Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: occupied territory

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Stany posiadania przez przeciwnika obszaru działań zbrojnych

Urbanek Mariusz

Wiedza Obronna

2023

nr 4

Wraz z odtworzeniem Wojsk Obrony Terytorialnej w 2016 roku Siły Zbrojne Rzeczpospolitej Polskiej zyskały nowe możliwości prowadzenia działań taktycznych. Zgodnie z zasadą permanentności, pododdziały lekkiej piechoty pozostają w stałym rejonie odpowiedzialności nawet jeżeli w trakcie prowadzenia działań zbrojnych rejon znajdzie się wewnątrz ugrupowania bojowego przeciwnika. Doktryny WOT jak i Wojsk Lądowych określają taki rejon jako teren czasowo zajęty przez przeciwnika i automatycznie zalecają przechodzenie do prowadzenia działań niekonwencjonalnych, które wiążą się z działaniami w konspiracji i działaniami ruchu oporu. W związku z tym, teren czasowo zajęty przez przeciwnika jest traktowany jak teren okupowany. Jednak nie każdy rejon, w którym znajduje się przeciwnika musi być od razu tak pojmowany. Mogą zaistnieć jeszcze inne stany posiadania przez przeciwnika określonych rejonów, obszarów, w których prowadzone są działania zbrojne. Rejon może być zajęty, opanowany, kontrolowany a w ostateczności dopiero okupowany przez przeciwnika. Każdy kolejny wymieniony stan posiadania przez przeciwnika rejonu działań zbrojnych jest znaczeniowo szerszy od poprzedniego i jednoznacznie określa zależności pomiędzy wojskami przeciwnika a rejonem. Literatura wojskowa jednak nie uwzględnia stanów pośrednich. Dodatkowo, patrząc przez pryzmat terminologii Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego (NATO), sam teren czasowo zajęty przez przeciwnika jest w Siłach Zbrojnych Rzeczpospolitej Polskiej niewłaściwie interpretowany.

With the reconstruction of the Territorial Defense Forces in 2016, the Armed Forces of the Republic of Poland gained new opportunities to conduct tactical operations. According with the principle of permanence, light infantry subunits remain in a permanent area of responsibility even if in the course of hostilities the area is moved inside the enemy combat group. The doctrines of the TDF and the Land Forces define such a region as an area temporarily occupied by the enemy and automatically recommend the transition to unconventional operations, which are associated with underground and resistance activities. Therefore, an area temporarily occupied by an enemy is treated as an occupied area. However, not every area where the enemy is located must be understood in this way. There may also be other states of possession by the enemy of specific regions, areas where military operations are conducted. The region can be occupied, seized, controlled and finally occupied by the enemy. Each successive status of possession of the area of military operations by the enemy is significantly broader than the previous one and clearly defines the relationship between the enemy's troops and the region. Military literature, however, does not include intermediate states. Additionally, looking through the terminology of the North Atlantic Treaty Organization (NATO), the territory temporarily occupied by the enemy is misinterpreted by the Polish Armed Forces.

Formalnoprawne podstawy oporu przeciwko agresorowi

Gąska M.

Zeszyty Naukowe AON

2000

nr 2(39)

177-187

The author presented formal legal bases of resistance against an aggressor. The article refers to historical legal bases of armed resistance during the Second World War. The author focused his main effort to present the idea of armed resistance in the light of binding law, particularly the Geneva Convention of 1949 and the Additional Protocol I of 1977. There is no doubt that the right to defence and self-defence is one of the essential principles of modem international relations. These principles result explicitly from international law. There are legal frameworks, however, that touch on the society’s armed organisation in the time of aggression or occupation. The author tries to present these standards in this article. The article refers to the idea of necessary defence as a basic principle, due to some lawyers, to legalise armed resistance during the Second World War. The author presented the idea of necessary defence on the background of Polish legal and historical publications. The author himself, however, does not approve of necessary defence as a principle to legalise armed resistance. According to the author the concept of necessary defence in current war law does not stand justification, for instance because armed resistance has all the legal bases to continue fighting in invasion and occupation conditions. This law is not questionable now. The basis for armed resistance to exist and function is to comply with war law provisions included in mentioned above conventions.