Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Powiadomienia systemowe

Sesja wygasła!
Sesja wygasła!

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: odpowiedzialność za bezpieczeństwo

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Filozoficzne umocowanie zasady „odpowiedzialności za ochronę” („R2P”) w kształtowaniu współczesnego bezpieczeństwa

Świniarski J.

Studia Bezpieczeństwa Narodowego

2013

R. 3, Nr 4

11--46

Opracowanie prezentuje filozoficzne umocowanie zasady „odpowiedzialności za ochronę” określanej w literaturze i współczesnej refleksji angielskim określeniem responsibility to protect lub „RtoP”, albo „R2P”. Ten nowy problem aksjologiczny, skłaniający do wyróżnienia, obok tradycyjnego już prawa do wojny (ius ad bellum) wskazującego „sprawiedliwe jej przyczyny”, prawa wojennego i humanitarnego (ius in bello) określającego dopuszczalne sposoby jej prowadzenia, (ius post bellum) wskazującego na „sprawiedliwe” jej kończenie, także nowego prawa i zwyczaju międzynarodowego, a mianowicie prawa do antywojny (w pojęciu Tofflerowskim) lub „wojny uprzedzającej”. Podstawy tego prawa do antywojny czy też odpowiedzialnej ochrony, prewencji lub interwencji stara się budować doktryna Responsibility to Protect. Doktryna opracowana w roku 2001, przedstawiona przez Komisję Interwencji i Suwerenności Państw (ICISS) – powołaną przez rząd kanadyjski w sprawie reagowania na masowe naruszenia praw człowieka i rozprzestrzenianie się tzw. konfliktów niestrukturalizowanych, jest w formie rozbudowanej obecną doktryną ONZ. Zdaniem autora w zasadzie „odpowiedzialności za interwencję” („R2P”) znaleźć można reperkusje starych unormowań prawa do wojny, prawa w wojnie i prawa po wojnie, a nawet ich nowoczesne ukonkretnienia.

The elaboration presents philosophical legitimacy of the “responsibility to protect” defined in literature and contemporary reflections with the English term “Responsibility to Protect” or “RtoP” or “R2P”. It is a new axiomatic problem that leads to, in addition to the traditional law of war, establishment of the rules of fair causes of war, within the laws of war and humanitarian law (ius in bello), specifying acceptable methods of acctions. These rules (ius post bellum) indicate “fair” deeds, the new law and customary international law, namely the right to an anti-war (Tofflerian concept) or “prevenient war”. Basis for this law of anti-war or the responsibility for protection or intervention, can be found in the doctrine of “Responsibility to Protect”. This doctrine developed in 2001, presented by the Commission for Intervention and State Sovereignty (ICISS) – committee appointed by the Canadian government as response to the massive violations of human rights and spread of so-called non-structured conflicts. It was incorporated in 2005 by the United Nations. It puts priority to prevention before intervention and progressive application of force. At the same time, according to author, in the principle of “responsibility to intervene” (“R2P”) we can find the repercussions of the old regulation of the right to war, law of war and law after the war, and more in their modern concretization.

Safety Climate in Finnish- and Swedish-Speaking Companies

Salminen S., Seppala A.

International Journal of Occupational Safety and Ergonomics

2005

Vol. 11, No. 4

389--397

The aim of this study was to compare assessments made by Finnish- and Swedish-speaking workers in Finland about the safety climate in their companies, because an earlier study showed that the accident frequency of Swedish-speaking workers was one third lower than that of Finnish-speaking workers. 148 Finnish-speaking and 138 Swedish-speaking workers from 14 small and medium-sized companies participated in this study. They filled out a Finnish safety climate questionnaire, the reliability of which was above the acceptable level. There were no differences between the language groups in the total variables of safety climate and safety action. Based on the differences in single items, we interpreted that Swedish-speaking workers stressed collective safety more, whereas Finnish-speaking workers put more emphasis on their personal responsibility for safety.