Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Utworzymy oddział buildingSMART w Polsce!

Włochyński L., Rusin J., Glema A., Boede K.

Materiały Budowlane

|

2018

|

nr 1

82--85

2

Wykorzystanie sensorów w systemie bezpieczeństwa

Dudkiewicz T., Kasperska K.

Logistyka

|

2014

|

nr 5

381--388

EN

The authors of the article points out the impact of technology development on security systems. The information which plays the independent factor role in the operational environment gradually becomes the main link of each conflict which influences the ability of the security system in the conducted operations; thus, decreasing or increasing the combat opportunities. Such applications as sensors, multi-sensor systems provide another dimension of military operations. The obtained experience (Iraq or Afghanistan) indicate that in the asymmetrical operations environment, the key to victory is most of all the possession of informational advantage. The development of technology enables to link automated information systems and command systems with guidance systems in order to interrogate the combat system environment. The automated supervision systems for the operational region enable the detection, location and classification of main goals (targets) in the operational zone.

PL

Autorzy artykułu zwracają szczególną uwagę na wpływ rozwoju technologii na systemy bezpieczeństwa. Informacje , które odgrywają rolę czynnika niezależnego w środowisku operacyjnym stopniowo stają się głównym ogniwem każdego konfliktu , który wpływa na zdolność systemu bezpieczeństwa w prowadzonej działalności , a zatem zmniejszenie lub zwiększenie możliwości bojowych . Takie zastosowania jak systemy sensorów wieloczujnikowych dają inny wymiar operacji wojskowych. Zdobyte doświadczenia (Irak i Afganistan) wskazują, że w środowisku operacyjnym asymetrycznym, kluczem do zwycięstwa jest przede wszystkim posiadanie przewagi informacyjnej. Rozwój technologii pozwala połączyć zautomatyzowane systemy informacyjne i systemy dowodzenia z systemami kierowania w celu połączenia środowiska z systemem walki. Zautomatyzowane systemy nadzoru w strefie operacyjnej umożliwiają wykrywanie, lokalizację i klasyfikację głównych celów.

3

Problem bezpieczeństwa polski północnej po II wojnie światowej

Łach W. B.

Zeszyty Naukowe / Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych im. gen. T. Kościuszki

|

2011

|

Nr 3

258-274

PL

Uwaga w niniejszym artykule skupiona została przede wszystkim na analizie znaczenia północnego obszaru Polski w systemie bezpieczeństwa kraju po zakończeniu II wojny światowej. Wyodrębnienie tego obszaru z całego systemu obronnego państwa wynikało z jego specyfiki, będące efektem włączenia części byłych Prus Wschodnich do Polski i sąsiedztwa ze Związkiem Radzieckim. W ujęciu polskiej administracji państwowej obszar ten obejmował ówczesne województwo olsztyńskie oraz część województwa gdańskiego na wschód od Wisły i województwa białostockiego, posiadającego granicę z Obwodem Kaliningradzkim. W podziale wojskowym kraju był to obszar administracyjnie podległy Warszawskiemu Okręgowi Wojskowemu i Pomorskiemu Okręgowi Wojskowemu. Cezura czasowa określona została uwarunkowaniami wynikającymi z ustalenia i ostatecznego wytyczenia granicy północnej w 1957 r., kiedy Polska i Związek Radziecki podpisały układ o ustaleniu istniejącej polsko – radzieckiej granicy państwowej, przylegającej do Morza Bałtyckiego (5 marca 1957 r.). W artykule m.in. określono warunki polityczno-wojskowe, w jakich doszło do ukształtowania granicy północnej Polski, przeprowadzono ich ocenę operacyjną oraz określono miejsce obszaru północnego Polski w systemie bezpieczeństwa kraju. Na ten temat brakuje literatury przedmiotu. Najwięcej materiałów źródłowych znajduje się w Centralnym Archiwum Wojskowym i Archiwum Straży Granicznej w Kętrzynie. Polska Północna zawsze stanowiła ważny obszar operacyjny, natomiast jego słabość obronna, przy ówczesnym istniejącym układzie politycznym, była spotęgowana sąsiedztwem Związku Radzieckiego. Problem obrony granicy północnej był trudnym dylematem o powiększającym się, z upływem lat, stopniu trudności. Złożyło się na to wiele czynników, które uzewnętrzniły się w sposób najbardziej widoczny właśnie na płaszczyźnie problemów obronnych w tym obszarze.

EN

This article focuses predominantly on analysing the role of the northern area of Poland in the security system of Poland following World War II. The separation of the area from the national defence system of the country resulted from the specific nature of incorporating a part of the former Eastern Prussia into Poland and its neighbourhood with the Soviet Union. In view of the Polish national administration, the area included the Olsztyn Voivodeship and part of the Gdansk Voivodeship east of the Vistula and the Bialystok Voivodeship bordering the Kaliningrad District. According to the military division of the country, the area was part of the Warsaw Military District and the Pomeranian Military District. The time frame was determined by the establishment and ultimate designation of the northern border in 1957, when Poland and the Soviet Union signed a treaty regarding the marking of the existing national border between Poland and the Soviet Union adhering to the Baltic Sea (5 March 1957). The article examines the political and military circumstances in which Poland’s northern border was determined, it assesses it operationally and determines the status of the northern area of Poland in the country’s security system. The subject has not been widely examined and literary sources are scarce. Most of the materials can be found in the Central Military Archives and the Border Guard Archives in Kętrzyn. Northern Poland has always been a key operational area, yet its defensive weakness, in the former political arrangement, was greatly affected by the proximity of the Soviet Union. The problem of defending Poland’s northern border was a dilemma that was increasingly growing in difficulty over the years. There were a large number of factors causing it, and it was in the sphere of defence that they manifested themselves most visibly.

4

Operacyjny obszar sztuki wojennej obrony terytorialnej

Jakubczak R.

Zeszyty Naukowe AON

|

2003

|

nr 2(51)

256-269

EN

The military system of a democratic state allows conducting territorial operational actions on a large scale - both in national and coalition operations. Hence territorial operational actions are common in these countries where defence advantages are perceived, not only armed but most of all humanitarian, particularly in Territorial Defence and non-military units joint operations. It is also the consequence of decreasing the differences between military and non-military. Security in general terms and defence within its framework become evenly the area of the state authorities responsibilities. Hence territorial joint operations within a NATO country are reasonable as a basic area of civilian – military actions. Territorial Defence is naturally in such situations a kind of link joining all operations resulting from the necessity of facing numerous peace threats. These main circumstances prove that soon there may appear not only political but also functional need to create a separate security organisation of the state basing on binding civilian – military in character law. It will comprise the functions of Territorial Defence troops and non-military security forces. This process may be fostered in the course of making the operational troops more professional, their significant decreasing and selective NATO armies specialisation in the framework of intervention actions.