Ostatnie lata po okresie kryzysu gospodarczego przyniosły szereg zmian w funkcjonowaniu gospodarki poszczególnych państw Unii Europejskiej. Duże przemiany w gospodarce, które nastąpiły również w naszym kraju powodują, iż nastąpiła zmiana preferencji rynkowej w usługach transportowych. Przedsiębiorstwa logistyczne, które chcą się na nim utrzymać a nawet rozwijać powinny świadczyć usługi o jak największym poziomie jakości.
Rozwój nowoczesnej infrastruktury transportowej wymaga szerokiego zakresu współpracy międzygałęziowej pomiędzy firmami świadczącymi rożnego rodzaje usługi logistyczne oraz instytucjonalnej administracji różnego szczebla. Działania koordynacyjne takiej współpracy mogą wynikać z polityki transportowej państwa, ale także z inicjatyw samych firm zaangażowanych w procesach logistycznych, które mają zbieżne cele działań. W łańcuchach transportowych, tam gdzie jest to możliwe, wskazane byłoby wykorzystywanie potencjału przedsiębiorstw w sposób umożliwiający uzyskanie jak najlepszych wyników, przy jednoczesnym posłużeniu się różnymi gałęziami transportu. Transport wodny i kolejowy zaliczany jest do gałęzi, które w najmniejszym stopniu oddziaływają na środowisko naturalne. W dobie globalizacji jednym z podstawowych dylematów, przed jakim stoi sektor transportowo – spedycyjno – logistyczny (TSL) w Polsce, jest właściwe określenie kierunków rozwoju, które będą nie tylko zgodne z oczekiwaniem pojedynczego klienta, ale i oczekiwaniami całego społeczeństwa.
Rozmowa z dr. Mirosławem Antonowiczem – członkiem Zarządu PKP SA i pracownikiem naukowym Akademii Leona Koźmińskiego oraz Henrykiem Zielaskiewiczem – Dyrektorem Biura Analiz Nieruchomości i Projektów Logistycznych PKP SA, członkiem Polskiego Towarzystwa Logistycznego.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.