Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Bird Collision Prevention Systems in Passenger Aviation

Rowicki Adam R., Kawalec Adam M., Krenc Ksawery, Walenczykowska Marta

Problemy Mechatroniki : uzbrojenie, lotnictwo, inżynieria bezpieczeństwa

|

2023

|

Vol. 14, Nr 4 (54)

103--122

EN

The purpose of this article is to present the results of a preliminary analysis of modern methods for preventing collisions between birds and aircraft. The focus was in particular on methods that enable defining the level of threat in passenger aviation and existing solutions for eliminating these threats. The first section defines the level of the existing threat of collision with birds for civil aviation on the basis of collision statistics based on collision reports submitted by pilots. The second chapter describes normative documents on methods intended to reduce the risk of collisions with birds, such as aviation rules and regulations, passenger aircraft certification, bird detection and deterrence systems, procedures of flight crews and air traffic controllers, and the development of bird detection and deterrence methods. Based on the analysis of existing solutions, the third chapter proposes a block diagram of an on-board system reducing the risk of aircraft collisions with birds by determining the level of collision risk and transmitting information about the risk level to the flight crew in order to reduce the effect of surprise among pilots, improve the accuracy of the statistics and operational safety by carrying out a technical inspection of the aircraft after the collision. The final chapter contains conclusions.

PL

Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie wyników wstępnej analizy współczesnych metod przeciwdziałania kolizji statku powietrznego z ptakami. W szczególności skoncentrowano się na metodach, które umożliwiają zdefiniowanie poziomu zagrożenia w lotnictwie pasażerskim oraz istniejących rozwiązaniach eliminacji tych zagrożeń. W pierwszej części zdefiniowano poziom istniejącego zagrożenia kolizji z ptakami dla lotnictwa cywilnego na podstawie statystyk kolizji określonych na podstawie raportów składanych przez pilotów o zaistniałej kolizji. W drugim rozdziale opisano dokumenty normatywne traktujące o metodach umożliwiających ograniczenie ryzyka kolizji z ptakami takie jak zasady i przepisy lotnicze, certyfikacja samolotu pasażerskiego, systemy detekcji i odstraszania ptaków, procedury załóg i kontrolerów lotniczych oraz rozwój metod detekcji i odstraszania ptaków. W trzecim rozdziale na podstawie przeprowadzonej analizy istniejących rozwiązań zaproponowano schemat blokowy systemu pokładowego redukującego zagrożenie kolizji statku powietrznego z ptakami poprzez określenie poziomu zagrożenia kolizji oraz przekazanie informacji o stopniu zagrożenia do załogi lotniczej, w celu zredukowania efektu zaskoczenia u pilotów, poprawienia dokładności statystyk oraz bezpieczeństwa operacji poprzez wykonanie przeglądu technicznego samolotu po kolizji. Ostatni rozdział zawiera wnioski.

2

Military Mobility: Ambition versus Reality

Usewicz Teresa, Czekaj Andrzej, Bartoszek Witold

Safety & Defense

|

2022

|

1

15--22

EN

This paper deals with military mobility, which in recent years has become one of the strategic priorities for both the North Atlantic Treaty Organization (NATO) and the European Union (EU). The authors argue that the ability to quickly transport soldiers and military equipment over long distances across member states’ territories is a prerequisite for an effective and rapid military response by the allies. An analysis of the achievements to date shows that the European Union is one of the key actors in identifying and eliminating existing barriers and initiating necessary infrastructure construction. Simultaneously, close cooperation with the North Atlantic Treaty Organization in this area allows the parties involved to achieve synergies. This paper analyzes the results achieved in the light of the assumed objectives. Simultaneously, elements that hinder military mobility and perspectives of the development of the studied issue are indicated.

3

Odstraszanie instrumentem polityki państwa. Cz. 2

Mendrek P.

Zeszyty Naukowe / Wyższa Szkoła Oficerska Sił Powietrznych

|

2017

|

Nr 1

33--55

PL

Artykuł ukazuje znaczenie odstraszania militarnego jako jednego z zasadniczych elementów polityki bezpieczeństwa państwa. Generalnym celem odstraszania jest powstrzymanie, zniechęcenie wrogiego nam państwa do podjęcia decyzji o użyciu sił i środków militarnych lub konkretyzując, do działania albo reagowania na działanie w określonej sytuacji. Odstraszanie osiąga się dzięki posiadaniu odpowiednich środków – militarnych i pozamilitarnych, które stanowią dostateczną groźbę, za pomocą których aspiruje się do uzyskania efektu psychologicznego. Idea odstraszania polega zatem na osiąganiu oczekiwanego zachowania przeciwnika przez zastosowanie groźby. Groźba opiera się na obietnicy wymierzenia kary, odnoszącej się do różnych dziedzin działalności państwa. W artykule ukazana została wyższość stosowania groźby nad prowadzeniem jakichkolwiek działań militarnych w przypadku wystąpienia ewentualnego konfliktu zbrojnego. Do środków militarnych odstraszania zalicza się siły zbrojne państwa, wszystko to, co składa się na potęgę państwa, w tym także członkostwo w sojuszach polityczno-wojskowych. Wśród nowych zagrożeń dla środowiska bezpieczeństwa wymienia się zagrożenia asymetryczne. Jednym z nich jest wojna hybrydowa (np. wojna na Ukrainie) łącząca w sobie cechy wojny regularnej i nieregularnej, operacje w cyber-przestrzeni oraz działania ekonomiczne, psychologiczne, kampanie informacyjne (propaganda) itp.

EN

The article presents the significance of military deterrence as one of the basic components of a state’s security policy. The general objective of deterrence is to contain or to discourage a hostile country from taking the decision to use military forces and means, or more precisely, from the decision to act or react in a particular situation. Deterrence is achieved by possessing appropriate means, both military and non-military, which constitute a sufficient threat assumed to trigger a certain psychological effect. The concept of deterrence is therefore to achieve an expected reaction of an opponent by applying the threat. The threat is thus based on the promise of inflicting punishment which may refer to various aspects of a state activity. The article highlights the superiority of a threat over any military action in case of an armed conflict. The components of military deterrence of a state are its military forces, everything which makes a state powerful, including its membership in political-military alliances. New threats for the security environment of a state are asymmetrical threats. One of such threats is a hybrid war (the war in Ukraine), which combines characteristics of a regular and irregular war, cyberspace operations as well as economic, psychological and information campaigns (propaganda).

4

Nowa technologia i nowa geopolityka : tezy trzecia i czwarta o uwarunkowaniach bezpieczeństwa Polski

Kostrzewa-Zorbas G.

Studia Bezpieczeństwa Narodowego

|

2017

|

R. 7, Nr 11

77--92

PL

Artykuł to kontynuacja rozdziału Priorytet odstraszania i ocean światowy – dwie tezy o uwarunkowaniach bezpieczeństwa Polski z książki zbiorowej Współczesne wyzwania bezpieczeństwa Polski, WAT 2015. Polska polityka i strategia obronna może korzystać z synergii czterech tez: 1. Wskutek nierówności potencjałów i braku głębi strategicznej naturalnym priorytetem Polski jest odstraszanie. Trzeba wzmacniać odstraszanie nuklearne i konwencjonalne przez NATO i rozwijać narodowe siły odstraszania, będące zarazem wkładem do potęgi NATO i UE. 2. Polska powinna aktywnie korzystać z położenia nad morzem zgodnie z myślą Mahana, geopolityką i strategią NATO. Rozwój potęgi na morzu daje liczne korzyści, w tym opcję odstraszania środkami o maksymalnej zdolności przetrwania pierwszego ataku. 3. Polska może osiągnąć strategiczną przewagę – nie ilościową, lecz jakościową – przez rozwój nauki, technologii i gospodarki opartej na wiedzy, pod warunkiem zwiększenia udziału R&D w gospodarce i nakładów na obronność do poziomu czołowych państw Zachodu i Azji Wschodniej. Sprzyja Polsce członkostwo w UE, NATO i OECD. 4. Połączyć trzeba dwa historyczne polskie programy geopolityczne – piastowski (zachodni) i jagielloński (wschodni) – w pojedynczy program euroatlantycki. Dotąd przeciwstawne i konkurencyjne, programy te mogą i powinny być połączone dziś, gdy Polska należy do NATO i UE, zajmując miejsce na flance wschodniej organizacji zachodnich. Obydwa programy zaczęły być realizowane niesprzecznie już w czasach starań Polski o przyjęcie do NATO i UE, a zarazem rozwijania współpracy z krajami środkowoeuropejskimi w ramach Grupy Wyszehradzkiej i wschodnioeuropejskimi na Międzymorzu. Polska nie może izolować się od żadnych części obszaru euroatlantyckiego i ograniczać swojego dostępu do ich różnych zasobów – od zasobów naukowych i technologicznych po porty morskie i oceaniczne. Jednoczesne przyjęcie wszystkich czterech tez pozwala wszechstronnie wyjaśnić stan i wyzwania bezpieczeństwa zewnętrznego Polski oraz znaleźć adekwatne rozwiązanie.

EN

The article is a continuation of the chapter “The Priority of Deterrence and the World Ocean: Two Theses on the Determinants of the Security of Poland” in a collective book Contemporary Challenges to the Security of Poland, published by the Military University of Technology in Warsaw in 2015. Poland’s defence policy and strategy can benefit from the synergy od four theses: 1. Due to the uneven balance of power and the lack of strategic depth, deterrence is the natural priority of Poland. Nuclear and conventional deterrence by NATO should be strengthened, while national deterrence forces should be developed, contributing also to the overall power of NATO and the EU. 2. Poland should actively use its access to the sea, consistently with the ideas of Mahan, geopolitics and strategy of NATO. The development of seapower provides many benefits, including the option to utilize for deterrence the weapons systems of maximum survivability in case of first attack. 3. A strategic advantage – not numerical but qualitative – can be achieved by Poland through the enhancement of science, technology and knowledge-based economy, on the condition that the share of R&D in the economy and in defence expenditures rises to the level of the leasing nations of the West and of East Asia. Poland’s membership in the EU, NATO and OECD facilitates this objective. 4. Two historic Polish geopolitical programs – the westward-oriented Piast Program and eastward-oriented Jagiellonian Program – should be merged into a single Euro-Atlantic program. The two programs were treated thus far as mutually exclusive and competitive, but they can and should be merged now, when Poland belongs to NATO and the EU and is placed on the Eastern Flank of Western organizations. Both programs started to be implemented in a non-contradictory way already in the time of Poland’s attempts to join NATO and the EU while developing cooperation with Central European nations in the framework of the Visegrad Group and with East European nations of the Intermarium region between the Baltic, Black and Adriatic Seas. Poland cannot isolate itself from any part of the Euro-Atlantic Area and thus limit the access to its various resources – from scientific and technological assets to sea and ocean ports. If accepted together, the above four theses allow a comprehensive explanation of the state and challenges of Poland’s external security, and the discovery of an adequate solution.

5

Rola broni nuklearnej w procesie budowania zimnowojennego ładu i jej wpływ na bezpieczeństwo międzynarodowe

Malik N.

Roczniki Studenckie Akademii Wojsk Lądowych

|

2017

|

R. 1

21--32

PL

Artykuł przedstawia broń nuklearną jako strategiczny instrument kształtujący stosunki międzynarodowe. Szczegółowo opisuje jej rolę w zapewnianiu bezpieczeństwa międzynarodowego w latach 1945 - 1990. W kompleksowy sposób ujmuje proces rozbrojenia.

EN

The article presents nuclear weapon as a strategic instrument that forms international relations. Its role in security ensuring between 1949 and 1990 is closely depicted. The disarmament and arms control process is enclosed in a comprehensive way.

6

Odstraszanie instrumentem polityki państwa. Cz. 1

Menderek P.

Zeszyty Naukowe / Wyższa Szkoła Oficerska Sił Powietrznych

|

2016

|

Nr 3

57--72

PL

Artykuł ukazuje znaczenie odstraszania, jako jednego z zasadniczych elementów polityki bezpieczeństwa państwa. Generalnym celem odstraszania jest powstrzymanie, zniechęcenie wrogiego nam państwa od podjęcia decyzji o użyciu sił i środków militarnych lub, konkretyzując, od działania albo reagowania na działanie w określonej sytuacji. Odstraszanie osiąga się dzięki posiadaniu odpowiednich środków, które stanowią dosta- teczną groźbę, za pomocą których aspiruje się do uzyskania efektu psychologicznego. Idea odstraszania polega, zatem na osiąganiu oczekiwanego zachowania przeciwnika przez za- stosowanie groźby. Groźba opiera się na obietnicy wymierzenia kar, odnoszących się do różnych dziedzin działalności państwa. Ukazana została wyższość stosowania groźby nad prowadzeniem jakichkolwiek działań militarnych w przypadku wystąpienia ewentualnego konfliktu zbrojnego. W polityce bezpieczeństwa państwa, realizacja ustalonych celów jest możliwa dzięki stosowaniu sprawdzonych środków i metod polityki, które są ze sobą powiązane. Środkami polityki bezpieczeństwa są wszystkie zasoby i instrumenty, za pomocą których państwo stara się chronić podstawowe wartości narodowe. Wyróżnia się najczęściej następujące środki polityki bezpieczeństwa: środki militarne i pozamilitarne.

EN

This article shows the actual value of deterrence as one of main part of national safety policy. The major purpose of deterrence is to suppress and discourage an enemy country from engaging in military power or any other use of force. The deterrence is achieved only by use of appropriate means. These means used in a good way have profound psychological effect on a potential foe. It is easy to manipulate enemy's decision process by strong and determined threatening. In other words, after any unwanted move there is a punishment waiting and aimed at potential foe. It is more sufficient to deter a foe rather than implement military activity in case of possible war. The national safety policy is based on firm, interrelated means and methods. These means are applied to secure national values and peace. They are classified as military and non-military forms of deter- rence.

7

Siły powietrzne w strategicznym wymuszaniu : teoria i praktyka

Zieliński T.

Zeszyty Naukowe AON

|

2015

|

nr 4(101)

77-95

PL

Wydaje się, że przestrzeń pomiędzy pokojem a wojną stanowi obszar przejściowy dla wykorzystania innych środków niż bezpośrednie użycie siły prowadzące do konfliktu o dużej intensywności. To właśnie w tej domenie wysiłki polityków i dyplomatów w coraz większym stopniu opierają się na groźbie użycia siły, która w konsekwencji może zapobiec eskalacji konfliktu prowadzącego do wybuchu wojny. Jest to obszar strategicznego wymuszania, w którym staramy się przekonać potencjalnego przeciwnika do zachowania status quo albo do zmiany zachowania zgodnie z naszymi oczekiwaniami. Odpowiada to dwóm kategoriom wymuszania: odstraszaniu oraz podporządkowaniu. Jednym z kluczowych instrumentów strategicznego wymuszania są siły powietrzne. Predysponują je do tego specyficzne atrybuty: globalny zasięg, elastyczność użycia, mobilność i szybkość, których kombinacyjne użycie pozwala w skalowalny sposób na użycie siły lub groźbę jej użycia. W konsekwencji w określonej sytuacji, siły powietrzne mogą samodzielnie osiągać założone cele działań. W artykule dokonano deskrypcji zjawiska związanego z obszarem strategicznego wymuszania oraz przedstawiono praktyczne aspekty użycia sił powietrznych jako instrumentu strategicznego wymuszania.

EN

It seems that the space between peace and war constitutes an area for the use of other measures than direct application of force, which leads to a conflict of high intensity. In this domain, the efforts of politicians and diplomats have been increasingly relying on the threat of using force, which, in consequence, may prevent the escalation of the conflict leading to war. This is the area of strategic coercion, in which we try to convince a potential enemy to maintain the status quo or to change its behaviour in accordance with our expectations. This corresponds to two categories of coercion: deterrence and compellence. One of the key instruments of strategic coercion is the air force. The air force is predisposed for this task due to specific attributes: global reach, flexibility of use, mobility and speed, which, in combination, allow for the use of force in a scalable manner or for the threat of using it. In consequence, in a specific situation, the air force may achieve the assumed goals of the actions on its own. This paper contains a description of the phenomena associated with the area of strategic coercion and a presentation of the practical aspects of the use of air force as an instrument of strategic coercion.