Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Kondycjonowanie osadów ściekowych osadami z uzdatniania wody

Górka Justyna

Przemysł Chemiczny

|

2020

|

T. 99, nr 9

1315--1317

PL

Badano możliwości wykorzystania osadów z uzdatniania wody w procesie przeróbki osadów ściekowych. W skali laboratoryjnej prze¬ prowadzono badania nad wpływem osadów zawierających koagulant glinowy na proces odwadniania osadów ściekowych. Sprawdzono wpływ dawek osadów z uzdatniania wody wymieszanych sposobem objętościowym oraz względem zawartości suchej masy organicznej. Stwierdzono zwiększenie skuteczności odwadniania przy zastosowaniu objętościowego sposobu mieszania. Nieznaczny wpływ osadów z uzdatniania wody na właściwości filtracyjne osadów ściekowych zaobserwowano dla próbek zmieszanych w zależności od zawartości suchej masy organicznej. Im większy był udział osadów z uzdatniania wody w mieszaninie osadów ściekowych, tym parametry odwadnialności były korzystniejsze.

EN

Water treatment sludge was added to the sewage sludge to improve its processability under lab. conditions. An increase in dewatering efficiency by using a volumetric mixing method was obsd.

2

Ocena odwadnialności osadów pochodzących ze SUW

Płonka Izabela, Fukas-Płonka Łucja

Technologia Wody

|

2019

|

Nr 4 (66)

22--29

PL

W stacjach uzdatniania wody powstają znaczne ilości osadów. Ich objętości można zmniejszyć przez zagęszczanie i odwadnianie. W większości oczyszczalni ścieków w kraju osady są naturalnie odwadniane na poletkach lub lagunach. Jednak te metody są kłopotliwe w obsłudze i wymagają dużej powierzchni. Nowoczesne metody odwadniania osadów wiążą się z zastosowaniem urządzeń mechanicznych. W niniejszej pracy przedstawiono wyniki badań mających na celu określenie podatności na odwadnianie mechaniczne osadów powstających przy uzdatnianiu zarówno wód powierzchniowych, jak i podziemnych. Zakres badań obejmował określenie właściwości filtracyjnych i sedymentacyjnych osadów oraz testy odwadniania w symulatorze prasy filtracyjnej i wirówki laboratoryjnej.

EN

A significant amount of sludge is generated at water treatment plants. Thickening and dewatering are the processes enabling reduction of sludge volume. In the majority of water treatment plants in the country, this sludge is naturally dewatered in settlers or sludge plots. However, these methods are cumbersome in operation and require a large area. Modern methods involve the use of mechanical facilities. The paper presents the results of research aimed at determining the susceptibility to mechanical dewatering of sludge formed in the treatment of both surface and underground water. The scope of the research included determination of filtration and sedimentation properties of sludge as well as dewatering tests in a simulator of filtration press and laboratory centrifuge.

3

Changes in sewage sludge filtration efficiency under variable conditioning factors

Kowalczyk M., Tuchołka-Sroka A., Kamizela T.

Inżynieria i Ochrona Środowiska

|

2018

|

T. 21, nr 3

303--314

EN

One of the methods used to dewater sewage sludge is pressure filtration. The method allows for obtaining sewage sludge with substantially lower water content. This method has been mainly used for sludge that is difficult to dewater. The pressure filtration process depends on the type of filtration material, pressure, and filtration properties of the sewage sludge. Conditioning process is used to improve dewaterability of the sludge. Conditioning agents used in the process include organic substances, such as polyelectrolytes and structure forming substances (e.g. cement or ash). It is very important to choose the optimal dose of these substances that allows for the improvement in properties of the sludge, first of all easiness of water release, change in viscosity and sludge structure. The experiment was conducted using the fermented sludge conditioned with organic substances, i.e. medium and strong cationic polyelectrolytes and structure-forming substances (cement and ash) in order to improve sludge dewatering efficiency before filtration. Properly chosen doses improved the properties of the sludge, and, consequently, increased dewaterability. The dewatering method used in the study was pressure filtration at two different pressures of 0.4 and 0.8 MPa, using BT 72/80 cotton fabric. The best filtration efficiency of 7.52 kg/m2h was obtained for sludge conditioned before dewatering using a chemical method by adding C496 polyelectrolyte.

PL

Jedną z metod odwadniania osadów ściekowych jest filtracja ciśnieniowa. Pozwala ona na uzyskanie osadów o znacznie mniejszym stopniu uwodnienia. Metoda ta wykorzystywana jest głównie dla osadów ciężko odwadniających się. Przebieg samego procesu filtracji ciśnieniowej zależy od rodzaju zastosowanego materiału filtracyjnego, wartości stosowanego ciśnienia, a także od właściwości filtracyjnych samych osadów ściekowych. W celu polepszenia zdolności odwadniania osadów przed procesem filtracji stosuje się proces kondycjonowania. Jako środki kondycjonujące mogą być stosowane substancje organiczne - polielektrolity oraz substancje strukturotwórcze - cement czy popiół. Bardzo ważny jest dobór dawki optymalnej tych substancji, pozwalającej na poprawę właściwości osadów, przede wszystkim łatwość oddawania wody, zmianę lepkości i struktury osadów. Badania prowadzone na osadach przefermentowanych kondycjonowanych substancjami organicznymi, tj. polielektrolitami średnio i silnie kationowymi, oraz substancjami strukturotwórczymi, takimi jak cement i popiół, miały na celu polepszenie zdolności odwadniania osadów przed filtracją. Odpowiednio dobrane dawki poprawiły właściwości osadu, przez co zdolność odwadniania uległa poprawie. Stosowaną metodą odwadniania była filtracja ciśnieniowa dla dwóch różnych ciśnień 0,4 i 0,8 MPa z zastosowaniem tkaniny bawełnianej BT 72/80. Najlepszą wydajność filtracji równą 7,52 kg/m2h uzyskano dla osadów kondycjonowanych przed odwadnianiem metodą chemiczną poprzez dodanie polielektrolitu C496.

4

The changes of dewaterability of digested sludge conditioned via the dual chemical method

Hrut K., Kamizela T., Kowalczyk M.

Inżynieria i Ochrona Środowiska

|

2017

|

T. 20, nr 3

317--329

EN

The dual chemical conditioning is a method based on the sequential preparation of sewage sludge using a coagulant followed by the use of a polyelectrolyte prior to its dewatering. This method is usually used ad hoc at sewage treatment plants, especially in the case of operational problems occurring during dehydration of municipal sludge. In this method the coagulant acts as a particle surface charge neutralizer, whereas the polyelectrolyte is a crosslinking agent enabling the formation of agglomerates. This method can result in noticeable enhancements of sewage sludge dewatering and quality of the separated liquids. But it is not free of disadvantages and the main problem concerns the variable efficiency. The susceptibility to dewatering of digested sewage sludge conditioned via the dual method using the PIX 113 iron coagulant and polyelectrolyte Superfloc C-494 was investigated. The research was divided into two stages, depending on the applied volume dose of the coagulant: 2 cm3/dm3 (stage I) and 4 cm3/dm3 of sludge (stage II). Two doses of polyelectrolyte were also used. The optimal and reduced dose was 4.8 g/kg dry matter of sludge and 3.7 g/kg d.m. A reduction in the optimal dose by 25% was related to the determination of the possibility of replacing a portion of the polyelectrolyte dose with a coagulant dose. The research was conducted for four combinations: combination A - unprepared sludge; combination B - the sludge conditioned only with the use of the polymer; combination C and D - the sludge prepared using the dual chemical method. In the combination D the used the solution of the coagulant was diluted tenfold. The results showed that the sludge conditioned using the dual method (in combination C and D) have a much greater susceptibility to dehydration compared to the sludge treated using the conventional polymer method. It was observed that the use of a higher dose of the coagulant (stage 2) determines the increased susceptibility to dewatering. The best susceptibility to dewatering was found for sludge conditioned with an undiluted solution of the PIX 113 coagulant at a dose of 0.16 kg/kg d.m., corresponding to 1.9 g Fe2+/kg d.m., in combination with 2.7 g/kg d.m. of the Superfloc C-494 polymer (combination C, stage 2). This allowed for an 85% decrease in the CST value as well as a 96% reduction of the filtration resistivity in comparison to sludge conditioned with the use of the polyelectrolyte only. It was also found that the use of the hybrid methods (combinations C and D) allows for obtaining leachates, characterized by the lowest BOD5 and COD values. In general, it was found that the key to the dewatering of the tested sludge was the use of a dual chemical method, the dual conditioning method was a secondary factor.

PL

Dualne kondycjonowanie osadów ściekowych jest metodą opartą na sekwencyjnym preparowaniu osadów ściekowych koagulantem, a następnie polielektrolitem przed ich dalszym odwadnianiem. Sposób ten jest zazwyczaj stosowany doraźnie na oczyszczalniach ścieków, zwłaszcza w przypadku problemów eksploatacyjnych występujących podczas odwadniania osadów komunalnych. Przyjmuje się, że koagulant pełni funkcję neutralizatora ładunku powierzchniowego cząstek, natomiast polielektrolit traktowany jest jako czynnik sieciujący, umożliwiający łączenie aglomeratów. Metoda ta może przynosić wymierne efekty w zakresie odwodnienia osadów ściekowych oraz jakości odcieków. Nie jest jednak pozbawiona wad, a główny problem dotyczy zmiennej efektywności. W pracy badano podatność na odwadnianie przefermentowanych osadów komunalnych, dualnie kondycjonowanych z zastosowaniem koagulantu żelazowego PIX 113 oraz polielektrolitu Superfloc C-494. Badania podzielono na dwa etapy, zależnie od stosowanej dawki objętościowej koagulantu: 2 cm3/dm3 osadów (etap I) oraz 4 cm3/dm3 osadów (etap II). Zastosowano również dwie dawki polielektrolitu. Dawki optymalna i obniżona wynosiły odpowiednio 4,8 g/kg suchej masy osadów oraz 3,7 g/kg s.m. Zmniejszenie dawki optymalnej o 25% wiązało się z określeniem możliwości zastąpienia części dawki polielektrolitu dawką koagulantu. Eksperyment podzielono na 4 kombinacje badawcze: kombinacja A - osady niepreparowane; kombinacja B - osady kondycjonowane konwencjonalną metodą polimeryczną; kombinacje C i D - osady preparowane z zastosowaniem chemicznej dualnej metody kondycjonowania. W kombinacji D dawkowano 10-krotnie rozcieńczony roztwór koagulantu. Wyniki przeprowadzonych badań potwierdziły, że osady kondycjonowane hybrydowo (kombinacje C i D) wykazują większą podatność na odwadnianie w porównaniu z zastosowaniem konwencjonalnej metody polimerycznej. Zauważono także, że użycie większej dawki koagulantu (etap 2) determinuje zwiększenie podatności na odwadnianie. Najlepsze efekty odnotowano, preparując osady nierozcieńczonym roztworem koagulantu w dawce 0,16 kg/kg s.m., a następnie polimerem w ilości 2,7 g/kg s.m. (kombinacja C, etap 2). Zastosowanie powyższej kombinacji spowodowało spadek czasu ssania kapilarnego o 85% oraz obniżenie oporu właściwego filtracji o 96% w porównaniu z osadami kondycjonowanymi wyłącznie polielektrolitem. Z uwagi na jakość cieczy osadowych osady kondycjonowane hybrydowo (kombinacje C i D) również generowały odcieki o najniższych wartościach BZT5 i ChZT. Ogólnie stwierdzono, że kluczowe dla odwadniania badanych osadów było zastosowanie dualnej metody chemicznej, sposób dualnego kondycjonowania był czynnikiem drugorzędnym.

5

Chemiczna defosfatacja odcieków ze stacji mechanicznego odwadniania osadów

Mańczak M., Godula J., Strzelczyk K.

Forum Eksploatatora

|

2017

|

Nr 4 (91)

44-46

PL

Powstająca w procesie odwadniania osadów ciecz osadowa (odcieki - czyli strumień stężonej cieczy powstającej w wyniku mechanicznego odwadniania osadów - woda usunięta z osadów; ścieki z pras to suma odcieków i wód z płukania taśmy prasy) charakteryzuje się wysokimi stężeniami związków biogennych (azotu i fosforu). Dotyczy to zwłaszcza odcieków powstających z odwadniania osadów stabilizowanych w warunkach fermentacji beztlenowej. Powstające podczas odwadniania osadów odcieki na ogół spływają do ciągu ściekowego oczyszczalni, zwiększając ładunek azotu amonowego i fosforu, który musi być usunięty ze ścieków przed ich odprowadzeniem do odbiornika.

6

Badanie skuteczności odwadniania przefermentowanych osadów ściekowych z zastosowaniem polielektrolitu żelowego na bazie polimerów organicznych

Głodniok M., Zdebik D.

Inżynieria Ekologiczna

|

2016

|

Nr 46

100--108

PL

W artykule przedstawiono wyniki badań odwadniania osadów ściekowych z zastosowaniem polielektrolitów żelowych. Założeniem badań było określenie możliwości zwiększenia wydajności odwadniania osadów ściekowych przy zastosowaniu nowoczesnych polimerów. Autorzy przeprowadzili badania w skali laboratoryjnej i półtechnicznej wraz z określeniem wpływu nowego rodzaju polielektrolitu żelowego na skuteczność odwadniania przefermentowanych osadów ściekowych. Badano wpływ dwóch dawek roztworu polielektrolitu wynoszących 4 ml/m3 – dawka nr I oraz 8 ml/m3 – dawka nr II na skuteczność odwadniania przefermentowanych osadów ściekowych. Uzyskane wyniki badań przeprowadzone na prasie laboratoryjnej wykazały zwiększenie skuteczności odwadniana przefermentowanego osadu ściekowego o ok. 2% przy zastosowaniu dawki nr I i o ok. 13% przy zastosowaniu dawki nr II, w porównaniu do odwadniania bez zastosowania badanego polielektrolitu.

EN

The paper addresses the problems connected with sewage sludge dewatering. The premise of the study was the analysis of whether there are opportunities to increase the efficiency of dewatering sludge, a relatively low-cost involving the use of innovative polymers. The authors analyzed the impact of the new type of polyelectrolyte gel on the effectiveness of dewatering sludge. Laboratory studies were carried out at polyelectrolyte dose selection and laboratory testing on the press chamber designed to simulate the actual operation of sludge dewatering system. Two different doses of polyelectrolyte were tested for dose I – 4 ml/ m3 and dose II – 8 ml/ m3. The conducted analysis on laboratory press showed an increase of sludge dewatering efficiency by about 2% for dose no. I and by about 13% for dose no. II, in comparison to the test without polyelectrolyte.

7

Podatność na odwadnianie osadów dualnie kondycjonowanych

Ciborowski M., Hrut K., Ceglarek P., Kowalczyk M., Kamizela T.

Forum Eksploatatora

|

2014

|

Nr 5 (74)

52-54

PL

Dualne kondycjonowanie osadów ściekowych, oparte na dozowaniu koagulantu PIX oraz polielektrolitu, jest metodą zdobywaj akceptację eksploatatorów oczyszczani ścieków. Celem zastosowania mineralno-organicznej hybrydowej metody kondycjonowania jest poprawa efektywności usuwania wody, zwłaszcza na etapie mechanicznego odwadniania osadów przefermentowanych.

8

Badania pilotowe procesu odwadniania osadów ściekowych w oczyszczalni Tychy-Urbanowice

Bacza T., Krawczyk T., Pieczykolan M., Romańczuk P., Sarapata S

Forum Eksploatatora

|

2013

|

Nr 6 (69)

56-60

PL

Odwadnianie osadów ściekowych, to proces oddzielania wody od osadów, mający na celu zmniejszenie objętości osadów przec kolejnym etapem ich przeróbki lub unieszkodliwiania. Koszty przeróbki i usuwania osadów ściekowych, mimo niewielkich objętość osadów w porównaniu do objętości dopływających ścieków do oczyszczalni, mogą stanowić połowę kosztów ogólnych zakładu [ Z tego powodu odwadnianie osadów powinno być prowadzone w sposób prawidłowy, zoptymalizowany, kontrolowany i nakierowany na minimalizację kosztów. Aby proces odwadniania mógł być prowadzony w sposób prawidłowy, urządzenie odwadniające jak również flokulant, muszą być odpowiednio dobrane do charakterystyki osadu ściekowego. W praktyce przeprowadza się testy doboru flokulantów, które często związane są z postępowaniami przetargowymi. Z kolei prawidłowo przeprowadzony proces inwestycyjny związany z zakupem nowego urządzenia, również wymaga przeprowadzenia badań konkretnego urządzenia na rzeczywistym osadzie ściekowym. W niniejszym artykule przedstawiono opis badań pilotowych urządzeń do odwadniania osadów ściekowych w oczyszczalni Tychy-Urbanowice.

9

Możliwości zwiększenia efektywności przeróbki i ostatecznego zagospodarowania osadów ściekowych

Bień. J., Worwąg M., Wystalska K.

Forum Eksploatatora

|

2009

|

Nr 6 (45)

70-73

PL

Procesy stosowane do przeróbki osadów ściekowych takie jak: zagęszczanie, stabilizacja czy odwadnianie są obecnie dobrze rozpoznane i szeroko stosowane. W związku z narastającą ilością osadów ściekowych prowadzone są badania nad zwiększeniem efektywności tych procesów. W wyniku zastosowania pola ultradźwiękowego uzyskuje się m.in. intensyfikację procesu hydrolizy co skutkuje zwiększeniem stopnia przefermentowania osadów ściekowych oraz wzrostem produkcji biogazu. W procesie odwadniania osadów Ściekowych istotną sprawą jest odpowiedni dobór rodzaju polielektrolitu oraz sposób jego przygotowania szczególnie w przypadku osadów trudno odwadniających się.

10

Zastosowanie koagulantów mineralnych w technologii wody i ścieków

Łomotowski J.

Forum Eksploatatora

|

2007

|

Nr 3 (30)

19-22

PL

W ostatnim czasie zwiększył się asortyment koagulantów stosowanych w technologii wody i ścieków. Obok tradycyjnych koagulantów takich jak siarczan (VI) glinu, glinian sodu, siarczan (VI) żelaza (II i żelaza (III na rynku polskim pojawiły się trudno dostępne do końca lat 80. ubiegłego wieku takie koagulanty jak chlorek glinu, chlorek żelaza (III koagulanty polimeryczne glinowe oraz koagulanty mieszane glinowo-żelazowe. Stosuje się również koagulanty organiczne, którymi są najczęściej polimeryczne lub kopolimeryczne związki liniowe albo rozgałęzione syntetyzowane z akryloamidu. Koagulanty organiczne zwane są również polielektrolitami. Początkowo związki te stosowano do przyśpieszania procesu flokulacji, obecnie, szczególnie w procesach oczyszczania ścieków i odwadniania osadów ściekowych, są stosowane jako samodzielne koagulanty.

11

Mechaniczne odwadnianie osadów ściekowych : jak wybrać najlepszą technologię

Trojanowska K.

Forum Eksploatatora

|

2007

|

Nr 6 (33)

84-86

PL

Przeróbka i dalsza utylizacja osadów ściekowych jest problemem nabierającym coraz większego znaczenia. Należy, zatem, coraz większą wagę przykładać do właściwego wyboru technologii oraz urządzeń do mechanicznego odwadniania osadów.

12

Nowoczesne i wysokoefektywne wirówki WESTFALIA Separator w inżynierii środowiska

Kacprzak Ł.

Ekotechnika

|

2006

|

nr 1

20-21

13

Wpływ mikrofal na kondycjonowanie osadów ściekowych

Wojciechowska E.

Ekotechnika

|

2004

|

nr 1

38-41

14

Biomineralizacja związków utrudniających odwadnianie osadów ściekowych

Piątkowska B., Piotrowska A., Szperliński Z.

Inżynieria Ekologiczna

|

2001

|

Nr 4

29--34

15

Wirówki

Bieniowski M.

Forum Eksploatatora

|

2001

|

Nr 2 (3)

8-11

16

Odwadnianie osadów ściekowych na prasach taśmowych

Bieniowski M., Kita M.

Forum Eksploatatora

|

2001

|

Nr 3 (4)

10-12