Skansen Miejskiej Architektury Drewnianej w Łodzi został utworzony w Parku im. Władysława Reymonta na tyłach Centralnego Muzeum Włókiennictwa na powierzchni ok. 6 000 m2. Do skansenu przeniesiono osiem XIX wiecznych obiektów drewnianych, w tym: cztery domy dla rękodzielników (Łódź, ul. Mazowiecka 47, Kopernika 42, Wólczańska 68, Żeromskiego 68), jeden dom mieszkalny (Łódź ul. Mazowiecka 61), jedna willa letniskowa (Łódź, Scaleniowa 18), drewniany kościół św. Andrzeja Boboli z Łodzi – Nowosolnej – jedyny XIX wieczny przykład łódzkiej drewnianej architektury sakralnej, wpisany do rejestru zabytków oraz dawną poczekalnię przystanku tramwajowego z Rynku Nowego Miasta w Zgierzu. Niniejszy artykuł ma na celu przedstawienie całokształtu procesu, który umożliwił zachowanie dziedzictwa wczesno przemysłowej architektury drewnianej Łodzi, na którą składają się przede wszystkim drewniane domy rękodzielników. Problematyka realizacji projektu utworzenia Skansenu Miejskiej Architektury Drewnianej w Łodzi została ujęta w sposób całościowy przedstawia zarówno cały proces przygotowań do projektu, jak i szczegóły dotyczące jego realizacji. Artykuł przedstawia również sposób adaptacji translokowanych obiektów do nowych funkcji zawierających bogaty program kulturalno-edukacyjny, które sprawiają, że skansen tętni życiem i przyciąga wiele osób.
EN
Museum of Wooden Architecture in Lodz was constructed in the Władysław Reymont Park adjoining from the back side to the Central Museum of Textiles. The open-air museum covers the area of 6 000 m2. Eight 19th century wooden buildings were moved to the open-air museum: four craftsmen houses (Łódź, ul. Mazowiecka 47, Kopernika 42, Wólczańska 68, Żeromskiego 68), one-storey house for workers (Łódź ul. Mazowiecka 61), a summer villa (Łódź, Scaleniowa 18), a wooden church – the unique example of 19th century wooden sacral architecture which is enrolled into the register of monuments and a wooden tram-stop moved from the Marketplace of the city of Zgierz. The purpose of the following article is to present the overall process which enabled to preserve the legacy of the early industrial wooden architecture in Lodz (which mainly consists of wooden craftsmen houses). The problems associated with the realization of this project are described in a comprehensive way including both the project preparation process and the details of its final realization. The article presents also different ways of adopting the relocated objects to their new functions, offering wide educational and cultural programme that makes the museum much alive and attractive for tourists.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.