Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Polysiloxane microcapsules, microspheres and their derivatives

Slomkowski S., Fortuniak W., Chojnowski J., Pospiech P., Mizerska U.

Polimery

|

2017

|

T. 62, nr 7-8

499--508

EN

The paper summarizes progress in synthesis of polysiloxane microspheres, as well as in preparation of their functional and ceramic derivatives. Synthesis of microcapsules with polysiloxane shells is also discussed. Structure and most important properties of the microparticles are analyzed. Presented routes used for formulation of microspheres include preparation the particles by a sol-gel process from the functional (e.g., containing vinyl groups alkoxysilanes) and by cross-linking of polyhydrosiloxanes with low molar mass or oligomeric divinyl compounds (in many instances also polysiloxanes). The minireview describes also synthesis of polysiloxanes from polyhydrosiloxanes and divinyl compounds in a process involving hydrolysis of ≡SiH groups to ≡SiOH silanols and their dehydrocondensation, carried out in dispersed systems. Synthesis of modified polysiloxane microspheres yielding the particles with controlled hydrophobic/hydrophilic balance [presence of the hydrophobic (CH3)3Si– or ≡SiOCH(CH3)2 and hydrophilic siloxane groups] is discussed. Preparation of the functionalized particles with epoxy, amine, and vinyl groups is presented. The paper describes modification of the routes of synthesis of the polysiloxane particles was yielding hybrid particles with the core-shell structure, in which polysiloxanes constitute the particles' cores or shells. In the latter case, the particles had the structure of polysiloxane microcapsules containing encapsulated inorganic or organic material. Preparation of composed microspheres, which in addition to polysiloxane contain a significant fraction of organic material is described. The paper depicts polysiloxane microspheres as an attractive preceramic material. Selected applications of polysiloxane based particles as carriers of catalysts, optical diffusers and phase-change microspheres are discussed.

PL

Przedstawiono rozwój syntezy polisiloksanowych mikrosfer i ich funkcjonalnych oraz ceramicznych pochodnych. Omówiono syntezę mikrokapsułek z polisiloksanową otoczką, analizowano strukturę i najważniejsze ich właściwości. Opisano metody wykorzystane do formowania mikrosfer, obejmujące wytwarzanie mikrosfer w procesach zol-żel z komponentów funkcjonalnych (np. alkoksysilanów zawierających grupy winylowe), sieciowania polihydrosilanów oraz o małej masie molowej lub oligomerycznych substratów diwinylowych (w większości wypadków także polisiloksanów). Poniższy mini przegląd literatury dotyczy także syntezy polisiloksanów z polihydrosiloksanów i komponentów diwinylowych w procesie hydrolizy grup ≡SiH do ≡SiOH i następnej ich dehydrokondensacji w dyspersji wodnej. Syntetyzowanie modyfikowanych mikrosfer polisiloksanowych umożliwia otrzymanie cząsteczek o kontrolowanym bilansie hydrofilowo-hydrofobowym [obecność grup hydrofobowych (CH3)3Si– lub ≡SiOCH(CH3)2 i hydrofilowych grup siloksanowych]. Omówiono wytwarzanie cząsteczek zawierających epoksydowe, aminowe i winylowe grupy funkcyjne. Opisano modyfikacje metod syntezy polisiloksanowych cząsteczek, prowadzące do cząsteczek hybrydowych o strukturze rdzeń-otoczka, w których polisiloksany tworzą otoczkę lub rdzeń, a także syntezę polisiloksanowych mikrokapsułek zawierających enkapsulowany organiczny bądź nieorganiczny materiał. W artykule przedstawiono polisiloksanowe mikrosfery jako atrakcyjny preceramiczny materiał o potencjalnym zastosowaniu w charakterze nośników katalizatorów, dyfuzorów optycznych i zmiennofazowych mikrosfer.

2

Modyfikacje polimerów siloksanowych

Cypryk M., Delczyk B., Pospiech P., Strzelec K.

Polimery

|

2007

|

T. 52, nr 7-8

496-502

PL

Przedstawiono metody syntezy polisiloksanów o regulowanej strukturze i ich modyfikacji w wyniku reakcji grup bocznych w łańcuchu. W szczególności scharakteryzowano siloksany z grupami winylowymi wykorzystywane do kontrolowanej syntezy krzemoorganicznych związków wielkocząsteczkowych o różnej architekturze - kopolimerów liniowych, szczepionych, hiperrozgałęzionych i gwiaździstych. Opisano jedną z obiecujących nowych metod modyfikacji łańcucha polisiloksanowego, jaką jest reakcja sililującego sprzęgania, w wyniku której można otrzymać nowe polimery o właściwościach ciekłokrystalicznych lub nieliniowych właściwościach optycznych. Przedstawiono także zastosowanie polimetylowinylosiloksanów w charakterze polimerowych nośników katalizatorów, np. kompleksów palladu, platyny lub rodu. Omówiono syntezy katalizatorów na nośnikach polisiloksanowych o różnej strukturze oraz wstępne wyniki badań aktywności otrzymanych układów katalitycznych w modelowych reakcjach hydrosililowania i reakcji Hecka.

EN

The methods of synthesis of polysiloxanes of regular structure and their modifications resulted from side groups’ reactions (Scheme A) were presented. Especially siloxanes with vinyl groups were characterized. They are used for controlled syntheses of organosilicone macromolecular compounds (Scheme B) of various architecture - linear, grafted, hyperbranched and star copolymers. There was described one of new promising methods of polysiloxane chain modification i.e. reaction of silylative coupling (Scheme C and D) allowing obtaining new polymers showing liquid crystalline properties or non-linear optical ones. The applications of polymethylvinylsiloxanes as polymeric catalysts’ supports, e.g. palladium, platinum or rhodium complexes (Scheme H), were also presented. The syntheses of catalysts supported on polysiloxanes of various structures have been discussed as well as preliminary results of investigations of catalytic systems activities in model reactions of hydrosilylation or Heck reaction (Scheme G).

3

Koncepcja technologiczna wytwarzania sorbentów i nośników glinowych metodą energooszczędną i bezodpadową

Wrzyszcz J., Miśta W., Zawadzki M.

Prace Naukowe Politechniki Szczecińskiej. Instytut Technologii Nieorganicznej

|

1998

|

Nr 547

125-128

PL

Przedstawiono koncepcję technologiczną umożliwiającą wytwarzanie wodorotlenków i tlenków glinowych z technicznego gibsytu, w której otrzymuje się produkty nadające się jako sorbenty i nośniki katalizatorów. Metoda ta umożliwia syntezę tlenków glinowych o zróżnicowanych własnościach teksturalnych w formie kształtek o wysokiej wytrzymałości mechanicznej. W zależności od potrzeb, do nośników można wprowadzać substancje porogenne lub różnego rodzaju dodatki poprawiające stabilność termiczną, takie jak ziemie alkaliczne, ziemie rzadkie lub Zr, co ma szczególne znaczenie w przypadku stosowania ich w procesach wysokotemperaturowych, zwłaszcza reformingu parowego oraz do oczyszczania gazów przemysłowych i spalinowych. Opracowana metoda obejmuje następujące operacje jednostkowe: 1. Kontrolowana szybka dehydratacja gibsytu (flash calcination) - wytworzenie przejściowego tlenku glinu (PTG); 2. Mielenie PTG; 3. Formowanie i rehydratacja PTG; 4. Usuwanie sodu i wapnia; 5. Suszenie i kalcynacja.

EN

The technological conception was shown which make possible production of aluminium hydroxides and oxides from raw gibbsite, which could be used as adsorbents and catalytic carries. By this method it is possible to prepare aluminium oxides with diversified textural properties in shape of spheres and extruders having a good mechanical strength. During preparation stage it is very easy to add porogenous materials and different thermal stabilizers (rare earths, alkaline earths, Zr), which is of importance in high temperature processes, especially in steam reforming and purification of exhaust gases. The elaborated method contains the following operations: 1. Flash calcination of gibbsite, 2. Milling of transition aluminas (TA), 3. Shaping and rehydration of TA, 4. Removal of sodium and calcium, 5. Drying and calcination.