu oraz śladowe ilości srebra met. i molibdenitu. Dominującym składnikiem przeźroczystym jest fajalit (Fe2SiO4), krzemiany oraz stop krzemianowy (szkliwo). Większość kruszców o budowie tabliczkowej lub łuseczkowej (kowelin, kubanit) są silnie przerośnięte strukturalnie z innymi siarczkami miedzi lub krzemianami zgodnie z powierzchniami krystalizacyjnymi lub prostopadle do nich. Głównym nośnikiem Cu w żużlach poołowiowych jest kubanit w którym ilość miedzi waha się w zakresie od 16 do 20 % wag. Ponadto Cu gromadzi się w formie miedzi metalicznej w postaci wrostków w krzemianach. Cynk zgromadzony jest głównie w formie siarczkowej (sfaleryt) i krzemianowej (willemit). Żelazo koncentruje się głównie w żelazie metalicznym o różnym składzie, magnetycie, fajalicie oraz pirotynie. Magnetyt obecny jest w formie drobnych wrostków w krzemianach typu fajalit i w piroksenach rombowych. Głównym nośnikiem Pb są stopy ołowiu z domieszkami Ag, Cu, Zn. Arsen obecny w żużlu został przechwycony przez krystalizujące żelazo metaliczne i w budowany w sieć krystaliczną. Żużle poołowiowe, uciążliwe dla środowiska a obecnie składowane na hałdzie, stać się mogą cennym złożem antropogenicznym.

8

Mineralogical characteristics of metallurgical dust in the vicinity of Głogów

Muszer A.

Physicochemical Problems of Mineral Processing

|

2004

|

Vol. 38

329-340

EN

The investigations of the atmospheric dusts in the Głogów-Żukowice area detected the presence of unaltered grains and fragments of ore minerals characteristic of the ore from the Legnica Głogów Copper District. Industry in the Żukowice area emits not only sulphides and arsenides of such metals as Cu, Pb, Zn, and Ni but also alloys of Pb and Pb-Cu as well as precious metals. Size of the dust particles varies considerably from submicroscopic grains to several hundreds of micrometers. The particles are usually xenomorphic grains or crystals and ore fragments (mainly shale ore). Intergrowths of ore minerals are rare. The biggest grains consist of semigraphite blades and unaltered fragments of bituminous shale. Bornite, chalcopyrite, goethite, chalcocite, hematite, covellite, marcasite, arsenides of Ni-Co (rammelsbergite-safflorite), fragments of Bessemer and shaft furnace slag, metallic silver and copper, metallic iron, ilmenite, magnetite, malachite, cuprite, pyrrhotite, metallic lead and lead alloys were detected in the polished samples.

PL

Głównym celem badań było scharakteryzowanie składu mineralogicznego pyłów hutniczych, opadających w rejonie hut miedzi Głogów I i II, położonych w okolicy wsi Żukowice. Badania pyłów atmosferycznych wykonane w rejonie Głogowa-Żukowic wykazały obecność niezmienionych ziarn i okruchów kruszców charakterystycznych dla rud znajdujących się w złożu LGOM. Z zakładów przemysłowych w rejonie Żukowic nie tylko wydostają się siarczki i arsenki metali: Cu, Pb, Zn, Ni ale także stopy Pb, Pb-Cu oraz metale szlachetne. Wielkość pyłów waha się w szerokich granicach od ziarn submikroskopowych do kilkuset mikrometrów średnicy. Badane pyły są niejednorodne. Najczęściej są to pojedyncze ksenomorficzne ziarna lub kryształy oraz fragmenty rudy łupkowej. Rzadziej spotykane są zrosty kruszców ze sobą. Największe okruchy składają się z blaszek semigrafitu i niezmienionych fragmentów łupka smolistego. W preparatach polerowanych stwierdzono obecność: bornitu, chalkopirytu, goethytu, chalkozynu, hematytu, kowelinu, markasytu, arsenków Ni-Co (ramelsbergitu-safflorytu), fragmentów żużla konwertorowego i szybowego, srebra i miedzi metalicznej, żelaza metalicznego, ilmenitu, magnetytu, malachitu, kuprytu, pirotynu, ołowiu metalicznego oraz różnych stopów ołowiowych. Struktury kruszców oraz ich skład pierwiastkowy świadczy o tym, że powstały albo w wyniku przetopienia koncentratu miedziowego, albo w wyniku wyrzucenia w powietrze z dużą siłą zmielonych okruchów rudy.

9

Struktury czy tekstury rud?

Banaś M.

Przegląd Geologiczny

|

2002

|

Vol. 50, nr 9

747-751

PL

Artykuł ma charakter dyskusyjny. Autor po analizie najważniejszej obowiązującej literatury z zakresu dyskutowanego problemu wnioskuje wprowadzenie zmian w stosowaniu nazewnictwa struktur i tekstur zarówno w rutynowych opisach złożowych, w trakcie badań rud i minerałów kruszcowych, jak również w toku nauczania dydaktycznego. Założeniem jest przyjęcie do stosowania w polskiej literaturze specjalistycznej pojęcia; "struktura" i "tekstura" według następującego klucza: "megastruktura" - dla określenia rozmieszczenia ciał rudnych, widocznych w przekrojach pionowych i w planie złoża, "makrostruktura" - dla scharakteryzowania skupień kruszców w skali ociosu wyrobiska górniczego na powierzchni kilkuset metrów kwadratowych, "mezostruktura" - na użytek opisu rozmieszczenia kruszców w próbce na powierzchni zgładu i "mikrostruktura" - dla podobnego zjawiska obserwowanego w preparacie polerowanym, pod mikroskopem kruszcowym. Tak przyjęta nomenklatura pozwala opisywać i charakteryzować podobne przejawy; czyli - sposób rozmieszczenia minerałów kruszcowych w skale lub ciał rudnych w złożu, zróżnicowane tylko skalą obserwacji - od rozmiarów złożowych do mikroskopowych. Dotychczasowe pojęcie "tekstura" odnosiłoby się natomiast do określenia kształtu, wielkości i wzajemnych stosunków pomiędzy składnikami rudy, z możliwym stosowaniem pojęć dodatkowych , jak "mega, czy mikroziarna". Tak przyjęta propozycja nie wymaga także pamiętania o konieczności tłumaczenia, w razie potrzeby, polskiego "struktura czy tekstura" odpowiednio na angielskie "textures, structures" i odwrotnie. Z powyższego wynika wniosek, że prawidłowa nazwa na przykład rozdziału pracy traktującego o tych zagadnieniach w opisach złożowych i w dyskusji genetycznej powinna wówczas brzmieć - tekstury kruszców (minerałów kruszcowych) i struktury rud. Dyskutowana w artykule problematyka ilustrowana jest fotografiami pokazującymi przykładowe, według nowo przyjętej nomenklatury, struktury rud i tekstury kruszców złóż miedzi na monoklinie przedsudeckiej oraz złóż cynku i ołowiu obszaru śląsko-krakowskiego.

EN

. The paper proposes changes in Polish nomenclature concerning ore structures and textures to be implemented in describing the mineral deposits, as well as in teaching. The proposal urges the following usage of principal terms in the technical literature: "megastruktura" ("megastructure") for distribution of ore bodies visible in vertical sections and in a map of a deposit; "makrostruktura" ("macrostructure") -for mineral accumulations in the range of hundreds square meteres, in the delf scale; "mezostruktura " ("mesostructure ") -for description of distribution of ore minerals on the surface of hand specimen section; and "microstructure "for the same pattern observed in polished section under the ore microscope. Such a terminological usage enables description and characterization of similar phenomena - distribution patterns of ore minerals within the rock or ores within the deposits - in various scales, from regional to microscopic. Current term "tekstura " (texture) would pertain to shape, size and patterns of particular ore constituents, with possible usage of additional terms, like "mega-" or "mikroziarna " ("mega-" and "micrograms ", respectively), etc. Such a proposed scheme makes it also easier to translate Polish terms into English and vice versa. Thus proper title of relevant chapter in a deposit description or discussion of its origins should be "Textures of ore minerals and ore structures ". The terminology discussed in the paper is illustrated with photographic examples of ore structures and textures of ore minerals in the copper deposits in the Fore-Sudetic Monocline and Zn-Pb ores in the Silesia-Cracow area.