Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Production of biogas and digestate at sugar factories as a way of ensuring the energy and food security of Ukraine

Hontaruk Yaroslav, Furman Iryna, Bondarenko Valerii, Riabchyk Alla, Nepochatenko Oleksandr

Polityka Energetyczna

|

2024

|

T. 27, z. 2

195--210

EN

The necessity of developing the production of biogas and digestate at Ukrainian sugar factories focused on the further sale of biomethane in the energy market and for its own needs is substantiated, which will partially ensure the energy security of the state under martial law. The volumes of sugar beet cultivation are determined, and the potential volumes of biogas production from the waste of Ukrainian agro-industrial complexes are investigated. A model of the functioning of a production bioenergy cluster based on a sugar factory has been developed and proposed. As a result of the study, it was found that a tangible way to increase the level of energy autonomy of the processing industry of the agro-industrial complex of Ukraine is the production of biogas by anaerobic digestion and its subsequent purification to the state of biomethane. To produce this type of biofuel, the use by-products of agriculture, agro-industrial processing enterprises, and organic waste from territorial communities where sugar factories are located is advisable. At the same time, as the analysis of resource potential shows, modern methane generation technologies allow using a wide range of biomass as a raw material base, which can be obtained both from production activities (non-core (non-target) products) and from household waste in general, which is one of the methods of solving the problems of their utilization. It has been determined that the use of advanced technologies for the transportation of liquid digestate and its injection will reduce the cost of application, increase the absorption in the soil, and the use of biodiesel will reduce transportation costs.

PL

W artykule uzasadniono konieczność rozwoju produkcji biogazu i pofermentu w ukraińskich cukrowniach, ukierunkowanej na dalszą sprzedaż biometanu na rynku energetycznym i na własne potrzeby, co częściowo zapewni bezpieczeństwo energetyczne państwa w stanie wojennym. Określono wielkość uprawy buraków cukrowych i zbadano potencjalne wielkości produkcji biogazu z odpadów ukraińskich kompleksów rolno-przemysłowych. Opracowano i zaproponowano model funkcjonowania produkcyjnego klastra bioenergetycznego opartego na cukrowni. W wyniku badań stwierdzono, że konkretnym sposobem na zwiększenie poziomu autonomii energetycznej przemysłu przetwórczego kompleksu rolno-przemysłowego Ukrainy jest produkcja biogazu w procesie fermentacji beztlenowej i jego późniejsze oczyszczanie do stanu biometanu. Do produkcji tego rodzaju biopaliwa wskazane jest wykorzystanie produktów ubocznych rolnictwa, przedsiębiorstw przetwórstwa rolno-przemysłowego oraz odpadów organicznych ze społeczności terytorialnych, w których zlokalizowane są cukrownie. Jednocześnie, jak pokazuje analiza potencjału zasobów, nowoczesne technologie wytwarzania metanu pozwalają na wykorzystanie szerokiej gamy biomasy jako bazy surowcowej, którą można pozyskać zarówno z działalności produkcyjnej (produkty niezwiązane z podstawową działalnością), jak i ogólnie z odpadów z gospodarstw domowych, co jest jedną z metod rozwiązywania problemów związanych z ich utylizacją. Ustalono, że zastosowanie zaawansowanych technologii transportu płynnego pofermentu i jego wtrysku obniży koszty aplikacji, zwiększy absorpcję w glebie, a zastosowanie biodiesla obniży koszty transportu.

2

Właściwości produktów otrzymanych w wyniku przetwarzania odpadu pofermentacyjnego z biogazowi rolniczej

Makara A., Kowalski Z., Marszałek M.

Przemysł Chemiczny

|

2016

|

T. 95, nr 10

1884--1887

PL

Zbadano fizykochemiczne właściwości produktów otrzymanych w wyniku przetwarzania odpadu pofermentacyjnego pochodzącego z bio- gazowni rolniczej. Odpad pofermentacyjny prze- twarzano wg opracowanej metody umożliwiającej skuteczne rozdzielenie zawiesiny na frakcję stałą i ciekłą. Frakcja ciekła wykazywała żółte zabarwienie, mętność w zakresie 123-162 NTU, wartość chemicznego zapotrzebowania tlenu wynosiła ok. 2000 mg/dm³, a zawartość azotu Kjeldahla ok. 900 mg/dm³. W składzie fazowym osadu stwierdzono głównie obecność hydroksyapatytu. Zawartość fosforu i potasu w osadzie wynosiła odpowiednio ok. 8 i 0,6%.

EN

Biomass digestate was treated with aq. solns. of H₃PO₄ and H₂SO₄ as well as aq. slurry of Ca(OH)₂. The superphosphate was also added. The resulting product was sepd. into a liq. fraction and a solid by pressure filtration. The liq. fraction showed yellow color, turbidity in range of 123-162 NTU, and COD 2000 mg/L. The N content was approx. 900 mg/L. The solid phase contained hydroxyapatite (8% of P and 0.6% of K).

3

Assessment of physical properties of briquettes made of mixtures of selected plant raw materials and post-fermentation waste

Niedziółka I., Zaklika B.

Agricultural Engineering

|

2016

|

Vol. 20, No. 1

101--110

EN

Searching for renewable energy sources causes the increase in the interest in obtaining and processing of plant biomass for energy purposes. One of the methods of using biomass is to converse it into solid biofuels in the form of briquettes. The research covered briquette production with the use of the following plant raw materials: straw of spring crop mixture (wheat with barley – 50/50%) and oat straw and post-fermentation waste. Samples of fragmented straw with addition of post-fermentation waste were prepared in three various weight participation i.e.: 90/10%, 80/20% i 50/50%. The paper presents an assessment of physical properties of briquettes manufactured from the investigated mixtures of plant raw materials with an addition of postfermentation waste in the hydraulic piston briquetting machine. We determined the moisture of raw materials and waste, length, diameter and mass of manufactured briquettes as well as their specific density and mechanical strength. We found out that along with the increase of the mass participation of post-fermentation waste in the accepted mixtures of plant materials from 10 to 50% their length increased from 5 to 25% and the mass from 1 to 12%. On the other hand, specific density of briquettes increased from 18 to 24% for grain mixtures and from 3 to 7% for oat straw. Mechanical strength of briquettes was within 88.3-90.6% for grain mixture and 83.6-87.1% for oat straw.

PL

Poszukiwanie odnawialnych źródeł energii powoduje wzrost zainteresowania pozyskiwaniem oraz przetwarzaniem biomasy roślinnej na cele energetyczne. Jednym ze sposobów wykorzystania biomasy jest jej konwersja na biopaliwa stałe w postaci brykietów. Badania obejmowały produkcję brykietów z wykorzystaniem następujących surowców roślinnych: słomę mieszanki zbóż jarych (pszenica z jęczmieniem – 50/50%) i słomę owsianą oraz odpady pofermentacyjne. Próby rozdrobnionej słomy z dodatkiem odpadów pofermentacyjnych przygotowano w trzech różnych udziałach masowych tj.: 90/10%, 80/20% i 50/50%. W pracy przedstawiono ocenę fizycznych cech brykietów wytworzonych z badanych mieszanek surowców roślinnych z dodatkiem odpadów pofermentacyjnych w brykieciarce hydraulicznej tłokowej. Określano wilgotność surowców i odpadów oraz długość, średnicę i masę produkowanych brykietów, a także ich gęstość właściwą i wytrzymałość mechaniczną. Stwierdzono, że ze zwiększaniem udziału masowego odpadów pofermentacyjnych w przyjętych mieszankach surowców roślinnych od 10 do 50%, wzrastała ich długość od 5 do 25% oraz masa od 1 do 12%. Natomiast gęstość właściwa brykietu zwiększała się od 18 do 24% dla mieszanki zbożowej i od 3 do 7% dla słomy owsianej. Wytrzymałość mechaniczna brykietów zawierała się w przedziale 88,3-90,6% dla mieszanki zbożowej i 83,6-87,1% dla słomy owsianej.