Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

1 Kostrzewa-Zorbas G.

1 2017

Powiadomienia systemowe

Sesja wygasła!

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: odstraszanie nuklearne

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Nowa technologia i nowa geopolityka : tezy trzecia i czwarta o uwarunkowaniach bezpieczeństwa Polski

Kostrzewa-Zorbas G.

Studia Bezpieczeństwa Narodowego

2017

R. 7, Nr 11

77--92

Artykuł to kontynuacja rozdziału Priorytet odstraszania i ocean światowy – dwie tezy o uwarunkowaniach bezpieczeństwa Polski z książki zbiorowej Współczesne wyzwania bezpieczeństwa Polski, WAT 2015. Polska polityka i strategia obronna może korzystać z synergii czterech tez: 1. Wskutek nierówności potencjałów i braku głębi strategicznej naturalnym priorytetem Polski jest odstraszanie. Trzeba wzmacniać odstraszanie nuklearne i konwencjonalne przez NATO i rozwijać narodowe siły odstraszania, będące zarazem wkładem do potęgi NATO i UE. 2. Polska powinna aktywnie korzystać z położenia nad morzem zgodnie z myślą Mahana, geopolityką i strategią NATO. Rozwój potęgi na morzu daje liczne korzyści, w tym opcję odstraszania środkami o maksymalnej zdolności przetrwania pierwszego ataku. 3. Polska może osiągnąć strategiczną przewagę – nie ilościową, lecz jakościową – przez rozwój nauki, technologii i gospodarki opartej na wiedzy, pod warunkiem zwiększenia udziału R&D w gospodarce i nakładów na obronność do poziomu czołowych państw Zachodu i Azji Wschodniej. Sprzyja Polsce członkostwo w UE, NATO i OECD. 4. Połączyć trzeba dwa historyczne polskie programy geopolityczne – piastowski (zachodni) i jagielloński (wschodni) – w pojedynczy program euroatlantycki. Dotąd przeciwstawne i konkurencyjne, programy te mogą i powinny być połączone dziś, gdy Polska należy do NATO i UE, zajmując miejsce na flance wschodniej organizacji zachodnich. Obydwa programy zaczęły być realizowane niesprzecznie już w czasach starań Polski o przyjęcie do NATO i UE, a zarazem rozwijania współpracy z krajami środkowoeuropejskimi w ramach Grupy Wyszehradzkiej i wschodnioeuropejskimi na Międzymorzu. Polska nie może izolować się od żadnych części obszaru euroatlantyckiego i ograniczać swojego dostępu do ich różnych zasobów – od zasobów naukowych i technologicznych po porty morskie i oceaniczne. Jednoczesne przyjęcie wszystkich czterech tez pozwala wszechstronnie wyjaśnić stan i wyzwania bezpieczeństwa zewnętrznego Polski oraz znaleźć adekwatne rozwiązanie.

The article is a continuation of the chapter “The Priority of Deterrence and the World Ocean: Two Theses on the Determinants of the Security of Poland” in a collective book Contemporary Challenges to the Security of Poland, published by the Military University of Technology in Warsaw in 2015. Poland’s defence policy and strategy can benefit from the synergy od four theses: 1. Due to the uneven balance of power and the lack of strategic depth, deterrence is the natural priority of Poland. Nuclear and conventional deterrence by NATO should be strengthened, while national deterrence forces should be developed, contributing also to the overall power of NATO and the EU. 2. Poland should actively use its access to the sea, consistently with the ideas of Mahan, geopolitics and strategy of NATO. The development of seapower provides many benefits, including the option to utilize for deterrence the weapons systems of maximum survivability in case of first attack. 3. A strategic advantage – not numerical but qualitative – can be achieved by Poland through the enhancement of science, technology and knowledge-based economy, on the condition that the share of R&D in the economy and in defence expenditures rises to the level of the leasing nations of the West and of East Asia. Poland’s membership in the EU, NATO and OECD facilitates this objective. 4. Two historic Polish geopolitical programs – the westward-oriented Piast Program and eastward-oriented Jagiellonian Program – should be merged into a single Euro-Atlantic program. The two programs were treated thus far as mutually exclusive and competitive, but they can and should be merged now, when Poland belongs to NATO and the EU and is placed on the Eastern Flank of Western organizations. Both programs started to be implemented in a non-contradictory way already in the time of Poland’s attempts to join NATO and the EU while developing cooperation with Central European nations in the framework of the Visegrad Group and with East European nations of the Intermarium region between the Baltic, Black and Adriatic Seas. Poland cannot isolate itself from any part of the Euro-Atlantic Area and thus limit the access to its various resources – from scientific and technological assets to sea and ocean ports. If accepted together, the above four theses allow a comprehensive explanation of the state and challenges of Poland’s external security, and the discovery of an adequate solution.