Motywacja – typowe trudności z optymalizacją W praktyce przemysłowej decydenci rzadko wspomagają się formalną optymalizacją. Wynika to z trudności sformułowania zadania lub/i nieadekwatności do rzeczywistego problemu [1]; najważniejsze to: definiowanie adekwatnej do potrzeb funkcji celu i funkcji ograniczeń oraz trudność matematycznego formułowania tych funkcji, żmudne uruchamianie obliczeń i długotrwałe obliczenia, szczególnie w przypadku optymalizacji dynamicznej, w przypadku dużej liczby zmiennych decyzyjnych lub w przypadku obiektów ciągłych w przestrzeni. Zatem stale aktualne jest pytanie: jakie widzimy środki zaradcze? Celem artykułu jest przedstawienie sposobów przezwyciężania tych trudności.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.