Oczyszczalnia Ścieków w Białymstoku została uruchomiona w roku 1994, jako obiekt z konwencjonalną technologią oczyszczania. Przez prawie 30 lat swojej działalności wiele urządzeń podlegało wymianom, a całe układy były modernizowane lub budowane od podstaw, zarówno w obszarze oczyszczania ścieków, jak też w gospodarce osadowej. Większość wprowadzanych „unowocześnień" podyktowana była zmieniającymi się uwarunkowaniami prawnymi dotyczącymi oczyszczania ścieków, gospodarki osadowej oraz postępem technologicznym i dostępem do nowych rozwiązań technicznych. Ważnym warunkiem przy realizacji projektów była optymalizacja kosztów eksploatacyjnych, które w węźle osadowym wymuszają szczególny nadzór ze strony eksploatacji, co z kolei przekłada się na modyfikacje przyszłych planów i koncepcji modernizacji.
Każdy biogaz powstały w wyniku fermentacji substancji organicznych ma w swoim składzie siarkowodór, który jest substancją niepożądaną. Gaz ten wpływa destrukcyjnie na wszystkie elementy instalacji, a w przypadku, gdy biogaz z zawartością siarkowodoru zasila zespół prądotwórczy, może także negatywnie wpływać na silnik. Bezpośrednie działanie na podzespoły silnika można zauważyć tylko przy wysokich stężeniach siarkowodoru, natomiast przy niższych stężeniach spalanie siarkowodoru powoduje przede wszystkim zmianę własności oleju smarnego, a w szczególności jego pH oraz liczby TAN i TBN. Prawidło eksploatowany silnik napędzany biogazem, którego olej smarny nie ma przekroczonych parametrów dopuszczonych przez producenta, jest odporny na siarkowodór zawarty w biogazie. Należy jednak pamiętać, że siarkowodór zawarty w biogazie może skrócić żywotność oleju nawet czterokrotnie, co generuje znaczne koszty eksploatacji zespołów prądotwórczych.
3
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Przedstawiono możliwości odsiarczania biogazu, za pomocą modyfikowanej rudy darniowej i węgla aktywnego. Omówiono procesy zachodzące na powierzchni sorbentów. Przeanalizowano również potencjalne modyfikacje mające na celu usprawnić procesy odsiarczania z wykorzystaniem tych materiałów. Zwrócono także uwagę na haloizyt, jako wydajny, nowy sposób sorpcji siarkowodoru, nad którym rozpoczęto badania w ostatnich latach.
EN
A review, with 31 refs. of the methods for removal of H2S from biogas by sorption on bog ore, activated carbon, and halloysite.
4
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
The article presents the issue of adsorptive removal of hydrogen sulphide from biogas using zeolite. Based on literature data, comparing performance of the biogas desulphurisation process for various mineral adsorbents, eg. activated carbon, zeolites and metal oxides, was carried out. The efficiency of biogas desulphurisation by adsorption on zeolites is significantly lower than for the activated carbons. Therefore, this article presents opportunities for improving efficiency desulphurization by modifying the structure of adsorbents.
PL
W artykule omówiono zagadnienie adsorpcyjnego usuwania siarkowodoru z biogazu za pomocą zeolitów. Na podstawie danych literaturowych dokonano porównania wydajności procesu odsiarczania biogazu dla różnych mineralnych adsorbentów, np. węgla aktywnego, zeolitów i tlenków metali. Efektywność odsiarczania biogazu w wyniku adsorpcji na zeolitach jest zdecydowanie niższa niż dla węgli aktywnych. Dlatego też w niniejszym artykule przedstawiono możliwości zwiększenia skuteczności odsiarczania poprzez modyfikację struktury adsorbentów.
Obserwując przez wiele lat zmiany zachodzące w naszych oczyszczalniach ścieków zauważyliśmy ciekawe zjawisko. W latach dziewięćdziesiątych zarówno standard wyposażenia oczyszczalni jak i komfort oraz warunki obsługi poprawiały się. Niestety ostatni lata i związane z nimi zasady przetargów, polegające na doborze projektów i maszyn przede wszystkim na podstawie ceny, Spowodowały, iż w znacznej części obecnie modernizowanych czy uruchamianych oczyszczalni klasa wyposażenia pogorszyła się znacznie, a zastosowane rozwiązania techniczne uległy uproszczeniu. W artykule pragniemy przedstawić (czy też przypomnieć) wybrane rozwiązania, pozwalające na ułatwienie eksploatacji oczyszczalni.
Biogaz jest gromadzony oraz buforowany w bezciśnieniowych zbiornikach umieszczonych na większości biogazowni nad komorami fermentacji. Rzadziej, ze względów finansowych, do tego celu stosuje się zewnętrzne zbiorniki.
Referat omawia zalety najnowszej generacji polskiej technologii BIOSULFEX do odsiarczania biogazów oraz powietrza upustowego na tle innych znanych metod odsiarczania. Instalacje wykonano z myślą o wykorzystaniu do niewielkich strumieni odsiarczanego gazu czy powietrza. Podano również dane eksploatacyjne czterech pracujących instalacji przemysłowych.
EN
Paper compares an up to date desulfurization method Biosulfex, developed in Poland for local treatment of biogas as well as off air, with well known desulfurization technologies. Some technical data on industrial applications of BIOSULFEX technology are olso presented.