Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 9

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  ołów(II)
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
1
Content available remote Removal of Pb(II) ions by means of polyelectrolyte enhanced ultrafiltration
EN
This work proposes polyelectrolyte enhanced ultrafiltration to remove Pb(II) from aqueous solutions. Model solutions containing 1-100mg Pb/dm3 were used in the research. Poly(sodium 4-styrenesulfonate) (PSSS), which is a water-soluble polymer containing strong cation-exchange groups, was used as a metal binding agent. The process was conducted on a polysulfone membrane with molecular weight cut-off 60 000. The main parameters determining the effectiveness of lead retention (the polyelectrolyte quantity and solution pH) were examined. High retention coefficients (>0.98) were achieved for pH > 4 and 2.5-5-fold excess of polyelectrolyte to metal. Ultrafiltration concentration of Pb(II) solution (50mg/dm3) was carried out according to the previously determined polymer/metal concentration ratio, and at optimum pH. The lead retention coefficient (R), observed during the process, was within the range of 0.98-0.99. The retentate obtained was used in the next decomplexation-ultrafiltration step (ultrafiltration at pH=1), which made possible the separation of polyelectrolyte (retentate) and the recovery of 85% of concentrated Pb ions (permeate). The residual lead, still remaining in the polymer solution, was diafiltred by a 5-fold amount of water acidified to pH=1.
PL
W pracy zaproponowano ultrafiltrację wspomaganą działaniem polielektrolitu jako metodę usuwania jonów Pb(II) z roztworów wodnych. Badania prowadzono na modelowych roztworach zawierających 1-100mg Pb/dm3. Polielektrolitem użytym do wiązania jonów ołowiu był poli(4-styrenosulfonian sodu) (PSSS), rozpuszczalny w wodzie polimer anionowy, zawierający grupy o silnych właściwościach kationowymiennych. W ultrafiltracji wykorzystano membranę polisulfonową SepaŽ CF EW (Osmonics) o rozdzielczości granicznej 60 000. Badania wstępne prowadzono stosując roztwory zawierające 1, 10 lub 100mg Pb/dm3, zmieniając stosunek molowy polimer/metal w zakresie 0,5-10 oraz pH w zakresie 1-10. Na podstawie wyznaczonych wartości współczynnika retencji metalu (R) (rys. 1) stwierdzono wysoką efektywność procesu rozdziału (R>0,98) w warunkach pH>4 i przy stosunku molowym polimer/metal wynoszącym 2,5 (1 i 10mg Pb/dm3) lub 5 (100mg Pb/dm3). Kolejny etap badań obejmował ultrafiltracyjne zatężanie roztworu o stężeniu 50mg Pb/dm3. Proces prowadzono z zachowaniem 5-krotnego nadmiaru polimeru w stosunku do metalu, przy pH=6, stosując ciśnienie 0,1MPa. W trakcie procesu, którego postęp wyrażono za pomocą współczynnika redukcji objętości (VRF), analizowano wartości stężeń metalu w retentacie (rys. 2a) i permeacie (rys. 2b) oraz określano strumień permeatu (rys. 2b), mierząc objętość permeatu uzyskaną w jednostce czasu z jednostkowej powierzchni membrany. Uzyskano wysoką efektywność procesu. Wyodrębniony retentat, o stężeniu Pb ok. 20-krotnie wyższym od stężenia roztworu wyjściowego, poddany został procesowi dekompleksowania i diafiltracji. Proces dekompleksowania-ultrafiltracji, polegający na rozbiciu połączeń polimer-metal i separacji zatężonego metalu, pozwolił na odzyskanie ok. 85% metalu (punkt VH2O/VF=0 na rys. 3), natomiast diafiltracja prowadzona 5-krotną objętością wody umożliwiła 15-krotne obniżenie stężenia metalu pozostałego w retentacie, dzięki czemu możliwe staje się odzyskanie i ponowne wykorzystanie zawartego w nim polielektrolitu.
EN
The facilitated transport of lead(II) across polymer inclusion membranes (PIMs), which consist of cellulose triacetate as polymeric support, o-nitrophenyl octyl ether as plasticizer and 25, 26, 27, 28 -Tetrakis(N-hydroxy-N-methylcarbamoylmethoxy)-p-tert-butylcalix[4]aren (L) as ion carrier was reported. PIM was characterized by using atomic force microscopy (AFM). The results show that Pb2+ can be separated very effectively from other heavy and transition metal cations as Zn2+, Cd2+, Co2+, Ni2+ (each at a concentration of 10-3 M). The rate limiting step in the transport of Pb2+ across PIM doped with calix[4]aren derivative may be the diffusion coefficient of the carrier cation complex across the membrane. The stability of PIM with p-tert-butylcalix[4]aren derivative was described using Danesi's thermodynamic model. The apparent partition constant of the carrier was experimentally estimated and compared with different carriers.
PL
Opisane zostały ułatwienia w transporcie jonów ołowiu(II) przez polimerową membranę inkluzyjną (PIMs), która składała się z trój octanu celulozy jako polimerowego suportu, eteru o-nitrofenylooktylu jako plastyfikatora i 25,26,27,28 tetra-(N-hydroksy-N-metylokarbonylo metoksy)-p-tert-butylokaliks[4]arenu jako nośnika jonów. Polimerowa membrana inkluzyjna została scharakteryzowana przy pomocy mikroskopu sił atomowych (AFM). Otrzymane wyniki wskazują, że jony Pb2+ mogą być efektywnie oddzielane od innych kationów metali ciężkich i przejściowych takich jak Zn2+, Cd2+, Co2+, Ni2+ (przy stężeniach rzędu 10-3M). Czynnikiem limitującym szybkość transportu jonów Pb2+ przez polimerową membranę inkluzyjna wypełnioną kaliks[4]arenem może być współczynnik dyfuzji kompleksu przenoszącego kation przez membranę. Stabilność membrany (PIM) z p-tert-butylokaliks[4]arenem była opisana przy użyciu modelu termodynamicznego Danesi. Odpowiednie stałe przenoszenia wyznaczone w sposób eksperymentalny zostały porównane z innymi stałymi przenoszenia.
PL
Autorzy artykułu przedstawili badania selektywnego wydzielania wybranych kationów metali z rozcieńczonych roztworów wodnych z użyciem nowej grupy związków makrocyklicznych, tj. jonizowanych eterów lariatowych w obecności spieniacza niejonowego.
EN
Transport of Pb(II) ions from equimolar aqueous solutions of Zn(II), Cd(II), and Pb(II) as well as from solutions containing only Pb(II) ions source phase (cMe = 0.001 M) through polymer inclusion membranes (PIMs) containing imidazole azocrown ethers as carriers has been investigated. The polymer membranes consisting of cellulose triacetate (support), o-nitrophenyl pentyl ether (plasticizer) and imidazole crown ether derivatives (as ion carriers) were investigated. The influence of lipophilicity of macrocycles on the selectivity and efficiency of Pb(II) transport with azocrown 3 are higher than 1, accordingly with the hydrophile-lipophile balance of imidazole azocrown ethers. The highest transport recovery for Pb(II) ions was observed for 3 (91.6%). The transport selectivity of the polymer inclusion membrane with 3 was: Pb(II) > Zn(II) > Cd(II) and the selectivity coefficient Pb(II)/Cd(II) and Pb(II)/Zn(II) equals 40.1 and 13.4, respectively. The stability of PIM with imidazole azocrown derivatives was confirmed by replicate experiments.
PL
Zbadano selektywność transportu jonów ołowiu(II) z równomolowych roztworów jonów Zn(II), Cd(II) i Pb(II) oraz z roztworów zawierających jony Pb(II) przez polimerowe membrany inkluzyjne (PIM) zawierające imidazolowe etery azokoronowe. Badania prowadzono dla azotanowych roztworów Pb(II) o stężeniu 0,001 M oraz dla roztworów zawierających równomolową mieszaninę jonów Pb(II), Cd(II) i Zn(II) (cMe= 0,001 M każdego). Badane azokorony różniły się miejscem podstawienia imidazolu i rodzajem dołączonej do niego grupy (-H, -CH3, -C6H5). Polimerowe membrany inkluzyjne otrzymywano z trójoctanu celulozy (nośnik), eteru o-nitrofenylopentylowego (pastyfikator) i jednego z eterów koronowych 1 ÷ 3 (przenośnik jonów); stężenie przenośnika jonów w przeliczeniu na objętość plastyfikatora wynosiło 0,05 M. Wykazano, że początkowe wartości strumienia transportu jonów ołowiu(II) maleją ze wzrostem balansu hydrofilowo-hydrofobowego (HLB) eteru koronowego, tj. 3 > 1. Ponadto stwierdzono, że strumienie początkowe transportu jonów przy użyciu eterów 2 i 3 maleją w szeregu: Pb(II) > Zn(II) > Cd(II). Współczynniki separacji Pb(II)/Cd(II) i Pb(II)/Zn(II) przez PIM przy użyciu eteru 2 z 0,01M roztworu mieszaniny jonów wynosiły 11,3 i 53,6 natomiast z roztworów o stężeniu 0,001 M odpowiednio 16,3 i 46,0. Ponadto wykazano, że polimerowe membrany inkluzyjne z imidazolowymi azokoronami wykazują dużą stabilność, zależną w dużym stopniu od rodzaju jonoforu.
EN
Competitive transport of Zn(II), Cd(II), and Pb(II) ions from aqueous nitrate source phase (Cme = 0.001 M) through polymer inclusion membranes (PIMs) containing cellulose triacetate (as support), o-nitrophenyl pentyl ether (as plasticizer) and proton ionizable lariat ether derivatives (as ion carriers) has been investigated. The influence of varying the lipophilicity of sym(R)(hydroxy)dibenzo-16-crown-5 macrocycles with R groups such as hydrogen (in 1), decyl (in 2) and phenyl (in 3) on the selectivity and efficiency of Zn(II), Cd(II), and Pb(II) transport through polymer inclusion membranes is studied. The influence of HLB (hydrophile-lipophile balance) and Vx (molecular volumes) on the transport selectivity of metal ions was investigated. Relationship between the cation size and initial fluxes transport of metal cation was shown. The selectivity coefficients of Pb(II)/Zn(II) and Cd(II)/Zn(II) decrease with increase of carrier concentration in inclusion membrane.
PL
Zbadano selektywność wydzielania jonów cynku(II), kadmu(II) i ołowiu(II) z wodnych roztworów azotanowych zawierających równomolową mieszaninę metali (cMe= 0,001 M) w procesie transportu przez polimerowe membrany inkluzyjne (PIM) przy użyciu w roli przenośników jonów jonizowalnych eterów koronowych o koronie DB-16-C-5. Badane etery różniły się rodzajem grupy dołączanej do korony ( -H, -C10H21, -C6H5). Polimerowe membrany inkluzyjne syntezowano z trójoctanu celulozy (nośnik), eteru o-nitrofenylopentylowego (pastyfikator) i jednego z eterów koronowych 1 ÷ 3 (przenośnik jonów); stężenie przenośnika jonów w przeliczeniu na plastyfikator zmieniano w granicach 0,3 - 1,0 M. Współczynniki separacji Pb(II)/Cd(II) i Pb(II)/Zn(II) przez PIM przy użyciu eteru 2 były nieznacznie wyższe niż przy użyciu eteru 3 i 1. Dla badanych eterów o stężeniu 0,5 M w membranie współczynniki separacji Pb(II)/Cd(II) i Pb(II)/Zn(II) wynosiły odpowiednio 1,4 i 1,8; 1,5 i 3,1 oraz 1,6 i 3,4 dla eterów 1, 2, i 3. Wykazano, że początkowe wartości strumienia transportu badanych jonów rosną ze wzrostem objętości molowej eteru koronowego, natomiast maleją ze wzrostem bilansu hydrofilowo-hydrofobowego (HLB) eteru koronowego. Ponadto stwierdzono, że niezależnie od zastosowanego eteru lariatowego o koronie DB-16-C-5 najlepiej transportowane są kationy o największej średnicy.
EN
Competitive transport of Zn(II), Cd(II), and Pb(II) ions from aqueous nitrate source phase (CMe = 0.01 M) through polymer inclusion membranes (PIMs) containing cellulose triacetate (support), o-nitrophenyl pentyl ether (plasticizer) and calix[4]crown-6 derivatives (as ion carriers) has been investigated. The influence of the group, i.e. –OH, – OMe attached type to the calix[4]-crown-6 molecule on the selectivity and efficiency of Zn(II), Cd(II), and Pb(II) transport through polymer inclusion membranes is studied. The removal of metal ions by transport through PIM’s from acid nitrate aqueous solutions is presented. The selectivity coefficients of Pb/Zn and Cd/Zn decrease with acid concentration increase in receiving phase. On the other hand, the initial fluxes of investigated ions decrease using the same membrane for the second and third time.
PL
Zbadano selektywność procesu wydzielania jonów cynku(II), kadmu(II) i ołowiu(II) z wodnych roztworów azotanowych zawierających równomolową mieszaninę tych trzech metali (cMe= 0,01 M) w procesie transportu przez polimerowe membrany inkluzyjne (PIM) przy użyciu w roli przenośników jonów pochodnych kaliks[4]-korony-6. Membrany typu PIM syntezowano z trójoctanu celulozy (nośnik), eteru o-nitrofenylopentylowego (pastyfikator) i pochodnych kaliks[4]-korony-6 (przenośnik jonów); stężenie przenośnika jonów w przeliczeniu na plastyfikator wynosiło 0,1 M. Współczynniki separacji Pb/Cd i Pb/Zn przez PIM przy użyciu kalixkorony 2 były nieznacznie wyższe niż przy użyciu kalixarenu 1. Współczynniki separacji Pb(II)/Cd(II) i Pb(II)/Zn(II) wynosiły odpowiednio 2,8;9,9 i 3,1; 12,7 dla 1 i 2, natomiast współczynniki separacji Cd(II)/Zn(II) wynosiły odpowiednio 3,5 i 4,1. Wykazano, że początkowe wartości strumienia transportu badanych jonów maleją ze wzrostem stężenia kwasu azotowego w fazie odbierającej. Maleją również wartości współczynników selektywności Pb(II)/Cd(II) i Pb(II)/Zn(II). Ponadto w pracy zaprezentowano wyniki wydzielania jonów badanych metali przy kilkakrotnym użyciu tej samej membrany. Badania pokazały, że wartości strumienia transportu badanych jonów metali przy dwukrotnym użyciu polimerowej membrany były porównywalne. Natomiast praca membrany przez 192 h i 288 h, powoduje zmniejszenie efektywności transportu jonów przez membranę.
EN
A potential possibility of the use of complexometric reaction of lead(II) and L-ascorbic acid, for removal of the metal from an organism was evaluated. General characteristics, the occurrence, use, physical-chemical properties as well as biological role were discussed. The article describes also other complexes of L-ascorbic acid with metals.
PL
W części eksperymentalnej pracy przedstawiono charakterystykę spektroskopową wodnych roztworów azotanu(V) ołowiu(II) i kwasu L-askorbinowego wykonując ich widma absorpcyjne w zakresie UV za pomocą spektrofotometru dwuwiązkowego wysokiej klasy CECIL INSTRUMENT CE 8020 z fotopowielaczem. Przeprowadzono również wpływ środowiska roztworu na przesunięcie maksimum absorpcji badanego metalu i kwasu L-askorbinowego. W następnym etapie zbadano połączenia kompleksów ołowiu(II) z kwasem L-askorbinowym w środowisku kwaśnym i zasadowym. W tym celu wykonano widma absorpcyjne wodnych roztworów badanych kompleksów w zakresie UV. W kolejnym etapie pracy ustalono skład badanych kompleksów metodą miareczkowania spektrofotometrycznego oraz obliczono ich stałe trwałości [beta1] i [beta2] metodą Jacymirskiego i metodą komputerową.
EN
Second part of the article contains research on complexing reactions (ligand - L-ascorbic acid and central - lead(II)), research conditions of creation compound, pretends to be constants of persistence [beta1] and [beta2] and research of red-ox reaction.
EN
The general characteristics of lead (II) and L-ascorbic acid concerning their occurrence, use, physicochemical properties and biological significance have been described earlier [1]. In the second part of the paper, the studies on complex reactions (L-ascorbic acid was a ligand and lead (II) was a central ion), conditions of compound formation and red-ox reactions have been carried out and the stability constants [beta1] and [beta2] have been given. The third part comprised the results of initial experiments on laboratory animals i.e. rats [3], which aim was to find relations between vitamin C level and lead (II) concentration under environmental and professional hazard to lead (II). The fourth, the last part of the set, presents results of investigations carried out on blood serum (determination of vitamin C levels) and full blood (determination of lead (II) in blood donors - inhabitants of north-east region of Poland).
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.