Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

2 Archive of Mechanical Engineering

Powiadomienia systemowe

Sesja wygasła!

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: oderwanie przepływu

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Streamwise vortices induced by semi-circular rods submerged in turbulent boundary layer.

Szumowski A., Wojciechowski J.

Archive of Mechanical Engineering

2005

Vol. LII, nr 4

353-360

Two semi-circular rods set up in V-shape form were used to generate streamwise vortices in a turbulent boundary layer. The vortices, due to induced helical flow, supplement the streamwise momentum of retarded air particles at the body surface with the momentum of the external flow. In this experimental study it was found that vortices are at their most intensity if the Reynolds number of the flow over generator, based on the diameter of rods is within the range 10 to the 4 - 1.5 x 10 to the 4. Several semi-circular rods set up in a tooth line were examined in delaying the separation of the turbulent boundary layer at a convex cylindrical surface. It has been noted that delay of separation is at its most efficient when the height of the generator is equal to at least half of the boundary layer thickness.

Wiry, których oś wirowania pokrywa się z głównym kierunkiem przepływu (wiry wzdłużne) powodują ruch śrubowy elementów płynu. Tym samym, jeżeli wiry te generowane są w warstwie przyściennej, powodują intensyfikację transportu pędu w kierunku ścianki, a przez to uzupełnianie strat pędu warstwy przyściennej i opóźnianie jej oderwania. W pracy badano na drodze eksperymentalnej wiry wzdłużne generowane przez pręty półwalcowe zestawione w kształcie litery V, umieszczone na płaskiej ściance. Stwierdzono, że intensywność wirów jest największa dla liczb Reynoldsa w zakresie 10 do potęgi czwartej - 1.5 x 10 do potęgi czwartej i kąta rozwarcia między prętami ok. 60 stopni. Efekt działania wytworzonych w ten sposób wirów na opóźnienie oderwania warstwy przyściennej badano przy opływie wypukłej powierzchni walcowej. Uzykane wyniki świadczą, że skuteczność generatora wirów rośnie ze zwiększeniem promienia półwalca aż do wartości tego promienia równego w przybliżeniu połowie grubości warstwy. Dalsze zwiększenie promienia nie powoduje istotnego wzrostu opóźnienia oderwania.

Numerical study of leading edge separated flow over wing-canard configuration, with emphasis on aerodynamic coefficients estimation.

Ghmmam A., Goraj Z.

Archive of Mechanical Engineering

1998

Vol. XLV, nr 1

43-57

A numerical investigation for wing-canard configuration, based on potential flow, and non-linear panel methods, is performed. Flow emanating from leading edges is allowed to separate, with every vortex line represented by a number of segments with the last segment extending to infinity. Effect of canard vertical position, and deffection on the wing loading are investigated. Tapered swept wing, with rectangular canard and cropped delta wing with swept canard are considered. The model assumes a simplified geometry with no tickness or camber. Results indicate considerable influence onto the main lifting surface in the presence of the canard. At low to moderate angles of attack, canard effect could be positive or negative, depending on canard position and degree and direction of deflection. A comparison with experiment shows a good agreement in sectional lift distribution over the wing.

W pracy przedstawiono model obliczeniowy i wykonano symulację opływu wokół konfiguracji 'Kaczka'. Do wyznaczania obciążeń aerodynamicznych zastosowano nieliniową metodę panelową. Uwzględniono, że w ostrych krawędziach natarcia płatów (przedniego o głównego) przy większych kątach natarcia następuje oderwanie przepływu. Założono, że włókna wirowe schodzące z krawędzi spływu i natarcia są styczne lokalnie do linii prądu i rozciągają się do nieskończoności. Zbadano wpływ pionowego przesunięcia płata przedniego oraz jego wychylenia na obciążenie aerodynamiczne płata głównego. Rozważono skośne płaty główne z prostokątnym płatem przednim oraz ścięte płaty delta wraz ze skośnym płatem przednim. Założono, że model ma geometrię uproszczoną (płaty cienkie i niewysklepione). Obliczenia wykonano dla tzw. Europejskiego modelu standardowego, dla którego znane są charakterystyki otrzymane eksperymentalnie w tunelach aerodynamicznych. Na małych i umiarkowanych kątach natarcia wpływ płata przedniego na płat główny może mieć zarówno dodatni (zwiększający siłę nośną) jak i ujemny efekt, w zależności od położenia płata przedniego i kierunku jego wychylenia. Porównanie otrzymanych wyników obliczeń z wynikami eksperymentalnymi wskazuje na dobrą zgodność odnośnie rozkładu siły nośnej wzdłuż rozpiętości płata głównego.