Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Ocena oddziaływania zapachowego wybranego zakładu chemicznego z zastosowaniem olfaktometrii dynamicznej oraz badań modelowych i ankietowych

Sówka I., Skrętowicz M., Zwoździak J., Szklarczyk M., Nych A., Zwoździak P., Wojnicz G.

Przemysł Chemiczny

|

2011

|

T. 90, nr 6

1240-1244

2

Pomiary zapachu - stan aktualny i perspektywy

Kośmider J., Merecka B.

Ochrona Powietrza i Problemy Odpadów

|

2007

|

Vol. 41 nr 3-4

86-92

PL

Norma PN-EN 13725:2005 (U) precyzuje metodę obiektywnego określania stężenia odorantów, zapewniając wspólną podstawę ocen emisji zapachowych w krajach członkowskich Unii Europejskiej. W Polsce metoda jest mało znana. Często przypisywane są jej określenia: subiektywna, mało wiarygodna, bardzo kłopotliwa. Znajduje to odbicie w kształcie projektu "Ustawy o przeciwdziałaniu uciążliwości zapachowej" i w uzasadnieniach zamiaru uchylenia zapisów art. 222 ust. 5 "Prawa Ochrony Środowiska", dotyczących poziomów odniesienia dla substancji zapachowych. Autorzy artykułu wskazują jedną z możliwości zastąpienia bezpośrednich sensorycznych pomiarów stężenia zapachowego użyciem "systemu GC-NN". System odbiera informacje o zapachu mieszaniny w formie zbioru liczb (komplet sygnałów detektora GC) albo w formie obrazu (chromatogram). Informacje są interpretowane przez sieć neuronową (NN) wyszkoloną z użyciem treningowego zbioru danych chromatograficzno-sensorycznych. Opisany przykład dotyczy oznaczeń stężenia zapachowego (cod [ou/m3]) w próbkach powietrza z domieszkami acetonu, etanolu i n-butanolu. Opisano sposób przygotowania treningowych zbiorów danych dla NN (z uwzględnieniem EN 13725) oraz wyniki testów otrzymanych sieci.

EN

The PN-EN 13725:2005 (U) standard specifies an objective method for determining odor concentration which ensures a common basis for odor emission estimation in the Member States of the European Union. In Poland, little is known about this method. Such features as subjective, not sufficiently reliable, very troublesome are often attributed to it. That is reflected in the draft form of the "The act of odor nuisance counteraction" and justification of rescission of Art. 222, Paragraph 5 of the "Environmental Protection Law", regarding the reference levels for odorants. Authors of the paper indicate an alternative for substituting the sensory measurements of odor concentration by the use of the GC-NN system. The system receives odor mixture data as a set of numbers (a complete set of signals from GC detector) or in a form of a picture (chromatogram). The data is interpreted by a neural network (NN) trained with a training set of chromatographic and sensory data. The example described refers to determining odor concentration in samples of air with admixtures of acetone, ethanol and n-butanol. A method for preparing a training data sets for neural networks (in compliance with EN 13725) and tests results of the acquired neural networks are presented.

3

Oceny skuteczności dezodoryzacji. Redukcja stężenia zapachowego w biofiltrze

Junga R., Sosialuk M.

Ochrona Powietrza i Problemy Odpadów

|

2007

|

Vol. 41 nr 5

130-142

PL

Nasilająca się zapachowa uciążliwość działalności gospodarczej, obiektów komunalnych itp. powoduje, że w krajach rozwiniętych coraz większa waga jest przywiązywana do stosowania skutecznych metod zmniejszania emisji odorantów - stosowanie niskoemisyjnych technologii lub odpowiednich metod dezodoryzacji gazów odlotowych. W piśmiennictwie dostępne są opisy wielu technik dezodoryzacji, jednak wybór metody najbardziej skutecznej w określonych warunkach jest bardzo trudny. Trudności wynikają ze stosowania zróżnicowanych miar skuteczności. Wynika to ze zbyt małej popularności techniki pomiarów stężenia zapachowego, opisanej w normie EN 13725:2003 (PN-EN 13725:2007). Metodą opisaną w normie wykonano oznaczenia stężenia zapachowego na wlocie i wylocie z biofiltra (olfaktometr TO7). Określono zależność skuteczności dezodoryzacji (%) od stężenia zapachowego na wlocie.

EN

An increasing odour nuisance of economic activities, communal utilities activities etc. results in paying a particular importance to the application of efficient methods of decreasing of odour emissions in the developed countries. Technologies of low emissions or appropriate deodorisation methods of flue gases are applied. Literature sources provide descriptions of many deodorisation techniques however the selection of the method most effective under specified conditions is very difficult. The difficulties result from the application of different efficiency measures. It is due to the fact that the technique of odour concentration measurements described in the standard EN 13725:2003 (PN-EN 13725:2007) has still not gain sufficient recognition. The method described in the standard was used for determining odour concentration (olfactometer TO7) at the inlet and the outlet of a biofilter. A correlation between the deodorisation efficiency (%) and the odour concentration at the inlet of the biofilter was determined.