Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Zabezpieczanie konstrukcji przed ogniem

Zaleski S., Brzuzy A.

Inżynieria Bezpieczeństwa Obiektów Antropogenicznych

|

2017

|

Nr 3-4

18--20

PL

W referacie przedstawiono system ochrony biernej i czynnej konstrukcji stalowych przed ogniem.

EN

The paper presents a system of passive and active protection of steel structures against fire.

2

Wpływ zaprzestania koszenia na roślinność łąki trześlicowej (Molinietum caerulae)

Sienkiewicz-Paderewska D., Borawska-Jarmułowicz B., Mastalerczuk G., Chodkiewicz A., Stypiński P.

Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie

|

2012

|

T. 12, z. 1

167-179

PL

Badania przeprowadzono w 2010 r. w Środkowym Basenie Biebrzy w Biebrzańskim Parku Narodowym. W celu określenia wpływu zaprzestania koszenia na roślinność, na obiekcie łąkowym Grzędy wytyczono dwa transekty - jeden w części niekoszonej od 7 lat, drugi - w części sporadycznie koszonej (raz na 2-4 lata). W ramach transektów wykonano łącznie 23 zdjęcia fitosocjologiczne metodą Brauna-Blanqueta. Obliczono wskaźniki Elleneberga: F - uwilgotnienia, N - zawartości azotu w glebie i R - odczynu gleby. Oceniono różnorodność gatunkową zbiorowisk na podstawie: łącznej liczby gatunków w transekcie, średniej liczby gatunków przypadającej na zdjęcie fitosocjologiczne oraz obliczając wskaźnik różnorodności gatunkowej Shannona-Wienera dla transektów. Wartość użytkową zbiorowisk oceniono na podstawie LWU Filipka i zadarnienia. Stwierdzono, że skład gatunkowy zbiorowisk w obu transektach jest podobny, jednak wyraźnie różni się proporcjami. Na całym obiekcie dominują fitocenozy zespołu Molinietum caerulae W. Koch 1926 (klasa Molinio-Arrhenatheretea R. Tx. 1937). W części, na której przed 7 laty zaprzestano koszenia, w płatach zaznacza się wyraźny podrost drzew: Salix cinerea L., Salix repens subsp. rosmarinifolia (L.) Hartm. i Betula pubescens Ehrh., co świadczy o postępującej sukcesji wtórnej. W porównaniu z obszarem sporadycznie koszonym większa jest średnia wysokość roślin, natomiast mniejsze - zadarnienie. Na obszarze koszonym udział gatunków drzewiastych jest znikomy. Z większą ilościowością występuje tu Carex panicea L. i Carex buxbaumii Wahlenb. Zaprzestanie użytkowania spowodowało wzrost łącznej liczby gatunków w transekcie i średniej liczby gatunków w zdjęciu, ale zmniejszenie wartości wskaźnika Shannona-Wienera. Wartość użytkową roślinności obu badanych transektów oceniono jako bardzo słabą.

EN

The study was carried out in the year 2010 in the Middle Basin of the Biebrza River in the Biebrza National Park. The aim was to find out if the cessation of mowing could have changed some parameters of the existing vegetation. And if yes - what kind of changes could be noted. The examined phytocoenoses were described by 23 relevčs made with the BRAUN-BLANQUET method (1964). Eleven of them were made within the transect where vegetation had been mowed every 2-4 years, and the other 12 - in the transect, where vegetation had not been mowed for the previous 7 years. Species diversity was assessed upon: species composition of each community, their syntaxonomic structure, species richness, floristic diversity calculated using the SHANNON-WIENER index (H') and site conditions estimated with the ELLENBERG phytoindication method (1992]. The utilization value based on the fodder value score (FVS) defined by FILIPEK (1973) and sod cover were also estimated. It was found that species composition in both transects was very similar, however, the proportion of some species and syntaxonomic groups of species was different. Generally, the whole examined area was covered by the phytocoenoses of Molinetum caerulae association. In the not mowed part the clear symptoms of secondary succession were noticed. Young trees and shrubs, mainly Salix cinerea, Salix repens subspec. rosmarinifolia and Betula pubescens, appeared in vegetation units. In comparison to the mowed area the total number of species in the phytosociological relevé and mean height of plants were higher, whereas the sod cover was lower. In the mowed area the mean cover of trees and shrubs was negligible. Carex panicea and Carex buxbaumii were numerous there. Other results of the abandonment of utilization were: a higher species richness and a lower value of Shannon-Wiener index. The utilisation value of vegetation in both examined transects was very poor.

3

Zróżnicowanie florystyczne zbiorowisk nieużytkowanych łąk z rzędu Arrhenatheretalia na Pogórzu Przemyskim

Wolański P., Rogut K.

Ekologia i Technika

|

2012

|

R. 20, nr 5

294-305

PL

W niniejszej pracy opisano 4 zbiorowiska roślinne: Poa pratensis-Festuca rubra, z Festuca rubra, z Agrostis capillaris i z Anthoxanthum odoratum, występujące na nieużytkowanych łąkach i polach Pogórza Przemyskiego (południowo-wschodnia Polska), na tle niektórych czynników ekologicznych określonych metodami laboratoryjnymi i metodą fitoindykacyjną Ellenberga. Zbiorowiska wyróżniono na podstawie 222 zdjęć fitosocjologicznych wykonanych w latach 2006-2010. Uwzględniono bogactwo gatunkowe zbiorowisk oraz wskaźnik różnorodności Shannona-Wienera. Wyróżnione zbiorowiska występowały na glebach mineralnych, umiarkowanie wilgotnych, o odczynie kwaśnym, niskiej zawartości fosforu, średniej azotu i potasu a wysokiej magnezu. Zajmowały południowe i zachodnie stoki wzniesień, dobrze nasłonecznione i umiarkowanie ciepłe. Najwyższą średnią liczbą gatunków w l zdjęciu oraz wartością wskaźnika Shannona-Wienera H' wyróżniało się zbiorowisko z Agrostis capillaris, a najniższą zbiorowisko z Anthoxanthum odoratum. Różnice w składzie florystycznym zbiorowisk, poza gatunkami dominującymi były niewielkie. Duży udział w składzie florystycznym i w pokryciu powierzchni miały gatunki łąkowe charakterystyczne dla rzędu Arrhenatheretalia i klasy Mo linio-Arrhenatheretea. Uwagę zwraca występowanie licznych gatunków ruderalnych i segetalnych, szczególnie w zbiorowisku z Agrostis capillaris, co wskazuje na porolne pochodzenie fitocenoz. Udział drzew i krzewów był największy w zbiorowisku z Anthoxanthu.modoratum, a w pokryciu powierzchni w zbiorowisku z Agrostis capillaris, Gatunki rzadkie i chronione, m. in. Platanthera bifolia, Centauriwn erythraea, Dianthus deltoides, Polygala vulgaris i Cirsium decussatum najliczniej występowały w zbiorowisku z Agrostis capillaris.

EN

Four plant communities are described in this study: Poa pratensis-Festuca rubra, with Festuca rubra, with Agrostis capillarys, and with Anthoxanthum odoratum, occurring on unused meadows and fields of Przemyskie Foothills (SE Poland) in the context of selected ecological factors, calculated with laboratory and phytoindication method by Ellenberg. The communities were identified on the basis of 222 phytosociological releves mare in 2006-2010. Species richness and S-W biodiversity index were taken into consideration. The distinguished communities occurred on mesie mineral and acidic soils with low phosphorus, intermediate nitrogen and potassium, and high magnesium contents. Most commonly they developed on insolated, intermediately warm sites of south and western slopes. The highest average species richness and S-W H' values had communities with Agrostis capillaris, and the lowest with Anthoxanthum odoratum. Except for the dominating species, differences in floristic compositions were slight. Meadow species of the Arrhenatheretalia order and Molinio-Arrhenatheretea class had a substantial share in the floristic composition. There was a conspicuous occurrence of numerous ruderal and segetal species, particularly in the Agrostis capillaris community, which indicates the origin of field-grasslands. The share of trees and shrubs was the highest in the community with Anthoxanthum odoratum, while their cover in the community with Agrostis capillaris. Protected and rare species, such as Platanthera bifolia, Centaurium erythraea, Dianthus deltoides, Polygala vulgaris, and Cirsium decussatum, most commonly occurred in the community with Agrostis capillaris.

4

Ocena skuteczności zintegrowanej ochrony czynnej populacji motyli i roślinności nieleśnej w Kampinoskim Parku Narodowym

Michalska-Hejduk D., Kopeć D.

Ekologia i Technika

|

2012

|

R. 20, nr 1

34-40

PL

Półnaturalne łąki i szuwary turzycowe są siedliskiem wielu gatunków roślin i zwierząt, chronionych w ramach Natura 2000. Jednym ze sposobów ochrony tego typu ekosystemów był projekt "Ochrona i poprawa jakości siedlisk rzadkich motyli podmokłych łąk półnaturalnych - Motylowe Łąki", realizowany przez Regionalne Centrum Ekologiczne w czterech obszarach Natura 2000 na terenie Polski. Jednym z obszarów, objęty projektem od 2007 r., był obszar PLC 140001 Puszcza Kampinoska. Celem niniejszej pracy była ocena skutków prowadzonej ochrony czynnej na zachowanie zbiorowisk nieleśnych na dwóch wybranych obiektach, nieobjętych szczegółowym monitoringiem. Badania wykazały, że w badanych zbiorowiskach roślinnych nastąpiły pozytywne zmiany, które były jednocześnie wspierane przez inne procesy, niezwiązane z wykonywanymi zabiegami ochronnymi. Największe różnice pomiędzy fragmentami koszonymi i niekoszonymi dotyczą zmiany powierzchni szuwarów turzycowych, łąk wilgotnych, zarośli wierzbowych i olsów. Często jest to związane z zachodzącymi procesami sukcesji we fragmentach nie objętych zabiegami ochronnymi. Natomiast w częściach poddanych ochronie czynnej wyraźnie wrosła powierzchnia zmienno-wilgotnych łąk trzęślicowych, gdy tymczasem ich powierzchnia we fragmentach niekoszonych nieznacznie spadła.

EN

Semi-natural, wet meadows are habitats for many butterfly species, protected in Natura 2000 sites. Among them, there are some rare species whose populations may survive only on that wetland eco-systems. Although Poland has some of the most suitable sites for the species, current changes in agriculture and land use (f.e. overgrowing, drainage, non-optimal use, fragmentation) call for extensive and quick conservation activities. Otherwise the habitat ąuality will suffer and target species may face extinction (www.rec.org.pl). In Kampinoski National Park the project "Conservation and Upgrading of Habitats for Rare Butterflies of Wet, Seml-Natural Meadows" is realised since 2007. The project is focused on conservation and upgrade of habitats for two rare butterfly species Maculinea teleius, Ly-caena dispar. The aim of this paper was to evaluate effects of active protection in two objects in Kampinoski National Park. The advantage of active protection are as follow: increasing of specimens of both butterfly species, increasing of Sanguisorba officinalis - plant which is necessary for caterpillars of one of protected butterfly, increasing of area of wet meadows (especially purple moor grass meadows). The disadvantage was leaving the biomass- especially willow shoots after cutting which can lead to eutrophication. Not stable financial support cause that it is not surę that mowing will be continuous. One, initial mowing, can lead to acceleration of the succession. Mowing sedges communities are usually not necessary. These communities are very resistant to overgrowing by willows in present water condition (they have not changed for 15 years without mowing).

5

Geological heritage and museums

Jakubowski K.

Polish Geological Institute Special Papers

|

2004

|

Vol. 13

21-28

EN

Natural history museums gathering valuable collections play an important role in the protection of geological heritage. This role is inherently associated with the fundamental mission of museums concerning the protection of natural and cultural heritage. For the purpose of methodology, two categories of the inanimate nature monuments are distinguished: (1) immovable geological heritage (immobile monuments of inanimate nature) that cannot be removed from the surrounding environment and should be protected in situ, and (2) movable geological heritage (mobile monuments of inanimate nature) protected ex situ, within a museum. The paper presents the scientific and didactic criteria of the valuation of the main types of museum collections constituting the movable part of the geological heritage. New tendency in active preservation of geosites are indicated. These trends consist of the use of in situ museum techniques of conservation, exposition and of the construction of special museum pavilions and protective halls.

PL

Muzea przyrodnicze gromadzące cenne kolekcje spełniają ważną rolę w ochronie dziedzictwa geologicznego. Wiąże się ona integralnie z podstawową misją muzeów w zakresie zachowania dziedzictwa przyrodniczego i kulturalnego. Dla celów metodologicznych wyróżniono dwie kategorie zabytków przyrody nieożywionej: (1) nieruchome dziedzictwo geologiczne (nieruchome zabytki przyrody nieożywionej), nierozerwalnie związane z otaczającym środowiskiem i chronione in situ oraz (2) ruchome dziedzictwo geologiczne (ruchome zabytki przyrody nieożywionej), chronione ex situ w przestrzeni muzealnej. Przedstawiono naukowe i dydaktyczne kryteria waloryzacji głównych typów kolekcji muzealnych, stanowiących ruchomą część dziedzictwa geologicznego. Wskazano na nowe tendencje czynnej ochrony geostanowisk, polegające na zastosowaniu muzealnych technik konserwacji i ekspozycji in situ oraz budowie specjalnych pawilonów muzealnych.