Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

2 Polimery

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: oat starch

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Analysis of the formation of starch - hydrocolloid binary gels and their structure based on the relaxation times of the water molecules

Baranowska H. M., Sikora M., Krystyjan M., Tomasik P.

Polimery

2011

T. 56, nr 6

478-483

The formation of gels in the blending of cassava, corn, oat and potato starches with κ-carrageenan, guar and xanthan gums and some of their selected properties have been studied. 0.2 % admixture of xanthan gum, significantly decreased the spin-lattice T1 relaxation time, whereas similar admixtures of guar gum and k-carrageenan had a relatively weak influence upon starch gelatinization providing, however, a slight increase in T1 with an increase in temperature. The two latter hydrocolloids decreased gelatinization onset temperature by approximately 5 °C and made gelatinization more diffuse in time. The presence of hydrocolloids influenced also spin-spin T2 relaxation times. Initially, up to the onset gelatinization temperature, T2 was most effectively suppressed by xanthan gum. On cooling, T2 varied inconsistently. As a rule, T2 in binary gels was higher than in those of plain starch. In all the studied blends both relaxation times monotonously declined with temperature. The activation energy of water molecules in binary gels on cooling was estimated.

Badano powstawanie dwuskładnikowych żeli w wyniku mieszania skrobi kukurydzianej, owsianej, tapiokowej bądź ziemniaczanej z κ-karagenem, gumą guarową lub ksantanową oraz określano wybrane właściwości tych żeli. 0,2-proc. dodatek gumy ksantanowej wyraźnie skracał czas relaksacji spinowo-sieciowej, T1, podczas gdy dodatek takiej ilości gumy guarowej lub k-karagenu miał niewielki wpływ na żelowanie skrobi, powodując jednak wraz z rosnącą temperaturą niewielki wzrost T1. Oba te hydrokoloidy obniżały jedynie, o ok. 5 °C temperaturę początku żelowania, a samo żelowanie było rozciągnięte w czasie. Hydrokoloidy wpływały także na czasy relaksacji spinowo-spinowej, T2. Początkowo, aż do rozpoczęcia żelowania, czas T2 ulegał skróceniu, najwyraźniej w układzie z gumą ksantanową (rys. 1, 3, 5, 7). W trakcie chłodzenia wartość T2 zmieniała się nieregularnie. Na ogół w żelach podwójnych czasy T2 były dłuższe niż w żelach ze skrobi bez dodatków, a we wszystkich badanych żelach dwuskładnikowych czasy relaksacji jednostajnie się zmniejszały wraz ze spadkiem temperatury (rys. 2, 4, 6, 8). Wyznaczono także energie aktywacji cząsteczek wody w czasie chłodzenia żeli (tabela 1).

Mixed pastes of starches with guar gum

Sikora M., Krystyjan M., Tomasik P., Krawontka J.

Polimery

2010

T. 55, nr 7-8

582-590

Gelation characteristics (Brabender viscograph) and flow curves (Haake rheometer) were taken for corn, oat, potato and tapioca starch - guar gum 3 wt. % aqueous, binary blends at following ratios: 10:0, 9:1, 8:2, 7:3, 6:4,5:5, 4:6, 3:7, 2:8,1:9, and 0:10. It was concluded, that increasing amount of guar gum added to the starches increased the Brabender viscosity of the composites, and this phenomenon was more pronounced in tuber starches. An addition of guar gum also increased the set back viscosity, hysteresis loop areas and shear thinning (pseudoplasticity) of the composites. Blends of both tuber and cereal starches with guar gum provided negative synergistic effects at elevated temperatures, whereas the cooling of cereal starches - guar gum systems led to weak but noticeable positive synergistic effects. The water deficiency in the starch granule environment caused by guar gum perturbed the course of gelation. Thermodynamic incompatibility of guar gum and starches in blends complicated the pattern of the gelation characteristics.

Wyznaczono charakterystyki kiełkowania (za pomocą wiskografu Brabendera) oraz krzywe płynięcia (reometrem Haakego) 3-proc. mas. wodnych kleików ze skrobi roślin bulwiastych lub zbożowych: kukurydzianej (CS), owsianej (OS), tapiokowej (TS) lub ziemniaczanej (PS) z gumą guarową (GG), zmieszanych w stosunku skrobia:guma guarowa 10:0, 9:1, 8:2, 7:3, 6:4, 5:5, 4:6, 3:7, 2:8,1:9 i 0:10 (tabela l, 2, rys. l, 2). Stwierdzono, że wraz ze zwiększającym się udziałem gumy guarowej w kleiku rosła ich lepkość a obserwowany efekt był wyraźniejszy w przypadku mieszanin ze skrobiami bulwiastymi (PS i TS). Dodatek gumy guarowej zwiększał lepkość skrobi również po oziębieniu do 25 ° C, obszar pętli histerezy a także efekt rozrzedzania ścinaniem (pseudoplastyczność) mieszanych kleików. Mieszaniny wszystkich rodzajów skrobi z gumą guarową, w podwyższonej temperaturze wykazywały ujemne efekty synergistyczne, podczas gdy ochłodzone układy skrobi zbożowych zGG charakteryzowała słaby, lecz znamienny dodatni efekt synergistyczny (tabela 3). Obecność gumy guarowej powodowała niedobór wody wokół ziaren skrobiowych, co zaburzało przebieg kiełkowania. Przebieg brabenderowskiej charakterystyki kiełkowania zaburzał brak termodynamicznej kompatybilności skrobi i GG w badanych kleikach.