Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Wpływ aktywowanego termicznie łupku karbońskiego na jakość autoklawizowanych tworzyw wapienno-piaskowych

Pytel Z.

Materiały Ceramiczne

|

2014

|

T. 66, nr 4

412--420

PL

Artykuł zawiera wyniki badań laboratoryjnych, polegających na otrzymywaniu tworzyw wapienno-piaskowych z mieszaniny surowcowej, składającej się z piasku kwarcowego pochodzenia naturalnego oraz wapna palonego, modyfikowanej zmienną ilością oraz postacią łupku karbońskiego. Łupek karboński był bowiem wprowadzany do podstawowego zestawu surowcowego, w którym wymienione surowce występują w proporcjach wagowych odpowiednio 92:8, co odpowiada stosunkowi molowemu C/S = 0,09 w stanie naturalnym oraz po obróbce termicznej, przeprowadzonej w zmiennych warunkach odnośnie temperatury i czasu jej trwania. Efektywność wykorzystania tego rodzaju dodatku mineralnego, wykazującego właściwości pucolanowe, była oceniana w oparciu o wynik analizy porównawczej, obejmującej podstawowe cechy użytkowe zasadniczo dwóch rodzajów tworzyw, tj. tworzywa referencyjnego, uzyskanego bez udziału wspomnianego łupku karbońskiego oraz kilku serii tworzyw eksperymentalnych otrzymanych z różnym ilościowym i jakościowym jego udziałem. Charakterystykę uzyskanych tworzyw autoklawizowanych uzupełniają również wyniki badań w zakresie struktury oraz wybranych elementów mikrostruktury, przeprowadzonych metodami XRD, DTA, TG, IR oraz SEM.

EN

The study summarises the results of laboratory testing of sand-lime materials, that were made of component mix of natural silica sand and burnt lime, and modified by adding variable amounts of carbon shale. This shale was added to the standard component mix containing lime and sand in the molar ratio CaO/SiO2 = 0,09. The carbon shale was in the natural form or followed thermal treatment at various temperatures and times of exposure. It displayed the required pozzolanic activity. The effectiveness of the use of this additive was estimated basing on the results of comparative analysis covering the basic functional parameters of two types of products: the reference sample (with no shale added) and several experimentally obtained sand-lime products differing in their qualitative and quantitative composition. Specification of thus obtained autoclaved materials is provided, alongside the results of structural and microstructure testing by the XRD, DTA, TG, IR and SEM methods.

2

Obróbka hydrotermalna powłok HAp

Górska M., Maniukiewicz W., Szymanowski H., Niedzielska A.

Inżynieria Materiałowa

|

2013

|

Vol. 34, nr 5

443--446

PL

Hydroksyapatyt (HAp), jedna z odmian fosforanów wapnia, stanowi główny składnik kości i zębów. Tworzy ich mineralną macierz i nadaje im sztywność. Należy do grupy najlepszych biomateriałów. Syntetycznie wytwarzany HAp ma jednak wady, takie jak: kruchość, słaba adhezja do podłoża, mała wytrzymałość mechaniczna i mały stopień krystaliczności. Wady te w znacznym stopniu ograniczają jego zastosowanie. Celem badań było określenie wpływu modyfikacji za pomocą obróbki termicznej i hydrotermalnej cienkich powłok hydroksyapatytu nałożonych na stop tytanu Ti6Al7Nb oraz na stopu tytanu z warstwą węglową Ti6Al7Nb/C. Przeprowadzono również wygrzewanie hydrotermalne samego proszku HAp w celu sprawdzenia wzrostu krystalitów. Zadaniem obróbki termicznej i hydrotermalnej jest głównie zwiększenie stopnia krystaliczności, dzięki czemu poprawiają się właściwości mechaniczne, chemiczne oraz biologiczne HAp. Do badań przygotowano dwa rodzaje próbek na podłożu metalicznym w układach Ti6Al7Nb/HAp oraz Ti6Al7Nb/C/HAp, które poddano wygrzewaniu w piecu, w środowisku suchym, w atmosferze azotu oraz wygrzewaniu hydrotermalnemu w autoklawie. Wygrzewanie hydrotermalne uzależniono od parametrów, takich jak czas ekspozycji oraz pH wody. W badaniach wygrzewano również hydrotermalnie proszek hydroksyapatytowy, uzależniając proces wygrzewania od czasu ekspozycji w autoklawie. Wygrzewanie w piecu pomimo licznych doniesień literaturowych nie przyniosło oczekiwanych efektów. Naniesione powłoki uległy w dużej części zniszczeniu, a podłoże utleniło się. Przyczyną mogła być zbyt mała ich grubość oraz niedostateczna adhezja. Obiecujące wyniki przyniosło Wygrzewanie hydrotermalne. Niezależnie od środowiska wygrzewania (zasadowe, kwaśne) hydroksyapatytowe powłoki zwiększyły stopień krystaliczności. Jednocześnie ze wzrostem struktur krystalicznych następowało stopniowe odkrywanie podłoża. Jest to związane z pobieraniem materiału do krystalizacji z najbliższego otoczenia. Poddane obróbce hydrotermalnej proszki HAp zostały zbadane metodą XRD. Badanie wykazało wzrost wielkości krystalitów oraz zwiększenie ilości fazy krystalicznej.

EN

The subject of the present work is hydroxyapatite (HAp), a material constituting the main component of bones and teeth, forming their mineral matrix and determining their rigidity. A member of the calcium phosphate family, the compound is one of the best biomaterials. However, synthetic brands of HAp are characterized by a number of setbacks such as: brittleness, poor adhesion, low mechanical strength, and low degree of crystallinity, which severely restrict their applications. The aim of the study was to investigate the effect of thermal and hydrothermal annealing of thin hydroxyapatite ﬁlms deposited on titanium alloy Ti6Al7Nb and on carbon coated titanium alloy Ti6Al7Nb/C. In addition, hydrothermal annealing of HAp powder was also carried out in order to com- pare different conditions of a growth of crystalline phase. Both thermal and hydrothermal annealing processes are cited in the literature as methods of improving the above mentioned HAp properties by means of increasing its degree of crystallinity. Two types of samples, namely those of Ti6Al7Nb/HAp and Ti6Al7Nb/C/ HAp geometry, were subj ected to both dry thermal annealing at 870°C in an oven and hydrothermal annealing at 134°C in an autoclave. Hydrothermal annealing was carried out using exposure time and water pH as operational process parameters. Autoclave exposure time was also used as a parameter in the case of hydrothermal annealing of hydroxyapatite powder. Thermal annealing in the oven did not produce expected results. The coatings were destroyed and the substrates oxidized. Much more promising results were obtained in the case of hydrothermal processing. Independent of the environment (either basic or acidic), the HAp material underwent crystallization. However, the larger was the crystallite size, the more fraction of a substrate remained uncoated. Evidently, material for the crystallization was collected from the crystallite direct neighborhood.

3

Materiały autoklawizowane z zeolitu naturalnego

Król M., Mozgawa W., Pichór W., Barczyk K.

Cement Wapno Beton

|

2013

|

R. 18/80, nr 1

1--9

PL

W pracy przeprowadzono doświadczenia wykorzystania klinoptilolitu, po sorpcji metali ciężkich, do otrzymywania materiałów budowlanych. Klinoptilolit zmieszany z wapnem autoklawizowano przez dłuższy czas w temperaturze 180°C, a otrzymany materiał miał dobrą wytrzymałość, nawet większą od 45 MPa. Równocześnie próby ługowania metali ciężkich wykazały, że uległy one immobilizacji, z wyjątkiem chromu.

EN

In the paper the use of clinoptilolite, after sorption of heavy metals, for building materials production was described. The clinoptilolite mixed with lime was autoclaved at 180°C for different time and the produced material has good strength, even higher than 45 MPa. Simultaneously the determination of heavy metals leaching has shown their immobilization in this material with the exception of chromium.

4

Badanie produktów hydratacji metakaolinitu w obecności jonów wapniowych i aktywatorów chemicznych w warunkach hydrotermalnych

Pytel Z., Małolepszy J.

Cement Wapno Beton

|

2003

|

R. 8/70, nr 3

152-155

PL

Zbadano skład fazowy mieszanin metakaolinitu z wodorotlenkiem wapnia po obróbce hydrotermalnej. Stwierdzono, że próbki zawierają głównie amorficzna, fazę C-S-H oraz hydrogehlenit i hydrogranat. Hydrogranat dawał linie na rentgenogramie typowe dla fazy zawierającej krzem. Dodatek siarczanów wapnia lub sodu oraz NaOH nie wpłynął na zawartość C-S-H, natomiast w próbkach tych nie występował uwodniony gehlenit. Obserwacje pod mikroskopem skaningowym wykazały, że hydrogehlenit oraz hydrogranat tworzą, dobrze wykształcone kryształy.

EN

The mineral composition of metakaolin and calcium hydroxide mixtures after hydrothermal treatment have been investigated. Results revealed that samples contained mainly amorphous C-S-H phase with hydrated gehlenite and hydrogarnet. X-ray diffraction of solid products have shown that hydrogarnet presented reflections typical for silicon containing phase. There were no influences of calcium and sodium sulphates on the contents of C-S-H phase and hydrated gehlenite has not been observed in these samples. The microscopic observation (SEM) has shown that both hydrated gehlenite and hydrogarnet formed well shaped crystals.